«Φεγγάρι και Λαγός…Πώς ήρθε ο θάνατος στους ανθρώπους»

Κατά τη μυθολογία των Σαν, το φεγγάρι βηματίζει στο νυχτερινό ουρανό όπως έκανε το παπούτσι που κάποτε ήταν.
Όταν έχει πανσέληνο, ο ήλιος το τρυπά με το μαχαίρι του ώστε να αποσυντεθεί και να μείνει μόνο η ραχοκοκαλιά του.Ύστερα, το φεγγάρι ξαναγεννιέται σιγά-σιγά.

Το φεγγάρι ήθελε όλοι οι ζωάνθρωποι της φυλής να απολαμβάνουν το προνόμιο του φεγγαριού, εκείνο της «αθανασίας».
Όπως το φεγγάρι ξαναγεννιέται μετά το θάνατό του, έτσι ήθελε να συμβαίνει και με τους ανθρώπους: να επιστρέφουν μετά το θάνατο.
Το φεγγάρι ευχόταν οι άνθρωποι να το μιμηθούν, θεωρώντας ότι η αναγέννηση θα τους έκανε ευτυχισμένους.

Κάποτε ένας άνθρωπος με τη μορφή λαγού θρηνούσε για το θάνατο της μητέρας του.
«Πέθανε η μητέρα μου και δεν θα επιστρέψει ξανά!», μοιρολογούσε.
Το φεγγάρι του είπε:
«Μην κλαις και θα γυρίσει…»
«Όχι, είναι νεκρή…» έλεγε ο λαγός.

Το φεγγάρι εξοργίστηκε που ο λαγός δεν το πίστευε.Εκνευρισμένο με τη στάση αδυναμίας, αλλά και αμφισβήτησης απέναντί του, του ανθρώπου-λαγού, που δεν πίστευε τα λόγια του, το χτύπησε δυνατά, αφήνοντάς του βαθύ σημάδι στα χείλη(μυθολογική εξήγηση του ιδιαίτερου μουσουδιού του λαγού) και με θυμό ξεστόμισε την κατάρα:
«Από δω και πέρα οι άνθρωποι θα πεθαίνουν και δεν θα επιστρέφουν ποτέ!»…
Έτσι από τότε στα έμβια όντα υπάρχει ο θάνατος…

Μυθολόγοι, ο μύθος αυτός των Σαν είναι ένας ιδιαίτερος μέσα στην απλοϊκότητά του, μύθος, που τονίζει όμως πως αιτία θανάτου μπορεί κάποιες φορές να είναι και η απελπισία…

ΑΦΡΙΚΗ

The Mythologists

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ