Ήταν ένα πρωινό στις αρχές της Άνοιξης με μερικά περαστικά σύννεφα, που ταξίδευαν αργά στο γαλάζιο ουρανό από τη Δύση.
Ένας κόκορας άρχισε να φωνάζει και ήταν παράξενο να τον ακούς σε μια πυκνοκατοικημένη πόλη.
Είχε αρχίσει από νωρίς και σχεδόν για δύο ώρες ανήγγειλε τον ερχομό της ημέρας.
Τα δέντρα ήταν ακόμα άδεια, αλλά υπήρχαν λεπτά, τρυφερά φύλλα με φόντο τον πρωινό καθαρό ουρανό.
Αν ήσουν πολύ ήσυχος, χωρίς καμιά σκέψη να περνάει από το νου σου, θα μπορούσες να ακούσεις και τον μακρινό ήχο της καμπάνας κάποιου ναού.
Θα πρέπει να ήταν πολύ μακριά και στις μικρές σιωπές ανάμεσα στις φωνές του κόκορα, μπορούσες να ακούσεις τα κύματα αυτού του ήχου να έρχονται προς τα σένα και να πηγαίνουν μακριά σου· κι εσύ σχεδόν ταξίδευες μαζί τους, πηγαίνοντας πολύ μακριά και χανόσουν μέσα στην απεραντοσύνη.
Το λάλημα του κόκορα και ο βαθύς ήχος της μακρινής καμπάνας είχαν μια παράξενη επίδραση.
Οι θόρυβοι της πόλης δεν είχαν ακόμα αρχίσει· δεν υπήρχε τίποτα που να διακόπτει τον καθαρό ήχο τους.
Δεν τον άκουγες με τ’ αυτιά σου, τον άκουγες με την καρδιά σου κι όχι με την σκέψη που ξέρει «την καμπάνα» και τον «κόκορα» κι έτσι ήταν καθαρός ήχος.
Γεννιότανε από τη σιωπή και η καρδιά σου τον αγκάλιαζε και πήγαινε μαζί του από αιώνιο σε αιώνιο.
Δεν ήταν ένας προμελετημένος ήχος, όπως στη μουσική• δεν ήταν ο ήχος της σιωπής ανάμεσα σε δύο νότες• δεν ήταν ο ήχος που ακούς όταν έχεις σταματήσει να μιλάς.
Όλοι αυτοί οι ήχοι ακούγονται από τον νου ή από την ακοή. Όταν ακούς με την καρδιά σου, ο κόσμος είναι γεμάτος μ’ έναν τέτοιο ήχο και τα μάτια σου βλέπουν καθαρά.
Κρισναμούρτι «Η μόνη επανάσταση» μετ.Ν.Πιλάβιος, θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδ. Καστανιώτη
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.