Το άρθρο αυτό το έγραψε μια φίλη της ομάδας Μιχαέλα Μοσχοπούλου. Να ‘σαι καλά και σε ευχαριστούμε για το υπέροχο άρθρο.
Πριν μερικές μέρες και ενώ συνομιλούσα με έναν καλό μου φίλο, μου έδειξε μια φωτογραφία.
Κοιτάζοντάς τη, δε μπορούσα παρά να νιώσω δέος για κάτι άγνωστο σε μένα ως εκείνη τη στιγμή. Το μέγεθος της κατασκευής που αντίκρυζα ήταν τεράστιο και παραξενεύτηκα ακόμα περισσότερα όταν συνειδητοποίησα ότι κάτω δεξιά στη φωτογραφία, δίπλα στη κατασκευή, στέκονται δύο άνθρωποι.
Αποφάσισα να ψάξω, να διαβάσω και να μάθω τι ακριβώς απεικονίζει η φωτογραφία αυτή, καθώς δε μου έδινε την εντύπωση ανθρώπινης κατασκευής λόγω του απίστευτου όγκου αλλά και της τοποθεσίας στην οποία βρίσκεται.
Το ταξίδι της αναζήτησης λοιπόν, με οδήγησε στην Λυκία. Μια πόλη η οποία βρίσκεται στο Νοτιοδυτικό τμήμα της Μ. Ασίας.
Στα βάθη των αιώνων, η Λυκία είχε πολλές ονομασίες. Ο Ησύχιος Αλεξανδρεύς την αποκαλεί Γιγαντία!!!! και αναφέρει πως αυτό ήταν το όνομα της πόλης πριν γίνει γνωστή με το όνομα Λυκία. Ο Παυσανίας και ο Ηρόδοτος την ονομάζουν Μιλυάδα.
Με την εγκατάσταση των Κρητών του Σαρπηδόνα, ονομάστηκε Τερμιλία και μετά την έλευση του Λύκου πήρε το σημερινό της όνομα. Λυκία.
Ο Λύκος, γιος του Πανδίονα του νεότερου και της Πυλίας, γενάρχης των Λυκομίδων, γεννήθηκε στα Μέγαρα. Είχε τρία αδέρφια: τον Αιγαία, τον Πάλλαντα και τον Νίσο (γνωστοί και ως Πανδιονίδες).
Μετά τον θάνατο του Πανδίονα, επέστρεψαν στην Αττική και έδιωξαν τους Μητιονίδες από την εξουσία, χωρίζοντάς τη στα τέσσερα. Ο Λύκος έγινε ηγεμόνας της Διακρίας και από αυτόν πήρε το όνομά του το Λύκειο. Ο αδερφός του Αιγέας (ο πατέρας του ήρωα Θησέα) τον έδιωξε, οπότε αυτός κατέφυγε στη Μεσσηνία. Κατά τη διαμονή του εκεί, ανανέωσε τα μυστήρια της Ανδανίας.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, κατέφυγε στη Μ. Ασία, κοντά στον Σαρπηδόνα. Ο Λύκος πήρε τη εξουσία όταν πέθανε ο Σαρπηδόνας στον Τρωικό πόλεμο [2] και από αυτόν ονομάστηκε Λυκία η χώρα και Λύκιοι ο λαός [3].
Κάποιοι ερευνητές ταυτίζουν τους αρχαίου Λύκιους με τους Lukka – Lukki των Χετταιικών κειμένων. Σύμφωνα με αυτά τα κείμενα οι Λύκιοι σαν σύμμαχοι των Χετταίων πήραν μέρος στη μάχη του Καντές [4] καθώς και με τους Λούκκα των Ασσυρίων. Το όνομά τους κατά άλλους πιστεύεται ότι προέρχεται από την πόλη Λύκτο της Κρήτης όπου ίσως κατάγονταν από εκεί.
Μια άλλη θεωρία εξηγεί ότι η Λυκία πήρε το όνομά της από τον Λυκαίο (φωτεινό) Απόλλωνα, καθώς μαζί με τη Λητώ ήταν από τις κυριότερες θεότητες που λάτρευαν οι κάτοικοι της Λυκίας.
Η παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα συμφωνεί ότι η Λυκία είναι ένας από τους πιο αινιγματικούς τόπους της αρχαιότητας και κανένας δε μπορεί να πει με βεβαιότητα από πού προήλθαν οι Λύκιοι και ποιος ίδρυσε την πόλη αλλά και πως ήταν δυνατό να χτιστούν οι περίφημοι τάφοι της.
Η ταφική αρχιτεκτονική που παρουσιάζεται στη Λυκία, δεν απαντάται πουθενά αλλού στον κόσμο.
Οι τάφοι της Λυκίας είναι τεράστια και πολυάριθμα οικοδομήματα και έχουν λαξευτεί απ’ ευθείας πάνω σε απόκρημνους βράχους. Συνήθως είναι διώροφοι ή και τριώροφοι με τριγωνική στέγη και η πρόσοψή τους θυμίζει τα σπίτια των Λυκίων. Πολλοί έχουν ανάγλυφη διακόσμηση ενώ στο εσωτερικό τους έχουν μεγάλων διαστάσεων σαρκοφάγους με παραστάσεις από την καθημερινή ζωή. Οι τάφοι ήταν τις περισσότερες φορές οικογενειακοί, ώστε οι δεσμοί αίματος να διατηρούνται και στη μετά θάνατο ζωή.
Συνδυάζουν το αρχιτεκτονικό στυλ του Ελληνιστικού Πολιτισμού με τον εξωτισμό και μυστικισμό των Αυτοκρατοριών της Ανατολής. Οι λαξευτές πόρτες πόρτες των τάφων οδηγούν σε δύο συνειρμούς:
Υπάρχει έντονη αναφορά στην Αιγυπτιακή συμβολική έννοια της «πόρτας» από την οποία το πνεύμα των νεκρών πρέπει να περάσει στη μετά θάνατο ζωή, καθώς και στη Σουμεριακή Μυθολογική διάσταση στην «πόρτα» η οποία οδηγεί, μέσω ενός τούνελ στο όρος Ζάγρος, στον Κάτω Κόσμο. Όλα αυτά έχουν ιστορική βάση, καθώς οι Πτολεμαίοι , οι Χετταίοι και οι Πέρσες, είχαν κατακτήσει τη γη της Λυκίας. (Μαρτυρίες ντόπιων στη σημερινή εποχή, περιγράφουν ότι βρέθηκαν βάζα με σταχτη νεκρών, η οποία ήταν ταφική πρακτική των Χετταίων και για την οποία κάνει αναφορά και ο Όμηρος.)
Μια άλλη μοναδικότητα που παρουσιάζουν οι εν λόγω τάφοι είναι το τεράστιο μέγεθος των σαρκοφάγων. Οι δομές αυτές, αποτελούνται από τρία μέρη:
- Μία βάση
- Ένα ταφικό θάλαμο
- Ένα μικρότερο καπάκι.
Οι περισσότερες σαρκοφάγοι της Λυκίας είναι επίπεδα μνημεία τα οποία εκτέθηκαν προς τον ουρανό εκτός των τάφων. Οι σαρκοφάγοι που έχουν διασωθεί σήμερα και διατηρούνται σχεδόν ανέπαφοι ανήκουν στη Ρωμαϊκή εποχή, είναι μικρότεροι σε μέγεθος και λιγότερο στολισμένοι με παραστάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις οι νεκροί θάβονται με τους δούλους τους που τοποθετούνται κάτω από τον κύριο θάλαμο.
Η λιγότερο συχνή μορφή τάφου στη Λυκία, είναι η επιτύμβια στήλη και απαντώνται κυρίως στη Δυτική Λυκία. Αυτό το είδος τάφου βρίσκεται στο έδαφος και αποτελείται συνήθως από δύο θαλάμους. Ο οβελίσκος της Ξάνθου είναι η πιο γνωστή επιτύμβια στήλη.
Μια ακόμα σημαντική πληροφορία είναι ότι οι Λύκιοι πίστευαν πως οι νεκροί τους μεταφέρονταν στη μετά θάνατο ζωή από μαγικά φτερωτά πλάσματα και γι’ αυτό τοποθετούσαν τους νεκρούς τους, συνήθως, σε γεωγραφικά ψηλά σημεία όπως οι γκρεμοί βράχων, καθώς οι βράχοι κατά τα πιστεύω τους, συμβόλιζαν τη δύναμη των Θεών.
Στη Λυκία , η Λητώ λατρευόταν πάνω από όλες τις άλλες θεότητες και μακράν το πιο σημαντικό θρησκευτικό ιερό της Λυκίας ήταν αφιερωμένο στην Λητώ και ήταν εγκατεστημένο στη κοιλάδα του Ξάνθου. Δύο ακόμα από τις κύριες Θεότητές τους ήταν ο Απόλλωνας και η Άρτεμης.
Σύμφωνα με το μύθο, η Λητώ αγαπήθηκε από το Δία και έμεινε έγκυος. Όταν η Ήρα το έμαθε έδιωξε τη Λητώ Προσπαθούν να ξεφύγουν από την οργή της θεάς, η Λητώ κατέφυγε στην Πάταρα, όπου γέννησε την Άρτεμη και τον Απόλλων
Σε έναν άλλο μύθο η Λητώ γέννησε τα δίδυμα στη Δήλο και έπειτα περιπλανήθηκε και έφτασε μέχρι τη Λυκία.
Σε μια άλλη ιστορία, η Λητώ στη προσπάθειά της να ξεφύγει από την Ήρα, υποβοηθείται από τους λύκους !!!!! που την καθοδηγούν στον ποταμό Ξάνθο όπου σβήνει τη δίψα της και πλένει τα παιδιά της. Στη μνήμη των λύκων αυτών, αλλάζει το όνομα της χώρας από την Termilis σε Λυκία. Αυτός ο μύθος για την Λητώ και τους λύκους υπήρχε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη δυτική Ανατολία.
Η σημασία της Λητούς και των παιδιών της στη Λυκία είναι εμφανής στην πρωτεύουσα πόλη της Ξάνθου όπου η βόρεια πόρτα στην φέρει την επιγραφή «Ο μεγάλος βασιλιάς Αντίοχος αφιερώνει την πόλη στη Λητώ, τον Απόλλωνα και την Άρτεμη».
Πρέπει να σημειώσω εδώ ότι η Λητώ είναι κόρη των Τιτάνων Κοίου και Φοίβης. Κατά τον Πλάτωνα υπάρχουν 7 γένη ανθρώπων, μεταξύ των οποίων, οι κέκροπες, οι ερεχθιδείς, οι μέροπες και οι βρωτοί!!!!!. Κατά την μυθολογία των Ολυμπίων, τα πρώτα παιδιά της Γης, που είχαν ημιανθρώπινη μορφή, ήταν οι εκατόγχειρες γίγαντες, ο Βριάρεως, ο Γύγης και ο Κόττος. Κατόπιν, παρουσιάστηκαν τρεις άγριοι μονόφθαλμοι οι Κύκλωπες, οικοδόμοι γιγαντιαίων τειχών και αρχισιδηρουργοί, πρώτα στη Θράκη, αργότερα στην Κρήτη και τη Λυκία!!!!!. Τα ονόματά τους ήταν Βρόντης, Στερόπης και Άργης, και τα πνεύματά τους κατοικούσαν στα σπήλαια του ηφαιστείου της Αίτνας αφότου ο Απόλλωνας τους σκότωσε εκδικούμενος τον θάνατο του Ασκληπιού.
Η ιστορία της αρχαίας Λυκίας σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα ιστορικά στοιχεία και τη γνωστή μυθολογία είναι λίγο πολύ αυτή. Τα ερωτήματα παραμένουν και είναι πολλά. Κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιοι ήταν οι κάτοικοι της αρχαίας Λυκίας, πως και από πού έφτασαν εκεί, πως ήταν εμφανισιακά, για ποιο λόγο οι συγκεκριμένοι τάφοι κατείχαν τόσο περίοπτη θέση και με ποιο τρόπο λαξεύτηκαν αλλά κυρίως ποιος τους λάξευσε. Πώς γίνεται τέτοιες γιγαντιαίες κατασκευές να είναι λειτουργικές από όντα όπως ο άνθρωπός; Πως ανοιγόκλειναν οι πόρτες και τα καπάκια από τις σαρκοφάγους και τους οβελίσκους; Στις φωτογραφίες το μέγεθος των ανθρώπων δίπλα σε αυτά τα κτίσματα είναι αξιοπρόσεκτο.
Διάβασα και προβληματίστηκα πολλές μέρες τώρα. Μακάρι να μπορούσα να επισκεφτώ το μαγικό αυτό μέρος από κοντά και κάποια στιγμή θα το κάνω. Η επιστήμη της αρχαιολογίας μέχρι στιγμής δε μου έδωσε καμία απάντηση. Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν μου έδωσε και καμία ερώτηση. Δεν είδα πουθενά κανένας αρχαιολόγος και κανένας ιστορικός ερευνητής να θέτει ερωτήματα. Μου έδωσαν την εντύπωση ότι ανακάλυψαν όλο αυτό και απλά…..σταμάτησαν!!!
Η μόνη αναφορά που βρήκα και ενώνει όλα τα κομμάτια ήταν αυτή! http://www.invisiblelycans.gr/likaones-part-20/ και όπως λέει και ο υπογράφον της εν λόγω παραπομπής…… «Αν δε πιστεύετε σε κάτι, δε πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει !!!!»
Τροφή για σκέψη λοιπόν…….
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.