Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ι
Στοβαιος 2,1,26

Αυθεντικό κείμενο:
Θεόν νοήσαι μεν χαλεπόν, φράσαι δε αδύνατον ώ και νοήσαι δυνατόν το γαρ ασώματον σώματι σημήναι αδύνατον, και το τέλειον το ατελεί καταλαβέσθαι ου δυνατόν, και το αίδιον το ολιγοχρονίω συγγενέσθαι δύσκολον. το μεν γαρ αεί εστί, το δε παρέρχεται και το μεν αληθεία εστί, το δέ υπό φαντασίας σκιάζεται. το δέ ασθενέστερο, του
ισχυροτέρου και το έλαττον του κρείττονος διέστηκε τοσούτον, όσον το θνητόν του θείου. η δε μέση τούτων διάστασις αμαυροί τήν του καλού θέα οφθαλμοίς μεν γαρ τα σώματα θεατά, γλώττη δε τα ορατά λεκτά το δε ασώματον και αφανές και ασχημάτιστον και μηδέ εξ ύλης υποκείμενον υπό των ημετέρων αισθήσεων καταληφθήναι ου δύναται. εννοούμαι, ώ εννοούμαι ο εξειπείν αδύνατον, τούτον εστιν ο θεός.

Μεταφρασμένο:
Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.
Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.
Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου,
διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο θεός.
.........

Ανάλυση:

Ο Πατέρας όλων ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, ενώθηκε με τον Φωτεινό του Λόγο αφού είναι Αδιαίρετοι, και η ένωση αυτή κοσμοποίησε την Ζωή ως Υπάρχων, του  Αγέννητου και Προϋπάρχων κόσμου του Φωτεινού Νου, που είναι το Άπλετο Πανάγαθο Φως.

Η δε ένωση Φως και Λόγος, είναι η Γέννηση της Ζωής στο Φως, με τα γεννήματα τις ψυχές από Φως.
Η Αδιαίρετος ένωση του Φωτεινού Νου και Φωτεινού Λόγου είναι η κοσμοποίηση και η γέννηση της Ζωής στο Φως ως Υπάρχων.
Ψυχή από Φως, είναι η Αδιαίρετος νοητική ουσία, Νους και Λόγος Αδιαίρετος.
Ψυχή από Φως είναι η Ζωή.
Η Ζωή στο Φως είναι ασώματη, δίχως την  Ύλη.
....

Ο άνθρωπος της Γης όμως είναι ανθρώπινη ψυχή μέσα στο αισθητό σώμα από πυρ και πνεύμα (Ύλη).
Πως είναι δυνατόν να περιγράψεις το ασώματο (Θεό) με σώμα;
Το μεν ασώματο είναι η αλήθεια της Ζωής.
Το δε σώμα σκιάζεται από την εντύπωση πως είναι κάτι.
Η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει την θέα του ωραίου.
Τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας γίνονται ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο (νοητική ουσία), είναι αόρατο στα αισθητά σώματα, δεν έχει σχήμα ούτε μορφή ούτε είναι σχηματισμένο από ύλη, και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από την ύλη.

Ύλη είναι τα τέσσερα στοιχεία, γη, νερό, αέρας, φωτιά, από τα οποία γεννήθηκε το πυρ και πνεύμα.

Πυρ είναι όλα τα σώματα που η σύσταση τους είναι μόνον από γη, η μόνον από νερό, η μόνον από αέρα, η μόνον από φωτιά.
Ο άνθρωπος της Γης είναι σώμα και από γη, και από νερό, και από αέρα, και από φωτιά, αλλά δεν είναι ούτε γη, ούτε νερό, ούτε αέρας, ούτε φωτιά.
Πνεύμα είναι όλες οι ενέργειες που περιβάλλουν εσωτερικά το σύμπαν, και χρειάζονται τα σώματα για να σωματοποιηθούν οι μορφές του πνεύματος ώστε να εκδηλωθούν.

Πυρ και πνεύμα είναι η εικόνα της ζωής, είναι ο αισθητός κόσμος των αισθητών σωμάτων.

Οι μορφές του πνεύματος που σωματοποιούνται σε όλα τα έμβια σώματα, είναι ανάλογες με την ουσία από τα τέσσερα στοιχεία που εμπεριέχουν τα σώματα τους.

Ο άνθρωπος της Γης με σώμα από πυρ και πνεύμα, είναι το μόνο έμβιο είδος που εμπεριέχει στον πυρήνα της ανθρώπινης ψυχής του την νοητική ουσία, που είναι Ουσιωδώς όμοια με το Φως. (πνευματικός λόγος-νους της αρμονίας, αγνή αγάπη).
Διαθέτει επίσης την ικανότητα της γνώσης του αισθητού κόσμου, για να ζει και κατανοεί το γήϊνο αισθητό περιβάλλον, ειδάλλως θα του ήταν αδύνατον. (θνητή διττή λογική του υλικού αισθητού κόσμου).

Η ανθρώπινη ψυχή όταν αποχωριστεί από το ανθρώπινο σώμα της Γης, (πυρ και πνεύμα), γίνεται θεϊκή, γίνεται ασώματη, διότι έχει μόνον την δική της νοητική ουσία, και κινείται μόνη της στο σύμπαν από τις όμοιες προς αυτή ουσίες οι οποίες έχουν έρωτα για την ψυχή-νοητική ουσία.

Οι μορφές του πνεύματος ακολουθούν μόνον τα σώματα, σωματοποιούνται και εκδηλώνονται μόνον από τα σώματα.
Είναι οι ενέργειες που σωματοποιεί το δικό μας αισθητό σώμα, οι αισθήσεις, η αφή, η ακοή, η όσφρηση, η γεύση, η όραση, είναι τα συναισθήματα, τα πάθη, οι επιθυμίες, ο εγωϊσμός, όπως και όλες οι υπόλοιπες μορφές του πνεύματος.

Το σώμα και οι μορφές του πνεύματος σχηματίζονται από την ύλη.
όπου κάθετί έχει και το αντίθετο του μέσα από την αντίθεση και διαμάχη.
Το ασώματο (ψυχή), είναι η νοητική ουσία της Αρμονίας, ο αγαθός νους,  κι αυτή μεν είναι ουσία, αλλά δεν έχει μορφή από ύλη.
Διότι κάθε ουσία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.

Σώμα λοιπόν ορίζουμε κάθε τι που αποτελείται από γη νερό αέρα φωτιά (ύλη).
Ασώματο ορίζουμε κάθε τι που δεν αποτελείται από ύλη.
Και είναι αδύνατον να περιγράψεις το ασώματο με σώμα.

Η Νοητική ουσία της θεϊκής ανθρώπινης ψυχής, είναι η εικόνα της ζωής, διότι είναι Ουσιωδώς όμοια με το Φως, αλλά δεν είναι Φως, διότι εισερχόμενη στην κτιστή δημιουργία από πυρ και πνεύμα των επτά κύκλων έγινε ο Νους της Αρμονίας.
......................

Διότι το σώμα σωματοποιεί κάθε ασώματη διπολική ενέργεια (μορφές του πνεύματος) σε συναίσθημα η αίσθηση, που καθετί έχει και το αντίθετο του.

Με τον πνευματικό λόγο (Αρμονία, αγνή αγάπη) που είναι η θεϊκή φύση κάθε ανθρώπου στην Γη, μπορεί να επιφέρει την Αρμονία στο σώμα και στις μορφές του σώματος στο μέγιστο, και να φτάσει μέχρι την θέωση των αισθητών σωμάτων ανερχόμενος τους κύκλους.
........

Ο Πατέρας όλων ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, είναι το απόλυτο Αγαθό, και ούτε καν η λέξη Πανάγαθος μπορεί να περιγράψει τον Θεό, διότι είναι ύβρις, και καλύτερο είναι όταν μιλούμε για τον Θεό η σιωπή.

...........

Ο δεύτερος Νους δημιουργός γεννήθηκε από τον Πατέρα όλων Νου Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων, Ομοούσιος στον Νου, δηλαδή έγινε κι αυτός δημιουργός, αλλά χωρίς τον Φωτεινό Νου και Φωτεινό Λόγο, διότι ο δικός του Νους πήρε από τον Πατέρα ως δοχείο την Ύλη, και όχι το Φως.

Ο δεύτερος Νους δημιουργός με τον πνευματικό του Λόγο έγινε ο Νους της Αρμονίας έχοντας ως δοχείο της γένεσης το σκότος, δηλαδή την Ύλη, (σκότος=Ύλη), με τον πνευματικό του Λόγο που είναι Αδιαίρετος επέφερε την γένεση της ζωής από πυρ και πνεύμα, δηλαδή τον αισθητό κόσμο των σωμάτων μαζί με τις μορφές του πνεύματος που σωματοποιούνται στα σώματα, και έτσι ο δεύτερος Νους δημιουργός όπως και ο Πατέρας του, (ο Πατέρας όλων Φως και Ζωή Υπάρχων), κοσμοποιεί ως Υπάρχων, τον Αγέννητο και Προϋπάρχων κόσμο του από Ύλη, ως Υπάρχων από πυρ και πνεύμα-τέσσερα στοιχεία.

Ο δεύτερος Νους δημιουργός με την κίνηση επέφερε στην Ύλη την διάσπαση της, δημιουργώντας τα τέσσερα στοιχεία από πυρ και πνεύμα.

Με τις ψυχές (την ανάλογη νοητική ουσία, πνευματικός λόγος) που ενώθηκαν μαζί με το πυρ και πνεύμα, επέφερε την εικόνα της ζωής με έμβια αισθητά σώματα, δηλαδή τον αισθητό κόσμο όλων των ειδών των έμβιων και άψυχων σωμάτων.

Περιέκλεισε αυτή τη φύση από πυρ και πνεύμα σε επτά κύκλους ανάλογα με την πυκνότητα αυτών των στοιχείων.
Στον πιο κατωφερή κύκλο κατακάθησε η γη με τα νερά, μαζί με τον αέρα και την φωτιά, και δημιουργήθηκε η ζωή στον δικό μας κατωφερή κύκλο.

Πως δημιουργήθηκε η Ζωή στον δικό μας κατωφερή κύκλο
Μέ τον πνευματικό του Λόγο ο δεύτερος Νους δημιουργός δημιούργησε στη μήτρα από το υγρό-ξηρό το σπέρμα, και από το θερμό-ψυχρό το πνεύμα.
Ενώνοντας τα μαζί στη μήτρα δημιούργησε τα έμβια αισθητά σώματα, αλλά το πνεύμα επειδή έχει άλογη φύση, δίχως λογική, 

οι μορφές του πνεύματος αυξομείωναν συνεχώς το σπέρμα δίχως λογική, με αποτέλεσμα να επέρχεται μία δίχως λογική φύση.

Ενώνοντας όμως στην μήτρα το σπέρμα και το πνεύμα μαζί με την νοητική του ουσία, (πνευματικός λόγος νους της αρμονίας), επέφερε την Αρμονία στο σπέρμα και στο πνεύμα, και γεννήθηκε η μία παγκόσμια ψυχή του σύμπαντος, όπου οι ψυχές διαχωρίζονται σε γένη και σε είδη, όπου η μοίρα τους είναι να ενώνονται-ενσαρκώνονται με τα αισθητά άλογα σώματα από πυρ και πνεύμα.

Επίσης στους ανθρώπους της Γης ως είδος που είναι, και προέρχονται οι ψυχές τους από το θεϊκό γένος των ανθρώπων, που γεννήθηκε από τον δεύτερο Άνθρωπο θεό Φως και Ζωή Υπάρχων,
και  είναι όμοιος με τον Πατέρα όλων το Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων, δίνεται η λογική της γνώσης των αισθητών πραγμάτων, για να μπορούν οι άνθρωποι της Γης να κατανοήσουν το γήϊνο τρισδιάστατο περιβάλλον που ζουν.

Οι άνθρωποι όμως της Γης ξεχνούν τον πνευματικό λόγο την νοητική ουσία της ανθρώπινης ψυχής που πρέπει να τους οδηγεί, (Νους της Αρμονίας), και ζουν με την λογική των διττών αισθήσεων και των διττών συναισθημάτων, και ως αποτέλεσμα οδηγούνται από την άλογη δίχως λογική φύση.

Ο δεύτερος Νους δημιουργός με αυτόν τον τρόπο γέννησε το πνεύμα της φύσης, το οποίο έχοντας πάρει την διανοητική κίνηση στο σπέρμα και την νοερή ζωή στο πνεύμα, έχοντας ως οδηγό την Αρμονία, γέννησε την ζωή με τα δικά του άλογα δημιουργήματα, από πυρ και πνεύμα, που δεν φέρουν τον πνευματικό Λόγο με ελεύθερη δική τους επιλογή, μα οδηγούνται όλα τα άλογα είδη από τον πνευματικό λόγο.

Μόνον ο άνθρωπος φέρει την ελεύθερη επιλογή διότι έχει τον Νου (Λόγο) στην ψυχή του, και σκοπός του είναι να ζήσει και κατανοήσει την φύση αλλά και να επιβλέπει όλα τα κατώτερα απ'αυτόν έμβια όντα,  καθώς να επιβλέπει και όλα τα άψυχα, και όποιος κατανοήσει τον εαυτό του μπορεί να ανέλθει στους ανώτερους κύκλους.

Ο Άνθρωπος δεύτερος Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων θέλησε να ζήσει και κατανοήσει τον κτιστό κόσμο που βρισκόταν πάνω στο πυρ, από πυρ και πνεύμα, και τότε το πνεύμα της φύσης δημιούργησε επτά δικούς της ανθρώπους όσοι και οι κύκλοι, με αισθητά σώματα από πυρ και πνεύμα, για να ενωθούν με την εικόνα του Θεανθρώπου που είναι οι ανθρώπινες ψυχές και διαχωρίστηκαν στο γένος και από το γένος σε είδη που φέρουν στην ψυχή την νοητική ουσία Ουσιωδώς όμοια με τον Φωτεινό Λόγο.

Ο Φωτεινός Λόγος δηλαδή ο Άνθρωπος δεύτερος θεός δεν συμμετέχει ενεργά στα σώματα, ζει κλεισμένος στον εαυτό του με την δική του ουσία μέσα στον πυρήνα της ψυχής, και απλά έλκεται από την Αρμονία, δηλαδή τον πνευματικό Λόγο.
Όταν η ενσαρκώμενη ανθρώπινη ψυχή αφήσει το σώμα και το πνεύμα μένει ελεύθερη μόνον με την νοητική ουσία, και τότε βλέπει τον Λόγο το αγαθό και αναλόγως με τα όσα έπραξε εν ζωή του αισθητού σώματος της επιφέρεται η Δικαιοσύνη, οπότε η ανέρχεται τους κύκλους, η επαναλαμβάνει την ενσάρκωση σύμφωνα με την μοίρα που της αξίζει.

Και έτσι ο Άνθρωπος δεύτερος θεός ζει ταυτόχρονα στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός, αλλά και ως εικόνα (ανθρώπινη ψυχή της Γης) ζει μέσα από τα αισθητά ανθρώπινα σώματα στον κόσμο από πυρ και πνεύμα, συμμετέχοντας έτσι ενεργά σε όλες τις δημιουργίες του Πατέρα όλων Θεό, δίνοντας ζωή σε όλες τις δημιουργίες τις οποίες εξουσιάζει, αφού είναι το μόνο αυτόβουλο ζωντανό πλάσμα με Νου που φέρει τον Λόγο στην ψυχή του, δημιουργώντας και κατανοώντας την ζωή βλέποντας ταυτόχρονα τον Πατέρα Όλων το Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων μέσα από τις δημιουργίες του.

morfeas sky

oneirosky

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ