Λίγες ἑβδομάδες ἀπέμειναν…

…γιὰ νὰ πιάσουμε (οἰκονομικά) τὸν «πάτο» μας.
Μὰ παραλλήλως μερικὲς ἑβδομάδες ἀπέμειναν γιὰ νὰ βροῦμε τόπο νὰ πατήσουμε τὰ πόδια μας γερὰ καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ σηκωνόμεθα…

Ἔρχονται δύσκολες ἡμερες καὶ δύσκολες νύκτες.
Ἔρχονται στιγμὲς τρόμου, φόβου, ὁλοκληρωτικῶν ἀνατροπῶν καὶ φυγῆς. Μεγάλης καὶ μακρᾶς φυγῆς…
Ἔρχεται πόνος ἀβάστακτος…
…μὰ ἔρχεται, κυρίως, πίσω ἀπὸ ὅλα αὐτά, ἡ Ἀπελευθέρωσις.

Ἀξίζουν οἱ θυσίες πού θά γίνουν;
Ἀξίζει τό αἷμα;
Ἀξίζουν οἱ ἀπουσίες πού θά καταγραφοῦν;

Σκεφθεῖτε κι ἀποφασίστε.
Ἔχετε λίγες ἑβδομάδες γιὰ νὰ φύγετε μακρυά, νὰ ἀποφύγετε τὰ ὅσα ἔρχονται.
Νὰ γλυτώσετε τὶς ἀναταραχὲς καὶ τὸν πόνο.
Μὰ ἐὰν μείνετε νὰ ξέρετε ἕνα: Δὲν ὑπάρχει κάποιος ποὺ νὰ περισσεύῃ!!! Ὅλοι μας χρειαζόμεθα στὸν Μεγάλο Ἀγῶνα τοῦ Γένους, ζωντανοὶ καὶ νεκροί! 
Ὅλοι μας εἴμαστε ἀναγκαῖοι καὶ χρήσιμοι καὶ σημαντικοί…
Ὅλοι, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, ἔχουμε ἔργο νὰ παράξουμε.

Ἔχουμε μίαν Ἑλλάδα νὰ ξανακτίσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Διότι αὐτὸ ποὺ γκρεμίζεται δὲν εἶναι Ἑλλάς. Ἡ Ἑλλὰς εἶναι Φῶς κι ὄχι καταναγκαστικὰ ἔργα.
Ἡ Ἑλλὰς εἶναι στόχος κι ὄχι κατάστασις.
Ἡ Ἑλλάς, ἡ πραγματικὴ Ἑλλάς, εἶναι κάτι ποὺ μᾶς ἔκλεψαν καὶ  διέφθειραν στὴν ἀντίληψίν μας, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ μὴν καταλάβουμε τὸ πόσο βαρειὲς εἶναι οἱ ἁλυσίδες μας.

Λίγες ἑβδομάδες ἀπέμειναν.
Ἴσα ποὺ προλαβαίνουν κάποιοι…
Μπαίνουμε στὴν τελικὴ εὐθεία…
Ἡ φτώχεια θὰ εἶναι τὸ λιγότερο…

Φιλονόη

εἰκόνα

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ