Γιατί και πότε αρρωσταίνουμε?

Αρθρογράφος: Παναγιώτα Κυπραίου
Ψυχοθεραπευτής

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί μερικές φορές κρυολογείτε χωρίς να έχετε κάνει κάτι ανθυγιεινό ενώ άλλες φορές δεν αρρωσταίνετε ακόμα κι αν κάνατε πράγματα που θα μπορούσαν να σας προκαλέσουν κρυολόγημα;
Έχετε ποτέ παρατηρήσει τις περιόδους που αρρωσταίνετε; Αν το κάνετε, τότε πιθανότατα θα διαπιστώσετε ότι συνήθως αρρωσταίνετε μετά από κάποια συναισθηματική διαταραχή, για παράδειγμα, μετά από απογοήτευση ή αίσθημα ενοχής.

Τα συναισθήματα μας επηρεάζουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Η έρευνα έχει δείξει ότι η ευτυχία και οι χαρούμενες σκέψεις έχουν θετική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα ενώ η θλίψη και οι στενάχωρες σκέψεις έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.

Σε πολλές περιπτώσεις, αρρωσταίνουμε μόνο και μόνο επειδή δεν είμαστε ευχαριστημένοι ή επειδή το σώμα μας θέλει να εκφράσει τα καταπιεσμένα συναισθήματά μας. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η διαφυγή από τα προβλήματα τους ή το να είναι συνεχώς απασχολημένοι με κάτι, θα τους βοηθήσει να νιώσουν καλύτερα αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτή η μέθοδος λειτουργεί πάντα εις βάρος τους.

Όταν αδιαφορούμε, αποφεύγουμε ή καταπιέζουμε τα προβλήματά μας, μπορεί να οδηγηθούμε σε σωματική ασθένεια ή σοβαρή κατάθλιψη.

Σύμφωνα με κάποιες έρευνες, περίπου το 80% των ασθενειών οφείλονται σε ψυχολογικούς παράγοντες. Έτσι, δεν παθαίνουμε κρυολόγημα επειδή ένας ιός ή βακτήριο εμφανίστηκε ξαφνικά από το πουθενά αλλά επειδή εξασθενεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα σε βαθμό που επιτρέπει στους υπάρχοντες ιούς και βακτήρια να «προσγειωθούν» στο σώμα μας.

Ένας ψυχολογικός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια είναι η ενοχή. Αν νιώθεις ένοχος επειδή έκανες κάτι κακό και δεν κατάφερες να συγχωρήσεις τον εαυτό σου, το υποσυνείδητό σου μπορεί να αναγκάσει το ανοσοποιητικό σου σύστημα να εξασθενίσει ώστε να σε αφήσει να αρρωστήσεις. Με αυτόν τον τρόπο αποσκοπεί στο να σου δώσει κάποια ανακούφιση από την ενοχή μέσω της αυτοτιμωρίας.

Επίσης, η ασθένεια μπορεί να συμβολίζει μια κραυγή για βοήθεια. Αν ένα άτομο χρειάζεται απαραίτητα βοήθεια και κανείς δεν του δίνει προσοχή, το υποσυνείδητό του μπορεί να εξασθενίσει το ανοσοποιητικό του για να τον κάνει να αρρωστήσει, ώστε να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων γύρω του. Μερικοί άνθρωποι αυτοτραυματίζονται προκειμένου να δουν οι άλλοι τα σημάδια και να τους δώσουν κάποια φροντίδα και προσοχή. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αναπτύξουν σοβαρές ασθένειες, προκειμένου να προσελκύσουν έντονη προσοχή. Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι το τραύλισμα μπορεί.

Σε άλλες περιπτώσεις, η ασθένεια μπορεί να συμβολίζει μια απόπειρα αυτοκτονίας. Λόγω της πίεσης στην οποία υποβάλλεται ένα άτομο που σκέφτεται την αυτοκτονία, το υποσυνείδητό του μερικές φορές προσπαθεί να εκπληρώσει την επιθυμία κάνοντάς τον να αρρωστήσει και έτσι να ξεφύγει από το φταίξιμο...

Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι ότι εάν ένα άτομο δεν καταφέρει να εκπληρώσει τους στόχους του ή να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση, μπορεί να αναπτύξει κάποια «αναπηρία», προκειμένου να κατηγορήσει αυτήν παρά τον εαυτό του για την αποτυχία του. Με αυτόν τον τρόπο προστατεύει το εγώ του και ξεφεύγει από την ενοχή.

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, είναι σημαντικό να έχουμε επίγνωση των συναισθημάτων μας και να τα διαχειριζόμαστε κατάλληλα. Διαφορετικά αυτά μας στοιχειώνουν και μετασχηματίζονται σε -λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά- σωματικά συμπτώματα.

Χρειάζεται να μάθουμε πώς να διαχειριζόμαστε τα διάφορα αρνητικά συναισθήματα, έτσι ώστε να μην παρακινούμε το υποσυνείδητό μας να αναλάβει δράση με αρνητικούς τρόπους που αναφέραμε παραπάνω.

Αναδημοσίευση από e-psychology

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ