θυμώνω για τη Θάλασσα που τη σκίζει το καράβι
θυμώνω για τον Ήλιο που τον καταπίνει το βουνό
θυμώνω για τη Ζωή που την πνίγει το σκοτάδι
θυμώνω
που θυμώνω
Θέλω να μπω στον εγκέφαλό σου. Την ώρα που ανοίγεις το παράθυρο και πετάς το μπουκάλι σου, το παλιόχαρτό σου, τη γόπα σου. Την ώρα που κορνάρεις σαν τρελλός σε ό,τι βρεθεί μπροστά σου. Την ώρα που περνάς καρφωτός με κόκκινο, μιλώντας στο κινητό. Την ώρα που «παρκάρεις» μπλοκάροντας τη διάβαση, την ώρα που διπλοπαρκάρεις μπλοκάροντας το τρόλλεϋ. Την ώρα που προσπερνάς με χίλια χωρίς ορατότητα στον θεόστραβο κωλόδρομο του κωλοεργολάβου του εκλεκτού του κωλοκόμματος σου.
Θέλω να μπω στον εγκέφαλό σου την ώρα που κουνάς το πλαστικό σημαιάκι του διεφθαρμένου σου κόμματος. Την ώρα περιμένεις σαν κατουρημένος κώλος στον προθάλαμο του βολευτή σου για «εκείνη την υπόθεση». Την ώρα χασομεράς στην κωλοαργομισθία σου περιμένοντας να έρθει η ώρα να σχολάσεις, ή να πάρεις σύνταξη.
Θέλω να μπω στον εγκέφαλό σου την ώρα που που που
την ώρα που
που
Θέλω να μπω στον εγκέφαλό σου και να τον γαμήσω
με τρομάζει η άγνοιά σου
με τρομάζει ο κυνισμός σου
με τρομάζει ο αριβισμός σου
με τρομάζει
ο τρόμος μου
<μ<
eimaste-kafroi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.