Μια φορά κι έναν καιρό ένας βασιλιάς ζούσε στα σκοτεινά και γεμάτα υγρασία υπόγεια του παλατιού του. Όλοι προσπαθούσαν να του περιγράψουν το πανέμορφο παλάτι με τους υπέροχους κήπους, εκείνος όμως δεν πίστευε κανένα και θεωρούσε παλαβές αυτές τις περιγραφές. Έτσι λοιπόν πέρασε όλη του ζωή στο υπόγειο μέσα στο μισοσκόταδο.
Η ζωή μας είναι όπως πιστεύουμε, περιμένουμε και τελικά θέλουμε να είναι. Οι μέρες περνάνε και μεις προτιμούμε τα μισοσκότεινα κελάρια. Μα γιατί; Ποιος θα επέλεγε τις δυσκολίες; Γιατί έχουμε προσκολληθεί στη δυστυχία και στη συμφορά; Ποιο είναι αυτό το δηλητηριώδες φυτό που αναρριχάται και κρύβει το φως απ τη ζωή μας;
Οι φόβοι μας, οι περιοριστικές πεποιθήσεις μας και η αίσθηση ότι είμαστε αδύναμοι μας κάνουν να κολλάμε στη νοοτροπία του θύματος και να αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας. Πολλοί άνθρωποι περνάνε ολόκληρη τη ζωή τους χωρίς να τολμήσουν να αμφισβητήσουν και να ξεμακρύνουν από τα όρια που έχουν βάλει στον εαυτό τους.
Χρειάζεται προσωπική δουλειά για να πάρει κανείς το έλεγχο αυτής της πεποίθησης που κάνει τον άνθρωπο ανάξιο να δεχτεί τα καλά αλλά και να δημιουργήσει.
Εκεί έξω, πέρα από τα όρια που έχεις βάλει στον εαυτό σου, υπάρχει ένας κόσμος που έχει χώρο για κάθε σου επιθυμία. Η πιό δυνατή και η πιό τρυφερή από όλες τις δυνάμεις που μπορεί να σε μεταφέρει με ασφάλεια πέρα από την όχθη των φόβων και των περιορισμών σου είναι η δύναμη της αγάπης.
myorama
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.