Σκοτώνουν οι μαστογραφίες περισσότερες γυναίκες από ότι σώζουν;

Για κάθε ζωή που σώζει η μαστογραφία, τρεις γυναίκες πεθαίνουν πρόωρα επειδή έλαβαν περιττή θεραπεία. Φωτογραφία: Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου.

Μετά από δεκαετίες κατά τις οποίες υποστηριζόταν ότι οι μαστογραφίες σώζουν ζωές με την ανίχνευση του καρκίνου του μαστού σε πρώιμο στάδιο, οι γυναίκες μαθαίνουν τώρα ότι αυτές οι εξετάσεις συχνά οδηγούν σε ψευδείς συναγερμούς, πιο τεχνικά γνωστούς ως "υπερδιάγνωση''.« Μελέτες έχουν δείξει ότι για κάθε ζωή που σώζει η μαστογραφία, δέκα γυναίκες λαμβάνουν περιττή θεραπεία. 

Πολλές γυναίκες φαίνεται ότι αποδέχονται αυτές τις πιθανότητες, επειδή το βλέπουν σαν ανταλλαγή του θανάτου με το τραύμα. Ο φόβος του θανάτου από καρκίνο είναι μεγαλύτερος από το φόβο να υποστούν μια περιττή χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοβολία. Τι γίνεται όμως αν οι άσκοπες θεραπείες δεν είναι μόνο τραυματικές αλλά και δυνητικά θανατηφόρες;

Αυτό το ανησυχητικό ενδεχόμενο ανέκυψε στο “Harms from breast cancer screening outweigh benefits if death caused by treatment is included,”, που δημοσιεύτηκε το 2013 στο επιστημονικό περιοδικό (British Medical Journal). Με τίτλο «προσωπική άποψη», και αρθρογράφο τον Michael Baum, ομότιμο καθηγητή Χειρουργικής, Τμήμα Επεμβατικής Χειρουργικής και Επιστήμης του University College London.

Ο Baum βοήθησε στην ίδρυση προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου του μαστού για την Εθνική Υπηρεσία Υγείας της Βρετανίας πριν από περισσότερο από δύο δεκαετίες. Από τότε, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου προκαλούν περισσότερο κακό παρά καλό και "πρέπει να καταργηθούν», όπως το έθεσε ο ίδιος το 2011.

Την ίδια χρονιά ο Baum δήλωσε στο BBC Radio, "παρακολουθώ με αυξανόμενη ανησυχία, καθώς έχουν συσσωρευθεί ενδείξεις που δείχνουν ότι οι αρχικές εκτιμήσεις των παροχών ήταν υπερβολικές και η αρχική εκτίμηση της βλάβης, ειλικρινά, αγνοείται. Αυτό που έχει πάει στραβά είναι ότι ποτέ δεν προβλέψαμε πόσοι από αυτούς τους καρκίνους που ανιχνεύθηκαν ήταν ικανοί να απειλήσουν τη ζωή της γυναίκας. "

Σε εργασία του 2013 ο Baum επιχειρεί να εκτιμήσει τη βλάβη των περιττών θεραπειών για τον καρκίνο του μαστού. Σημειώνει ότι η ακτινοθεραπεία, για παράδειγμα, αυξάνει τον κίνδυνο των γυναικών με καρκίνο του πνεύμονα και καρδιακής ανεπάρκειας. "Εκτιμώ ωμά», γράφει, «ότι  1 - 3 θάνατοι θα πρέπει να αναμένονται από άλλες αιτίες για κάθε θάνατο του καρκίνου του μαστού που αποφεύγεται."

Η θέση του Baum δεν έχει αλλάξει. Τον Σεπτέμβριο, ο ίδιος υποστήριξε στο Journal of the Royal Society of Medicine ότι "το παγκόσμιο πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου του μαστού πρέπει να θεωρηθεί« αποτυχημένο πείραμα. »« Μου είπε μέσω e-mail, ότι είναι συν-γραφέας ενός βιβλίου σχετικά με τον "θάνατο από τροχαία ατυχήματα που σχετίζονται με την απόσταση που οι γυναίκες οδηγούν με το αυτοκίνητο για 6 εβδομάδες από την μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Σπάνια γεγονότα ναι, αλλά θάνατοι από καρκίνο του μαστού που αποφεύγονται με την εξέταση είναι επίσης σπάνια γεγονότα. "

Έμαθα για τις απόψεις του Baum από το  “What If Everything Your Doctor Told You About Breast Cancer Was Wrong?” Το άρθρο αυτό, της δημοσιογράφου Christie Aschwanden, μόλις δημοσιεύθηκε στο Mother Jones. Κάθε γυναίκα-και  άνθρωπος - που ανησυχεί για τον καρκίνο του μαστού θα πρέπει να το διαβάσει.

Η Aschwanden καταλήγει: «Μετά από σχεδόν 15 χρόνια από την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τη μαστογραφία, έχω φτάσει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής μου και κατέληξα στη δική μου απόφαση, έχοντας γνώση όλων των εκθέσεων. Το Εργαλείο αξιολόγησης του Εθνικού Ιδρύματος Καρκίνου δείχνει ότι είμαι σε μέσο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού, οπότε θα προτιμούσα τη μικρή πιθανότητα να χάσω μια ευκαιρία να αποτρέψω έναν θάνατο από καρκίνο από το να αντιμετωπίσω το μεγαλύτερο κίνδυνο του να μετατραπεί η ζωή μου σε κόλαση από μια περιττή διάγνωση. "

Αν ο Michael Baum είναι σωστός, οι μαστογραφίες δεν αναστατώνουν απλώς τη ζωή σας. ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΝ ΑΠΟΤΟΜΑ!!!

scientificamerican

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση της αναφοράς της πηγής με ενεργό link  και όχι απλά η λέξη ‘ΠΗΓΗ’ με λίνκ, θεωρώντας απαραίτητο ο αναγνώστης να έχει άμεση γνώση για το ποιος υπογράφει το άρθρο.