Όσο οι καταθέσεις μειώνονται, τόσο πιο πολύ κινδυνεύουν: Δεν έχει αποφευχθεί ούτε η διάσωση των τραπεζών από τους καταθέτες, ούτε η χρεοκοπία, ούτε η δραχμή

«Η Ελλάδα είναι μία οικογένεια στην οποία οι νέοι άνθρωποι,τα ικανά, έντιμα, σωστά εκπαιδευμένα και εργατικά παιδιά της δεν μπορούν να επιβιώσουν – εμποδίζονται να εξελιχθούν, εκμηδενίζονται, απογοητεύονται και τελικά την εγκαταλείπουν για να μεταναστεύσουν οπουδήποτε αλλού, νοσταλγώντας όμως πάντοτε την πατρίδα τους.

Στη θλιβερή αυτή οικογένεια, η μεγαλύτερη δύναμη βρίσκεται στα χέρια ανεύθυνων θείων και κατάκοιτων θειων. Πρόκειται για μία οικογένεια που ελέγχεται από τα λάθος μέλη της» (παράφραση από το βιβλίο του Orwell, «Το λιοντάρι και ο μονόκερως»).

 

Η υπαγωγή της Μαρινόπουλος σε προσωρινό καθεστώς χρεοκοπίας, ο φόβος των 13.000 εργαζομένων της για την επόμενη ημέρα και η απελπισία των προμηθευτών της, είναι ένα μόνο παράδειγμα για το τι θα επακολουθήσει – ενώ η επιμονή των δανειστών για την άμεση εφαρμογή των μέτρων, τα οποία μοιάζουν με ένα ακόμη πιο δηλητηριώδες κώνειο για την ελληνική οικονομία, λόγω των φόβων του BREXIT, σκοτεινιάζει ακόμη περισσότερο τον ορίζοντα.

Πόσο μάλλον όταν η ύστατη πηγή εσόδων της Ελλάδας, ο τουρισμός, υποχωρεί για πρώτη χρονιά, παρά τα προβλήματα των γειτονικών κρατών – ενώ το τελευταίο που θα έπρεπε να αποζητάμε είναι η κατάργηση των ελέγχων κεφαλαίων, αφού κάτι τέτοιο θα έδινε τη χαριστική βολή στις τράπεζες.

Η συνεχής μείωση βέβαια των καταθέσεων τους, κυρίως λόγω του περιορισμού των αποταμιεύσεων των Ελλήνων, εξαιτίας της πτώσης των εισοδημάτων τους, της ανεργίας και των αυξανομένων φόρων, αποτελεί από μόνη της έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο για τις τράπεζες – ενώ όποιος θεωρεί ότι, η Ελλάδα υπό αυτές τις συνθήκες έχει αποφύγει το κούρεμα των καταθέσεων για τη διάσωση τους, τη χρεοκοπία και τη δραχμή, είναι αθεράπευτα αισιόδοξος.

Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση της συνεχίζει τη αηδιαστική τακτική της «ατζέντας» με την έννοια ότι, αντί να ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, συζητάει την αλλαγή του εκλογικού νόμου, τις συνέπειες της εξόδου της Βρετανίας κοκ., απλά και μόνο για να θολώνει τα νερά – για να αποπροσανατολίζει δηλαδή τους Έλληνες από τη μαύρη καθημερινότητα τους, έτσι ώστε να μην διακινδυνεύει την παραμονή της στην εξουσία.

Όσον αφορά τους ίδιους τους Έλληνες, συνεχίζουν να σιωπούν όπως τα πρόβατα – έχοντας τρομοκρατηθεί από αυτά που διαισθάνονται ότι θα συμβούν τους επόμενους μήνες, με αφετηρία ίσως το Σεπτέμβρη. Παραμένουν ήσυχοι επειδή νοιώθουν πως δεν έχουν καμία επιλογή, αφού σχεδόν όλες οι πολιτικές παρατάξεις τάσσονται ανεύθυνα υπέρ των μνημονίων – κάτι που θεωρούμε μη λογικό, αφού όταν αντικρίζει κανείς το θάνατο, οτιδήποτε άλλο είναι σαφώς καλύτερο.

Στα πλαίσια αυτά, το να αναλώνεται κανείς σε κείμενα που αφορούν την Ελλάδα έχει πολύ μικρό νόημα, αφού ο χρόνος της δημιουργικής αντίδρασης έχει παρέλθει ανεκμετάλλευτος και η πλειοψηφία πρακτικά αδιαφορεί – οπότε το μόνο που απομένει είναι να ερευνηθεί πόσο κακό θα είναι το κακό που αναμφίβολα θα συμβεί.

analyst

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ