Η περιφερειακή όραση

Η όραση μας είναι μία από τις 5 αισθήσεις μας. Για μας είναι σημαντική αίσθηση αφού μας εξυπηρετεί στην καθημερινότητά μας απόλυτα. Όμως πόσο η αίσθηση αυτή είναι σωστή ? Τι μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε μας δίνει ? Πόσο μπορεί να επηρεάσει το υποσυνείδητο χωρίς να το καταλάβουμε ? Τι είναι η περιφερειακή όραση και γιατί μας ενδιαφέρει ?

Ο τρόπος λοιπόν που βλέπουμε ή  εστιάζουμε σε αντικείμενα ή σε τοπία ή σε μία κατάσταση είναι γνωστός σε όλους μας. Όταν επιλέγουμε να εστιάσουμε σε κάτι είναι η στιγμή που θέλουμε να δούμε μία λεπτομέρεια είτε σε έναν χώρο, είτε σε ένα αντικείμενο. Όμως τι ρόλο παίζει η περιφερειακή μας όραση ? Η περιφερειακή όραση σε όλους μας παίζει ρόλο και μάλιστα μεγάλο, απλώς δεν το έχουμε παρατηρήσει ή εντοπίσει το μέγεθός της. Για παράδειγμα την ώρα που περπατάμε κάπου, η περιφερειακή όραση, «με την άκρη του ματιού μας», θα μας παρουσιάσει έναν κίνδυνο ή θα μας οδηγήσει χωρίς να προλάβουμε να καταλάβουμε το γιατί, να κάνουμε στην άκρη του δρόμου. Εκείνη την ώρα δηλαδή συνεργάζεται η περιφερειακή μας όραση με την εσωτερική μας πηγή, ένστικτό και θα μας οδηγήσουν να λειτουργήσουμε σαν «μουδιασμένοι». Κι όταν θα καταλάβουμε, δηλαδή θα έχουμε αντίληψη του τι έγινε ακριβώς, εμείς θα είναι που θα νιώθουμε ότι έχουμε σωθεί από θαύμα. Το θαύμα λοιπόν είναι ο βασικός μηχανισμός του σώματός μας που όταν λειτουργεί μέσα από τις φυσικές του ιδιότητες και δεν προλάβει ούτε το μυαλό, αλλά ούτε το συναίσθημα να παρέμβουν, τότε ναι έτσι είναι. Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε ότι η περιφερειακή μας όραση λειτουργεί και συμμετέχει σε όλη μας την καθημερινότητα. Άλλο παράδειγμα είναι στην οδήγησή του αυτοκινήτου. Πάλι «η άκρη του ματιού μας» θα λειτουργήσει και στον δρόμο.

Έτσι η «τυφλή» μας οπτική γωνία, μόνο «τυφλή» δεν είναι.

Πόσο όμως η περιφερειακή μας όραση μας επηρεάζει σε σημείο που να δίνει μηνύματα στο υποσυνείδητο τα οποία δεν είναι υπέρ μας? Γιατί δεν είναι υπέρ μας ? Γιατί έχει διαφορά να γνωρίζω τι είδα, τι αποτύπωσα και ότι βρίσκεται μέσα στην μνήμη μου και στην αποθήκη του υποσυνείδητου και όποτε χρειαστεί να το επαναφέρω στην επιφάνεια της μνήμης μου. Και άλλο η διαδικασία αυτής της όρασης να αντιλαμβάνεται μηνύματα από τον χώρο που βρίσκομαι και να τα αποθηκεύει εκεί που δεν μπορώ να τα βρω, απλώς γιατί δεν έχω ιδέα τι έχει αποθηκευτεί.

Για να αποκτήσουμε καλύτερη αντίληψη προς την περιφερειακή όραση, είναι αν αφαιρέσουμε ένα αντικείμενο από τον χώρο μας, ούτε μικρό, ούτε μεγάλο, όπως ένα βάζο για παράδειγμα, ένα κάδρο από τον τοίχο μπορεί οι άνθρωποι μας που μένουν μαζί μας, να καταλάβουν ότι κάτι άλλαξε στον χώρο, αλλά να μην μπορούν να καταλάβουν ή να βρουν την αλλαγή. Και μόνο όταν το πούμε, να ακούσουμε «α! ναι».

Η περιφερειακή όραση = δεν έχω απόλυτη και σαφή εικόνα, είναι ανεπτυγμένη περισσότερο στον αντρικό πληθυσμό και γι’ αυτό οι άντρες μπορούν και έχουν καλύτερη αντίληψη σε κλάσματα δευτερολέπτου για τον χώρο παρκαρίσματος, ενώ δεν μπορούν να βρουν με ευκολία ίσως το πουκάμισό τους στην ντουλάπα. Ενώ με την γυναίκα είναι ακριβώς το αντίθετο.

Από τη φύση της η γυναίκα κοιτάζει περισσότερο την λεπτομέρεια και η περιφέρειά της δουλεύει ανεξέλεγκτα. Ενώ ο άντρας από τη φύση του εστιάζει λιγότερο και λειτουργεί περισσότερο με την περιφερειακή του όραση. Όχι ότι αυτό δεν γίνεται να αλλάξει μέσα από την δική μας επιλογή. Γι’ αυτό για τον άντρα είναι πιο εύκολο να δει ποδόσφαιρο για παράδειγμα γιατί εκείνη την ώρα συνεργάζονται και οι δύο ιδιότητες της όρασής του.

Έτσι τώρα μπορούμε έτσι κι αλλιώς να καταλάβουμε πως και πόσο μπορεί να επηρεαζόμαστε, αν ακόμη και η φωνή της τηλεόρασης είναι χαμηλωμένη πόσο η περιφερειακή μας όραση, λαμβάνει μηνύματα τα οποία περνούν μέσα στο υποσυνείδητο μας και μπορεί μία άσχετη στιγμή να μας έρθει μία εικόνα στο μυαλό και να ψάχνουμε να βρούμε που την είδαμε και να μην μπορούμε. Φυσικά και την είδαμε, απλώς δεν ήταν επιλογή μας, αλλά αυτόματη λειτουργία από τη φυσική κίνηση του ματιού μας.

Άρα όταν εμείς είμαστε σε έναν χώρο έξω από τους δικούς μας χώρους, η περιφερειακή μας όραση κάνει ότι κάνει και μία κεραία. Λαμβάνει μηνύματα τα οποία δεν επεξεργάζονται, αλλά αποθηκεύονται.

Τώρα που έχουμε την γνώση, μπορούμε να αρχίσουμε να παρατηρούμε πώς και με ποιο τρόπο υπάρχει περίπτωση, να αλλάξει η διάθεσή μας όταν είμαστε σε μία ταβέρνα για παράδειγμα. Κάτι πήρε «είδηση» η περιφερειακή μας όραση και ήρθε το μήνυμα, το ότι άλλαξε η διάθεσή μας είναι ακριβώς όπως το παραπάνω παράδειγμα με το περπάτημά μας. Απλώς τώρα μπορούμε πια να αναζητήσουμε και να συνεργαστούμε με αυτή μας τη λειτουργία. Όπου από ότι καταλαβαίνουμε, μας έχει σώσει στην κυριολεξία αρκετές φορές, αλλά και άλλες τόσες μας έχει γεμίσει την αποθήκη του υποσυνείδητου μας με πληροφορίες που αγνοούμε.

Δωροθέα  

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ