Ἰδεολογική, ἠθική, πεποιθησιακὴ ἀπογύμνωσις…

Ἕνα σημεῖον «κλειδί» ποὺ ὅλοι μας κουβαλᾶμε, θέλοντας καὶ μή, εἶναι τὸ προσωπικό μας σύστημα πεποιθήσεων ποὺ ἐμπεριέχει ἀπὸ θρησκευτικὲς δοξασίες ἔως πολιτικὲς καὶ ἐθνικές, ποὺ ὅμως πλέον ἀποδεικνύονται σαθρές. Ὄχι διότι εἶναι ὀρθὲς ἢ λάθος, ἀλλὰ διότι ὅλες οἱ κρατικὲς δομὲς τὶς ἀποδομοῦν συστηματικά, ἀποδεικνύοντας πὼς περάσαμε σὲ μίαν νέαν ἐποχή, μὲ νέου εἴδους πολῖτες καὶ νέες ἀντιλήψεις.
Δῆλα δή… Τώρα τὸ «συμφέρον» τῶν κρατικῶν μηχανισμῶν δὲν θέλει πολῖτες ἀλλὰ ἀντί-πολῖτες.

Ὅλο αὐτὸ τὸ σύστημα, σαφῶς τεχνητό, λόγῳ παλαιοτέρων κανόνων καὶ μηχανισμῶν τῆς ἐξουσίας, αὐτοαποδομεῖται.
Ἐμεῖς ἀντιλαμβανόμεθα μόνον τὰ «ἀπόνερα» αὐτῆς τῆς ἀποδομήσεως, ἐμφανῶς ἀναστατωμένοι καὶ ξεβολεμένοι, ἐφ΄ ὅσον ὅλα ὅσα γνωρίζαμε ἀκυρώνονται, δηλητηριάζονται καὶ καταῤῥίπτονται, τὶς περισσότερες φορὲς ὄχι μὲ ἐπιχειρήματα, ἀλλὰ μὲ …«νόμους», ἐνᾦ παραλλήλως ἐκπαιδεύονται οἱ ἐπόμενες γενεὲς γιὰ νὰ στηρίζουν αὐτὸ τὸ νέο καθεστὼς μὲ ὅλες τους τὶς δυνάμεις.

Δὲν μποροῦμε, ἀκόμη, νὰ κρίνουμε, ἐὰν αὐτὰ ποὺ ζοῦμε εἶναι καλὰ ἢ κακά, ἐφ΄ὅσον δὲν κατέχουμε ὅλα τὰ ἐπὶ μέρους στοιχεῖα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ εὔκολα μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε εἶναι πὼς μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἰδεολογική, κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀπογύμνωσιν προκύπτουν «κενά» στὶς πεποιθήσεις μας, στὶς ἀντιλήψεις μας καὶ στὰ πρότυπά μας. «Κενά» ποὺ ἐντέχνως μᾶς ἐπέβαλαν, γιὰ νὰ παραμένουμε ἐς ἀεῖ ἡμιμαθεῖς, πνευματικῶς ἀδύναμοι καὶ τελικῶς ἐλεγχόμενοι.

Εἶναι λοιπὸν πλέον μία θαυμασία εὐκαιρία, γιὰ ὅλους μας, συμπλέοντες καὶ πολεμίους, αὐτῶν τῶν νέων συνθηκῶν καὶ ἀντιλήψεων, ἡ προσωπική μας ἐπανα-τοποθέτησις.

Εἶναι ἀναγκαία, στὴν πραγματικότητα, ἡ συνειδητή μας ἀπαλλαγὴ ἀπὸ ἀγκυλώσεις καὶ ἀπὸ λανθάνουσες πεποιθησιακὲς ἀντιλήψεις, ὄχι διότι εἶναι καλὲς ἢ κακές, ἀλλὰ διότι συνδέονται μὲ πολλὰ ψέμματα καὶ ἀκόμη περισσότερες ἀνακρίβειες.
Εἶναι τελικῶς μία ἀπαραίτητος διαδικασία αὐτή, γιὰ ὅλους, πρὸ κειμένου νὰ καθαρθοῦν ὅλα ἐκεῖνα τὰ σημεῖα τῶν πεποιθήσεων μας, ποὺ εἶχαν μολυνθῆ, νὰ ἐπανεξετασθοῦν σὲ ἐπίπεδον κοινωνικῆς ἀναγκαιότητος καὶ νὰ ἐπαναπροσδιορισθοῦν.

Ὅλα αὐτά, ποὺ ἤδη συμβαίνουν μέσα μας, μᾶς κάνουν νὰ αἰσθανόμεθα εὐάλωτοι καὶ ἀδύναμοι.
Μὰ δὲν εἶναι ἔτσι. Αὐτὸ τὸ στάδιον τῆς πεποιθησιακῆς ἀπογυμνώσεως, ποὺ μᾶς συμβαίνει εἶτε συνειδητῶς εἶτε ὄχι, εἶναι ἕνα ἀπαραίτητον βῆμα γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ κρατήσουμε τὰ σημαντικὰ καὶ τὰ ἀναγκαία καὶ γιὰ νὰ θωρακίσουμε τοὺς ἑαυτούς μας. Μία θωράκισις ποὺ κτίζεται σταδιακῶς γιὰ ὅλους μας καὶ μᾶς ὁδηγεῖ, σὰν ἄτομα καὶ σὰν κοινωνίες,  στὸ νὰ δοῦμε τὸν κόσμο μας (ἐπὶ τέλους) ὅπως εἶναι κι ὄχι ὅπως μᾶς ἔπεισαν πὼς εἶναι.
Μικρὲς λεπτομέρειες ποὺ ἀλλάζουν τὶς ἔννοιες καὶ ποὺ ἀποκαλύπτουν τὸ ποιοὶ εἴμαστε, τὸ τὶ πολεμοῦμε καὶ τὸ ποῦ ὀφείλουμε νὰ φθάσουμε.
Κι ὅλο αὐτὸ τὸ ζοῦμε, εἶτε μᾶς ἀρέσει εἶτε ὄχι.
Τὸ κάνουμε, συνειδητῶς ἢ μή.

Θὰ τὰ καταφέρουμε λοιπόν, μᾶς ἀρέσει-δὲν μᾶς ἀρέσει, νὰ ξεπεράσουμε κι αὐτὸν τὸν σκόπελο, γιὰ νὰ βροῦμε ἐκείνα τὰ στοιχεία ποὺ χάσαμε.
Ἡ ταὐτότης μας εἶναι κάτι ποὺ ἀγνοοῦμε, γιὰ τὴν ὥρα.
Ἡ ἐπανατοποθέτησίς μας, ποὺ ἤδη μᾶς συμβαίνει, εἶναι ἐκεῖνο τὸ ἀναγκαῖον στάδιον ποὺ χρειαζόμεθα γιὰ νὰ μποῦμε στὴν τελικὴ εὐθεία, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση στὶς ἀναγκαῖες ἀποφάσεις καὶ τελικῶς στὶς δράσεις, ποὺ θὰ φέρουν τὴν Ἐλευθερία.

Φιλονόη

εἰκόνα

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ