Δεν Γουστάρεις Τα Δανεισμένα Χαμόγελα Για Να Δείχνεις Ότι Δεν Σου Λείπει

Ονομάζουμε ουσίες ναρκωτικά, ενώ θα μπορούσαν άνετα αυτά τα ναρκωτικά ν’ αντιπροσωπεύουν και ανθρώπους. Νιώθεις εξάρτηση μ’ εκείνο το πρόσωπο που μόλις το βλέπεις νιώθεις ήρεμη. Νιώθεις ότι εξαρτιέσαι από εκείνον που το μόνο που σου προκαλεί είναι ένα μεγάλο κενό. Και αυτό, γιατί λείπει. Λείπει από εσένα, από τη ζωή σου, από την ρουτίνα σου και από όλες τις στιγμές σου. Έχεις το συναίσθημα της εξάρτησης και όταν αυτό αφορά εκείνον κάνει τα πράγματα ακόμα πιο χειρότερα. Ξέρεις, αυτή είναι η χειρότερη μορφή εξάρτησης. Να τρελαίνεσαι μακριά του και να γνωρίζεις ταυτόχρονα ότι δεν σου ανήκει πλέον. Ούτε αυτός, αλλά ούτε και οι στιγμές σας. 

Πέφτεις. Λυγίζεις. Σου λείπει και νιώθεις ότι δεν υπάρχει ουσία μακριά του. Περνάς τα βράδια σου με την σκέψη του. Λιώνεις τσιγάρα στον τοίχο και σκέφτεσαι ότι ο πόνος σου αξίζει, γιατί έτσι νιώθεις. Βάζεις τον εαυτό σου σε μία διαδικασία όπου ακόμα και αν τρελαίνεσαι σε κάνει να νιώθεις αυτό. Δεν θέλεις να ξεχάσεις. Γεμίζεις με όλα εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα και η ψυχή σου σκοτεινιάζει τόσο, που κάθε σκιά μέσα σου παίρνει την μορφή του. Ξυπνάς κάθε πρωί και φοβάσαι ότι θα πάει χαμένη άλλη μία μέρα μακριά του. Ζεις με τα φαντάσματα των σκιών του. 

Σου λείπει και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Νιώθεις ότι του ανήκεις ακόμα και τώρα που είναι μακριά σου. Κάθε κομμάτι σου είναι μοιρασμένο σ’ εκείνον και κάθε σκέψη σου έχει το όνομα του. Μπορεί να φαίνεσαι δυνατή και να δείχνεις ότι προχωράς, μα ακόμα λιώνεις για μία του λέξη. Μπορεί να δείχνεις ότι δεν σπας, ακόμα και όταν παίρνεις ένα μήνυμα του, μα οι άμυνές σου δυαλύονται και μένεις μ’ ένα τεράστιο κενό. Μπορεί να μην του απαντάς καν σ’ αυτό το μήνυμα μα εκείνος ξέρει ότι του ανήκεις και έτσι. Μπορεί να μην είσαι ανοιχτό βιβλίο γενικά, αλλά στα μάτια του ειδικά είσαι ένα βιβλίο από εκείνα που κρύβουν σημειώσεις και γρίφους και εκείνος έχει το κλειδί για να τους αποκρυπτογραφήσει. 

Σου λείπει και όσο και αν δεν το δείχνεις αυτό φαίνεται. Και εκείνος το ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Προσπαθείς να ζεις σα να μην έφυγε ποτέ, μα πιο το νόημα; Γιατί να ζεις έτσι; Γιατί να ζεις νιώθοντας για κάποιον που λείπει; Γιατί να έχεις για ναρκωτικό εκείνον; Σκέφτεσαι ότι θες να τα διώξεις όλα. Κοιτάζοντας κάθε φωτογραφία του ή ακόμα διαβάζοντας κάθε συνομιλία μαζί του σκέφτεσαι ότι θες να τα αφήσεις όλα πίσω. Γάματα. Μην περιμένεις τελείες να αναπηδήσουν στην ανοιχτή συνομιλία του. Μην περιμένεις να δεις άλλη μία φωτογραφία του για να τον νιώσεις κοντά σου. Απλά γάματα. Χωρίς λόγο. Χωρίς γιατί. Χωρίς τίποτα. Σταμάτα να είσαι κολλημένη με κάτι που σου λείπει. Όσο ελεύθερη και αν δείχνεις πάντα θα είσαι αιχμάλωτη των σκέψεων του. 

Δεν αξίζει ν’ ανήκεις κάπου που σου λείπει. Δεν αξίζει να χαραμίζεις τις μέρες σου για εκείνον. Δεν αξίζει να βρίσκεις συνέχεια δικαιολογίες για να τον κρατήσεις κοντά του. Και τελοσπάντων δεν γουστάρεις να είναι η πρώτη σου σκέψη. Δεν γουστάρεις να είναι ούτε η πρώτη επιλογή σου ούτε η δεύτερη. Δεν γουστάρεις τα δανεισμένα χαμόγελα για να δείχνεις ότι δεν σου λείπει. Ούτε τις αποστάσεις, ούτε τις σιωπές. Αυτό που γουστάρεις…Αυτό που πρέπει να γουστάρεις, είναι να μάθεις ν’ ανήκεις στον εαυτό σου. Να μάθεις να έχεις εξάρτηση από την δύναμη σου και την σιγουριά σου. Να βασίζεσαι σε επιλογές που αφορούν εσένα. Να γουστάρεις που η ζωή είναι έτσι και παρόλο αυτά που σου συμβαίνουν, να γουστάρεις να την ζεις έτσι, με σένα δυνατή. Μάθε να μην ανήκεις σε ότι σου λείπει. Μάθε να μην ανήκεις σε αναμνήσεις. Μάθε ν’ ανήκεις στον εαυτό σου.

uglytruth

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ