«Το λάβαρο του δράκοντος γέρνει και πέφτει στο φρικτά στοιχειωμένο σκότος.
Ένας ερυθρός δράκων θροϊζει, κομίζοντας τους ανέμους του ολέθρου.
Οι λαμπροί ιππείς κείνται νεκροί εκεί που σπάζουν οι ορμητικές λόγχες.
Και εντός των στοιχειωμένων ορών οι χαμένοι ζοφεροί θεοί ξυπνούν.
Νεκρά χέρια ψηλαφούν στις σκιές, τα άστρα ξεθωριάζουν με τρόμο.
Διότι είναι η Ώρα του Δράκοντος, ο θρίαμβος του Φόβου και της Νυκτός». (Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ, Η Ώρα του Δράκοντος, Προοίμιο).
Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο (κυρίως Ελλάδα και αποικίες της) υπάρχουν πάμπολλες αναφορές περί των αντιμαχομένων συνασπισμών των Νορδικών/αγαθών υπερφυσικών όντων και των ερπετοειδών μοχθηρών/υπερφυσικών όντων.Αυτές οι αναφορές προέρχονται κυρίως από την Ελληνική μυθολογία-την αρχαιότερη και σημαντικότερη όλων των μυθολογιών της Γής-η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και πολλές παραδόσεις περί νοημόνων ερπετοειδών όντων που συγκρούσθηκαν με τους Ολυμπίους θεούς ή τους γόνους τους ημιθέους και ήρωες και φονεύθηκαν ή φυλακίσθηκαν απ’αυτούς.Αυτά τα όντα δε περιγράφονται συνήθως ως τερατώδη υβρίδια ανθρώπων-δρακόντων ή ανθρώπων-όφεων, ενώ υπάρχουν και ελάχιστες παραδόσεις περί μη μοχθηρών ερπετοειδών όντων.Και όλες αυτές οι παραδόσεις συμπληρώνονται και επιβεβαιώνονται από αρκετές σχετικές μαρτυρίες αξιοπίστων αρχαίων συγγραφέων, καθώς και από αρκετές σχετικέα απεικονίσεις (αγγειογραφίες, ανάγλυφα, γλυπτά κ.λ.π.).
Επειδή δε στις εν λόγω αναφορές ο ερπετοειδής συνασπισμός συνδέεται τόσο συχνά με τους δράκοντες (πράγμα που συμβαίνει και εις πολλούς άλλους λαούς της Γής), είναι απαραίτητο να αναφερθούμε εν συντομία εις αυτά τα θρυλικά ερπετικά όντα.Και επειδή «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις» αυτή η αναφορά πρέπει να αρχίση με την έννοια και ετυμολογία της ονομασίας των δρακόντων:
Η λέξις δράκων (-οντος) λοιπόν είναι πανάρχαιας Ελληνικής προελεύσεως και σημαίνει δράκων, πελώριος όφις, όφις, μεταγενέστερα δε και ερπετό.Προέρχεται δε από την μετοχή αορίστου δρακών του ρήματος δέρκομαι (δέρξομαι, έδρακον-εδέρχθην, δέδορκα), το οποίο σημαίνει βλέπω καλώς, βλέπω καθαρά, βλέπω, βλέπω εις κάτι, ρίχνω βλέμμα, έχω το φώς μου, διακρίνω, αντιλαμβάνομαι, ζώ, είμαι ενήμερος.Συνεπώς, δράκων σημαίνει κυριολεκτικά «ο ιδών καλώς, καθαρά», δηλώνοντας ότι οι δράκοντες είναι ερπετά με οξεία όραση, ιδιότητα που όντως τους αποδίδεται εις πολλές παραδόσεις και μαρτυρίες περί αυτών.Μάλιστα, κατά τον Ρωμαίο συγγραφέα του 3ου αιώνος μ.Χ. Κλαύδιο Αιλιανό (όπως και κατ’άλλες παραδόσεις και μαρτυρίες), ο δράκων είναι το ζώο με την οξύτερη όραση: «Είναι άλλωστε ο δράκων το οξυδερκέστερο (=με την οξύτερη όραση) και οξυηκοότερο (=με την οξύτερη ακοή) των ζώων…».(Περί ζώων ιδιότητος, ΙΕ.21).
Το θηλυκό της λέξεως δράκων είναι η λέξις δράκαινα (=δράκαινα, Ερινύς). Παράγωγά της είναι οι λέξεις δρακόντειος (=δρακόντειος), δρακοντίας (=είδος σίτου) και δρακόντιον (=το φυτό δρακοντιά, είδος ιχθύος).Και συνθετικά της είναι οι λέξεις δρακονθόμιλος (=ο συντροφεύων, συναναστρεφόμενος, σχετιζόμενος, συνομιλών ή συνουσιαζόμενος με δράκοντες, ο εκ γένους δρακόντων), δρακοντολέτης (=ο φονεύων δράκοντες), δρακοντόμαλλος (=ο έχων δρακοντοειδή ή οφιοειδή κόμη) και δρακοντώδης (=δρακοντοειδής).
Οι δράκοντες παρουσιάζονται στις παραδόσεις και μαρτυρίες περί αυτών με ποικίλες μορφές, χαρακτηριστικά και συνήθειες: Άλλοτε είναι οφιοειδείς, άλλοτε σαυροειδείς και άλλοτε ύδρες (πολυκέφαλοι).Άλλοτε είναι άπτεροι και άλλοτε πτερωτοί-σχεδόν πάντοτε με νυκτεριδοειδείς πτέρυγες.
Συνήθως έχουν μέγα μέγεθος και άλλοτε όχι.Είναι ποικίλων χρωμάτων, όπως πράσινοι, ερυθροί, λευκοί, μαύροι κ.λ.π.Συχνά είναι δηλητηριώδεις και ενίοτε μπορούν να αποπνέουν πύρ εκ του στόματός τους.
Συνήθως είναι άλογα θηρία και άλλοτε νοήμονες.Συχνά δε οι νοήμονες εξ αυτών, και σπάνια οι άλογοι, έχουν υπερφυσικές ιδιότητες και δυνάμεις-όπως αθανασία,, ικανότητα μεταμορφώσεως, αορατότητα κ.λ.π.Άλλοτε δε είναι μοχθηροί-ιδίως στις Ευρωπαϊκές και Μεσο-Ανατολικές παραδόσεις και μαρτυρίες-και άλλοτε ουδέτεροι ή αγαθοί-ιδίως στις Απω-Ανατολικές παραδόσεις και μαρτυρίες.Και ζούν άλλοτε στην ξηρά-συνήθως εις σπήλαια ή στα έγκατα της Γής-και άλλοτε εις ποταμούς, λίμνες και θάλασσες.
Οι οφιοειδείς δράκοντες συγχέονται συχνά με τους όφεις, ιδίως τους μεγάλους-και ακριβώς δια τούτο στην Ελληνική γλώσσα η λέξις δράκων σημαίνει και πελώριος όφις, όφις.Ωστόσο, οι οφιοειδείς δράκοντες έχουν διάφορα χαρακτηριστικά, διαζευκτικά ή σωρευτικά, που τους διακρίνουν σαφώς από τους όφεις: Μεγαλύτερο μέγεθος, πριονωτό σώμα, σκληρότερες και πιο ευδιάκριτες φολίδες, μεγαλύτερη και πιο προεξέχουσα κεφαλή, φλογερούς οφθαλμούς, οξύτερη όραση κ.λ.π.
Είναι δε προφανές ότι οι νοήμονες δράκοντες ταυτίζονται πάντοτε με τους δρακοντοειδείς-ιδίως με τους σίκαρ-ή τους μοχθηρούς υπερφυσικούς αρχηγούς του ερπετοειδούς συνασπισμού.Μάλιστα, οι πτερωτοί σαυροειδείς δράκοντες, λόγω των χαρακτηριστικών τους (φολιδωτό δέρμα, τέσσερα πόδια με κοφτερά νύχια, νυκτεριδοειδείς πτέρυγες, ουρά, συχνά φλογεροί οφθαλμοί, ενίοτε κέρατα κ.λ.π.) μοιάζουν σαν τετράποδες δρακοντοειδείς, και ακριβώς δια τούτο συγχέονται συχνά με αυτούς.Πέραν τούτου δε, υπάρχουν άλλοι τρείς λόγοι για τους οποίους οι δρακοντοειδείς και οι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού αναφέρονται τόσο συχνά ως έχοντες μορφή θηρίων δρακόντων:
-Ότι οι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού και κάποιοι ανώτεροι σίκαρ έχουν ικανότητα μεταμορφώσεως-οι πρώτοι ακόμη και υλικής, ενώ οι δεύτεροι μόνο οπτικής-και ούτως μπορούν να μεταμορφώνονται εις θηρία δράκοντες, ώστε να τρομοκρατούν περαιτέρω τους ανθρώπους.
-Ότι, οι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού και οι σίκαρ έχουν τηλεπαθητικές/υπνωτιστικές δυνάμεις, και ούτως μπορούν να ελέγχουν νοητικά θηρία δράκοντες, χρησιμοποιώντας τα ως όργανά τους.
-Ότι κάποιοι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού έχουν ικανότητα καταλήψεως σωμάτων (αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως δαιμονισμός), και ούτως μπορούν να καταλαμβάνουν σώματα θηρίων δρακόντων, χρησιμοποιώντας τα ως όργανά τους.
Όσον αφορά δε την προέλευση των δρακόντων, η σύνδεσίς τους εις τόσο πολλές παραδόσεις και μαρτυρίες με τον ερπετοειδή συνασπισμό και η ομοιότης των πτερωτών σαυροειδών εξ αυτών με τους δρακοντοειδείς, καθώς και το ότι εις κάποιες παραδόσεις (και της Ελληνικής μυθολογίας) αναφέρονται ως τέκνα νοημόνων ερπετοειδών όντων, καθιστούν πολύ πιθανό ότι δημιουργήθηκαν γενετικά από τους δρακοντοειδείς.
Εάν δε ισχύει τούτο, είναι βέβαιο ότι οι δρακοντοειδείς δημιούργησαν τα διάφορα είδη δρακόντων δια γενετικών επεμβάσεων επί ερπετών της Γής-όφεων, σαυρών, κροκοδείλων και δεινοσαύρων-χρησιμοποιώντας μάλιστα και δικό τους γενετικό υλικό για την δημιουργία των πτερωτών σαυροειδών δρακόντων.
fourakis-kea
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Ένας ερυθρός δράκων θροϊζει, κομίζοντας τους ανέμους του ολέθρου.
Οι λαμπροί ιππείς κείνται νεκροί εκεί που σπάζουν οι ορμητικές λόγχες.
Και εντός των στοιχειωμένων ορών οι χαμένοι ζοφεροί θεοί ξυπνούν.
Νεκρά χέρια ψηλαφούν στις σκιές, τα άστρα ξεθωριάζουν με τρόμο.
Διότι είναι η Ώρα του Δράκοντος, ο θρίαμβος του Φόβου και της Νυκτός». (Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ, Η Ώρα του Δράκοντος, Προοίμιο).
Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο (κυρίως Ελλάδα και αποικίες της) υπάρχουν πάμπολλες αναφορές περί των αντιμαχομένων συνασπισμών των Νορδικών/αγαθών υπερφυσικών όντων και των ερπετοειδών μοχθηρών/υπερφυσικών όντων.Αυτές οι αναφορές προέρχονται κυρίως από την Ελληνική μυθολογία-την αρχαιότερη και σημαντικότερη όλων των μυθολογιών της Γής-η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και πολλές παραδόσεις περί νοημόνων ερπετοειδών όντων που συγκρούσθηκαν με τους Ολυμπίους θεούς ή τους γόνους τους ημιθέους και ήρωες και φονεύθηκαν ή φυλακίσθηκαν απ’αυτούς.Αυτά τα όντα δε περιγράφονται συνήθως ως τερατώδη υβρίδια ανθρώπων-δρακόντων ή ανθρώπων-όφεων, ενώ υπάρχουν και ελάχιστες παραδόσεις περί μη μοχθηρών ερπετοειδών όντων.Και όλες αυτές οι παραδόσεις συμπληρώνονται και επιβεβαιώνονται από αρκετές σχετικές μαρτυρίες αξιοπίστων αρχαίων συγγραφέων, καθώς και από αρκετές σχετικέα απεικονίσεις (αγγειογραφίες, ανάγλυφα, γλυπτά κ.λ.π.).
Επειδή δε στις εν λόγω αναφορές ο ερπετοειδής συνασπισμός συνδέεται τόσο συχνά με τους δράκοντες (πράγμα που συμβαίνει και εις πολλούς άλλους λαούς της Γής), είναι απαραίτητο να αναφερθούμε εν συντομία εις αυτά τα θρυλικά ερπετικά όντα.Και επειδή «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις» αυτή η αναφορά πρέπει να αρχίση με την έννοια και ετυμολογία της ονομασίας των δρακόντων:
Η λέξις δράκων (-οντος) λοιπόν είναι πανάρχαιας Ελληνικής προελεύσεως και σημαίνει δράκων, πελώριος όφις, όφις, μεταγενέστερα δε και ερπετό.Προέρχεται δε από την μετοχή αορίστου δρακών του ρήματος δέρκομαι (δέρξομαι, έδρακον-εδέρχθην, δέδορκα), το οποίο σημαίνει βλέπω καλώς, βλέπω καθαρά, βλέπω, βλέπω εις κάτι, ρίχνω βλέμμα, έχω το φώς μου, διακρίνω, αντιλαμβάνομαι, ζώ, είμαι ενήμερος.Συνεπώς, δράκων σημαίνει κυριολεκτικά «ο ιδών καλώς, καθαρά», δηλώνοντας ότι οι δράκοντες είναι ερπετά με οξεία όραση, ιδιότητα που όντως τους αποδίδεται εις πολλές παραδόσεις και μαρτυρίες περί αυτών.Μάλιστα, κατά τον Ρωμαίο συγγραφέα του 3ου αιώνος μ.Χ. Κλαύδιο Αιλιανό (όπως και κατ’άλλες παραδόσεις και μαρτυρίες), ο δράκων είναι το ζώο με την οξύτερη όραση: «Είναι άλλωστε ο δράκων το οξυδερκέστερο (=με την οξύτερη όραση) και οξυηκοότερο (=με την οξύτερη ακοή) των ζώων…».(Περί ζώων ιδιότητος, ΙΕ.21).
Το θηλυκό της λέξεως δράκων είναι η λέξις δράκαινα (=δράκαινα, Ερινύς). Παράγωγά της είναι οι λέξεις δρακόντειος (=δρακόντειος), δρακοντίας (=είδος σίτου) και δρακόντιον (=το φυτό δρακοντιά, είδος ιχθύος).Και συνθετικά της είναι οι λέξεις δρακονθόμιλος (=ο συντροφεύων, συναναστρεφόμενος, σχετιζόμενος, συνομιλών ή συνουσιαζόμενος με δράκοντες, ο εκ γένους δρακόντων), δρακοντολέτης (=ο φονεύων δράκοντες), δρακοντόμαλλος (=ο έχων δρακοντοειδή ή οφιοειδή κόμη) και δρακοντώδης (=δρακοντοειδής).
Οι δράκοντες παρουσιάζονται στις παραδόσεις και μαρτυρίες περί αυτών με ποικίλες μορφές, χαρακτηριστικά και συνήθειες: Άλλοτε είναι οφιοειδείς, άλλοτε σαυροειδείς και άλλοτε ύδρες (πολυκέφαλοι).Άλλοτε είναι άπτεροι και άλλοτε πτερωτοί-σχεδόν πάντοτε με νυκτεριδοειδείς πτέρυγες.
Συνήθως έχουν μέγα μέγεθος και άλλοτε όχι.Είναι ποικίλων χρωμάτων, όπως πράσινοι, ερυθροί, λευκοί, μαύροι κ.λ.π.Συχνά είναι δηλητηριώδεις και ενίοτε μπορούν να αποπνέουν πύρ εκ του στόματός τους.
Συνήθως είναι άλογα θηρία και άλλοτε νοήμονες.Συχνά δε οι νοήμονες εξ αυτών, και σπάνια οι άλογοι, έχουν υπερφυσικές ιδιότητες και δυνάμεις-όπως αθανασία,, ικανότητα μεταμορφώσεως, αορατότητα κ.λ.π.Άλλοτε δε είναι μοχθηροί-ιδίως στις Ευρωπαϊκές και Μεσο-Ανατολικές παραδόσεις και μαρτυρίες-και άλλοτε ουδέτεροι ή αγαθοί-ιδίως στις Απω-Ανατολικές παραδόσεις και μαρτυρίες.Και ζούν άλλοτε στην ξηρά-συνήθως εις σπήλαια ή στα έγκατα της Γής-και άλλοτε εις ποταμούς, λίμνες και θάλασσες.
Οι οφιοειδείς δράκοντες συγχέονται συχνά με τους όφεις, ιδίως τους μεγάλους-και ακριβώς δια τούτο στην Ελληνική γλώσσα η λέξις δράκων σημαίνει και πελώριος όφις, όφις.Ωστόσο, οι οφιοειδείς δράκοντες έχουν διάφορα χαρακτηριστικά, διαζευκτικά ή σωρευτικά, που τους διακρίνουν σαφώς από τους όφεις: Μεγαλύτερο μέγεθος, πριονωτό σώμα, σκληρότερες και πιο ευδιάκριτες φολίδες, μεγαλύτερη και πιο προεξέχουσα κεφαλή, φλογερούς οφθαλμούς, οξύτερη όραση κ.λ.π.
Είναι δε προφανές ότι οι νοήμονες δράκοντες ταυτίζονται πάντοτε με τους δρακοντοειδείς-ιδίως με τους σίκαρ-ή τους μοχθηρούς υπερφυσικούς αρχηγούς του ερπετοειδούς συνασπισμού.Μάλιστα, οι πτερωτοί σαυροειδείς δράκοντες, λόγω των χαρακτηριστικών τους (φολιδωτό δέρμα, τέσσερα πόδια με κοφτερά νύχια, νυκτεριδοειδείς πτέρυγες, ουρά, συχνά φλογεροί οφθαλμοί, ενίοτε κέρατα κ.λ.π.) μοιάζουν σαν τετράποδες δρακοντοειδείς, και ακριβώς δια τούτο συγχέονται συχνά με αυτούς.Πέραν τούτου δε, υπάρχουν άλλοι τρείς λόγοι για τους οποίους οι δρακοντοειδείς και οι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού αναφέρονται τόσο συχνά ως έχοντες μορφή θηρίων δρακόντων:
-Ότι οι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού και κάποιοι ανώτεροι σίκαρ έχουν ικανότητα μεταμορφώσεως-οι πρώτοι ακόμη και υλικής, ενώ οι δεύτεροι μόνο οπτικής-και ούτως μπορούν να μεταμορφώνονται εις θηρία δράκοντες, ώστε να τρομοκρατούν περαιτέρω τους ανθρώπους.
-Ότι, οι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού και οι σίκαρ έχουν τηλεπαθητικές/υπνωτιστικές δυνάμεις, και ούτως μπορούν να ελέγχουν νοητικά θηρία δράκοντες, χρησιμοποιώντας τα ως όργανά τους.
-Ότι κάποιοι μοχθηροί υπερφυσικοί αρχηγοί του ερπετοειδούς συνασπισμού έχουν ικανότητα καταλήψεως σωμάτων (αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως δαιμονισμός), και ούτως μπορούν να καταλαμβάνουν σώματα θηρίων δρακόντων, χρησιμοποιώντας τα ως όργανά τους.
Όσον αφορά δε την προέλευση των δρακόντων, η σύνδεσίς τους εις τόσο πολλές παραδόσεις και μαρτυρίες με τον ερπετοειδή συνασπισμό και η ομοιότης των πτερωτών σαυροειδών εξ αυτών με τους δρακοντοειδείς, καθώς και το ότι εις κάποιες παραδόσεις (και της Ελληνικής μυθολογίας) αναφέρονται ως τέκνα νοημόνων ερπετοειδών όντων, καθιστούν πολύ πιθανό ότι δημιουργήθηκαν γενετικά από τους δρακοντοειδείς.
Εάν δε ισχύει τούτο, είναι βέβαιο ότι οι δρακοντοειδείς δημιούργησαν τα διάφορα είδη δρακόντων δια γενετικών επεμβάσεων επί ερπετών της Γής-όφεων, σαυρών, κροκοδείλων και δεινοσαύρων-χρησιμοποιώντας μάλιστα και δικό τους γενετικό υλικό για την δημιουργία των πτερωτών σαυροειδών δρακόντων.
fourakis-kea
TA XΡONIKA TΩΝ ΕΡΠΕΤΟΕΙΔΩΝ...ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.