Πρόκειται για μια αποτυχημένη επιχείρηση του Άξονα να καταλάβει το Λένινγκραντ (η πόλη ονομάζεται Αγία Πετρούπολη σήμερα) κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πολιορκία ξεκίνησε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1941, όταν η πόλη αποκόπηκε εντελώς από την υπόλοιπη χώρα από Γερμανικά και Φινλανδικά στρατεύματα και κράτησε μέχρι τις 27 Ιανουαρίου του 1944, δηλαδή κράτησε 872 ημέρες. Είναι γνωστή και ως "ο πόλεμος των 900 ημερών" και πρόκειται για την μεγαλύτερη σε θύματα και μία από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια και καταστροφή πολιορκίες της σύγχρονης ιστορίας.
Το Λένινγκραντ ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας στόχος για τον Χίτλερ λόγω της μεγάλης βιομηχανίας του, ειδικά στην παραγωγή όπλων. Ήταν επίσης η πρωτεύουσα της Ρωσίας και η βάση του Σοβιετικού στόλου της Βαλτικής. Ήταν ένας από τους τρεις βασικούς στόχους της"Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα", της εισβολής δηλαδή του Άξονα στη Σοβιετική Ένωση. Στο τέλος του Ιουνίου του 1941, Γερμανικές και Φινλανδικές δυνάμεις είχαν πλησιάσει στο Λένινγκραντ, με σκοπό την κατάληψή του. Οι κάτοικοι της πόλης κινητοποιήθηκαν, κατασκευάζοντας οχυρώματα σε όλη την πόλη για να καθυστερήσουν την είσοδο των εχθρικών στρατευμάτων. Στους επόμενους 3 μήνες οι κάτοικοι του Λένινγκραντ έστησαν πάνω από 600 χιλιόμετρα συρματοπλέγματα και κατασκεύασαν περίπου 5.000 οχυρώματα μέσα και περιμετρικά της πόλης.
Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1941, οι δυνάμεις του Άξονα είχαν καταφέρει να περικυκλώσουν τη πόλη και να την αποκόψουν από κάθε είδους τροφοδοσία. Καθώς δεν μπορούσαν να προχωρήσουν μέσα στη πόλη λόγω της αντίστασης των Σοβιετικών, οι δυνάμεις του Άξονα ξεκίνησαν την πολιορκία της πόλης και τον βομβαρδισμό της με πυροβολικό, αλλά και επιθέσεις της Luftwaffe.
Οι δυνάμεις του Άξονα ξεκίνησαν την πολιορκία της πόλης και τον βομβαρδισμό της με πυροβολικό, αλλά και επιθέσεις της Luftwaffe.
Αρχηγός των Σοβιετικών δυνάμεων για την υπεράσπιση της πόλης, τέθηκε ο Στρατηγός Georgi Zhukov. Μέχρι τις 20 Νοεμβρίου, δύο μήνες μετά την έναρξη της πολιορκίας δηλαδή, η πόλη δεν είχε καμία απολύτως τροφοδοσία. Οι κάτοικοι αναγκάζονταν να τρέφονται με πουλιά, αρουραίους και κατοικίδια ζώα, ενώ έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις κανιβαλισμού. Στο τέλος του Νοεμβρίου του 1941, ο Κόκκινος Στρατός κατάφερε να δημιουργήσει ένα διάδρομο μέσα από τη λίμνη Ladoga μέσω του οποίου η πόλη τροφοδοτούνταν με εφόδια και στρατιώτες, αλλά και γινόταν η εκκένωση του άμαχου πληθυσμού. Ο διάδρομος αυτός ονομάστηκε Road of Life (δρόμος της ζωής) και βοήθησε να συνεχιστεί η αντίσταση στον εχθρό τα επόμενα χρόνια. Η πρώτη ρήξη της πολιορκίας έγινε τον Ιανουάριο του 1943, όταν ο Κόκκινος Στρατός με την Επιχείρηση "Iskra" κατάφερε να ανοίξει ένα διάδρομο, ανακουφίζοντας μερικώς τους πολιορκημένους κατοίκους. Ωστόσο, η οριστική λύση της πολιορκίας έγινε ένα χρόνο μετά, στις 27 Ιανουαρίου του 1944 όταν ο Κόκκινος Στρατός απομάκρυνε τις δυνάμεις των Γερμανών από το νότιο τμήμα της πόλης. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους και οι Φινλανδοί υποχώρησαν από το βόρειο τμήμα.
Αρχηγός των Σοβιετικών δυνάμεων για την υπεράσπιση της πόλης, τέθηκε ο Στρατηγός Georgi Zhukov.
Χρονικό της πολιορκίας
Στις 29 Ιουνίου 1941, λίγες μέρες μετά την έναρξη της "Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα", ξεκίνησε η εκκένωση της πόλης του Λένινγκραντ. 20 μέρες αργότερα, ξεκίνησε η διανομή φαγητού με δελτίο στην πόλη ενώ από το τέλος Σεπτεμβρίου ξεκίνησε ο βομβαρδισμός της πόλης από τους Γερμανούς, ο οποίος συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας. Τον ίδιο μήνα, υπολογίστηκε πως η πόλη είχε τρόφιμα μόνο για τις επόμενες 35 ημέρες. Τον Οκτώβριο εμφανίστηκαν οι πρώτοι θάνατοι από ασιτία, οι οποίοι αυξήθηκαν μέχρι την άνοιξη του επόμενου έτους. Τον Δεκέμβριο του 1941, ο μέσος όρος θανάτων από τη πείνα ήταν περίπου5000 ανά ημέρα, ενώ λίγες μέρες πριν, οι Γερμανοί είχαν βομβαρδίσει τις περισσότερες αποθήκες τροφίμων της πόλης. Τα δελτία συσιτίου είχαν ήδη υποστεί μείωση στη ποσότητα του φαγητού 5 φορές, μόνο τον πρώτο χρόνο. Οι Γερμανοί είχαν κόψει όλες τις γραμμές ανεφοδιασμού προς τη πόλη, καταστρέφοντας τις σιδηροδρομικές γραμμές, παράλληλα παγιδεύοντας εκατομμύρια κατοίκους μέσα στη πόλη.
Λίγες μέρες μετά την έναρξη της "Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα", ξεκίνησε η εκκένωση της πόλης του Λένινγκραντ.
Στις αρχές του 1942 βομβαρδίζονται και εργοστάσια παραγωγής ενέργειας της πόλης, προκαλώντας ακόμα περισσότερα θύματα από το κρύο. Ο ηλεκτρισμός χρησιμοποιούνταν μόνο από τα διοικητήρια και τις στρατιωτικές μονάδες. Χιλιάδες παιδιά χρησιμοποιούνται για την καταστολή πυρκαγιών από τους βομβαρδισμούς - 15.000 από αυτά παρασημοφορούνται. Τα νοσοκομεία υπολειτουργούν λόγω έλλειψης υλικών αλλά και προσωπικού - υπολογίζεται οτι μετά το τέλος της πολιορκίας, λιγότεροι από τους μισούς γιατρούς και νοσοκόμες είχαν επιζήσει. Για πρώτη φορά αναφέρονται περιπτώσεις κανιβαλισμού, αφού είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί ως τροφή πουλιά, ποντίκια και κατοικίδια.
Οι 872 ημέρες της πολιορκίας του Λένινγκραντ προκάλεσαν πείνα και λιμό, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είχε αποκοπεί από εφοδιασμό νερού και τροφής.
Κατά το 1943, ο πληθυσμός του Λένινγκραντ είχε μειωθεί από τα 4 εκατομμύρια, στις 800 χιλιάδες. Εκτός από τους θανάτους, εκατοντάδες χιλιάδες είχαν εγκαταλείψει την πόλη. Οι βομβαρδισμοί είχαν καταστρέψει το ιστορικό κέντρο της πόλης καθώς και σημαντικά κτίρια, όπως τα παλάτια των Τσάρων ενώ πολλά έργα τέχνης κλάπηκαν από τους Γερμανούς. Τον Ιανουάριο του 1944, η πολιορκία λύνεται μετά από 2.5 χρόνια. Οι 872 ημέρες της πολιορκίας του Λένινγκραντ προκάλεσαν πείνα και λιμό, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είχε αποκοπεί από εφοδιασμό νερού και τροφής. 1.5 εκατομμύρια στρατιώτες και πολίτες πέθαναναπό τέτοιους λόγους, ενώ άλλοι τόσοι κάτοικοι εγκατέλειψαν σταδιακά την πόλη. Παρά την καταστροφή των μέσων μεταφοράς από τους πρώτους μήνες της πολιορκίας, ο Georgi Zhukov οργάνωσε ένα σχέδιο εκκένωσης της πόλης, το οποίο ολοκληρώθηκε σε τρεις φάσεις. Μεταξύ Ιουνίου 1941 και Οκτωβρίου 1942, περίπου 1.5 εκατομμύρια κάτοικοι του Λένινγκραντ είχαν καταφέρει να διαφύγουν. Από τα 4 εκατομμύρια κατοίκων πριν το πόλεμο, μετά το τέλος της πολιορκείας είχαν μείνει περίπου 700.000.
Ο Κόκκινος Στρατός με την Επιχείρηση "Iskra" κατάφερε να ανοίξει ένα διάδρομο, ανακουφίζοντας μερικώς τους πολιορκημένους κατοίκους.
Η Πολιορκία του Λένινγκραντ είχε περισσότερα θύματα από τη ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και ήταν η μεγαλύτερη σε θύματα πολιορκία στην γνωστή ιστορία. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1941, ο ίδιος ο Χίτλερ είχε διατάξει οτι "Η Αγία Πετρούπολη πρέπει να σβηστεί από το πρόσωπο της γης" (Directive No. 1601). Κάποιοι ιστορικοί θεωρούν μάλιστα την πολιορκία του Λένινγκραντ, ως μια πολιτική γενοκτονίας από τους Γερμανούς ενάντια στον σοβιετικό πληθυσμό.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.