Μα πόσο δήθεν πια!

Θυμάμαι πως σε οποιαδήποτε απόφαση, η φράση που είχα στο μυαλό μου ήταν «να είσαι ο εαυτός σου ώστε να κάνεις αυτό που θες εσύ». Μεγάλωσα πιστεύοντας πώς είναι από τα πιο ισχυρά προσόντα, αφού με αυτόν τον τρόπο διατηρεί ο καθένας μας την ιδιαιτερότητά του και έτσι ξεχωρίζει.

Παρατηρώντας όμως τους ανθρώπους ανακάλυψα πως κάποιοι έχουν μπερδέψει την έννοια του ζω σύμφωνα με τις ανάγκες της δικής μου ύπαρξης και υιοθέτησαν μια ζωή σύμφωνα με τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Αυτό που είναι απορίας άξιο και μου προκαλεί πάντα την ανάγκη να τους ρωτήσω είναι αν τελικά θέλουν να πείσουν τον εκάστοτε συνομιλητή ή τον ίδιο τους τον εαυτό. Όπως καταλαβαίνετε αναφέρομαι σ' εκείνη την κατηγορία ανθρώπων, η οποία βρίσκεται ανάμεσά μας και όσο περνάει ο καιρός πληθαίνει. Τους δήθεν. Έχουν ξεχάσει ποιοι είναι και έχουν γίνει υπέρμαχοι μιας νοοτροπίας που κατά βάθος δεν τους αρέσει. Και, ναι. Παρολές τις προσπάθειες να το κρύψουν, πιστέψτε με, φαίνεται. Και κουράζει. Εμάς, τους υπόλοιπους.

Σκεφτείτε προσεχτικά μια ημέρα της εβδομάδας σας. Αναλόγως το χώρο που θα βρεθείτε θα συναντήσετε και αρκετά διαφορετικά είδη τους ή κι ακόμα χειρότερα. Ένα είδος με πολλά χαρακτηριστικά. Θα τους αναγνωρίσετε εύκολα. Αυταρέσκεια, μια επιφανειακή σιγουριά, ένα γρήγορο βάδισμα ώστε να μη ξεφύγετε απ' το πεδίο βολής τους. Ξεκινάμε.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μία συνηθισμένη μέρα στο γραφείο ή και στη σχολή. Και στα δύο αυτά μέρη συχνάζει το πρώτο συγκεκριμένο δήθεν. Αθώο στην πρώτη ματιά. Ξεγελά με την ευγένειά του. Στην πρώτη σας κουβέντα όμως.. σας συμπονώ. Ο κύριος αυθεντία. Τα ξέρει όλα κι έχει ζήσει τα πάντα. Αναπνέει για να διορθώνει τους άλλους. Εννοείται πως είναι μια κινητή εγκυκλοπαίδεια εμπειριών. Ό,τι και αναφέρετε το έχει περάσει. Όποια πρόταση και να κάνετε την είχε ήδη σκεφτεί. Μα τι νομίζετε; Ότι έχετε δίπλα σας έναν απλό άνθρωπο; Το εγώ του δε χωράει καν σε ανθρώπινα όρια. Έτσι κι αλλιώς είναι μια αναγνωρισμένη αυθεντία. Απ' τον ίδιο.

Μη νομίζετε ότι φεύγοντας απ' το γραφείο θα γλιτώσετε τόσο ευκόλα από εκείνους, λάθος σας. Είναι πιθανό πολλοί, όπως είναι φυσικό, να γυμνάζεστε. Αν δε, ακολουθείτε και ένα είδος άσκησης, όπως η γιόγκα, είστε τυχεροί. Θα γνωρίσετε ένα άλλο δήθεν. Ο υπέρμαχος του διαλογισμού της γιόγκα θρησκείας. Βασικά, στην αρχή ήταν άθρησκος, αφού και αυτό τα τελευταία χρόνια έγινε της μόδας. Έβρισκε την έννοια της θρησκείας κάτι παρωχημένο, άκουσε και κάποια τσιτάτα που το επιβεβαίωναν και άλλαξε τη κοσμοθεωρία του. Στο τέλος έκανε και γιόγκα δυο φορές, πήρε και ένα βιβλίο διαλογισμού αφού δεν του διαχώρισαν πως η έννοια της συγκεκριμένης θρησκείας δεν έχει σχέση με αυτό που του διαφημίζουν στην άσκηση, ανακάλυψε το φως και ..ναμάστε.

Η μέρα μας όμως είναι ακόμα μεγάλη και ως γνωστό το σύμπαν γελάει, οπότε ας δούμε και κάτι πιο σύνθετο. Η πιο επικίνδυνη ώρα. Αυτή της εξόδου μας. Εδώ θα συναντήσουμε το απόλυτο. Ο δήθεν εναλλακτικός. Αυτός που έχει μπερδέψει την αντίρρηση σε όλα και την έχει ταυτίσει με το διαφορετικό. Τα συνδιάζει όλα στην υπερβολή τους. Θέλει να δηλώνει σε κάθε πρόταση υπέρμαχος όλων, όσων θεωρεί διαφορετικά. Μπορεί να εμφανιστεί ως απολιτίκ, αφού και είναι μόδα και προφέρεται ωραία ως λέξη κι έτσι κι αλλιώς πάντα θεωρούσε την πολιτική βαρετή. Μα φυσικά και είναι ιδεολόγος, θα σώσει τον κόσμο και είναι ανιδιοτελής. Μικρής σημασίας το γεγονός, πως όποιος χαλάει την αισθητική του γίνεται θήραμα της κριτικής του.  Έτσι κι αλλιώς έχει κουλτούρα για να κρίνει. Τη δηλώνει σε όλους, απ' το τελευταίο σπονδυλωτό πειραματικό έργο που είδε μέχρι και τις θεωρίες του Νίτσε, που φυσικά τις ενστερνίζεται.

Θα μπορούσα να γράφω για πολλές ακόμα κατηγορίες των δήθεν-αυθεντικών, αλλά λίγο πολύ, όλοι τους έχετε συναντήσει. Το πιο λυπηρό είναι πως η ματαιοδοξία τους, τους έχει παγιδεύσει και φοβούνται να τσαλακωθούν. Αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων που ανέφερα, στην ουσία τους είναι σεβαστές. Όταν βρίσκονται στην ουσία τους όμως και όχι σε καρικατούρες. Ίσως η ερώτηση που θα έκανα σε κάποιον από αυτούς θα ήταν «σε ποιον θες να ανήκεις τελικά; Στον εαυτό σου ή στους άλλους;». Κανένας αυθεντικός δεν είναι τέλειος. Ξέρει όμως που ανήκει.

mindthetrap

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ