Θέλω να σ’ αγγίξω…
μα φοβάμαι μη ραγίσεις στην ένταση του πόθου μου.
Θέλω να σ΄ αγκαλιάσω…
μα φοβάμαι το μετά που θα φύγεις.
Θέλω να σε νιώσω…
μα φοβάμαι την αίσθηση της σάρκας που θα λείπει έπειτα στο χάδι μου
μα φοβάμαι μη ραγίσεις στην ένταση του πόθου μου.
Θέλω να σ΄ αγκαλιάσω…
μα φοβάμαι το μετά που θα φύγεις.
Θέλω να σε νιώσω…
μα φοβάμαι την αίσθηση της σάρκας που θα λείπει έπειτα στο χάδι μου
Μα όχι…
ας πληρώσω το τίμημα της απώλειας…
για μια και μόνο Θεία Στιγμή που θα με νιώσεις μέσα σου…
να πάλλεται το Είναι σου αντάμα με το Δικό μου…
πλεγμένες ανάσες να πνέουν Ζέφυρους που θαλασσοδέρνουν την Ύπαρξη…
σε θάλασσες χωρίς μουράγια…
ας πληρώσω το τίμημα της απώλειας…
για μια και μόνο Θεία Στιγμή που θα με νιώσεις μέσα σου…
να πάλλεται το Είναι σου αντάμα με το Δικό μου…
πλεγμένες ανάσες να πνέουν Ζέφυρους που θαλασσοδέρνουν την Ύπαρξη…
σε θάλασσες χωρίς μουράγια…
Γίνε τρικυμία στο κορμί μου…
Και άσε με έπειτα αιώνια Ναυαγό στις Θάλασσες της Δίψας.
Στις στερεμένες θάλασσες της Ύπαρξης…
Μακριά Σου…
Και άσε με έπειτα αιώνια Ναυαγό στις Θάλασσες της Δίψας.
Στις στερεμένες θάλασσες της Ύπαρξης…
Μακριά Σου…
©2004-2018 Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.