Οι αδυναμίες γνωστών λογοτεχνών (Β΄ μέρος)

Οι αδυναμίες των συγγραφέων αποτελούν μια ενδιαφέρουσα πτυχή της λογοτεχνικής έρευνας. Μερικές από τις πιο συχνές αδυναμίες είναι: ο αλκοολισμός, η τοξικομανία, οι αυτοκτονίες και οι ψυχικές ασθένειες (σχιζοφρένεια, κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, διαταραχές άγχους, ψυχώσεις).

Ζαν Ζακ Ρουσσώ: Ανέπτυξε την ιδέα του ρομαντισμού στην λογοτεχνία. Το περίφημο έργο του, ”Αιμίλιος” ή ”Περί αγωγής”, τον έφερε σε διαμάχη με την εκκλησία και την κυβέρνηση της τότε εποχής. Η πίεση που του ασκούσαν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, του δημιούργησαν το σύμπτωμα της μανιώδους καταδίωξης. Η κατάστασή του συνεχώς χειροτέρευε, και σε σύντομο χρονικό διάστημα διαγνώστηκε από τους γιατρούς ότι πάσχει από παράνοια. Έβλεπε παντού συνομωσίες και πίστευε ότι όλοι έκαναν ύπουλα σχέδια πίσω από την πλάτη του. Πέθανε το 1778.

Φρίντριχ Nίτσε: Ο Νίτσε, όταν εισήχθη στο νοσοκομείο, διαγνώστηκε με διαταραγμένη προσωπικότητα, ψύχωση και μανιοκατάθλιψη. Εμφάνισε συμπτώματα όπως, έντονους πονοκεφάλους, κρίσεις πανικού και υπέρμετρη μεγαλομανία. Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο του προκάλεσε διανοητική διαταραχή, μέχρι το τέλος της ζωής του. Έπινε τα ούρα του, χοροπηδούσε, κοιμόταν στα πάτωμα, ενώ κατάφερε να βγάλει μέχρι και τον δεξί του ώμο. Είναι αξιοπερίεργο, πως κατάφερε να συγγράψει μεγάλα έργα όπως, το ”Τάδε έφη Ζαρατούστρα” μέσα στο νοσοκομείο. Η μόνη που στάθηκε 11 χρόνια στο πλευρό του, όταν εκείνος μπαινόβγαινε στα ψυχιατρεία, ήταν η μητέρα του. 

Κώστας Καρυωτάκης: Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές, μέσα στα χρόνια του μεσοπολέμου. Ο έρωτάς του με την Μαρία Πολυδούρη, σημάδεψε την ζωή του. Το 1928, ήρθε σε ρήξη με τους προ’ι’σταμένους του, και τον Ιούνιο μετατίθεται στην Πρέβεζα. Ήταν άνθρωπος που δεν συμβιβαζόταν, ούτε υποχωρούσε εύκολα. Ήταν εσωστρεφής, καταθλιπτικός, πεσιμιστής, και αυτό αντανακλάται και στα ποιήματά του. Απομονωμένος και γεμάτος απογοήτευση, έδωσε τέρμα στη ζωή του, με ένα περίστροφο. Τα τελευταία λόγια των σημειώσεών του ήταν τα ακόλουθα: ”Συνιστώ σε όσους σκοπεύουν να αυτοκτονήσουν να αποφύγουν τη μέθοδο του πνιγμού, εάν γνωρίζουν καλό κολύμπι. Εγώ ταλαιπωρήθηκα στη θάλασσα δέκα ώρες και δεν κατάφερα τίποτα.”

Μαρία Πολυδούρη: Εξέχουσα ποιητική φωνή των χρόνων του Μεσοπολέμου. Όταν γνώρισε τον Κ. Καρυωτάκη, τον ερωτεύτηκε αμέσως. Η έντονη ζωή της, την οδήγησε στον εγκλεισμό σε σανατόριο. Η υγεία της είχε κλονιστεί ανεπανόρθωτα. Μετά τον θάνατο του Κ. Καρυωτάκη, κλείστηκε στον εαυτό της. Πάλευε καιρό να αποβάλλει τα συμπτώματα μανιοκατάθλιψης, που την κατέτρωγαν κάθε μέρα. Ο θάνατος είχε καλύψει τη ζωή της, χωρίς να της αφήνει άλλη επιλογή. Το 1930, πέθανε σε ηλικία 28 χρονών στο σανατόριο.

Ναπολέων Λαπαθιώτης: Ένας ακόμα ποιητής που σημάδεψε την πνευματικό βίο του μεσοπολέμου. Η οικονομική του κατάσταση, που επιδεινώθηκε, εξαιτίας των γεγονότων του Β’ παγκοσμίου πολέμου και της Κατοχής, τον οδήγησε στο κενό. Εθισμένος στα ναρκωτικά, καταφεύγει διαρκώς στην απόδραση από τη ζωή. Σε λίγο διάστημα είχε ξεπουλήσει ότι είχε, για να μπορέσει να ζήσει. Ο έκλυτος βίος του, ποτέ δεν τον άφησε να ησυχάσει, και σε μια στιγμή αδυναμίας, αυτοκτονεί με το πιστόλι του πατέρα του, στις 7 Ιανουαρίου του 1944.

Πηνελόπη Δέλτα: Γνωστή συγγραφέας, από τα ιστορικά της μυθιστορήματα για παιδιά. Σημάδεψε τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα με το έργο της. Ποθούσε ερωτικά τον Ίωνα Δραγούμη, και δε δίστασε να το εκφράσει μέχρι και στον ίδιο της τον άντρα. Ο Ι. Δραγούμης, τότε, είχε συνάψει σχέση με την Μαρίκα Κοτοπούλη. Αυτό έσπρωξε την Π. Δέλτα σε δυο απόπειρες αυτοκτονίας. Το 1941 αυτοκτόνησε με δηλητήριο στο σπίτι της στην Κηφισιά. Χαραγμένη στο τάφο της είναι η λέξη ΣΙΩΠΗ.

Γεώργιος Βιζυηνός: Συγγραφέας αυτοβιογραφικών διηγημάτων και ποιημάτων. Γοητευμένος από την 14χρονη μαθήτριά του, Μπετίνα Φραβασίλη, της έγραφε συνεχώς ποιήματα. Είχε χάσει το μυαλό του, και φημολογείται ότι διέπραξε δυο απόπειρες αυτοκτονίας. Το 1892, εισήχθη στο Δρομοκα’ί’τειο. Εκεί, θα παραμείνει έγκλειστος για τέσσερα χρόνια, και μετά από σφοδρή παραλυσία, θα πεθάνει το 1896.  Ο Γεώργιος Δροσίνης αναφέρει στα «Άπαντα», ότι ήταν «τρελός ησυχώτατος» και γι΄αυτό τον άφηναν να περιφέρεται ελεύθερα με έναν φύλακα γύρω στα πεύκα. Ο Βιζυηνός δεν είχε συναίσθηση της κατάστασης πλέον, και πίστευε ότι εκείνος επιτηρούσε τον φύλακα.

Σύλβια Πλαθ: Γεννήθηκε to 1932 στη Βαλτιμόρη της Μασαχουσέτης. Ευρύτερα γνωστή, λόγω των έξοχων ποιημάτων της, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το Φεμινιστικό κίνημα. Όταν φοιτούσε στο κολλέγιο Smith College, το 1950, έκανε την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας με υπνωτικά χάπια. Αυτό την οδήγησε στην κλινική για έξι μήνες. Όταν εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, παντρεύτηκε τον Ted Hughes, έναν επίσης γνωστό ποιητή της εποχής. Το 1962 ο γάμος της διαλύεται, όταν η Σ. Πλαθ πιάνει τον σύζυγό της να την απατά με άλλη γυναίκα. Μετακομίζει με τα δυο της παιδιά στο Λονδίνο, και εκεί ζει κάτω από άθλιες συνθήκες. Ξεκινά θεραπευτική αγωγή, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα καταθλιπτικά συναισθήματα που ένιωθε. Ο θάνατός της προήλθε, όταν εισέπνευσε φυσικό αέριο από το φούρνο, ενώ παράλληλα είχε ασφαλίσει την πόρτα του άλλου δωματίου με βρεγμένες πετσέτες, ώστε να μην τεθούν σε κίνδυνο οι ζωές των παιδιών της.

ΠΗΓΕΣ

Γ. Μ Βιζυηνός. Άπαντα Νεοελληνικά Διηγήματα

Άπαντα Μαρίας Πολυδούρη-Κώστα Καρυωτάκη

http://frapress.gr/2015/12/piisi-katathlipsi-ke-dimiourgia-sylvia-plath/

του Παντελή Λιάκα

literature

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ