Εκείνοι που διαλέγουν το πάθος κι όσοι επιλέγουν να ζήσουν στο λάθος.

Γράφει η Σοφία Ισμήνη.

Είναι κι αυτοί οι έρωτες που κερδίζουν στα σεντόνια και χάνουν στα τραπεζώματα.
Έρωτες τρεχαπετάμενοι, απρόσκλητοι, που δεν έχουν θέση στο τραπέζι, που χαλάνε την αρμονία, την τάξη. Δεν τρώνε από τα σερβίτσια, μαχαιροπίρουνα δεν έχουν.
Με τα χάδια χορταίνουν, με τα μάτια ξεδιψούν, μοιράζονται μπουκιά την μπουκιά τη ζωή ο ένας από το στόμα του άλλου κι έπειτα ικανοποιημένοι, λίγο πριν αγκαλιαστούν, γλύφουν τα δάχτυλά τους.

Οι έρωτες οι αταίριαστοι, οι επαναστάτες, που αψηφούν όσους τους κατηγορούν για αταίριαστους και επαναστάτες. Εκείνοι που διαλέγουν το πάθος κι όσοι επιλέγουν να ζήσουν στο λάθος.
Αγωνιστές και ευθυνόφοβοι ντοπάρουν τη ζωή, οι μεν με στιγμές και αλήθειες, οι δε με σιωπές και συνήθειες.

Θα σου πουν κι εσένα πως είναι λάθος, φυλάξου. Θα σου πουν το πάθος είναι φωτιά που πριν σβήσει σε κάνει στάχτη, μην τους ακούσεις. Θα σου πουν να διαλέξεις σοφά και θα σε φοβίσουν, γιατί σου έμαθαν την καρδιά για αφελή και ανόητη κι έτσι θα διαλέξεις να πας όπου σε πηγαίνει η καταδικασμένη σου λογική, η λογική σου που κατευθύνουν και με τόση μαεστρία φέρνουν στα στάσιμα νερά τους.

Έχε το νου σου γιατί θα βαλτώσεις μια μέρα, όταν διαπιστώσεις πως όσο καιρό άραζε το καραβάκι σου στα βαλτόνερα που σου φυλούσαν για ωκεανό, εσύ αντί για καρδιοχτύπια, ανάσες και πυρετό, μετρούσες αριθμούς, χειραψίες, σιδερένια χαμόγελα και χτυπήματα στην πλάτη.

Και μια θέση στα ακριβά τους τραπέζια. Και ακόμα μία στη συνείδηση και την αποδοχή τους. Και καμία στα ζεστά τα σεντόνια. Καμία και στο όνειρο.

Μην τους πιστέψεις γιατί, στέκει βαριά κατάρα η φωτιά για όποιον την προσπερνά. Κι όποιος την αγνόησε το ένιωσε στο πετσί του, πόσο αβάσταχτο μαρτύριο είναι να κατοικεί σε κορμί παγωμένο μια ψυχή που φλέγεται.

Μην επιλέξεις το λάθος τους, μια ασφαλή μοναξιά, τη δική τους ζωή. Φυλάξου.

Το πάθος κρατά ζεστή την αγκαλιά, τη φλόγα άσβεστη, το πάθος σε ταξιδεύει, εκείνο σε θρέφει, σε ξεδιψά, σε στήνει στα πόδια σου, σε γιγαντώνει.

Κι όποιος δεν το έζησε, το μίσησε.
Όποιος δεν το ένιωσε, το βάφτισε λάθος. Όποιος δεν το κυνήγησε, το μετάνιωσε.

Κι όποιος έμεινε μακριά από τις φωτιές, δεν κάηκε, στάχτη δεν έγινε, δεν αγαπήθηκε.

αναπνοές

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ