H αναγνώριση του Πριαμίδη Πάρη από την οικογένειά του

Η Κασσάνδρα εμποδίζει τον Δηίφοβο να σκοτώσει τον Πάρη.
Mignon, Jean, περίπου 1544-1545 Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1

Χαρά Νάστου

O Τρώας Πάρις, δεν μεγάλωσε με τους βιολογικούς γονείς του, σύμφωνα με το μύθο, παρά στο βουνό Ίδη στο σπίτι του βοσκού Αγέλαου, δούλου του Πριάμου, του βιολογικού του πατέρα. 
H ερμηνεία ενός όνειρου της μητέρας του Εκάβης, τον χρίζει, έμβρυο όντας, επικίνδυνο για τη μοίρα της Τροίας.
Οι χρησμολόγοι του παλατιού, για να μην καταστραφεί η πατρίδα, δίνουν τη λύση: να «εκτεθεί», βορά στα θηρία του δάσους ο νιογέννητος Πάρις.
Ο Αγέλαος τοποθετεί τον Πάρη σ’ ένα δισάκι κι αναλαμβάνει την αποστολή της εξόντωσης.
Στην πορεία τον λυπάται και αποφασίζει να τον αναθρέψει σαν παιδί του.
Η βασιλική γενιά του Πάρη, ωστόσο, είναι αδύνατο να κρυφτεί. Την προδίνει τόσο η ξεχωριστή ομορφιά, όσο και ευφυία του:
Παιδί ακόμα, εξοντώνει μια συμμορία από ζωοκλέφτες και επιστρέφει κλεμμένα τα ζώα στο κοπάδι του θετού πατέρα του.
Γι' αυτή του την ικανότητα, να προστατεύει δραστικά και να διώχνει τον εχθρό, οι άλλοι βοσκοί τού απέδωσαν το τιμητικό όνομα Αλέξανδρος(αλέξω=απωθώ, διώχνω + ανήρ).
Το όνομα Πάρης τού αποδίδεται από τη λέξη πήρα, που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει δισάκι, ταγάρι και συνδέεται με τη διάσωσή του μέσα στο δισάκι του δούλου.

Αλάβαστρο, 2ος αι. π.Χ. Στο κέντρο του ανάγλυφου ο Πάρης, στον βωμό του Δία, περιβάλλεται από την Κασσάνδρα και τη μητέρα του Εκάβη. Δεξιά και αριστερά ο Δηίφοβος και ένα από τα αδέρφια. Ανάγλυφο από ετρουσκική τεφροδόχο.

Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

Τα χρόνια περνούν και οι δούλοι του Πρίαμου πήγαν να πάρουν έναν ταύρο από τα κοπάδια που φύλαγε ο Πάρης, στην Ίδη, και στον οποίο είχε ιδιαίτερη αδυναμία. 
Ο ταύρος ήταν το έπαθλο για τον νικητή στους νεκρικούς αγώνες που είχε κηρύξει ο Πρίαμος, από ενοχές μάλλον, για τον χαμένο του, όπως πίστευε, γιο, τον Πάρη.
Πεπεισμένος ο Πάρης ότι μπορούσε να διεκδικήσει πίσω τον ταύρο του, αποφασίζει να πάρει μέρος στους αγώνες. 
Πράγματι, νικά όλα του τα αδέλφια σε όλα τα αγωνίσματα, προκαλώντας την οργή του Δηίφοβου, που ένιωσε να ταπεινώνεται από τη νίκη ενός βοσκόπουλου.
Τραβά το σπαθί του, για να σκοτώσει τον Πάρη, που προσπέφτει ικέτης στον βωμό του Δία, όπου τον αναγνωρίζει η αδελφή του, η μάντισσα Κασσάνδρα. 
Με τις μαντικές της ικανότητες όμως οραματίζεται και τις συμφορές που θα φέρει στην Τροία και με πέλυκυ αποφασίζει να τον σκοτώσει. 
Όμως οι γονείς, χαρούμενοι για την ανεύρεση του θεωρούμενου νεκρού γιου, αδιαφορώντας για τα προφητικά της Κασσάντρας λόγια, την αποτρέπουν και του αποδίδουν τη θέση του στο βασιλικό παλάτι.
Άλλη εκδοχή αποδίδει τον αναγνωρισμό στα παιδικά ρούχα που φορούσε στο βουνό και με τα οποία απέδειξε την ταυτότητά του.

Δεν σας μοιάζει, φίλες και φίλοι, μ’ένα όμορφο παραμύθι η γέννηση, η έκθεση και ο αναγνωρισμός του Πάρη, που το βρίσκεις μέσα στις σελίδες της λαϊκή παράδοσης;
Βασιλικός γόνος «καταδικάζεται» σε θάνατο ως απειλή για την πατρίδα και θεωρείται νεκρός. Αυτόν όμως τον διασώζει η ευσπλαχνία του «δήμιού» του.
Μεγαλώνει στη φτώχεια, ώσπου συναντά τους γονείς και τα πλούτη τους, όπως το αποφασίζει η μοίρα.

 The Mythologists

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ