Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς το θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα

Ο Θεός είναι ασώματος.
Ο άνθρωπος είναι σώμα.
Πως είναι δυνατόν να περιγράψεις το ασώματο με σώμα;
Το μεν ασώματο είναι αλήθεια.
Το δε σώμα σκιάζεται από την εντύπωση πως είναι κάτι.
Η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει την θέα του ωραίου.
Τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας γίνονται ορατά τα όσα λέγονται.

O Θεός είναι ασώματος αλλά και δεν έχει σχήμα, διότι είναι Νους, το Θείον, το Όλον Φως. (Φως=Πανάγαθο).

Το ασώματο είναι αόρατο στα αισθητά σώματα, και δεν έχει σχήμα ούτε μορφή ούτε είναι σχηματισμένο από ύλη, και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις, (αφή, ακοή, όσφρηση, γεύση, όραση), διότι οι αισθήσεις είναι από ύλη.

Το σώμα σχηματίζεται από ύλη.
Το ασώματο κι αυτό μεν είναι ουσία, αλλά δεν έχει μορφή από ύλη.
Διότι κάθε μορφή σχηματίζεται από τα δικά της χαρακτηριστικά.

Σώμα λοιπόν ορίζουμε κάθε τι που αποτελείται από ύλη.
Ασώματο ορίζουμε κάθε τι που δεν αποτελείται από ύλη.
Και είναι αδύνατον να περιγράψεις το ασώματο με (αισθητό) σώμα.
Δεν μπορείς να περιγράψεις με τις πέντε αισθήσεις αφή, ακοή, όσφρηση, γεύση, όραση, κάθε τι ασώματο.
Οι πέντε αισθήσεις ανήκουν αποκλειστικά στο σχηματισμένο σώμα και μορφή από ύλη.
Με τα συναισθήματα που είναι ασώματες ενέργειες μπορούμε να αισθανθούμε  το ασώματο, αλλά και πάλι τα αισθητά σώματα από φωτιά ή από αέρα).
Τα συναισθήματα δεν ανήκουν στο Φως, στον Πανάγαθο Θεό. 
Αλλά είναι θνητά διττά συναισθήματα αισθητών σωμάτων.
Διότι στα αισθητά σώματα κάθε συναίσθημα έχει και το αντίθετο του, και είναι μεγάλη πλάνη τα συναισθήματα.
Διότι το σώμα σωματοποιεί κάθε ασώματη διπολική ενέργεια σε συναίσθημα η αίσθηση, που καθετί έχει και το αντίθετο του.

Απλά ανάλογα τον πνευματικό λόγο που φέρει κάθε σώμα ανάλογα την σύσταση του μπορεί να επιφέρει την Αρμονία στο μέγιστο και να φτάσει μέχρι την θέωση των αισθητών σωμάτων.

........

Ο Πατέρας όλων Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, είναι το απόλυτο Αγαθό, και ούτε καν η λέξη Πανάγαθος μπορεί να περιγράψει το Θεό, διότι είναι ύβρεις, και καλύτερο είναι όταν μιλούμε για το Θεό η σιωπή.
...........

Ο δεύτερος Νους δημιουργός γεννήθηκε από τον Πατέρα όλων Νου Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων, Ομοούσιος στον Νου, αλλά χωρίς τον Φωτεινό Λόγο, διότι μέσα στο δικό του Νου πήρε από τον Πατέρα το δοχείο της γένεσης από Ύλη, και όχι από Φως.

Ο δεύτερος Νους δημιουργός ο Νους της Αρμονίας έχοντας ως δοχείο της γένεσης μέσα στο Νου το σκότος, δηλαδή την Ύλη, (σκότος=Ύλη), επέφερε με τον πνευματικό του Λόγο ο οποίος κοσμοποιεί τον Προϋπάρχων και Αγέννητο κόσμο του Νου (Ύλη), την κίνηση στο δοχείο της γένεσης, και με τις ψυχές που πήρε ως εικόνα χωρίς τον Φωτεινό Λόγο από τον Πατέρα όλων Νου Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων, γέννησε την Ζωή από πυρ και πνεύμα.

Με τον Πνευματικό του Λόγο ο Δεύτερος Νους δημιουργός πήρε το δοχείο της γένεσης που είναι η Ύλη, και δίνοντας της κίνηση, διασπάστηκε σε τέσσερα στοιχεία, γη, νερό, αέρας, φωτιά. 

Σκεφτείτε ένα σύμπαν μισογεννημένο, όπου περικλείεται το δοχείο της γένεσης που είναι η Ύλη  από τον πνευματικό Λόγο (Νους της Αρμονίας), μαζί περικλείεται και με τον Πανάγαθο Φωτεινό Λόγο αφού είναι Ομοούσιος με τον Πατέρα, και με την κίνηση που δόθηκε εσωτερικά του κύκλου διασπάστηκε η Ύλη σε τέσσερα στοιχεία.

Αμέσως μετά εισήλθαν στο καθαρό της φύσης δημιούργημα και περιέκλεισαν σε επτά κύκλους αυτή την φύση ανάλογα με την πυκνότητα αυτών των στοιχείων.

Στον πιο κατωφερή κύκλο κατακάθησε η γη με τα νερά, μαζί με τον αέρα και την φωτιά.

Πως δημιουργήθηκε η Ζωή στον δικό μας κατωφερή κύκλο
Αμέσως μετά ο δεύτερος Νους δημιουργός με τον πνευματικό του Λόγο δημιούργησε στη μήτρα από τα τέσσερα στοιχεία το υγρό-ξηρό και γεννήθηκε το σπέρμα, και από το θερμό-ψυχρό γεννήθηκε το πνεύμα, ενώνοντας τα μαζί στη μήτρα το πνεύμα είχε άλογη φύση, δίχως λογική, και οι μορφές του πνεύματος  αυξομείωναν συνεχώς το σπέρμα δίχως λογική, με αποτέλεσμα να επέρχεται μία δίχως λογική φύση.

Μορφές του πνεύματος, είναι οι αισθήσεις, τα συναισθήματα, τα πάθη, οι επιθυμίες, όπου καθετί έχει και το αντίθετο του, και σωματοποιούνται στα αισθητά σώματα, έχει η φύση του πνεύματος μια διπολική φύση των δύο πόλων όπου επικρατεί η αντίθεση μέσα από την εναντιότητα και διαμάχη.

Ενώνοντας όμως στην μήτρα το σπέρμα και το πνεύμα μαζί με την νοητική του ουσία, (πνευματικός λόγος νους της αρμονίας), επέφερε την Αρμονία στο σπέρμα και στο πνεύμα, και γεννήθηκαν τα αισθητά σώματα και οι μορφές των σωμάτων, που πάντα έχουν διπολική φύση, αφού και το σώμα φθείρεται και μεταβάλλεται συνεχώς αλλάζοντας μορφή, αλλά και οι αισθήσεις και τα συναισθήματα των σωμάτων είναι πάντα μεταβαλλόμενα μέσα από την αντίθεση εναντιότητα και διαμάχη, μα επέρχεται η αρμονία με την νοητική ουσία που αλλιώς ονομάζεται και πνευματικός λόγος, η Νους της Αρμονίας.

Επίσης στους ανθρώπους δίνεται η λογική της γνώσης των αισθητών πραγμάτων, για να μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν το περιβάλλον που ζουν.

Οι άνθρωποι όμως ξεχνούν τον πνευματικό λόγο που πρέπει να τους οδηγεί, Νους της Αρμονίας, και ζουν με την λογική των διττών αισθήσεων και των διττών συναισθημάτων, και ως αποτέλεσμα οδηγούνται από την άλογη φύση του πνεύματος.


Ο δεύτερος Νους δημιουργός με αυτόν τον τρόπο γέννησε το πνεύμα της φύσης, το οποίο έχοντας πάρει την διανοητική κίνηση στο σπέρμα και την νοερή ζωή στο πνεύμα, έχοντας ως οδηγό την Αρμονία, δημιούργησε την ζωή με τα δικά της άλογα όντα, από πυρ και πνεύμα, που δεν φέρουν τον Φωτεινό (Πανάγαθο) Λόγο, μα τον πνευματικό λόγο το Νου της Αρμονίας, του δεύτερου Νου δημιουργού, και οδηγούνται όλα τα άλογα όντα από το πνεύμα της φύσης.

Στην συνέχεια ο Άνθρωπος δεύτερος Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων θέλησε να ζήσει και κατανοήσει τον κτιστό κόσμο που καθόταν πάνω στο πυρ, πυρ και πνεύμα, και το πνεύμα της φύσης δημιούργησε επτά δικούς της ανθρώπους με αισθητά σώματα από πυρ και πνεύμα, για να ενωθούν με την εικόνα του Θεανθρώπου που είναι οι ψυχές που φέρουν την νοητική ουσία Ουσιωδώς όμοια με τον Φωτεινό Λόγο.

Ο Φωτεινός Λόγος δηλαδή ο Άνθρωπος δεύτερος θεός δεν συμμετέχει στα σώματα και ζει ως εικόνα κλεισμένος στον εαυτό του με την δική του ουσία μέσα στον πυρήνα της ψυχής, και απλά έλκεται από την Αρμονία, δηλαδή τον πνευματικό Λόγο.

Και έτσι ο άνθρωπος δεύτερος θεός ζει ταυτόχρονα στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός, αλλά και ως εικόνα ζει μέσα από τα αισθητά σώματα στον κόσμο από πυρ και πνεύμα, συμμετέχοντας έτσι ενεργά σε όλες τις δημιουργίες του Πατέρα όλων, δίνοντας ζωή σε όλες τις δημιουργίες τις οποίες εξουσιάζει, αφού είναι το μόνο ζωντανό πλάσμα με Νου που φέρει τον Φωτεινό Λόγο, αλλά και τον πνευματικό λόγο δημιουργώντας και κατανοώντας τον Πατέρα Όλων το Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων. 


morfeas sky

oneirosky

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ