Με ποιο τρόπο θα φτάσουμε στην ταπεινοφροσύνη, που είναι σωτήρια αρετή; Μήπως όταν αποβάλουμε το ολέθριο εξόγκωμα τής υπερηφάνειας; Και βέβαια, αν σε όλα κάνουμε αυτή την προσπάθεια και δεν παραμελούμε τίποτε με την πρόφαση ότι τάχα δε θα βλαφτούμε. Γιατί η ψυχή εξομοιώνεται μ’ εκείνα που κάνουμε, και λαβαίνει τον τύπο εκείνων που κάνει, και διαμορφώνεται ανάλογα προς αυτά.
Και η εμφάνιση και το ένδυμα και ο τρόπος του βαδίσματος και το κάθισμα και ο τρόπος τής τροφής και το σπίτι και τα σκεύη του σπιτιού ας είναι όλα τακτοποιημένα με απλότητα˙ ακόμη και ο λόγος και το άσμα και η συνάντηση με τον πλησίον, και αυτά ας αποβλέπουν καλύτερα στη χρήση του μέτρου, παρά στην επιδεικτική εξόγκωση...
Να μη μου χρησιμοποιείς σοφιστικούς κομπασμούς στο λόγο, ούτε στα άσματα υπερβολικά γλυκιές φωνές, ούτε συζητήσεις υπερήφανες και φορτικές για τους άλλους, αλλά σε όλα να ελαττώνεις την επιδεικτική μεγαλοποίηση. Να είσαι ωφέλιμος στον φίλο, ήμερος προς τον υπηρέτη, ανεξίκακος προς τους θρασείς, φιλάνθρωπος προς εκείνους που βρίσκονται σε χαμηλή κοινωνική κατάσταση. Να παρηγορείς τους πάσχοντες. Να επισκέπτεσαι εκείνους που βρίσκονται σε θλίψεις. Να μην περιφρονείς κανέναν απολύτως.
Να είσαι ευχάριστος στην προσφώνηση, ανοιχτόκαρδος στην απάντηση, βολικός, ευκολόπιστος σε όλους. Να μην εγκωμιάζεις τον εαυτό σου, ούτε και τους άλλους να παρακινείς να σε εγκωμιάζουν. Να μη δέχεσαι άσεμνο λόγο. Να κρύβεις όσο μπορείς τα πλεονεκτήματά σου. Για τα αμαρτήματά σου να γίνεσαι ο ίδιος κατήγορος του εαυτού σου και να μην αναμένεις τους ελέγχους των άλλων, ώστε να μοιάζεις με τον Ιώβ, ο οποίος δεν απέφυγε τον πολύ όχλο τής πόλεως, για να εξομολογηθεί μπροστά τους το σφάλμα του.
Να μην είσαι αυστηρός στις επιπλήξεις και να μην ελέγχεις γρήγορα και με εμπάθεια (γιατί αυτό είναι αυθάδεια)˙ ούτε να καταδικάζεις τον άλλο για μικρά σφάλματα, σαν να είσαι εσύ ακριβοδίκαιος … Να μη βλάπτεις λοιπόν τον εαυτό σου, θέλοντας να φαίνεσαι σπουδαίος στους ανθρώπους. Επειδή ο Θεός είναι ο μέγας θεατής, να στρέψεις τη φιλοδοξία σου στο Θεό.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 20Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ «ΠΕΡΙ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ», ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ 31, 537 – 540
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Γεννήθηκε γύρω στα 330, πιθανότατα στη Νεοκαισάρεια του Πόντου, και πέθανε το 379 στη Καισάρεια της Καππαδοκίας. Στην ανατροφή του συνέβαλαν πολύ η γιαγιά του Μακρίνα, μητέρα του πατέρα του, και η μητέρα του Εμμέλεια. Απέκτησε μεγάλη θεολογική και κλασική μόρφωση. Μετά από τη βάπτισή του επισκέφτηκε πολλά μοναστήρια. Διαμοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς. Έγινε επίσκοπος Καισαρείας, όπου εκεί διακρίθηκε για την κοινωνική του δράση και την αφοσίωσή του στην Ορθοδοξία. Έγραψε έργα δογματικά, απολογητικά, ασκητικά, επιστολές κ.λ.π.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.