Σπύρος Παναγιωτίδης
Καλή σας μέρα! Σήμερα που οι αντοχές μας δοκιμάζονται σε μια κοινωνία που συνεχώς καταρρέει και μας προκαλεί δυσφορία, έγραψα ένα κείμενο σε μια προσπάθεια απεγκλοβισμού από όλο αυτό που συμβαίνει μέσα από την προσωπική μου οπτική και θα ήθελα να το μοιραστώ! Σας ευχαριστώ!
Μόλις έκλεισα
την τηλεόραση με την
ψυχολογία μου να
προσπαθεί να ισορροπήσει
σε ένα λεπτό
νήμα,
αυτό δηλαδή που τα
δελτία ειδήσεων
με κάνουν να πιστεύω
πως υπάρχει κάτω από
τα πόδια μου για
να μπορώ να σταθώ,
καθώς η απελπισία
από τη μια και
η αγανάκτηση από
την άλλη δε μου
δίνουν πολλά περιθώρια.
Κοιτάζω έξω από
το παράθυρο να βρω
μια διαδρομή να ηρεμήσει
ο νους μου, αλλά
ακόμη και αυτή χάνεται
σε ένα συννεφιασμένο
τοπίο που μαραίνεται
όλο και περισσότερο
από τα σκυθρωπά
βλέμματα των περαστικών!
Σχεδόν όλα
γύρω μου φαίνονται
να χάνουν τη σημασία
τους και μέσα σε
ένα περιβάλλον που
επικρατεί η απόγνωση,
προσπαθώ να βρω
κάτι να πιαστώ για
να συνεχίσω να ζω!
Ναι, να ζω καλά
ακούσατε! Γιατί Ζωή
δεν είναι αυτό που
κάποιοι μας έμαθαν,
Ζωή είναι να αγαπώ,
να μαθαίνω, να ρισκάρω,
να εξελίσσομαι. Να
βρίσκω κάθε φορά
το κομμάτι του παζλ
που με κάνει ευτυχισμένο!
Για αυτό το
συγκεκριμένο κομμάτι δε θα ψάξω πουθενά αλλού εκτός από μέσα σε εμένα τον ίδιο.
Κανένας και τίποτα δε θα με βοηθήσουν να ξεκινήσω. Ίσα ίσα που πολλοί θα με
αποτρέψουν να το κάνω. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής θα βρω συμπαραστάτες,
μαζί με αυτούς θα βρίσκω τρόπους να ξεπερνάω δυσκολίες και θα μάθω να ξεχωρίζω
τι έχει τελικά αξία και τι όχι. Θα απαλλαχθώ από οτιδήποτε περιορίζει τις
δυνατότητές μου, δηλαδή από αρνητικά συναισθήματα που όταν συσσωρεύονται
γίνονται απόβλητα, ψυχικά απόβλητα, τα οποία δεν μου επιτρέπουν να πλησιάσω
κοντά στην αλήθεια μου.
Αυτά τα ψυχικά
απόβλητα είναι το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς μου απέναντι στον εαυτό μου.
Νομίζω πως μου τα προκαλούν οι άλλοι, αλλά εγώ τους το επιτρέπω. Από τον φόβο
να αναλάβω την δική μου ευθύνη, παραχωρώ σε οποιονδήποτε την ευκαιρία να το
κάνει. Έτσι μένω εκτεθειμένος στις ορέξεις ύπουλων και σκοτεινών καταστάσεων
που μολύνουν τελικά την προσπάθειά μου να ανακαλύψω το κομμάτι του παζλ που
αναζητώ.
Τώρα είναι η
ευκαιρία, τώρα που ξεκαθαρίζει σιγά σιγά το τοπίο και βλέπουμε πράγματα που
πάνω τους είχαμε στηρίξει όνειρα και ελπίδες να καταρρέουν! Ήρθε η ώρα να δούμε
καθαρά και με τα μάτια της καρδιάς το αληθινό νόημα της Ζωής! Αυτό που κάποιοι
μας έκαναν να το ξεχάσουμε. Να ανακαλύψουμε το κομμάτι του παζλ που θα δώσει
την ευκαιρία να γίνουμε δημιουργοί της προσωπικής μας ευτυχίας!
Σπύρος Παναγιωτίδης
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.