Γράφει η Ράνια Κούκη
Σε σένα μιλάω… Μην κρύβεσαι, δε χωράς πίσω από το δάχτυλό σου… Σε σένα, το φοβισμένο παιδί, το κατά τ’ άλλα μπρουτάλ αρσενικό. Σε σένα, που ενώ τη θες, κάνεις τον Κινέζο. Προσποιείσαι τον αδιάφορο, το παίζεις χαλαρός και άνετος, κι ας σε καίει καιρό τώρα το θέμα.
Οι ευκαιρίες που σου δόθηκαν, αμέτρητες, πολλές παραπάνω από τα δάχτυλα που θα χρησιμοποιούσα ανοιχτά για να σε επιβραβεύσω. Αυτή σε έχει πάρει χαμπάρι, αλλά σε περιμένει.
Όχι βρε, δε στην έχει στημένη στη γωνία, ίσα ίσα. Σε περιμένει όλο λαχτάρα, πότε επιτέλους θα σου βγει να της μιλήσεις. Δεν είναι ότι το παίζει κυρία, απλά θέλει να την διεκδικήσεις ως γνήσιος και αρχέγονος κυνηγός. Θέλει να νιώσει λεία, πολύτιμη και ποθητή, που θα παλέψεις με άλλους - και κυρίως με τον εαυτό σου - για να την κερδίσεις.
Κι όσο αυτή περιμένει στο κάστρο της ως άλλη Ραπουνζέλ με το μαλλί ριγμένο από το μπαλκόνι της, εσύ παλεύεις, όχι με τους ανταγωνιστές σου επίδοξους μνηστήρες, αλλά με τα πολυαγαπημένα σου διαόλια… Ξέρεις μωρέ, ανασφάλειες του τύπου “σιγά που θα γυρίσει να κοιτάξει εμένα”, “της πέφτω λίγος” ή “άστο μεγάλε, θα ξεφτιλιστούμε” και άλλα τέτοια χαριτωμένα αντρικά κομπλεξάκια, που παράγουν μόνο χαμένες ευκαιρίες, απογοητεύσεις και άλλα κομπλεξάκια από πάνω.
Σοβαρά; Μίλα της! Θα είναι κρίμα να παραδώσεις τα όπλα αμαχητί! Αν δεν προσπαθήσεις, δε θα μάθεις ποτέ τη συνέχεια, θα έχεις κλείσει την υπόθεση στο ντουλάπι του αδύνατου. Κι είναι κρίμα…
Πέτα τους φόβους σου στην άκρη και τόλμησέ το. Μην κολλάς σε υποθέσεις, πιθανότατα είναι μόνον αυτό: υποθέσεις. Την αλήθεια θα τη μάθεις μόνο αν το επιχειρήσεις.
Εντάξει, δε λέω, μπορεί να φας και χυλόπιτα, ζεστή - ζεστή και περιποιημένη, ή χλιαρή και άγαρμπη. Μπορεί να τρακάρεις με τοίχο και να σπάσεις μούτρα και δόντια από τη σύγκρουση. Αν, όμως, νιώθεις πως αξίζει, όρμα! Θα είναι μια πτώση που θα θυμίζει bungee jumping, αλλά δεν αποκλείεται να προσγειωθείς σε μια αγκαλιά που σε περιμένει ανυπόμονα.
Κι αν πάλι δε σε περιμένει, είναι σίγουρο πως θα την ξαφνιάσεις ευχάριστα και θα της μεταδώσεις γλυκύτατα vibes, δημιουργώντας προϋποθέσεις και πιθανότητες…
Μην τρομάζεις από τα αισθήματά σου, μη διστάζεις να της τα δείξεις… Είναι σε θέση να τα εκτιμήσει, γιατί, φίλε μου καλέ, τι ψάχνουν οι άνθρωποι τη σήμερον ημέρα; Ρομαντισμό και συναισθήματα αναζητούν, σε αντιδιαστολή με τον κυνισμό που περιβάλλει τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Πάψε λοιπόν να παριστάνεις το βαρύ πεπόνι και ανασκουμπώσου. Άσε κατά μέρος τα κολλήματα και κάνε την έκπληξη… Για να είμαι πιο σαφής, γίνε εσύ η έκπληξη, χαρίζοντάς της ένα φυλλαράκι από την καρδιά σου. Θα το φυλάξει, να το δεις.
Μάζεψε τα κουράγια σου και καβάλα στο αλογάκι σου κόψε δρόμο για τον πύργο. Η Ραπουνζέλ σε περιμένει για καφέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.