Δίψα, είπε ο Ορφέας πριν από τριάντα τρεις αιώνες. Δίψα, λέω κι εγώ.
Γη και ουρανός, είπε. "Γης παις ειμί και ουρανού"
Γη και ουρανό λέω κι εγώ.
Λέξεις λαμπερές που όταν τις προφέρεις, αισθάνεσαι πάνω σου το ορφικό φως.
Λώπος ή λώπη, είπε ο Όμηρος, που θα πει τσέπη. Λωποδύτης λέμε εμείς.
Βράχο λέμε και όχι την ομηρική λέξη λάας, λας. Όμως λατομείο.
Δεν λέμε δέρκομαι, αλλά βλέπω. Όμως, οξυδερκής.
Λέμε πόνος και όχι άλγος. Όμως ανάλγητος ή αναλγητικό.
Λέμε φωνή και όχι αυδή. Όμως άναυδος.
Νερό λέμε. Όμως υδρότοπος.
Τρώγω λέμε και όχι εσθίω. Όμως εστιατώριο.
Φως λέμε και όχι λύκη. Όμως, λυκόφως.
Κοσμολογία, cosmolodgy σε διεθνή ορολογία. “Cosmos”
Καμιά άλλη λέξη δεν θα μπορούσε να δώσει την έννοια της «κοσμολογίας» σε διεθνές επίπεδο, γιατί η λέξη διαμορφώθηκε κατευθείαν από τους κοσμολόγους οραματιστές της Ιωνίας και έρχεται ατόφια από εκεί, από τα βάθη του χρόνου.
«Και νους επελθών διεκόσμησε χάος» λέει ο Αναξαγόρας. Μετα-ποίησε το χάος σε κόσμο.
Και ο Ηράκλειτος: «Κόσμον τόνδε, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν».
Λέξεις στιβαρές, λαμπερές, αστραφτερές, τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, ζωντανές και ζωοποιές. Λέξεις που γέννησαν τον πνευματικό μας πολιτισμό. Γι’ αυτό στην ανάρτηση μου της 10ης Σεπτεμβρίου είπα πως η ελληνική γλώσσα από τα βάθη του χρόνου έως σήμερα είναι ε ν ι α ί α.
Λειάθηκε στη ροή των καιρών, μεταποιήθηκαν κάποιες δομές της από τις μετακινήσεις των στρωμάτων ζωής και έκφρασης, αλλά δεν αλλοιώθηκε ο βαθύς πυρήνας της λάμψης που τις γέννησε.
Για ποια γλώσσα νεκρή μιλάμε;
Κι όταν στην προηγούμενη ανάρτησή μου είπα πως οι λέξεις αυτές και χιλιάδες άλλες της διεθνούς ορολογίας, είναι «δομές σκέψης» και "δομές αντίληψης" αναφερόμουν στη φιλοσοφική, την κοσμολογική τους διάσταση.
Η γλώσσα είναι η ραχοκοκαλιά του πολιτισμού μας. Αυτή τον κρατάει όρθιο στις παλίρροιες των χιλιετιών. Και η συρρίκνωση της γλώσσας, όπως έγινε τις τελευταίες δεκαετίες, είχε ως συνέπεια και την έκπτωση του πολιτισμού.
Όμως πολιτισμός δεν είναι τα όσα έτοιμα μας έχουν παραδοθεί.
Πολιτισμός είναι η αντίληψή μας για τον πολιτισμό.
Και ίσως από εκεί να απορρέει η απαξία.
Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.