Κάθε χρόνο λοιπόν, κατά το τέλος του καλοκαιριού, το ποτάμι έφερνε σολομούς στην περιοχή και οι κάτοικοι μπορούσαν να ρίχνουν τα δίχτυα τους και να ψαρεύουν όσα ψάρια χρειάζονταν, να τα μαζεύουν στα κέδρινα καλάθια τους και να τα παστώνουν για να έχουν τροφή όλο τον χρόνο.
Ένα καλοκαίρι βγήκε ένας άντρας με την οικογένειά του για να ψαρέψει τα ψάρια της χρονιάς. Αυτή τη χρονιά το ποτάμι τούς είχε φέρει πολλά ψάρια. Ο άντρας ευχαρίστησε το Πνεύμα του Ποταμού και των Ψαριών για την τροφή που του πρόσφερε για να ζήσει την οικογένειά του και έριξε τα δίχτυα στο ποτάμι.
Όταν τα ξανατράβηξε υπήρχαν αρκετά ψάρια για όλο τον χρόνο. Τα μάζεψε, τα έβαλε στα κέδρινα καλάθια του και ετοιμαζόταν να γυρίσει στο σπίτι του. Αλλά έριξε άλλη μια ματιά στο ποτάμι και είδε ότι υπήρχαν πάρα πολλά ψάρια ακόμα.
Τον έπιασε μια απότομη απληστία να έχει όσο το δυνατόν περισσότερα, ακόμα κι αν δεν τα χρειαζόταν. Ξανάριξε τα δίχτυα και σε λίγο άδειασε τα ψάρια στην όχθη.
Έριξε τα δίχτυα για τρίτη φορά και περίμενε. Τα ξανατράβηξε χαρούμενος γιατί τα ένιωσε πολύ βαριά, αλλά σύντομα απογοητεύτηκε: αντί για ψάρια στα δίχτυα ήταν πιασμένα κλαδιά και πέτρες μόνο.
Η απογοήτευσή του μετατράπηκε σε απελπισία όταν είδε ότι και τα ψάρια που μόλις είχε ρίξει στην όχθη, αλλά και αυτά που είχε στα καλάθια για να τα μεταφέρει στο σπίτι του, είχαν όλα γίνει κλαδιά και πέτρες.
Σαν να μην έφτανε αυτό, τα δίχτυα του είχαν τόσο πολύ καταστραφεί που ήταν για πέταμα.
Σήκωσε το κεφάλι του προς το βουνό και είδε να τον πλησιάζει το Γούντι, το ιερό Πνεύμα του Ποταμού που προστάτευε την περιοχή.
— Παραβίασες τον όρκο σου και τη συμφωνία σου μαζί μου, με τη φύση και τα ζώα, με το να πάρεις περισσότερα από όσα χρειαζόσουν για σένα και την οικογένειά σου. Γι’ αυτό τιμωρήθηκες.
Ο ψαράς και η οικογένειά του πέρασαν δύσκολες μέρες και πείνασαν πολύ τον χειμώνα. Αλλά επέζησαν για να μπορούν να διηγούνται στους άλλους το πάθημά τους και να τους συνετίζουν.
Η Σοφία των Λαών, 111 θαυμάσιες ιστορίες από όλο τον κόσμο
Χρήστος Μαγγούτας
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.