Το ποτάμι της λήθης

Και οι ψυχές έχουν φτάσει σε ένα τέλμα, έναν δρόμο γεμάτο πόνο, θλίψη, πόνους, δάκρυα, απώλειες.

Σε κάθε ταξίδι πάνω στη γη, σε κάθε μας μονοπάτι, πάντα υπάρχει ένα χέρι που προσπαθεί να μας δείξει, να μας αγγίξει, να μας αγκαλιάσει, να μας ανακουφίσει δηλαδή.

Στο σήμερα που έχουμε φτάσει ως πλανητικό σχέδιο καταλαβαίνουμε ότι όλοι μας είμαστε μέσα σε ένα ποτάμι που ακούει στο όνομα λήθη. Η λήθη είναι μία μορφή ύπνου. Κοιμόμαστε όλοι μας μέσα σε αυτό το ποτάμι, το οποίο μας παρασέρνει προς τον καταρράχτη.

Μέσα σε αυτό το ποτάμι όπως καταλαβαίνουμε είναι όλες οι ψυχές που κατοικούν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Το ποτάμι λέγεται εγώ, το οποίο αριστερά και δεξιά έχει βράχια που είναι άλλα με εξογκώματα και άλλα με γλίτσα έτσι οι πιθανότητες για έξοδο είναι μικρές, γιατί κάποιες ψυχές πια δεν έχουν την δύναμη να κρατηθούν από αυτά τα βράχια. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού υπάρχουν σε τακτά διαστήματα κορμοί και γέφυρες για να πατήσουν οι ψυχές επάνω έτσι ώστε να βγουν από το ποτάμι της λήθης.

Όμως οι ψυχές οι περισσότερες δυστυχώς είναι ακόμη μέσα σε αυτό το ποτάμι και θεωρούν την όλη του ορμή μία φυσιολογική κατάσταση. Χωρίς να έχουν ιδέα ότι παρακάτω περιμένει ο καταρράκτης παραμένουν μέσα στο ποτάμι. Πότε -πότε δε, κάνουν προσευχές προς τον Θεό, ζητώντας να τους δείξει μία μορφή σωτηρίας. Εκεί σε εκείνο το σημείο ο Θεός θα στείλει πάντα μία διαφορετική πέτρα μπροστά μας για να μπορέσουμε να ανέβουμε επάνω της για να σωθούμε. 

Αφού ο Θεός είδε ότι αρκετές ψυχές έχουν χαθεί μέσα σε αυτό το ποτάμι της λήθης άρχισε να δίνει παραπάνω βοήθειες, έτσι δημιούργησε τις προϋποθέσεις σε κάποιους ανθρώπους στον πλανήτη, τους πνευματικούς οδηγούς. Αυτοί οι πνευματικοί οδηγοί είναι οπαδοί της αλήθειας και την κάνουν αναζήτηση χρόνια.

Έτσι αυτοί οι πνευματικοί οδηγοί έχουν αρχίσει να βάζουν πολλές γέφυρες σωτηρίας πάνω από το ποτάμι της λήθης για να βοηθήσουν τις ψυχές να βγουν από εκεί.

Σε κάποιες περιπτώσεις κάποιοι πνευματικοί βάζουν το σώμα τους, το χέρι τους για να βοηθήσουν τις ψυχές αυτές να βγουν από το ποτάμι.

Όμως οι ψυχές αυτές χωρίς και οι ίδιες να ξέρουν το γιατί, όχι μόνο δεν προσπαθούν να βγουν από το ποτάμι, αλλά με την δύναμη που έχουν από το βάρος τους προσπαθούν να τραβήξουν τους πνευματικούς και εκείνους στο ποτάμι.

Αυτό το κείμενο δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τις ψυχές που είναι μέσα στο ποτάμι της λήθης να αρχίσουν να αναγνωρίζουν τα σημάδια του Θεού, πέτρες, γέφυρες, κορμούς, πνευματικούς.

Αλλά και για τους πνευματικούς οι οποίοι τώρα αυτή τη χρονική περίοδο οφείλουν να κρατήσουν και να κρατηθούν καλά από το χέρι του Θεού από τη μία μεριά και να μην πέσουν στο ποτάμι.

Το ποτάμι της λήθης ήταν και είναι ύπουλο και πάντα έχει τρόπο να μας ξανά ρίξει μέσα του και μάλιστα σε μία δίνη η οποία να μας φέρει αντιμέτωπους με καταστάσεις επίπονες. Ο καλός ο καπετάνιος πάντα πέφτει τελευταίος από το καράβι. 

Το ίδιο και ο πνευματικός οδηγός. Αλλά για να τα καταφέρει ο πνευματικός οδηγός οφείλει η πίστη του να είναι πιο ισχυρή από τον βράχο, πιο δυνατή από την γέφυρα και η στήριξή του να είναι μονάχα στον Πατέρα μας Θεό. Γιατί έστω και ένα μικρό υπόλειμμα του εγώ να έχει μέσα του ο πνευματικός θέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο, αφού θα αναγκαστεί ίσως να επηρεαστεί από μία και μόνο ψυχή, αν πέσει στην παγίδα της λύπησης ή της θλίψης. Τότε ο πνευματικός αναγκαστικά θα βρεθεί κι εκείνος μέσα στο ποτάμι της λήθης χωρίς να το καταλάβει.

Σε αυτή τη χρονική στιγμή λοιπόν οι κεραίες όλων μας να είναι τεντωμένες για να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τα μηνύματα του Θεού. Τα οποία ναι μεν είναι πολλά, αλλά κάποια από αυτά δεν είναι του Θεού, αλλά πάλι μέσα από το ποτάμι της λήθης. Μοιάζουν με του Θεού αλλά δεν είναι. Αυτοί που έχουν καταφέρει να βγουν από το ποτάμι αυτό είναι ελάχιστοι και σε αυτούς δίνεται η αλήθεια. Όπως και τα σημάδια μέσα στο ποτάμι είναι αρκετά από τον Θεό. Αλλά κάποια δεν είναι του Θεού. 

Για να βρουν αυτά τα σημάδια και αυτούς τους πνευματικούς το μόνο που μπορούν να κάνουν οι ψυχές αυτές είναι να ακούν την εσωτερική τους φωνή και να μην επηρεάζονται από τις αισθήσεις τους οι οποίες συχνά μετατρέπονται σε ψευδαισθήσεις μέσα από ωραιοποιημένα λόγια που μόνο του Θεού δεν είναι. Γιατί η αλήθεια του Θεού είναι ολόφωτη και πουθενά δεν έχει καμία σκιά και καμία ουτοπική διαδρομή.

Δωροθέα 

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ