Το μάθημα της ζωγραφικής είχε τελειώσει, αλλά η Λία δεν έλεγε να ξεκολλήσει απ’ το θρανίο της.
Το χαρτί της ήταν άδειο.
Η δασκάλα της Λίας έσκυψε πάνω στο κάτασπρο χαρτί.
« Α! Μια πολική αρκούδα σε χιονοθύελλα», είπε.
«Πολύ αστείο!», είπε μουτρωμένη η Λία. «Αφού, σας λέω, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ!»
Η δασκάλα της Λίας χαμογέλασε.
«Έλα, φτιάξε κάτι. Μια γραμμή, μια τελεία έστω… Κάνε με θάρρος την αρχή κι ό,τι βγει…»
Άρπαξε τότε η Λία ένα μαρκαδόρο και κάρφωσε με μανία τη μύτη του στο χαρτί.
«Ορίστε!»
Την επόμενη βδομάδα η Λία ήρθε στο μάθημα ζωγραφικής και τι να δει;
Πάνω από την έδρα της δασκάλας, μέσα σε μια σκαλιστή χρυσή κορνίζα, καμάρωνε μια τελεία!
Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑ…!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.