Πες το κυνήγι επιτυχίας ή ευτυχίας. Εγώ το λέω επιβίωση!

Γράφει ο Γιάννης Lat Λεμπέσης.

Το κυνήγι της Ευτυχίας. Το κυνήγι της Επιτυχίας.
Πότε ξεκίνησε όλο αυτό; Γιατί ξεκίνησε; 
Και κυρίως τι σημαίνει ευτυχία, τι σημαίνει επιτυχία;

Καταρχάς θα ταξιδέψω στο παρελθόν για να εξετάσω τον αρχέγονο εαυτό μου, τον κυνηγό της πρώτης πρωτόγονης κοινωνίας μου, την διαδικασία του κυνηγιού…

Τότε ήμουν κυνηγός από ανάγκη για επιβίωση.
Δεν ήταν χόμπι.
Δεν το έκανα για να περάσω καλά. Δεν κυνηγούσα καμία ευτυχία και καμία επιτυχία. Κυνηγούσα την τροφή μου και μάλιστα σε πολύ δύσκολες συνθήκες με κίνδυνο της ίδιας μου της ζωής. Η προσπάθεια για επιβίωση και η ανάγκη μου για φαγητό μπορούσε κάθε μέρα να αποβεί μοιραία, να σημάνει το τέλος της ύπαρξης μου.

Φτάνοντας στο σήμερα ανακαλύπτω ότι μας έχει λείψει το κυνήγι…
Το βλέπω στους άντρες, στο αγαπημένο μας άθλημα, στο ποδόσφαιρο.
Ο βασιλιάς των σπορ το βαφτίσαμε, που με παραπέμπει στον βασιλιά των ζώων, το λιοντάρι, έναν απίστευτο κυνηγό της άγριας φύσης. Έντεκα εναντίον έντεκα να κυνηγάνε μια μπάλα. Αφού πρώτα την πιάσεις – την κατακτήσεις προσπαθείς στη συνέχεια, περνώντας τα εμπόδια και τις δυσκολίες που σου βάζουν οι αντίπαλοι, να την τοποθετήσεις τελικά στην “θαλπωρή” του τέρματος, έναν οριοθετημένο χώρο που συμβολίζει ίσως την σπηλιά, την καλύβα, το σπίτι σου.

Το βλέπω στις γυναίκες που σχολιάζουν ότι οι άντρες έχουν πάψει στην σημερινή εποχή να είναι κυνηγοί. Προφανώς αναφέρονται στο φλερτ αλλά μέσα σε αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα εντοπίζω και διακρίνω ότι μας έχει λείψει η διαδικασία του κυνηγιού, αισθανόμαστε έντονα την έλλειψη του κυνηγού.

Το βλέπω στους ανθρώπους και στην προσπάθεια τους να βρουν μια καλή δουλειά, να ανέλθουν επαγγελματικά, να κάνουν νέους και “καλύτερους” φίλους, να συναντήσουν τον ιδανικό σύντροφο, να χαίρουν της αποδοχής του περίγυρού τους.

Βλέπω το αδιάκοπο ατέρμονο κυνήγι για ευτυχία και επιτυχία και αντιλαμβάνομαι ότι παρά τα όσα έκανα για να μην έχω ανάγκη το κυνήγι για να επιβιώσω, τελικά η φύση μου δε με αφήνει να απεμπλακώ από αυτή την αρχέγονη διαδικασία. Τοποθετήσαμε στην θέση της τροφής άυλες έννοιες, δύσκολα προσδιορίσιμες και απόλυτα υποκειμενικές και προσωπικές για τον καθένα, και τρέχουμε σαν αλλοτινοί κυνηγοί να τις κατακτήσουμε.

Τι είναι τελικά ευτυχία και τι επιτυχία; Ποιος μπορεί με απαρασάλευτη βεβαιότητα να διακρίνει την αλήθεια πίσω από κάθε μια λέξη; Η απάντηση δεν είναι κανείς… Η απάντηση είναι ο καθένας. Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση όπως του την υπαγορεύει η λογική και το συναίσθημα του. Υπάρχει ωστόσο μια αντικειμενική αλήθεια. Οι δύο έννοιες συνδέονται μεταξύ τους και όλοι μας τις αποζητούμε. Τις θέλουμε, τις έχουμε ανάγκη, τις επιδιώκουμε, τις κυνηγάμε.

Όμως μήπως τελικά από κυνηγοί της ευτυχίας και της επιτυχίας έχουμε γίνει θηράματα;
Μήπως σε αυτό το κυνήγι άλλαξαν οι ρόλοι και αντί να χαιρόμαστε κάθε επιτυχία και κάθε ευτυχισμένη στιγμή έχουμε γίνει αχόρταγοι ανικανοποίητοι λύκοι που καταβροχθίζουμε τις στιγμές και τρέχουμε αδιάκοπα να κατακτήσουμε καινούριες λες και ένας αόρατος κυνηγός είναι στο κατόπι μας;
Μήπως γίναμε τελικά τροφή για αδηφάγα θηρία που αλωνίζουν στις σκέψεις μας και στα όνειρα μας;

anapnoes

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ