Ο Μύθος Της Δάφνης

Η Δάφνη ήταν κόρη του ποταμού Λάδωνα ή κατ’ άλλους του Πηνειού και της Γαίας. 

Ο «μύθος» της είναι αλληγορικός. Σαγήνεψε τους Ρωμαίους κι επιβίωσε μέσω της λυρικότητας του Οβίδιου όπως θα δούμε. 

Όλα άρχισαν όταν ο Απόλλων χλεύασε τα όπλα του Έρωτα κι εκείνος για να τον εκδικηθεί του έστειλε βέλος πόθου ερωτικού και την ίδια στιγμή βέλος αποστροφής στη Δάφνη προκαλώντας με αυτό τον τρόπο μια «πολικότητα». 

Σφοδρά ερωτευμένος ο θεός Απόλλων, άρχισε να κυνηγάει τη νύμφη, ασταμάτητα.

«Τη Δάφνη πρωταγάπησε κάποτε ο Απόλλων
Που από θυμό τον έσπρωξε ο Έρωτας σε κείνη…»,

ξεκινά ο Οβίδιος την ιστορία στο 1ο Βιβλίο του από τις «Μεταμορφώσεις».


Η Δάφνη όμως, η οποία είχε ορκιστεί αιώνια αγνότητα, δεν ήθελε τον Απόλλωνα κι άρχισε να τρέχει για να τον αποφύγει.Εξαντλημένη, τελικά τη συλλαμβάνει, κι εκείνη απελπισμένη, παρακαλεί τη μητέρα της τη Γαία να απολέσει την ανθρώπινη μορφή της για να μην υποκύψει στο ερωτικό κάλεσμα του θεού. 

Έτσι, τη στιγμή, που την αγκαλιάζει ο Απόλλωνας, εκείνη μεταμορφώνεται σε θάμνο. Ο θεός τότε, για να παρηγορηθεί έκοψε ένα κλαδί από το θάμνο και στεφανώθηκε.

Ο Απόλλωνας έκανε τη δάφνη ιερό του φυτό. Καθιέρωσε την απονομή δάφνινου στεφανιού στους πρωταθλητές και σε σε όσους υπερείχαν σε διάφορα επίπεδα.

Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες και γενικά Έλληνες και Ρωμαίοι στεφάνωναν τους νικητές με δάφνινα στεφάνια. Πρακτική για να τιμούνται ειδικά οι λόγιοι και οι ποιητές. 

Ο όρος «baccalaureate»(μπακαλορεά) καθώς και «bachelor» (μπάτσελορ) που δίνονται ως τίτλοι εκπαίδευσης έχουν τη ρίζα τους στο λατινικό «bacca-laureus» που σημαίνει: «καρποί δάφνης».

Στο θαυμάσιο γλυπτό του Μπερνίνι «Απόλλων και Δάφνη» από τη Γκαλερία Μποργκέζε στη Ρώμη, αποτυπώνεται η στιγμή της μεταμόρφωσης της Δάφνης.
Εκείνο που προκαλεί εντύπωση σε αυτό το αριστούργημα της τέχνης είναι ότι ενώ συνήθως ο εκάστοτε καλλιτέχνης ζωντανεύει το άψυχο μάρμαρο, στο συγκεκριμένο γλυπτό συλλαμβάνει τη στιγμή που ένα έμψυχο ον, η Δάφνη, μεταμορφώνεται σε ακίνητο δέντρο.Η ικανότητα του μεγάλου καλλιτέχνη είναι εμφανής!Παρατηρείστε τα υψωμένα χέρια της και τα μαλλιά της Δάφνης, που έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε φύλλα ενώ γύρω από τα πόδια της αναπτύσσεται ο κορμός του δέντρου.

Είναι έργο του 1622-25 και αναπαριστά την εισαγωγή μιας νέας αισθητικής στη γλυπτική. Η σκηνή προέρχεται από τις διηγήσεις του Οβιδίου.

ELPIDA NOUSA

The Mythologists

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ