Η προεπιλεγμένη ρύθμιση των ανθρώπων

Προς το παρόν, ο νους μας είναι αφοσιωμένος στα πράγματα που δεν θέλουμε. Οι θετικές προθέσεις μας καταλαμβάνουν μόλις ένα μικροσκοπικό ποσοστό του νου μας. Ο υπόλοιπος είναι εστιασμένος στα προβλήματα που ελπίζουμε ότι θα εξαλείψουν οι προθέσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της εγκεφαλικής μας δύναμης είναι αφοσιωμένο στις παλιές πεποιθήσεις: ελλείψεις, προβληματικές σχέσεις και ένας Θεός που εξαπολύει κεραυνούς από τον ουρανό.
Ο λόγος που σε ποσοστό 99,9 τοις εκατό ο νους σας είναι ακόμη αφοσιωμένος σε πράγματα που δεν θέλετε έγκειται στο ότι αυτή είναι η προεπιλεγμένη ρύθμιση των ανθρώπων, αυτό που θεωρείται φυσιολογικό. Η προεπιλεγμένη ρύθμιση βλέπει ειδήσεις για πλημμύρες και σεισμούς, ακούει ιστορίες για αρρώστιες και λέει: «Βλέπεις; Σου τα έλεγα εγώ». Είναι σχεδόν αδύνατον να ακυρώσετε την παγκόσμια προεπιλεγμένη ρύθμιση παρόλο που ξέρετε –τουλάχιστον θεωρητικά- ότι είναι δυνατόν να λειτουργήσει κανείς και με άλλο τρόπο.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τι γίνεται όταν είμαστε αδέκαροι. Οι περισσότεροι από εμάς θα συμφωνήσουμε ότι δεν θέλουμε κάτι τέτοιο. Τι κάνουμε, λοιπόν;

Αφιερώνουμε όλο το νου μας στην προσπάθεια να το αποφύγουμε. Δουλεύουμε αμέτρητες ώρες. Τηλεφωνούμε στο χρηματιστή μας. Διαβάζουμε βιβλία και άρθρα που εξηγούν πώς μπορούμε να γίνουμε πλούσιοι, αγνοώντας τελείως το γεγονός ότι προσπαθώντας να «γίνουμε» πλούσιοι, εστιάζουμε το νου μας στην ιδέα ότι δεν είμαστε ήδη πλούσιοι. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε αποφασίσει εκ των προτέρων να είμαστε αδέκαροι. Αν εστιάσουμε απλώς το νου μας στο να νιώθουμε πλούσιοι, να είμαστε ευγνώμονες για όλα τα ήδη εμφανή πλούτη που υπάρχουν στη ζωή μας –για παράδειγμα, για την οικογένειά μας και τους υπέροχους φίλους μας- η οικονομική ανέχεια θα εξαφανιστεί. Τη βιώνουμε μόνο επειδή αφιερώνουμε σε αυτή τις σκέψεις μας. Τόσο ισχυρός είναι ο νους μας.

Οι σκέψεις μας δημιουργούν
την πραγματικότητά μας
PAM GROUT