Πολλά είναι τα προσωνύμια που περιβάλλουν τη θεά του έρωτα, της ομορφιάς και της γονιμότητας, Αφροδίτης. Ένα από τα πιο διαδεδομένα ήταν Ουράνια ή Ουρανία ως δηλωτικό της ουράνιας καταγωγής της και των κοσμικών δυνάμεων που εκπροσωπούσε καθώς σύμφωνα με τον μύθο γεννήθηκε από το σπέρμα των ακρωτηριασμένων γεννητικών οργάνων του Ουρανού που έπεσε στη θάλασσα, από τους αφρούς της οποίας αναδύθηκε η θεά. Ως εκ τούτου λοιπόν και Αναδυομένη.
Ενδεικτικές ήταν και οι προσωνυμίες Κυθέρεια ή Κύπριδα που απέκτησε λόγω της ιδιαίτερης λαμπρότητας με την οποία λατρευόταν στα Κύθηρα και στην Κύπρο. Συνοδευτικά του ονόματός της αποτελούσαν επίσης τα επίθετα Πελαγία ή Θαλασσία που υποδήλωναν την θαλασσινή της προέλευση και Ευπλοία ως προστάτιδας των ναυτικών.
Ως Ουρανία Αφροδίτη λατρευόταν με μεγαλοπρέπεια στην Αθήνα και στους Αττικούς δήμους. Σύμφωνα με την παράδοση η λατρεία της ως "Ουρανίας" καθιερώθηκε από τον βασιλιά Αιγέα ενώ από τον γιο του, τον Θησέα, η θεά απέκτησε και το προσωνύμιο Πάνδημος που της αποδόθηκε επειδή ο Θησέας συνένωσε όλους τους δήμους της Αθήνας στους οποίους συνεχιζόταν η λατρεία της.
Στον Πλάτωνα οι προσδιορισμοί Ουρανία και Πάνδημος προσδίδουν τη δυϊκή φύση του έρωτα που αντιπροσώπευε η θεά: αφενός τον ανώτερο, υπερβατικό, άχραντο αλλά στείρο έρωτα . Αφετέρου τον γήινο, γονιμοποιό, τον παραγόμενο από τις αισθήσεις έρωτα, τον προσιτό σε όλους και αποδεκτό επειδή γεννούσε τη ζωή. Ενδεικτικοί της αντίληψης αυτής οι ακόλουθοι στίχοι του Ευρυπίδη που αντανακλούν το μεγάλο σεβασμό και την ευγνωμοσύνη των αρχαίων στο πρόσωπο της θεάς:
«Δε βλέπεις τι λογής θεά είναι η Aφροδίτη;
Ούτε να πεις μπορείς ούτε και να μετρήσεις
πόσο είναι μεγάλη κι ως πού φτάνει.
Εκείνη τρέφει εσέ κι εμέ και τους θνητούς τους πάντες.
Δεν θα το μάθεις μόνο με τα λόγια,
μ’ έργα τη δύναμη της θα σου δείξω·
Λαχταρά η Γη τη βροχή όταν ξερό τον τόπο έχει
άκαρπη απ’ τη στέγνα του νερού και στερημένη.
Και λαχταρά ο σεβάσμιος Ουρανός, βροχή
γεμάτος, στη Γη να πέσει, χάρη στην Αφροδίτη.
Κι όταν οι δυο τους σ’ ένα ενωθούν,
όλα μας τα παράγουν κι όλα τα γεννούν,
απ’ όπου των θνητών το γένος ζει και θάλλει.»
Φωτογραφία:H Αφροδίτη της Κύπρου, μαρμάρινο άγαλμα του 1ου π.Χ.αιώνα. Έργο αγνώστου καλλιτέχνη που αναπαριστά την Θεά Αφροδίτη γυμνή. Εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκωσίας.
Από Βάσω Μαγγανάρη
ΠΗΓΕΣ:
ΣΠΟΝΔΑΙ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ΓΡ. ΖΩΡΖΟΥ
ΠΑΝΔΗΜΟΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, Διαδίκτυο
Ενδεικτικές ήταν και οι προσωνυμίες Κυθέρεια ή Κύπριδα που απέκτησε λόγω της ιδιαίτερης λαμπρότητας με την οποία λατρευόταν στα Κύθηρα και στην Κύπρο. Συνοδευτικά του ονόματός της αποτελούσαν επίσης τα επίθετα Πελαγία ή Θαλασσία που υποδήλωναν την θαλασσινή της προέλευση και Ευπλοία ως προστάτιδας των ναυτικών.
Ως Ουρανία Αφροδίτη λατρευόταν με μεγαλοπρέπεια στην Αθήνα και στους Αττικούς δήμους. Σύμφωνα με την παράδοση η λατρεία της ως "Ουρανίας" καθιερώθηκε από τον βασιλιά Αιγέα ενώ από τον γιο του, τον Θησέα, η θεά απέκτησε και το προσωνύμιο Πάνδημος που της αποδόθηκε επειδή ο Θησέας συνένωσε όλους τους δήμους της Αθήνας στους οποίους συνεχιζόταν η λατρεία της.
Στον Πλάτωνα οι προσδιορισμοί Ουρανία και Πάνδημος προσδίδουν τη δυϊκή φύση του έρωτα που αντιπροσώπευε η θεά: αφενός τον ανώτερο, υπερβατικό, άχραντο αλλά στείρο έρωτα . Αφετέρου τον γήινο, γονιμοποιό, τον παραγόμενο από τις αισθήσεις έρωτα, τον προσιτό σε όλους και αποδεκτό επειδή γεννούσε τη ζωή. Ενδεικτικοί της αντίληψης αυτής οι ακόλουθοι στίχοι του Ευρυπίδη που αντανακλούν το μεγάλο σεβασμό και την ευγνωμοσύνη των αρχαίων στο πρόσωπο της θεάς:
«Δε βλέπεις τι λογής θεά είναι η Aφροδίτη;
Ούτε να πεις μπορείς ούτε και να μετρήσεις
πόσο είναι μεγάλη κι ως πού φτάνει.
Εκείνη τρέφει εσέ κι εμέ και τους θνητούς τους πάντες.
Δεν θα το μάθεις μόνο με τα λόγια,
μ’ έργα τη δύναμη της θα σου δείξω·
Λαχταρά η Γη τη βροχή όταν ξερό τον τόπο έχει
άκαρπη απ’ τη στέγνα του νερού και στερημένη.
Και λαχταρά ο σεβάσμιος Ουρανός, βροχή
γεμάτος, στη Γη να πέσει, χάρη στην Αφροδίτη.
Κι όταν οι δυο τους σ’ ένα ενωθούν,
όλα μας τα παράγουν κι όλα τα γεννούν,
απ’ όπου των θνητών το γένος ζει και θάλλει.»
Φωτογραφία:H Αφροδίτη της Κύπρου, μαρμάρινο άγαλμα του 1ου π.Χ.αιώνα. Έργο αγνώστου καλλιτέχνη που αναπαριστά την Θεά Αφροδίτη γυμνή. Εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκωσίας.
Από Βάσω Μαγγανάρη
ΠΗΓΕΣ:
ΣΠΟΝΔΑΙ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ΓΡ. ΖΩΡΖΟΥ
ΠΑΝΔΗΜΟΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, Διαδίκτυο
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.