Η δυναμική γυναίκα, χρειάζεται πιο πολύ την αγκαλιά σου

Της Ελένης Μπαρκούζου

Και συνέχεια τριβελίζει στο μυαλό μου το ερώτημα, γιατί υπάρχουν τόσες γυναίκες μόνες;
Μήπως είμαστε απαιτητικές;
Μήπως είμαστε τρομαχτικές;
Μήπως χάσαμε τον αυθορμητισμό μας;
Βγαίνω έξω και κοιτάω, γυναίκες πολλές όμορφες περιποιημένες μόνες γυναίκες.
Γυναίκες δυναμικές σύγχρονες ηρωίδες που φτιάχτηκαν για να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε όλα τα ζόρια σε όλες τις μάχες…
Γιατί η ζωή μας αυτό είναι ένας διαρκής αγώνας.
Πολλά τα ερωτήματα και δεν ξέρω κι αν υπάρχει τελικά απάντηση.
Μας φοβούνται οι άντρες;
Μήπως δε μπορούν να μας διαχειριστούν;
Μήπως φοράμε και ίσως τιμάμε καλύτερα το παντελόνι;
Μήπως όντως τους ευνουχίζουμε;
Και τελικά υπάρχει η δυναμική γυναίκα ή είναι η μάσκα που φοράμε για να μην περάσει κανείς αυτό τον τοίχο και δει τι κρύβεται από πίσω…
Η γυναίκα σήμερα είναι πιο δυναμική από ποτέ!
Είναι αυτόνομη, οικονομικά ανεξάρτητη, μαχήτρια!
Μήπως όμως χάθηκε αυτή η γατούλα αυτό το κοριτσάκι που θέλει προστασία;

Μήπως οι άντρες δεν έχουν ρόλο γιατί έχουμε πάρει όλους τους ρόλους;
Πολλά τα ερωτήματα όμως θα σου πω κάτι!
Πέρα από τη μοναξιά την αποξένωση και τις ανθρώπινες σχέσεις που έχουν γίνει πιο δύσκολες απο ποτέ βολεύεστε φίλοι μου άντρες…
Βολεύεστε στη φυγή, στη δικαιολογία του δήθεν φόβου και του δήθεν δε μπορώ να διαχειριστώ αυτή τη γυναίκα γιατί έχετε γίνει πιο εγωιστές από ποτέ!
Δεν αντέχετε αν η γυναίκα βγάζει πιο πολλά χρήματα από εσάς, δεν αντέχετε να παλέψετε να δείτε τι κρύβεται πίσω από αυτή τη μαχήτρια , προτιμάται να επαναπαύεστε σε εφήμερες ώρες… στις εύκολες σαρκικές απολαύσεις…
Πότε κοίταξε κανείς σας πίσω από τις κλειστές πόρτες όταν αυτή η γυναίκα μένει μόνη και κλαίει χωρίς να τη βλέπει κανείς…
Και γιατί να καταδικαστεί σε μια μοναξιά που δεν της αξίζει ;
Θα σου πω…
Γιατί θέλει μαγκιά η αγάπη μάτια μου…
Θέλει αυτό τον άντρα που θα σε πιάσει και θα μπει μέσα στην ψυχή σου!
Αυτόν που θα καταρρίψει όλες τις άμυνες σου και θα βρει αυτό το κοριτσάκι που έχει ανάγκη από το χάδι , από την προστασία, από μια αγκαλιά να κολλήσει όλα τα σπασμένα κομμάτια της…
Και γυρνάς φίλη μου στο ερώτημα “γιατί αναγκάστηκα να βάλω αυτή τη μάσκα και πήρα το ρόλο του άντρα”;
Κι εκεί φίλη μου θα πάρεις όλες τις απαντήσεις σου…
Γιατί βαρέθηκα να ποντάρω σε κουτσό άλογο!
Γιατί βαρέθηκα να ποντάρω στον άντρα που δεν ήταν ποτέ δίπλα μου να με στηρίξει!
Πόσους ρόλους πήρα στο θέατρο της ζωής… της μάνας της συζύγου της ερωμένης … κι εσύ τι;
Απλά θεατής…
Πόσες φορές πόνταρα σε σένα κι έφαγα φόλα…
Που απλά υπάρχεις.. δε συμμετέχεις δεν παλεύεις…
Και έχεις το θράσος να λες πως γίναμε έτσι οι γυναίκες…
Εσείς μας κάνατε έτσι…
Βαρέθηκες φίλη μου να απογοητεύεσαι και έγινες δυο ρόλοι!
Έγινες ο άντρας της ζωής σου.
Πόσες φορές περίμενες στα δύσκολα να είναι εκεί κι έμεινες να παλεύεις μόνη;
Κι έτσι είπες δεν τον χρειάζομαι!
Μπορώ όλα τα μπορώ και τα μπορείς!
Και φεύγεις και ζεις και σε άλλη χώρα και σηκώνεσαι μόνη στα πόδια σου γιατί έτσι έμαθες να είσαι μαχητής και μαχητής σημαίνει να πέφτω να μετράω πληγές να τις γλύφω και να σηκώνομαι πιο δυνατή…
Αλλά το βράδυ κοιτάς το σπίτι κοιτάς όλα όσα μόνη έχεις χτίσει και λείπει αυτή η φιγούρα!
Όχι αυτή που έχτισες για να επιβιώνεις.
Αυτή που θα σε πάρει αγκαλιά θα σε χαϊδέψει θα σου πει εγώ είμαι εδώ θα σε φιλήσει στο μέτωπο και θα σε βάλει για ύπνο.
Αυτό δεν καταλάβατε ποτέ φίλοι μου άντρες ποιοι είναι οι ρόλοι σας και ποιοι είναι οι δικοί μας.
Ένας άντρας είναι φίλος εραστής αδερφός σύζυγος και πατέρας!
Φτάνει λοιπόν το παραμυθάκι φοβόμαστε τις δυναμικές γυναίκες πάψτε να βολεύεστε και αρχίστε να παλεύετε!

αναπνοές

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ