Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΑΒΑΛΟΥ

Σύντροφοι και συντρόφισσες, χρυσή ευκαιρία έχουμε πάλι σε λίγες ημέρες. Έχουμε εκλογές, κι επομένως μπορούμε αλλά και πρέπει να διορθώσουμε τα όποια λάθη κάναμε προ μερικών μηνών. Εγώ βέβαια δεν πιστεύω οτι συνέβησαν λάθη, αφού πάντα χαβαλέδες ήμασταν και θα είμαστε.

Όμως όλοι αυτοί που εψήφισαν τον ενωμένο Σύριζα, μπορεί και να πιστεύουν οτι κάνανε λάθη. Οπότε η ευκαιρία εις την οποίαν προαναφέρθηκα, έγκειται στο γεγονός οτι κανένα κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει. Μουτζούρη παίζουνε κι απλά δεν θέλουν οι ηγέτες να τους κάτσει το κακό φύλλο.

Μην ακούτε τις ομιλίες και τις λοιπές παπαριές. Από υποχρέωση το κάνουν οι άνθρωπες. Τα ίδια εξ άλλου τα έχουμε ακούσει και ελαφρώς παλιότερα, που θα φεύγανε οι βάσεις του θανάτου, που ο Αντώνης θα έσκιζε τα μνημόνια, που ο Γιωργάκης είχε βρει λεφτά πάνω στο κανώ και που ο Αλέξης με ένα νόμο θα μας έκανε υπερδύναμη. Δημόσιοι υπάλληλοι είναι οι άνθρωποι και κατά πλειοψηφία άνεργοι.

Η δημοκρατία μπορεί να μην έχει αδιέξοδα με το στόμα, αλλά στα χέρια έχει μπόλικα. Διότι τα κόμματα που την υπηρετούν, πέραν του γεγονότος οτι είναι βαθύτατα προσωποπαγή κι άρα αντιδημοκρατικά εξ όρισμού – όπως μια εταιρεία -, είναι αδύνατον να απορροφήσουν τα πολιτικά κόστη, τα οποία οφείλονται στην εξ ορισμού αντιπαράθεση των ατομικών μικροσυμφερόντων σε σχέση με την συλλογική άνοδο. Αν αυτά τα δύο ταυτίζονταν, απλά θα είχαμε κομουνισμό.

Τα κόμματα μάλιστα, όπως και η χώρα, είναι αποτέλεσμα χορηγιών. Πιστεύω να έχετε ακουστά για τους διαπλεκόμενους, που όλως τυχαίως τα δίνουν σε όλους τους πολιτικούς φορείς, οι οποίοι είναι τόσο ανεξάρτητοι όσο μια πατάτα μπρσοτά στο μαχαίρι της νοικοκυράς. Πιστεύω να ξέρετε οτι πρώτα θα αναπτυχθεί το λαμόγιο, μετά θα πηδήξει τις βίζιτες που του αρκούν, κατόπιν θα επιβάλει την κοινωνική καταξίωση του και ύστατα θα γίνει εθνικός ευεργέτης. Τι να κάνει κι η πουτάνα η δημοκρατία; Αφού είναι να βιασθεί, κάθεται και το απολαμβάνει.

Εμείς όμως έχουμε την χρυσή ευκαιρία. Αφού κανείς δεν θέλει να κερδίσει τις εκλογές, αφού κανείς δεν έχει πρόγραμμα αφού το μνημόνιο είναι το πρόγραμμα κι έχει υπογραφεί, αλλά κι αυτός που θα κερδίσει δεν έχει καν τα υπαλληλάκια να εφαρμόσει τους όρους της δανειοδότησης, ο καιρός γαρ εγγύς δια την είσοδον του Βασίλη Λεβέντη εις τους παλιούς στάβλους του Όθωνα μέσω της ψήφου μας.

Ο Βασίλης, τα έχει όλα και συμφέρει. Κατ” αρχάς προέρχεται από τα επικά κόμματα του Μαύρου και του Ζίγδη. Κόμματα δηλαδή άφθαρτα, όπως προσφάτως ο όσος Σύριζας απέμεινε. Επίσης μην ξεχνάμε οτι ο Βασίλαρος τα είχε προβλέψει όλα κι άρα αξίζει πλέον τους χρησμούς του, να τους δίνει εντός βουλής κι όχι από την πλατεία Μεταξουργείου, που ανήκει σε άλλες δραστηριότητες. Εδώ μάλιστα οφείλω να καταγγείλω αυτούς τους αρχαίους που το παίζουν πρόγονοι μας, διότι ποτέ δεν βάλανε την Πυθία στην τότε βουλή και τρέχανε σαν μαλάκες εκεί στους Δελφούς για να ακούσουν από την μαστουρωμένη σοφή πώς θα κάτσουν τα κόκκαλα.

Να μην ξεφεύγουμε όμως. Διότι εδώ δεν κάνουμε πλάκα. Μιλάμε για τον Βασίλη, που ξέρει μέσα στο σφαιρικό σαν λάμπα μάγισσας κεφάλι του, όλο το μέλλον. Κι άρα είναι ο κατάλληλος προωθυπουργός, διότι πριν κάνει η τρόικα τις κινήσεις της, αυτός θα έχει πάρει ήδη τα μέτρα του. Ταυτόχρονα, κι επειδή θα μπορεί να προβλέπει και τις αντιδράσεις του λαού στα μέτρα που έρχονται, θα πρέπει να είναι και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Θα μπορεί δηλαδή να κατεβαίνει από τα κυβερνητικά έδρανα και να κάνει επερωτήσεις προς τον πρωθυπουργό, τον εαυτό του δηλαδή, τις οποίες θα μπορεί μετά να τις αντικρούσει. Όπως ακριβώς παθιαζόταν και στην εκπομπή του.

Υπάρχει βέβαια μια δυσκολία σε αυτό, αλλά είπαμε οτι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Όπως δεν υπάρχουν και στην Μπαρτσελόνα. Αν δηλαδή πάρει την μπάλα ο Μέσι, περάσει όλους τους αντιπάλους και σκοράρει, θα διαμαρτυρηθεί κάποιος από την εξέδρα οτι δεν έδωσε πάσα ή δεν ακολούθησε το σύστημα του προπονητή; Αλλά αν ακόμα βρίσκετε δυσκολίες, υπάρχει διαθέσιμη και η Ζωή. Η οποία είναι και η μόνη που έχει διακρίνει αυτό που γράφω, κι άρα σοφά δεν προχώρησε σε σχηματισμό κόμματος. Θα συνεργαστεί με τον σύντροφο Λαφαζάνη μεν , αλλά θα είναι πάντα εις την διάθεσιν του οποιουδήποτε οξυδερκούς την καλέσει σε συνεργασία.

Και τέτοιος είναι μόνο ο Βασίλης. Ο οποίος αφού δεν μπορεί πλέον να ανασυγκροτήσει το Δαφνί που κάηκε, μπορεί να αναδομήσει την ελληνική βουλή, την πατρίδα μας, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη, τον πλανήτη αλλά κι όλο το γνωστό σύμπαν. Σιγά σιγά βέβαια. Δεν πρέπει να βιαζόμαστε. Έλληνες είμαστε εξ άλλου και γιορτάζουμε κύρια τον θάνατο – βλέπε Ίκαρο ή δεκαπενταύγουστο. Μην κοιτάτε τώρα που βρήκαμε καινούργιο χαβαλέ .

Χρυσή λοιπόν ευκαιρία, ειδικά τώρα που σταμάτησαν να δουλεύουν κι οι Σκουριές. Βασίλης και τα μυαλά στα κάγκελα. Κι άντε να δούμε αν θα ξαναεκπονήσει ο Σόιμπλε καινούργιο μνημόνιο. Μόλις δει μπροστά του Ζωή και Βασίλη εις σάρκαν μίαν, ίσα που τον βλέπω να περπατάει. Ειδικά άμα του πετάξουν το τετράδιο των μεταρρυθμίσεων όπως το πέταξε ο Βασίλης στο σποτάκι του. Που μπορεί κι εμείς να μην ξέρουμε τι γράφει μέσα, αλλά εκεί θα κολλήσουμε τώρα; Εδώ δεν κολλήσαμε τότε που μας δήλωναν οι άλλοι οτι ψήφιζαν κάτι που δεν είχαν διαβάσει.

Σύντροφοι και συντρόφισσες λοιπόν, σοβαρευθείτε. Τίμιε Μακεδόνα αγωνιστή των Καγιέν, υπερήφανε αγρότη της Θεσσαλίας με τα λουλούδια του μπουζουκτσήδικου στα πέτα, δημοκράτη Λάκωνα, Σφακιανέ άντρακλα και όλα τα άλλα που δεν μου έρχονται τόσο εύκολα, ήρθε η ώρα του χάβαλου. Αρκετά με την σοβαρότητα, που δεν έβγαλε πουθενά. Στείλε το Δαφνί στην βουλή και τρέλανε μας. Αφού το πρόγραμμα δεν βγαίνει, τουλάχιστον βγάλε μας από την κατάθλιψη μέσω της τρέλας. Μεγάλο πράμα να πεθάνεις γελώντας.

dailytripes

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ