ZompieSopa: Πολυεθνικές θεάματος vs Google vs Πειρατείας

Το τελευταίο διάστημα βγήκε στην επιφάνεια μια διαμάχη και ένα οικονομικό/πολιτικό παιχνίδι που υπήρχε ανέκαθεν, μα άρχισε ν' αποκτά άλλες διαστάσεις τα τελευταία 24ωρα και μετά από την διαρροή της ταινίας Ιnterview της Sony σχετικά με τον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας.
Νομίζω είναι περιττό το να καθίσουμε να γράψουμε το ποια είναι η Sony, ο πολυεθνικός κολοσσός που εμπορεύεται σε πολλούς τομείς της αγοράς, σε τομείς που κυριαρχεί ένα ολιγοπωλιακό τραστ. Ουσιαστικά είναι μια από τις τριψήφιες σε αριθμό πολυεθνικές που ελέγχουν τον πλανήτη.
Ο έλεγχος άλλωστε δημιουργείται από το χρήμα και το καπιταλιστικό σύστημα είναι εξ' ολοκλήρου βασισμένο σε αυτό. Οσο και να προσπαθεί να φανεί αλλιώς, τον κόσμο τον ελέγχουν οι πολυεθνικές που έχουν υπό την κατοχή τους τα πάντα, από πρώτες ύλες, διατροφή, ένδυση, ψυχαγωγία, αθλητισμό, τα πάντα, οτιδήποτε υπάρχει και δεν υπάρχει γύρω μας.
Οι πολυεθνικές εταιρείες κάθε είδους, είναι αυτές που ελέγχουν και δημιουργούν την οικονομική δικτατορία από άκρη σε άκρη του πλανήτη. Τα πάντα πλέον είναι βιομηχανοποιημένα και υπό των έλεγχο ενός μικρού αριθμού πολυεθνικών και των θυγατρικών τους.

Φυσικά, αυτές οι πολυεθνικές βιομηχανίες, προκειμένου να επιβληθούν χρησιμοποιουν από τις ελεγχόμενες κυβερνήσεις, βία, απειλές και πολλές άλλες μεθόδους που έμμεσα και άμεσα οδηγούν στην υποδούλωση. Μια από τις πιο μεγάλες πολυεθνικές, είναι και αυτή του θεάματος -υπεύθυνη για τον στραγγαλισμό του διαδικτύου και μάλιστα με "νόμιμες" μεθόδους, τις οποίες ακόμα και ο Χίτλερ θα ζήλευε- και αναμφίβολα άμεσα υπεύθυνη για το κοσμικό life-styling που απειλεί κάθε τελευταία ρανίδα της νοημοσύνης μας.

Και όσοι είσαστε έτοιμοι να εναντιωθείτε με τα πιο πάνω, αφήστε για λίγο όλα τα υπόλοιπα στην άκρη και κάντε μια απλή σκέψη:

Σε ποιον ανήκει το διαδίκτυο; Ανήκει κάπου;

Αν δώσετε μια απάντηση σε αυτό, κάντε και μια προέκταση στα υπόλοιπα που αφορούν την ίδια σας την καθημερινότητα, όπως για παράδειγμα: νερό, τροφή, επικοινωνία, ενέργεια και πάει λέγοντας. Δεν θα επεκταθούμε σε αυτό, τα έχουμε άλλωστε αναφέρει και στο παρελθόν, αλλά θα περάσουμε σε κάτι που αφορά ελευθερίες. Ατομικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς περί αυτού πρόκειται. Βλέπετε, ο άνθρωπος ΔΕΝ είναι πόρος, μα ετσι αντιμετωπίζεται από τις πολυεθνικές.

Παραμένοντας στα του διαδικτύου, πρέπει να γίνει σαφές πως το διαδίκτυο δεν είναι απλά ένα νέο ΜΜΕ. Είναι ένα μετα-μέσο με την έννοια ότι αποτελεί την βάση και την υποδομή πάνω στην οποία αναπτύσσεται το σύνολο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων μαζικής αλλά και διαπροσωπικής επικοινωνίας. Ταυτόχρονα αποτελεί πλέον το πεδίο μιας διαμάχης που το καθιστά ολοένα και περισσότερο υψηλής σημασίας πολιτικό διακύβευμα.
Οι υποθέσεις είναι πολλές και δείχνουν ξεκάθαρα την γραμμή του μετώπου:

1. -το κλείσιμο του Megaupload (και άλλων ιστοότοπων διαμοιρασμού) κατ’ εντολή του FBI, έστω κι αν ο συγκεκριμένος ιστότοπος ήταν προβληματικός από πολλές απόψεις.
2. - η προώθηση νομοθετικών ρυθμίσεων σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο με στόχο την καθιέρωση συστηματικών κυρώσεων για όσους διαμοιράζουν περιεχόμενο (Hadopi, ACTA, PIPA, SOPA, Digital Economy Bill,),
3. - το φιλτράρισμα του διαδικτύου όπως στην περίπτωση του ιστότοπου Copwatch στη Γαλλία αλλά και στην Ισπανία. |
4. - η όλο και συχνότερη εντελώς αυθαίρετη πρακτική του domain name seizure, από τις αμερικανικές Αρχές - η επιμήκυνση της διάρκειας του copyright στη μουσική σε ΗΠΑ και Ευρώπη.
5. - οι προσπάθειες ελέγχου και λογοκρισίας της μπλογκοσφαίρας. - οι συστηματικές επιθέσεις κατά της ανωνυμίας στο διαδίκτυο.
6. - η αυξανόμενη οικειοποίηση των προσωπικών μας δεδομένων από πολυεθνικές όπως η Google.
7. - η δημιουργία μηχανισμών συστηματικής και αυτοματοποιημένης λογοκρισίας από δημοφιλή κοινωνικά δίκτυα όπως το Twitter.

και η λίστα θα μπορούσε να μεγαλώσει και άλλο, μα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά αυτών που συναντάει ο καθένας καθημερινά στο web.

Στη μάχη αυτή, το χάσμα που χωρίζει τους αντιπάλους είναι χάσμα γενεών αλλά και ταξικό ταυτόχρονα. Και βέβαια αυτό δεν είναι αντιφατικό από τη στιγμή που οι νέες γενιές στις δυτικές κοινωνίες προλεταριοποιούνται με γοργούς ρυθμούς. Αν παρατηρήσει κανείς ποιοι είναι οι υποστηρικτές του ελέγχου και της λογοκρισίας στο διαδίκτυο, ποιοι είναι αυτοί που υπερασπίζονται την απόλυτη και χωρίς εξαιρέσεις εφαρμογή του copyright σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης έκφρασης, ποιοι επιβάλλουν την εμπορευματοποίηση της γνώσης, βρίσκει πάντα το ίδιο προφίλ.
Όλοι αυτοί ξέρουν καλά ποιο είναι το συμφέρον τους και πώς να το υπερασπιστούν. Γνωρίζουν πως λειτουργούν τα γρανάζια του συστήματος αφού τα έχουν χτίσει οι ίδιοι. Δίπλα τους, δυστυχώς, βρίσκονται και ειλικρινείς αλλά κονόφθαλμοι δημιουργοί που λανθασμένα ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με αυτά της βιομηχανίας του θεάματος.
Από την άλλη, η αντίθεση είναι μαζική αλλά ανοργάνωτη: έφηβοι και εικοσάρηδες “γηγενείς” των νέων τεχνολογιών, ερασιτέχνες δημιουργοί, περιθωριακοί καλλιτέχνες, χάκερς και πειρατές, χρήστες ελεύθερου λογισμικού και συνειδητοποιημένοι geeks [Το διαδίκτυο ως πολιτικό διακύβευμα]

Τα νομοσχέδια του τρόμου

Στις αρχές του 2012, συνέβη κάτι ιδιαίτερο, καθώς η κυβέρνηση των ηπα, αποφάσισε να προωθήσει ένα αισχρό νομοσχέδιο που έφερε την ονομασία SOPA Stop Online Piracy Act). Ας το θυμηθούμε τι ήταν αυτό:

Το SOPA (Stop Online Piracy Act), που προτάθηκε από μία μικτή επιτροπή Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικανών βουλευτών και προβλέπει την εγκαθίδρυση μίας μαύρης λίστας ιστοσελίδων, η πρόσβαση στις οποίες θα αποκόπτεται για οποιονδήποτε παραμένει στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου οποιοσδήποτε κάτοχος πνευματικών δικαιωμάτων θα μπορεί με μία απλή εισαγγελική παραγγελία να υποχρεώνει όλους τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους της χώρας να διακόπτουν εντελώς την πρόσβαση σε ιστοσελίδες, που υποστηρίζεται ότι εμπλέκονται με παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά και καταχωρητές ονομάτων χώρου, παρόχους φιλοξενίας και άλλων υπηρεσιών προς αυτές να διακόπτουν κάθε συνεργασία.
Η δημιουργία μαύρης λίστας ιστοσελίδων και διαδικτυακών τόπων, που καταγγέλλεται ότι παραβιάζουν το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας, η εισαγωγή σε αυτή δίχως την πρότερη έκδοση απόφασης δικαστηρίου και η ταχεία διακοπή πρόσβασης, το βάρος σε έξοδα και ενέργειες για την επαναφορά της οποίας θα πέφτει στον πλέον εγγεγραμμένο στη λίστα αυτή, αποτελούν πρωτοφανείς επεμβάσεις στον κυβερνοχώρο, που πλήττουν με απαράδεκτο τρόπο θεμελιώδη δικαιώματα και εγκαθιδρύουν ένα καθεστώς γενικευμένης καταστολής.
Αναλογιστείτε πως και στην Ευρώπη γίνονται προσπάθειες λογοκρισίας στο διαδίκτυο (μια έντονη επιθυμία των Ελληνικών κυβερνήσεων), γνωστά και τα συμβάντα στην Αγγλία με τις συλλήψεις διαδηλωτών, μέσω δεδομένων τους σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και blogs.
Σε Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο δρακόντειες νομοθεσίες υποχρεώνουν τηλεπικοινωνιακούς παρόχους να μην παρέχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο για έναν χρόνο σε χρήστες, που καταγγέλθηκαν ότι παραβιάζουν το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επισήμως ταχθεί υπέρ της ACTA, μίας υπό διαβούλευση διακρατικής σύμβασης, η οποία θα εγκαθιδρύει παγκόσμιο έλεγχο στο διαδίκτυο.
Τέτοιες ωμές παρεμβάσεις δεν τηρούν πλέον ούτε τα προσχήματα τήρησης της δημοκρατικής νομιμότητας και φυσικά πρέπει να αντισταθούμε.

Σαν απάντηση, υπήρξε μια σχεδόν παγκόσμια συμμετοχή σε ένα blackout του διαδικτύου την 18η Γενάρη του 2012, με όλες τις σελίδες να έχουν ένα μήνυμα διαμαρτυρίας αντί της κανονικής ροής τους.

Το Διαδίκτυο ανήκει στους χρήστες και μόνο σε αυτούς.

Αυτό ήταν το βασικό μήνυμα που πέρασε και που έγινε αντιληπτό ακόμα και από ανθρώπους που δεν καταλαβαίνανε την "λειτουργία" του διαδικτύου. Και θα το πω, επειδή είναι η αλήθεια και οι τότε αναγνώστες του osarena το θυμούνται ενώ αρκετοί το έμαθαν εξ' αίτιας αυτού, το θέμα αυτό στο ελληνόφωνο διαδίκτυο ήρθε με καθυστέρηση και μετά από την ανάδειξή του από το osarena που εκείνες τις μέρες πρωτοστάτησε στην ενημέρωση, δρώντας και σαν οντότητες τόσο ακτιβιστικά, όσο και χακτιβιστικά (με μια αναζήτηση με την λέξη sopa σε blog και forum, θα δείτε όλα όσα συνέβησαν τότε).

Aν και οι περισσότεροι πίστεψαν πως μετά από αυτή την δυναμική και την απόσυρσή του, τα πράγματα τελείωσαν, έπεσε έξω:

• Υπόθεση SOPA: Το ελεύθερο ίντερνετ κερδίζει έδαφος! [Φεβρουάριος 2012]
• To νομοσχέδιο SOPA είναι ξανά εδώ [Αύγουστος 2013]

Πράγματι, λίγο αργότερα έκανε την εμφάνισή του, ένα βελτιωμένο νομοσχέδιο SOPA, το ACTA που στην περίπτωση αυτή αφορούσε κυρίως την Ευρώπη. Με μια μαζική αντίδραση και εδώ, υπήρξε υπαναχώρηση στο ευρωκοινοβούλιο, με την αντιπρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής, Neelie Kroes, υπεύθυνης για την Ψηφιακή Ατζέντα, να δηλώνει:

...Η βιομηχανία του copyright πρέπει να αλλάξει και να προσαρμοστεί στους ανθρώπους και όχι το αντίθετο. Οι δε έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η ACTA στην Ευρώπη: είναι μια δυνατή πολιτική φωνή και ως τέτοια την καλωσορίζω, αν και δε συμφωνώ με όλα όσα λέγονται στο συγκεκριμένο θέμα.
Παράλληλα δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία χωρίς ασφάλεια και είναι επιτακτική η ανάγκη προστασίας από εγκλήματα που διαπράττονται στο διαδίκτυο, όπως αυτά κατά των ανηλίκων, αλλά και η παραβίαση δικτύων, δηλαδή το hacking.

Και ενώ όλη η Ευρώπη και το διαδίκτυο, πανηγύριζε τη νίκη, υπήρχαν και κάποιοι που λέγανε πως τίποτε δεν τελείωσε, όλα είναι πολιτική, άρα ψέματα, καθώς ελέγχονται από το χρήμα. Και ένα άρθρο σαν αυτό: H Ευρώπη Καταψήφισε Το ACTA [& Ύστερα Ήρθαν Οι Μέλισσες], γκρέμιζε το ψεύτικο κλίμα και προειδοποιούσε.

Λες και στο ενδιάμεσο δεν είχε υπάρξει το CISPA: Cispa: Πρώτα η εταιρεία και ο αφέντης. Ξανά και ξανά!
Ή κανείς σχεδόν δεν έκατσε να δει το ιστορικό όλων αυτών, καθώς τίποτα δεν ξεπήδησε τυχαία: SOPA/PIPA/ACTA/CISPA: Πώς φτάσαμε σε αυτά? Τι προηγήθηκε πριν?
Ή το ακόμα πιο απλό πως κομματιαστά όλες οι διατάξεις αυτών των νομοθετημάτων θα περνάνε μέσω άλλων που μπορεί να αφορούν κάτι εντελώς άσχετο (πχ, την βιοποικιλότητα, κλπ).

Νομοθετήματα εκφοβισμού, στέρησης της ελευθερίας, στο όνομα μιας ελεύθερης αγοράς που ο άνθρωπος νοείται μόνο ως καταναλωτής και εργάτης/υπάλληλος, καταναλώνοντας αυτά που που του δίνουν και σε όποια τιμή του τα δίνουν.
Η οποιαδήποτε παρέκκλιση θεωρείται παραβατικότητα.

Το ξύπνημα των Ζόμπι

Όπως αναφέραμε και στην αρχή, εξ' αιτίας του θέματος με την Sony, επανήλθε στο προσκήνιο το νομοσχέδιο SOPA, με πιο βελτιωμένες (=αυστηρές ρυθμίσεις). Τώρα οι λομπίστες της βιομηχανίας θεάματος στο MPAA προσπαθούν να αναστήσουν την λογοκρισία διαδίκτυο μέσω μιας πίσω πόρτας. Όπως αποκαλύφθηκε στον Τύπο, έχουν οργανώσει μια εκστρατεία για την επίτευξη του SOPA με άλλα μέσα, και εξακολουθούν να είναι περισσότερο από πρόθυμοι να σπάσουν τον τρόπο λειτουργεί το Ίντερνετ για να επιτύχουν την ατζέντα τους. Μάλιστα σε αυτή την περίπτωση τα οικονομικά συμφέροντα της βιομηχανίας του θεάματος. έρχονται σε αντιπαράθεση με την Google και αυτό επειδή σε αρκετά πράγματα τον έλεγχο τον έχει η Google και όχι οι ίδιοι.

Δεν ξέρω αν έχετε αντιληφθεί το συμβαίνει εδώ. Μαλώνουν το Χόλιγουντ και η Google για το ποιος θα ελέγχει το διαδίκτυο. Είναι τόσα πολλά τα οικονομικά κέρδη και οι επιπρόσθετες απολαβές από αυτό, που προσωπικά πιστεύω πως στο τέλος θα τα βρούνε. Ιστορικά άλλωστε πάντα τα αφεντικά τα βρίσκουν μεταξύ τους ακόμα και αν είναι ανταγωνιστές.

Προσέξτε τώρα την δύναμη του χρήματος και την απόλυτη εξουσία που έχουν στα πάντα οι πολυεθνικές: Αμέσως μετά το φιάσκο της Sony -επειδή τέτοιο ήταν, δεν έγινε καμία πειρατεία, αλλά για πολλοστή φορά της hackeψανε (sic) τους διάτρητους server της, κάνοντάς την ξανά και ξανά ρόμπα-, ποιος λέτε να κινητοποιήθηκε ώστε να προστατέψει το διαδίκτυο από τους κακούς hackers;
Αααακριβωωωώς, το FBI:

Το FBI απέστειλε την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου εμπιστευτική προειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε κάποιες μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις για ενδεχόμενη κυβερνοεπίθεση με κακόβουλο λογισμικό που θα μπορούσε να προκαλέσει παράλυση στους υπολογιστές τους.

Αν και στο μήνυμα για τον "γενικό συναγερμό" δεν αναφέρεται η Sony, θεωρείται ότι συνδέεται με την προ ημερών εισβολή στα στούντιο της Sony Picture Entertainment στην Καλιφόρνια που έσβησε τους σκληρούς δίσκους δεκάδων συστημάτων και υπέκλεψε τίτλους ταινιών πριν ακόμα γίνει η πρώτη επίσημη προβολή τους

Σύμφωνα με την ειδησιογραφία αυτό που έγινε ήταν το εξής:

Οι χάκερ έκλεψαν το εμπόρευμα
Αντίγραφα τουλάχιστον πέντε ταινιών της Sony Pictures εμφανίστηκαν στο Διαδίκτυο μετά την κυβερνοεπίθεση που παρέλυσε τα υπολογιστικά συστήματα της εταιρείας. Κύριος ύποπτος για την επίθεση φέρεται να είναι η Βόρειος Κορέα, εξοργισμένη με το σενάριο της ταινίας Interview.
Όπως αναφέρει το Hollywood Reporter, η ταινία Fury, η οποία έκανε πρεμιέρα στις ΗΠΑ μόλις στις 17 Οκτωβρίου, έγινε η δεύτερη δημοφιλέστερη ταινία στο Pirate Bay, μια δημοφιλή υπηρεσία ανταλλαγής πειρατικών αρχείων.
Στο Διαδίκτυο εμφανίστηκαν επίσης τα ακυκλοφόρητα Annie, Mr. Turner, Still Alice και To Write Love on Her Arms.

Η Sony χτυπήθηκε την περασμένη Δευτέρα από ομάδα χάκερ που αυτοαποκαλείται Guardians of Peace ή GOP («φύλακες της ειρήνης»). Το Σάββατο, άγνωστο πρόσωπο που δηλώνει μέλος της ομάδας έστειλε email σε δημοσιογράφους αναφέροντας ότι η διαρροή των ταινιών ήταν εσκεμμένη. Οι χάκερ έχουν εξάλλου απειλήσει να δημοσιοποιήσουν «μυστικά» από τα στούντιο της Sony, αναφέρουν οι Los Angeles Times. Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι οθόνες των υπολογιστών στο δίκτυο της εταιρείας εμφάνισαν το μήνυμα «Hacked By #GOP» πριν πέσει μαύρο.
Ο δικτυακός τόπος Re/Code ανέφερε πως η Sony και οι σύμβουλοι ασφάλειας της εταιρείας εξετάζουν το ενδεχόμενο να βρίσκεται η Βόρειος Κορέα πριν από την επίθεση. Εκπρόσωπος της Sony περιορίστηκε να δηλώσει στο Reuters πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Η εισβολή συνέβη ένα μήνα πριν από την κυκλοφορία της ταινίας Interview, στην οποία δύο αμερικανοί δημοσιογράφοι (Τζέιμς Φράνκο, Σεθ Ρόγκεν) συνεργάζονται με την CIA για την δολοφονία του βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ-Ουν.

Τον Ιούνιο, η κυβέρνηση της Πιονγιάνγκ είχε στείλει επιστολή στον ΟΗΕ με την οποία καταδίκαζε την ταινία ως «απροκάλυπτη υποστήριξη της τρομοκρατίας, καθώς και πράξη πολέμου». Επίσης τον Ιούνιο, το επίσημο βορειοκορεατικό πρακτορείο KCNA είχε μεταδώσει δηλώσεις εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος απειλούσε τις ΗΠΑ με «ανελέητα αντίποινα».

Σημειώστε πως μετά από αυτή την επίθεση, οι περισσότεροι υπολογιστές της Sony έμειναν εκτός λειτουργίας για περισσότερες από δυο ημέρες.

Και μετά από αυτό, τι λέτε να έκανε η Sony; Απαίτησε την διαγραφή των πειρατικών sites από τον δικτυακό χάρτη!
Ας δούμε, τι λέει η σχετική ειδησιογραφία:

Ανάμεσα στα έγγραφα που υπέκλεψαν οι «κατά πάσα πιθανότητα Βορειοκορεάτες», κατά τις ΗΠΑ, εισβολείς από την Sony Pictures Entertainment βρισκόταν ένα δικηγορικό υπόμνημα που απευθυνόταν στην Ένωση Παραγωγών Κινηματογραφικών Ταινιών (MPAA).
Στο memo προτείνεται μια μέθοδος για να καταστούν οι εταιρείες που παρέχουν πρόσβαση στο Ίντερνετ (ISP) συνυπεύθυνες για την πειρατεία, εάν δεν αφαιρούν τα πειρατικά σάιτ από τη ρίζα, δηλαδή από τους διακομιστές που «καταλαβαίνουν» το όνομά τους και δη, τους διακομιστές DNS που έχουν υπό την εποπτεία τους.
Κάθε εταιρεία που παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ διαθέτει και διακομιστές DNS. Κάθε φορά που ο συνδρομητής πληκτρολογεί μια διεύθυνση στον browser, ο DNS server πιάνει δουλειά, σε μια προσπάθεια να κοιτάξει στους διακομιστές DNS του ISP για να βρει σε ποια αριθμητική διεύθυνση (IP address) αντιστοιχεί η διεύθυνση αυτή και να δρομολογήσει το αίτημα στον προορισμό του. Εάν δεν την βρει στην δική του βάση, ο διακομιστής γίνεται πελάτης και ζητάει από τον υψηλότερα στην ιεραρχία διακομιστή να βρει την IP της διεύθυνσης που ζητήθηκε από τον συνδρομητή, φτάνοντας ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο, αυτό των περίφημων 13 διακομιστών του συστήματος DNS, που περιέχουν την βάση με όλα τα ονόματα και τις διευθύνσεις σε ολόκληρο το Ίντερνετ.
Όταν βρεθεί η διεύθυνσή του, ο διακομιστής αναλαμβάνει μια σειρά ενεργειών, όπως η δρομολόγηση της κίνησης από και προς τον συνδρομητή.

Στο memo της Sony, είναι φανερό ότι προτείνεται να επιχειρήσει η Ένωση να περιορίσει τον ορισμό των διακομιστών DNS ως «ευρετήρια», ώστε να υποχρεώσει τους ISP να συμμορφώνονται στις προσταγές των κατόχων των πνευματικών δικαιωμάτων, χωρίς ακρόαση σε δικαστήριο.
Διαφορετικά θα είναι υπόλογοι, δευτερευόντως, για την συνδρομή τους στην πρόσβαση των συνδρομητών τους στο προϊόν της αντιγραφής προστατευμένου περιεχομένου.
Μια τέτοια πρακτική, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια μαύρη αγορά για DNS, σχολιάζουν ειδικοί στο The Verge, θα έθετε σε κίνδυνο τους χρήστες και θα έκανε επιρρεπείς τους ISP σε ψευδή/πλαστά αιτήματα κατάργησης της πρόσβασης σε δικτυακούς τόπους, που θα εμφανίζονται ως στέγη αντιγράφων προστατευμένου υλικού, απουσία δικαστικής διαδικασίας.

Πάντως, αν και η πρακτική έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης και έχει απορριφθεί από την αμερικανική Γερουσία πριν από μερικά χρόνια, το memo προς την MPAA έχει ημερομηνία 14 Αυγούστου 2014 και αποδεικνύει ότι η Sony δεν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να επιφέρει ένα ακόμα πλήγμα στην ανεξέλεγκτη διασπορά αντιγράφων ταινιών, χωρίς να διστάζει να χρησιμοποιήσει τακτικές που θα έβλαπταν ακόμα και τον τρόπο που βρίσκει κανείς τον δρόμο του στο Διαδίκτυο.

Με το παραπάνω είναι προφανές για το πού βρίσκεται η διαμάχη με την Google και για τον λόγο αυτόν έχει δημιουργήσει μια ηλεκτρονική διαμαρτυρία, το: Let's kill off #ZombieSOPA! [Take Action]

Εν κατακλείδι:

Οι συνεχείς προσπάθειες κρατών και πολυεθνικών του θεάματος για την αστυνόμευση του κυβερνοχώρου και την συρρίκνωση των ψηφιακών μας δικαιωμάτων κινητοποιούν όλο και περισσότερους ανθρώπους να αντισταθούν και να συγκροτήσουν κοινότητες αγώνων με δράση τόσο στα ψηφιακά μέσα, όσο και στον δρόμο. Ένα νεαρό κοινωνικό κίνημα παγκοσμίου βεληνεκούς, απότοκο των συγκρούσεων και των αντιφάσεων της μεταβιομηχανικής κοινωνίας, γεννιέται και γιγαντώνεται σε αρμονική σύνδεση με το σύνολο των λοιπών κινημάτων για την κοινωνική απελευθέρωση.
Οι hackers είναι αρεστοί στον κόσμο, ιδιαίτερα οι hackers με υψηλούς στόχους, όπως για παράδειγμα η Sony, οι τράπεζες και οι κυβερνήσεις. Στην συνείδηση του νέου κινήματος έχει καθιερωθεί η χρήση της σημαίας του "ακέφαλου κοστουμιού" τωνanonymous στους κυβερνοακτιβισμούς και της μάσκας του Guy Fawkes στις διαδηλώσεις, σύμβολα και τα δύο της ανώνυμης, μαζικής και χωρίς ηγέτες αντίστασης ενάντια στην αυθαιρεσία της εξουσίας.  Και γι' αυτό γίνεται κάθε προσπάθεια από πολυεθνικές και κυβερνήσεις, ώστε να τους δυσφημίσουν παρουσιάζοντάς τους ως τρομοκράτες (sic) και επικίνδυνους για την δημόσια ασφάλεια. [Ψηφιακά Δικαιώματα: Από τον Xακτιβισμό στον Δρόμο]

Κάθε ελευθερία που στερούν στο διαδίκτυο έχει επιπτώσεις και στην πραγματική ζωή. Κάθε ελευθερία που στερούν στην πραγματική ζωή, έχει επιπτώσεις και στο διαδίκτυο.

Αυτό συνεπάγεται πως για όλα πρέπει να βγούμε στον δρόμο και να δρούμε και στο διαδίκτυο. Οι κοινωνικοί αγώνες για τα ψηφιακά δικαιώματα από την ψηφιακή διαμαρτυρία και τον κυβερνοακτιβισμό, μέχρι την κάθοδο στον δρόμο, δεν αποτελούν ούτε πολυτέλεια ούτε απολιτική αποσπασματικότητα.
Τα νέα ψηφιακά μέσα κομίζουν διευρυμένες δυνατότητες και προοπτικές για την ανθρώπινη επικοινωνία, την συλλογική οργάνωση και την πολιτική δράση.
Συντελούν στη μετάλλαξη της δημόσιας σφαίρας των βιομηχανικών κοινωνιών με τρόπους που ευνοούν την ενίσχυση της θέσης των απελευθερωτικών κινημάτων μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό.
Άλλωστε, πριν από κάθε μεγάλη κοινωνική επανάσταση των προηγούμενων αιώνων παρατηρούνταν αντίστοιχες μεταλλάξεις της δημόσιας σφαίρας, που επέτρεπαν την άνοδο ισχυρών κοινωνικών υποκειμένων – πρωταγωνιστών τέτοιων μετασχηματισμών.
Τα νέα μέσα δημιουργούν καινούργιους όρους και για τη συνεργασία των ανθρώπων, συγκροτώντας κοινά αγαθά και πλούτο στον πυρήνα της βιοπολιτικής παραγωγής, δηλαδή στην κόψη των πιο προηγμένων παραγωγικών τομέων της καπιταλιστικής οικονομίας.

Θέτοντας ξανά το ερώτημα:

Σε ποιον ανήκει το διαδίκτυο; Ανήκει;

θα κλείσω με τα λόγια του Τεντ Καζίνσκι, επί των πιο πάνω:

Δεν υπάρχει κάτι το στραβό με τη βία ως τέτοια. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, αν η βία είναι κάτι καλό ή κακό εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιείται και τους σκοπούς που εξυπηρετεί. Οπότε γιατί οι σύγχρονοι άνθρωποι βλέπουν τη βία σαν κάτι το κατ’ εξοχήν κακό; Έχουν υποστεί μια τεράστια πλύση εγκεφάλου. Οι σύγχρονες κοινωνίες χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους προπαγάνδας ώστε να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπους να τρομοκρατούνται και να φρίττουν μπροστά στη βία επειδή το τεχνοβιομηχανικό σύστημα έχει ανάγκη από έναν πληθυσμό καθυποταγμένο, φοβισμένο, υπάκουο, δειλό, έναν πληθυσμό που δεν θα δημιουργεί προβλήματα και δεν θα διαταράσσει την ομαλή λειτουργία του συστήματος.
Η εξουσία εξαρτάται άμεσα από την επιβολή της φυσικής ισχύος. Εκπαιδεύοντας τους ανθρώπους πως η βία είναι λάθος (εκτός φυσικά από τη βία που ασκεί το σύστημα μέσω της αστυνομίας ή του στρατού), το σύστημα διατηρεί το μονοπώλιο της φυσικής ισχύος και έτσι κρατά τους ανθρώπους ομήρους του.

Σημείωση: δεν αναφέρομαι παραπάνω στην πειρατεία, σε MPAA, στο γιατί δρουν ετσι, επειδή το έχουμε κάνει κατά κόρον. Μια μάτια στο tag: #piracy, θα σας κατατοπίσει περισσότερο.

Προσωπικά, τάσσομαι υπέρ οποιουδήποτε χτυπήματος, φυσικού ή ηλεκτρονικού, προκαλεί ζημιά σε οικονομικό κατεστημένο, πολυεθνικές και εν' γένει στον καπιταλισμό. To διαδίκτυο, οι ζωές μας, οι κοινωνίες μας θα ήταν πολύ καλύτερα χωρίς πατρόνες και αφεντικά, χωρίς ελέγχους, χωρίς πολυεθνικές, χωρίς Google, κλπ.

Ζήτω η επανάσταση του κυβερνοχώρου, ζήτω οι τεχνο-αναρχικοί, ζήτω οι hackers και οι crackers...

 osarena

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ