Από ερευνητές του University College London (UCL) αναπτύχθηκε μια νέα εξίσωση που δείχνει ότι η ευτυχία μας επηρεάζεται όχι μόνο από ότι συμβαίνει σε μας αλλά επίσης πώς αυτή συγκρίνεται με άλλων ανθρώπων. Η ομάδα ανέπτυξε μια εξίσωση για να προβλέπει την ευτυχία το 2014, υπογραμμίζοντας την σημαντικότητα των προσδοκιών και η νέα αναβαθμισμένη εξίσωση λαμβάνει επίσης υπόψη της τις τύχες άλλων ανθρώπων.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, βρήκε ότι η ανισότητα μείωνε την ευτυχία κατά μέσο όρο. Αυτό ίσχυε αν οι άνθρωποι τα πήγαιναν καλύτερα ή χειρότερα από ένα άλλο πρόσωπο που μόλις είχαν συναντήσει. Τα υποκείμενα της έρευνας έπαιζαν τυχερά παιχνίδια σε μια προσπάθεια να κερδίσουν χρήματα και έβλεπαν αν ένα άλλο πρόσωπο κέρδιζε ή έχανε στα ίδια παιχνίδια. Κατά μέσο όρο, όταν κάποιοι κέρδιζαν ένα τυχερό παιχνίδι, ήταν πιο ευτυχισμένοι όταν ο συμπαίκτης τους επίσης κέρδιζε το ίδιο παιχνίδι, σε σύγκριση με το όταν ο συμπαίκτης τους έχανε. Αυτή η διαφορά θα μπορούσε να αποδοθεί σε τύψεις. Παρόμοια, όταν οι άνθρωποι έχαναν ένα παιχνίδι ήταν πιο ευτυχισμένοι όταν ο συμπαίκτης τους επίσης έχανε, σε σύγκριση με το όταν ο συμπαίκτης τους κέρδιζε, μια διαφορά που θα μπορούσε να αποδοθεί στο φθόνο.
«Η εξίσωσή μας μπορεί να προβλέψει ακριβώς πόσο ευτυχισμένοι θα είναι οι άνθρωποι, με βάση όχι μόνο το τι συμβαίνει σε αυτούς, αλλά επίσης του τι συμβαίνει στους ανθρώπους γύρω τους», εξηγεί ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο Dr Robb Rutledge, από τοΙνστιτούτο Νευρολογίας του University College London. «Κατά μέσο όρο είμαστε λιγότερο χαρούμενοι αν οι άλλοι παίρνουν περισσότερα ή λιγότερα από ότι εμείς, αλλά αυτό μεταβάλλεται λίγο από άνθρωπο σε άνθρωπο. Περιέργως, η εξίσωση μας επιτρέπει να προβλέπουμε πόσο γενναιόδωρο θα είναι ένα άτομο, όταν σε ένα ξεχωριστό σενάριο ρωτήθηκαν κατά πόσο θα ήθελαν να μοιραστούν ένα μικρό χρηματικό ποσό με ένα άλλο πρόσωπο. Με βάση του κατά πόσο ακριβώς η ανισότητα επηρεάζει την ευτυχία τους μπορούμε να προβλέψουμε ποια άτομα θα είναι αλτρουιστές».
Αναζητήστε τους όρους στην ίδια τη μελέτη, από όπου και η εξίσωση (παραπομπή υπάρχει στο τέλος του κειμένου)
Για τη μελέτη, 47 εθελοντές που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους ολοκλήρωσαν διάφορες δράσεις σε μικρές ομάδες. Σε μια δράση ρωτήθηκαν πόσο θα ήθελαν ανώνυμα να μοιραστούν ένα μικρό χρηματικό ποσό με ένα άλλο πρόσωπο που μόλις είχαν συναντήσει. Σε μια άλλη δράση, έπαιξαν με χρήματα τυχερά παιχνίδια στα οποία θα μπορούσαν να νικήσουν ή να χάσουν και τους ανακοινώθηκε ότι θα έβλεπαν τί έλαβε από το ίδιο τυχερό παιχνίδι ένα άλλο πρόσωπο. Με αυτό τον τρόπο, τα υποκείμενα θα μπορούσαν να πάρουν το ίδιο ή διαφορετικό αποτέλεσμα από έναν συμπαίκτη, μερικές φορές περισσότερο και μερικές φορές να λιγότερο. Σε όλη τη διάρκεια του πειράματος κατά τακτά χρονικά διαστήματα οι συμμετέχοντες δεχόταν την ερώτηση: πόσο χαρούμενοι ένιωθαν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η γενναιοδωρία των ανθρώπων δεν εξαρτιόταν από το ποιος ήταν ο συμπαίκτης ή ποιον συμπαίκτη είπαν ότι προτιμούσαν. Αυτό υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με σταθερά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητας μάλλον, παρά με συγκεκριμένα αισθήματα σε σχέση με τον άλλο παίκτη. Κατά μέσο όρο, άνθρωποι η ευτυχία των οποίων επηρεάστηκε περισσότερο παίρνοντας περισσότερα από ότι άλλοι, κάτι που μπορεί να σχετίζεται με τύψεις, έδωσαν το 30% των χρημάτων. Αυτοί που επηρεάστηκαν περισσότερο, παίρνοντας λιγότερα από ότι άλλοι, κάτι το οποίο μπορεί να σχετίζεται με το φθόνο, έδωσαν μόνο 10%.
«Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν ότι η γενναιοδωρία προς ξένους σχετίζεται με το πώς η ευτυχία μας επηρεάζεται από τις ανισότητες της καθημερινότητάς μας», δηλώνει ο Archy de Berker, από το Ινστιτούτο Νευρολογίας του UCL. «Οι άνθρωποι που έδωσαν το μισό των χρημάτων τους όταν είχαν την ευκαιρία δεν έδειξαν φθόνο όταν βίωσαν ανισότητα σε μια διαφορετική δράση, αλλά έδειξαν πολύ ενοχή. Αντιθέτως, αυτοί που κράτησαν όλα τα χρήματα για τον εαυτό τους, δεν εμφάνισαν σημάδια ενοχής σε άλλη δράση αλλά εμφάνισαν πολύ φθόνο. Αυτή είναι η πρώτη φορά που η γενναιοδωρία των ανθρώπων συνδέεται άμεσα με το πώς η ανισότητα επηρεάζει την ευτυχία τους. Οι οικονομολόγοι είχαν δυσκολεύονται να εξηγήσουν γιατί ορισμένοι άνθρωποι είναι περισσότερο γενναιόδωροι από άλλους και τα πειράματά μας προσφέρουν μια εξήγηση. Το έργο μπορεί να αποδειχθεί ένας χρήσιμος τρόπος μέτρησης της συναισθηματικής ταύτισης, η οποία θα μπορούσε να προσφέρει βαθύτερη γνώση των κοινωνικών διαταραχών, όπως η οριακή (μεταιχμιακή) διαταραχή προσωπικότητας. Τέτοιες μέθοδοι θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα ορισμένες πτυχές των κοινωνικών διαταραχών, όπως η αδιαφορία για τον πόνο των άλλων».
Περισσότερα στην μελέτη: The social contingency of momentary subjective well-being. Nature Communications.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.