Στη ζωή μας γνωρίζουμε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Άλλοι μένουν κι άλλοι φεύγουν. Σε άλλους δίνουμε κι από άλλους παίρνουμε. Με άλλους μιλάμε, με άλλους φιλιόμαστε. Άλλους αγκαλιάζουμε, άλλους ερωτευόμαστε, άλλους μισούμε. Σε άλλους κλαίμε και σε άλλους γελάμε. Άλλοι μένουν χαραγμένοι στη μνήμη μας, άλλους ξεχνάμε σε δευτερόλεπτα κι άλλους τους αγαπάμε για πάντα.
Έτσι είναι η ζωή. Γεμάτη ανθρώπους. Άλλοι έρχονται για καλό κι άλλοι, όχι.
Έχω γνωρίσει μέχρι τώρα πολλούς ανθρώπους. Άντρες και γυναίκες. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κανέναν κακό, αλλά ξέρω πως, μερικοί, δεν ήταν σίγουρα καλοί. Έχω δώσει την καρδιά μου σε πάρα πολλούς. Άλλοι την κράτησαν κι άλλοι απλώς άνοιξαν τα χέρια τους, έπεσε και μετά δεν έκαναν καν τον κόπο να τη μαζέψουν από κάτω. Έτσι, ρε παιδί μου, για τα μάτια του κόσμου.
Έχω φίλες. Όχι πολλές αλλά έχω. Έχω κολλητές. Επίσης όχι πολλές αλλά είναι πολύ σημαντικές. Τις αγαπάω με τα στραβά τους και τα καλά τους (αν κι ορισμένες φορές τα στραβά υπερισχύουν αλλά ας μη βγει παραέξω!). Έχω φίλους. Άντρες! Και τους αγαπώ όλους. Έναν προς έναν. Είναι λίγοι αλλά είναι καλοί. Είναι σπάνιο να βρεις άτομο του αντίθετου φύλου και ν’ αναπτύξεις μια υπέροχη σχέση χωρίς ποτέ να μπει το ερωτικό στοιχείο ανάμεσά σας. Ναι, ξέρω πως υπάρχουν αμφιβολίες (ακόμα κι εγώ θα μπορούσα ν’ αμφιβάλλω), όμως έχω άντρες στη ζωή μου που ποτέ μα ποτέ δεν τους έχω δει διαφορετικά.
Είχα συντρόφους, συναδέλφους, διαφορετικές παρέες. Έχω αγάπες και παλεύω καθημερινά γι’ αυτές. Έχω μια οικογένεια. Είχα συμμαθητές, συμφοιτήτριες. Γενικότερα, πολύς λαός. Θ’ αναρωτιέσαι όμως προς τί ο μονόλογος κι η απαρίθμηση. Θες να είμαι ειλικρινής; Θα είμαι. Παρατηρώ πως όλα αυτά τα χρόνια έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές τη φράση «αυτός είναι ο άνθρωπός μου». Και ξέρεις κάτι; Δεν ήταν!
Υπάρχουν κι υπήρχαν άνθρωποι στη ζωή μου που μ’ έκαναν να αισθάνομαι σαν το σπίτι μου. Άτομα με τα ίδια κοινά ενδιαφέροντα, τα ίδια συναισθήματα και την ίδια αγάπη. Που μπορούσαν να με καταλάβουν χωρίς καν να μιλάω. Που ήξεραν ανά πάσα στιγμή τι πρέπει να πουν ή να κάνουν. Που αν μας άφηναν κλειδωμένους σ’ ένα δωμάτιο για ώρες, δε θα μας ενοχλούσε. Άνθρωποι που αγαπούσα κι αγαπάω. Ανθρώπους που ερωτεύτηκα ή κόλλησα μαζί τους.
Για να πεις κάποιον «άνθρωπό σου» πάει να πει ότι το πιστεύεις κι είναι τιμή να κουβαλάει τέτοιο τίτλο γιατί σημαίνει πως θα προσπαθήσεις να τον κρατήσεις στη ζωή σου. Σημαίνει πως είναι σημαντικός για σένα. Άλλο βέβαια αν εκείνος παλεύει με νύχια και με δόντια για να σου αποδείξει το αντίθετο.
Έρχεται όμως μια στιγμή που πραγματικά γνωρίζεις τον «άνθρωπό σου». Όχι τον έρωτα ή τον κολλητό. Τον άνθρωπό σου με όλη τη σημασία της λέξης. Εκείνον που όντως δε χρειάζεται να μιλήσεις για να σε καταλάβει. Ένα βλέμμα ή ένα μειδίαμα είναι αρκετά. Εκείνος που είναι ίδιος με εσένα. Ολόιδιος. Καρμπόν, ρε παιδάκι μου. Εκείνος που ακούτε την ίδια μουσική, βλέπετε τις ίδιες ταινίες. Έχετε την ίδια άποψη για τον έρωτα, τη ζωή, την απογοήτευση. Εκείνος που αντιδράτε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Που έχετε τις ίδιες φοβίες, ανασφάλειες. Το ίδιο πάθος για τη ζωή.
Εκείνον που μπορείς να μιλάς μαζί του όλη μέρα και να μην κουράζεσαι ή να μη στερεύετε από θεματολογίες. Εκείνον που μπορεί να μιλάει με τραγούδια, στίχους, εικόνες. Εκείνον που δε φοβάται να πει «ευχαριστώ» ή «συγγνώμη». Εκείνον που δε σε φοβάται γιατί σ’ έχει δει στα χειρότερα, στα πιο αδύναμά σου και ξέρει τι είσαι. Εκείνον που δε φοβάται να σου μιλήσει ανοιχτά. Που δέχεται ό,τι κι αν του πεις χωρίς να σε κριτικάρει. Εκείνον που δε θέλει να σε χάσει, στο λέει και ξέρεις ότι το εννοεί. Εκείνον που δε θες να χάσεις με τίποτα. Ό,τι κι αν γίνει.
Δεν έχει σημασία το πόστο που τοποθετείς έναν άνθρωπο. Σημασία έχει ο ίδιος ο άνθρωπος κι όλα αυτά που σου προσφέρει. Ο τρόπος που έρχεστε κοντά. Όλα εκείνα που πάντα θα σας ενώνουν. Σημασία έχει εσύ κι εκείνος. Είτε είναι άντρας, είτε είναι γυναίκα. Είτε είναι φίλος, είτε σύντροφος. Και ξέρεις ποιο είναι το πιο κουλό, ε; Ότι δε χρειάζεται να τον ψάξεις. Κατά πάσα πιθανότητα είναι δίπλα σου πολύ καιρό κι εσύ δεν τον έχεις πάρει χαμπάρι.
Γι’ αυτό, αν έχετε έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σας, μη φοβηθείτε να του πείτε την αλήθεια. Μη φοβηθείτε να του πείτε πως δε θέλετε να τον χάσετε και πως είστε περήφανοι που τον γνωρίσατε. Μπορεί να είναι για λίγο. Μπορεί να μην κρατήσει αυτή η σχέση μεταξύ σας, όπως συμβαίνει και στις περισσότερες ανθρώπινες σχέσεις. Όμως, για όσο κρατήσει, απόλαυσέ τη γιατί είναι σπάνιο να βρεις τον άνθρωπο που δίπλα του φωτίζεσαι διπλά. Αμφίδρομο φως. Αμοιβαία συναισθήματα.
Στη δική μου περίπτωση είναι φίλος κι είμαι πολύ χαρούμενη που μια ερωτική του απογοήτευση μας έφερε τόσο κοντά.
Να ξέρεις πως δεν πρόκειται να φύγω αλλά αν συμβεί, όλο και κάπου θα είμαι για να ελέγχω την πορεία.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.