Η τετραπλή μάζα

Ο δρόμος του Θεού και τα βήματα Του μπορεί να μοιάζουν δύσκολα, αλλά δεν είναι. Για να συναντήσουμε τον ίδιο τον Θεό το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε για πάντα το εγώ μας, για να βιώσουμε τον Θείο Έρωτα.

Τι θα πει έρωτας είμαι σίγουρη πως όλοι ως ένα σημείο το έχουμε ζήσει. Όταν ερωτευόμαστε δεν μας νοιάζει τίποτε άλλο από το να είμαστε με τον ή την αγαπημένο/η μας. Ο χρόνος εκείνη την ώρα σταματά, παγώνει και το μόνο που μας νοιάζει είναι να είμαστε μαζί.

Έτσι και όλος ο δρόμος του Θεού έχει την ανάλογη λαχτάρα. Γιατί αν δεν είναι λαχτάρα, είναι επιβολή και κάθε μορφή επιβολής οδηγείτε από το εγώ- μυαλό και φόβο.

Τον Θεό δεν μπορούμε να τον πλησιάσουμε με τον φόβο της τιμωρίας ή με μορφή ανταμοιβής, όπως λέει και ο Καββάσιλας.

Αλλά με αγάπη, με μια αγάπη που δεν υπάρχει άλλη τέτοια. Αυτή την Αγάπη όταν κάποιος την βιώσει αυτόματα σταματά να είναι όπως ήταν πριν. Δηλαδή ως άνθρωπος, σταματά να ενοχλείτε από όλους και από όλα. Αυτόματα αυτή η Θεία Παρουσία τον οδηγεί μέσα από την Χάρι Του Θεού αυτόματα να αγαπάει τους πάντες και τα πάντα. Και μέσα σε κάθε τι να νιώθει ευλογημένος. Και κάθε τι να ορίζει ως ευλογία. 

Εμάς τις περισσότερες φορές μας οδηγεί στον Θεό ο φόβος και η αίσθηση της τιμωρίας ή άλλες φορές τον ορίζουμε τον Θεό σαν το «μαγικό τζίνι» που θα μας εκπληρώσει τις επιθυμίες μας, αν είμαστε καλά παιδιά. Οπότε η προσπάθειά μας να είμαστε παιδιά κατά Θεώ, γίνεται φτωχή και άκαρπη γιατί μένει στην επιφάνεια. Στην επιφάνεια μένει γιατί αν δεν ενεργοποιηθεί ο Θείος Έρωτας στην καρδιά μας, δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα. Αν δεν έρθει η «συντριβή» δεν μπορεί να υπάρξει αυτή η αγάπη. Γιατί αυτή η αγάπη μας οδηγεί στο να μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα πάντα για τον αγαπημένο μας. Όπως ακριβώς γίνεται όταν ερωτευτούμε. Είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τα πάντα για να ακολουθήσουμε τον ή την αγαπημένο/η μας. Άραγε είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το ίδιο για τον Θεό ? Όχι με βία, ούτε με το μυαλό, αλλά μέσα από το νιώθω, μέσα από την ανάγκη. Γιατί όταν αγαπήσουμε τον Θεό με όλη μας την ψυχή, με όλη μας την καρδιά και με όλη μας τη διάνοια και με όλη μας την ισχύ, τότε και μόνο τότε ετοιμάζουμε την τετραπλή μάζα η οποία θα έρθει με απλότητα να αντικαταστήσει την προηγούμενη τετραπλή μάζα.

Ποια ήταν ή είναι η τετραπλή μάζα που μας δείχνει την απόστασή μας από την ουσία του Θεού ?

Δεν αγαπάμε τον Θεό.

Μισούμε τον πλησίον μας.

Δεν πιστεύουμε στον Λόγο Του Θεού

Είμαστε γεμάτοι υπερηφάνεια και φιλοδοξία

( η τετραπλή αυτή μάζα είναι απόσπασμα από το βιβλίο, Οι περιπέτειες ενός Προσκηνητού).

Οπότε όταν ένας άνθρωπος θέλει να φτάσει στον Θεό και αναζητά την μετάνοια ως ένα από τα βήματα. 

Πριν πάει για την μετάνοιά του, ας αναλογιστεί αυτά τα 4 βήματα.

Πώς μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν αγαπάμε τον Θεό ? Μα φυσικά από το ότι αγαπάμε κάτι άλλο γήινο παραπάνω από τον Θεό.

Γιατί όταν αγαπάμε κάποιον το μυαλό μας, η καρδιά μας και όλο μας το σώμα είναι συνέχεια σε εκείνον. Χωρίς κόπο, έτσι απλά και όταν αναπολούμε και όταν στοχαζόμαστε σκεφτόμαστε τον αγαπημένο μας χωρίς καν να προσπαθήσουμε. Αν για να φτάσουμε να σκεφτούμε τον Θεό κάνουμε κόπο, τότε ας ψάξουμε τι είναι αυτό που μας κρατά μακριά από την αγάπη αυτή. Πόσο δεν έχουμε φτάσει στην απόλυτη εγκατάλειψη του εγώ μας, πόσο η καρδιά μας ακόμη είναι άκαμπτη και σκληρή.

Μήπως μισούμε τον πλησίον μας ? Μήπως τον πλησίον μας δεν τον αγαπάμε ως εαυτό ? Όχι, δεν εννοούμε τον πλησίον μας ως αδερφό μας, ως μαμά μας, ως παιδί μας, αλλά έναν ξένο. Όσο υπάρχει μίσος, έχθρα στην καρδιά μας έστω και για έναν άνθρωπο τότε έχουμε απόσταση από την αγάπη.

Γιατί το μίσος, η έχθρα θα μας οδηγεί στην γήινη λύπη και στη συνέχεια θα δούμε ότι έχουμε υπερηφάνεια, αλλά και φιλοδοξία. Αφού η όποια διαφορά που έχουμε έστω και με έναν μας συνάνθρωπο, «γεννιέται» από αυτά τα δύο, υπερηφάνεια και φιλοδοξία. Και όλο αυτό το πακέτο θα μας δείξει ότι δεν πιστεύουμε στον Λόγο Του Θεού. 

Τι θα πει πιστεύω στον Λόγο ?

Πιστεύω στον λόγο θα πει, ακούω τον καιρό για αύριο, το πιστεύω και έτσι προετοιμάζομαι. Ακούω τον γιατρό, πιστεύω στον λόγο του και προσέχω. Ακούω τον δάσκαλο και ετοιμάζομαι για τις εξετάσεις μου.

Ακούω, δηλαδή θα πει κάνω τα βήματα. Ποια βήματα αυτού του λόγου που πιστεύω.

Άρα για να μην κάνω βήματα ως προς τον Λόγο του Θεού ας αναζητήσω την πίστη μου.

Δεν χρειάζεται να θυμώσω ή να πανικοβληθώ με όλο αυτό, αλλά να οδηγήσω τον εαυτό μου στην αληθινή αγάπη και την αληθινή Θεϊκή Συμβίωση.

Δωροθέα  

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ