ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΕΣΛΑ

Ο Πύργος του Τέσλα το 1903 παρήγαγε Ελεύθερη Ενέργεια αλλά δημιουργούσε και Χωροχρονικές Πύλες σε Παράλληλους Κόσμους. Γιατί δεν τον ολοκλήρωσε ποτέ;

Γράφει ο Δρ Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς (Dr. Velimir Abramovic)

Για τον Δρ Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς (Dr. Velimir Abramovic) λέγεται πως είναι παγκοσμίως ο μεγαλύτερος γνώστης του έργου και των ιδεών του Νίκολα Τέσλα. Όντως, αν βάλετε το όνομα του στο Google θα εκπλαγείτε σε πόσες σελίδες αναφέρουν το όνομά του. Αυτός ο Σέρβος Φιλόσοφος, Σκηνοθέτης, Φυσικός, καθηγητής της Ιστορίας των Ιδεών και της Έννοιας του Χρόνου, Χώρου και Ύλης στις φυσικές επιστήμες την δεκαετία του 1990 στο κέντρο για διεπιστημονικές σπουδές του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου, ιδρυτής του επιστημονικό-φιλοσοφικού περιοδικού Τεσλιάνα (Tesliana), ιδρυτής της ιδιωτικής φιλοσοφικής σχολής «Ινστιτούτο για την Επιστήμη του Χρόνου», που είναι ένα σεμινάριο για την εφαρμοσμένη μεταφυσική. Το 2004 έγινε μέλος του ρώσικου διεπιστημονικού σεμιναρίου για το Χρόνο στο γνωστό Πανεπιστήμιο Λομονοσοβ στη Μόσχα. Το 2009 γράφει την μονογραφία για τον Νίκολα Τέσλα με τίτλο ‘Svetlost koja se ne gasi’ (Το Φως που δεν Σβήνει). Το 2012, αφού επιβίωσε από το “Τέλος του Κόσμου”, έπειτα από 37 χρόνια ερευνών, ξεκινάει την εργασία πάνω στην θεωρία για τις Αρχές της “Επιστήμης του Χρόνου¨ που έχει ως κύρια υπόθεση ότι το Αιώνιο Τώρα, του οποίου τα μαθηματικά μοντέλα είναι Τελεία και Μηδέν, είναι ο μοναδικός χρόνος της φυσικής πραγματικότητας.

Αυτή η υπόθεση οδηγεί σε αναθεώρηση της ισχύς, μάζας και ενέργειας, και τα πειράματα του έλεγχου των χρονικών ιδιοτήτων του φυσικού και βιολογικού συστήματος εμφανίζεται ως το πιο “απαγορευμένο” αποτέλεσμα σε ολόκληρη την ιστορία της επιστήμης. Το καλοκαίρι του 2014 τον (ξανά)συναντήσαμε στο σπίτι του στο δάσος του Μπαράγιεβο 37 χιλιόμετρα νότια από το Βελιγράδι, όπου εργάζεται πάνω στις Βασικές Αρχές της Επιστήμης για το Χρόνο. Εκεί μας έδωσε και το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο ΤΕΣΛΑ: Η Εξέλιξη της Συνείδησης της Ανθρωπότητας, το οποίο μας προκάλεσε -ειδικά εμάς τους “Τεσλιανούς”- τρομερό ενδιαφέρον και γι αυτό το λόγο αποφασίσαμε να μοιραστούμε μαζί σας ένα από τα πιο δυνατά κεφάλαια του…

ΜΙΛΙΤΣΑ ΚΟΣΑΝΟΒΙΤΣ

Αφού αποφάσισε να ξεκινήσει την κατασκευή του τεράστιου ραδιομεταδότη στο Γουόρντενκλιφ (Wardenclyffe) του Long Island, ο Νίκολα Τέσλα ζήτησε την οικονομική βοήθεια από τον πανίσχυρο βιομήχανο και μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Π. Μόργκαν, που ήταν γνωστός ως μεγάλη ιδιοφυΐα στιςεπιχειρηματικές δραστηριότητες της εποχής του αλλά και ως μέλος πολλών μυστικών στοών. Πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας πως ο Μόργκαν ήδη έπασχε από καρκίνο και ότι έτρεφε ενδόμυχα την ελπίδα ότι η επιστήμη του Τέσλα θα τον βοηθούσε να επιζήσει. Ανέμενε δηλαδή πως με τη βοήθεια του Τέσλα θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να συνδεθεί με την κοσμική ενέργεια και όχι μόνο να ξαναγίνει υγιής αλλά και νέος για πάντα! O Τέσλα όμως ήταν πολύ μακριά από το να υπολογίζει τις αδυναμίες του Μόργκαν.

Αντίθετα τα γεγονότα καταδεικνύουν ότι η επιμονή του Τέσλα να είναι ο Μόργκαν αυτός που θα στηρίξει το σύνολο της επιχείρησης στο Long Island είχε σχέση με τη γενική αντίληψη του Τέσλα περί της ζωής. Πίστευε λοιπόν ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι προκαθορισμένοι να κάνουν συγκεκριμένα έργα στην ζωή τους. Οι διαπραγματεύσεις για το Γουόρντενκλιφ ανάμεσα σε παλιούς φίλους ήταν δύσκολες και μυστικές. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα, ακόμη και σήμερα πότε ο Τέσλα αποφάσισε να ξεκινήσει με την κατασκευή του πύργου, ούτε τι ακριβώς ο Μόργκαν, ως ένας έμπειρος επιχειρηματίας, περίμενε από αυτό.

ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ

Δύο φορές ο Τέσλα άλλαξε δημόσια τις δηλώσεις του σχετικά με το ποιος ήταν ο σκοπός του πύργου του στο Long Island. Πρώτα ισχυριζόταν ότι πρόκειται για το Παγκόσμιο Ασύρματο Τηλεφωνικό και Τηλεγραφικό Σύστημα και έπειτα το άλλαξε και έλεγε ότι πρόκειται για Παγκόσμιο Σύστημα Ασύρματης Μεταφοράς Ενέργειας μέσα από την Γη. Όμως τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Γουόρντενκλιφ δεν επιβεβαιώνουν κανένα απ τα δύο. Ένα ίχνος της αλήθειας βρίσκεται ίσως σε ένα γράμμα που έστειλε στον Μόργκαν: «Αυτό που οραματίστηκα κύριε Μόργκαν δεν είναι μόνο η μεταφορά μηνυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις χωρίς καλώδια, αλλά περισσότερο ένα μετασχηματισμό ολόκληρου του πλανήτη σε αισθανόμενο ον, κάτι που ο πλανήτης μας είναι ούτως ή άλλως, που μπορεί να αισθάνεται με όλα τα μέρη του, και μέσα από το οποίο η σκέψη αστράπτει, όπως μέσα στον εγκέφαλο…» (Microfilm letter, Tesla to J.P. Morgan, September 13, 1901. Library of Congress)

Πολλοί ήταν οι συγγραφείς, ιδίως οι βιογράφοι του Τέσλα, οι οποίοι κατηγορούσαν τον Μοργκαν ότι αρνήθηκε την οικονομική βοήθεια στον Τέσλα ακριβώς τη στιγμή που εκείνος ήταν στα πρόθυρα της μεγαλύτερης επιστημονικής ανακάλυψής του, όταν δηλαδή έπρεπε να ολοκληρωθεί και να τεθεί σε λειτουργία το μεγαλύτερο αριστούργημά του: ο πύργος στο Γουόρντενκλιφ. Έχω ασχοληθεί και ο ίδιος με το θέμα αυτό και κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Πρώτον, η επιτυχία του σχεδίου του μεταδότη (transmiter) στο Long Island δεν εξαρτιόταν μόνο από τις επιδοτήσεις του Μόργκαν, γιατί χρήματα είχαν τότε προσφέρει και οι άλλοι βιομήχανοι της εποχής. Άλλωστε και ο Τέσλα μπορούσε από μόνος του να εξασφαλίσει αρκετά χρήματα πουλώντας τα ιατρικά του μηχανήματα, που βασίζονταν στα ρεύματα υψηλών συχνοτήτων, για να εξασφαλίσει το απαραίτητο ποσό. Δεύτερον, ο πύργος στο Γουόρντενκλιφ είχε ολοκληρωθεί και δοκιμάστηκε και τα επιπλέον χρήματα που αναζητούσε προορίζονταν για την κατασκευή μιας μονάδας παραγωγής ενέργειας για την τροφοδοσία του μεταπομπού.

Στην αυτοβιογραφία του ο Τέσλα για όλα αυτά είναι πολύ σαφής: «Παρά τα όσα λέει ο κόσμος, ο Μόργκαν εκπλήρωσε όλες τις υποχρεώσεις του που είχε απέναντί μου. Το έργο μου καθυστέρησε εξαιτίας των φυσικών νόμων. Ο κόσμος για αυτό ακόμα δεν ήταν έτοιμος. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή στην οποία δημιουργήθηκε. Αλλά στο τέλος, οι ίδιοι αυτοί οι νόμοι θα επικρατήσουν και το έργο θα επαναληφθεί με θριαμβευτική επιτυχία» (Μy inventions, Nikola Tesla, Electrical Experimenter, New York, 1919, Κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Άγνωστο κι έχει εξαντληθεί: Για παραγγελίες απευθυνθείτε στο mail: tesla.plate.gr@gmail.com)

Την πλήρη ισχύ του περιβόητου Μεταδότη στο Long Island ο κόσμος είχε την ευκαιρία να βιώσει στις 15 Ιουλίου του 1903. ακριβώς τα μεσάνυχτα. Οι πολίτες της Νέας Υόρκης, παρακολούθησαν εκείνο το βράδυ ένα συμβάν που σαν να ήρθε από το μακρινό μέλλον της επιστήμης…

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ

Εκτυφλωτικές και εκθαμβωτικές αστραπές ηλεκτρικού φάσματος, διαμέτρου μέχρι και εκατό μίλια, ένωσαν το σφαιρικό θόλο του Γουόρντενκλιφ με τον ουρανό. Η εφημερίδα Τhe New York Sun έγραφε την επόμενη μέρα άρθρο τίτλο Οι Φωτοβολίδες του Τέσλα Εκφοβίζουν και με υπότιτλο “Αλλά δεν θέλει να μας πει τι προσπαθεί να κάνει με τον πύργο”. Σύμφωνα με τον εν λόγω άρθρο: «…Οι γείτονες που ζουν στο Long Island κοντά στο εργαστήριο του Τέσλα ενδιαφέρονται παρά πολύ για τη φύση των πειραμάτων που κάνει σχετικά με την ασύρματη μετάδοση ενέργειας. Χθες το βράδυ ήμασταν μάρτυρες παράξενων φαινομένων, όπως ήταν οι αστραπές διάφορων χρωμάτων με τις οποίες ο Τέσλα έπαιζε κυριολεκτικά εκκενώνοντας τες ελεύθερες στην ατμόσφαιρα και έπειτα έκαιγε τα στρώματα της ατμόσφαιρας σε διάφορα ύψη. Όλα αυτά λάμβαναν χώρα σε μία μεγάλη επιφάνεια, πράγμα που κυριολεκτικά μετέτρεπε τη νύχτα στην ημέρα! (…) Για μερικά λεπτά όλος ο χώρος άναψε και γέμισε με απαστράπτουσα ηλεκτρική ενέργεια, η οποία επικεντρώνονταν στις παρυφές του ανθρώπινου σώματος, και όλοι οι παρόντες έλαμπαν με ένα γαλάζιο απόκοσμο φως… Κοιτάζαμε ένας τον άλλον με ανοιχτό στόμα γιατί μοιάζαμε με φαντάσματα…»

Το αρχικό σχέδιο του Τέσλα ήταν να κατασκευάσει πέντε πύργους, ολόιδιους με εκείνον στο Γουόρντενκλιφ. Ο δεύτερος θα ήταν στο Άμστερνταμ, ο τρίτος στην Κίνα, τέταρτος και πέμπτος στο Βόρειο και Νότιο πόλο. Αυτό το σχέδιο έχει αναβληθεί για λόγους που δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί. Αλλά τι θα γινόταν αν είχε επιτευχθεί ό,τι είχε σχεδιαστεί; Ο πλανήτης Γη θα γινόταν ένα ομοιογενές σύστημα συντονισμού που θα μπορούσε να διαχειρίζεται εύκολα, με τηλεφωνική υποστήριξη και εντολές θέτοντας σε λειτουργία ορισμένες ταλαντώσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα παρήγαγαν και θα μετέδιδαν διάφορες συχνότητες ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών. Αυτό το ηλεκτρομαγνητικό ταλαντευόμενο σύστημα συμπληρωνόταν ακόμη με το σύστημα του μηχανικού συντονισμού (αντήχησης) με τη γη που υπήρχε κάτω από το εργαστήριο και αποτελούταν από τα τούνελ γεμάτα με λάδι και νερό, αλλά και υδραυλικές αντλίες που χρησιμοποιούνταν ως ταλαντωτές.
Σύμφωνα με ακριβείς μαθηματικούς νόμους η συγχρονισμένη λειτουργία των δύο συστημάτων θα μπορούσε ξαφνικά να κάνει την αραιωμένη στρατόσφαιρα, ιονόσφαιρα και ατμόσφαιρα να δονηθούν καθώς και η υγρή και στερεά δομή ολόκληρου του πλανήτη μας. Στην συνέντευξη που έδωσε για την New York Sun στις 17.07.1903 ο Νίκολα Τέσλα μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το μυστήριο γύρω από το Γουόρντενκλιφ λέγοντας:
«Οι άνθρωποι που μένουν γύρω από το Γουόρντεκλιφ, που τόσο έμειναν έκπληκτοι με τα πειράματα μου πριν από δύο μέρες, αν τα τελευταία δύο χρόνια ήταν ξύπνιοι αντί να κοιμόταν, θα μπορούσαν να βιώσουν πραγματικά εκπληκτικά πράγματα. Μια φορά, αλλά όχι τώρα, θα δημοσιεύσω στοιχεία για κάτι που δεν περιγράφεται ούτε στα παραμύθια».

Δύο έπειτα από εκείνη την παράξενη νύχτα μέσα στην οποία με τις εφευρέσεις του έκαψε όχι μόνο τον ουρανό πάνω από την Νέα Υόρκη αλλά και πάνω από τον Ατλαντικό, ο Τέσλα άφησε ξαφνικά το εργαστήριο του. Το 1905 λοιπόν χωρίς σαφή λόγο, εγκαταλείπει το εργαστήριό του από το οποίο όσο είναι γνωστό, δεν πήρε τίποτα, ούτε μία καρφίτσα, κανένα σχέδιο, κανένα έγγραφο, και δεν ξαναπάτησε ποτέ εκεί. Ήταν αυτό το πιο κρίσιμο σημείο του δημόσιου επιστημονικού έργου του. Έζησε άλλα σαράντα χρόνια και εργαζόταν συνεχώς, αλλά καταγράφοντας μόνο τις εφευρέσεις στον τομέα της μηχανικής και δημοσιεύοντας άρθρα.

ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΕΣΛΑ

Ο Τέσλα ανακάλυψε και χρησιμοποίησε το θεμελιώδη νόμο που αυξάνει το δυναμικό του Αιθέρα, το νόμο που θα διαρθρώνει τον αρχικά άπειρο, συμπαγή και απολύτως ομοιογενή αιθέρα… Για να το κατανοήσουμε αυτό θα το απλοποιήσουμε. Πρόκειται για μία αρχή της ανεξαρτητοποίησης τωνμερών ενός άπειρου συνόλου μιας ενιαίας φυσικής συνέχειας. Αυτή η συνέχεια του ίδιου φυσικού φαινομένου στη σημερινή επιστημονική ορολογία ονομάζεται λατ. Continuum, αλλά και μηδέν,άπειρο, σύνολο, Ελεατικό Ον (Το Ον είναι ένα, αιώνιο και αδιαίρετο), Ευκλείδειο σημείο, κενό κλπ. Τα μέρη μιας συνέχειας δημιουργούνται σύμφωνα με ένα ειδικό αλγόριθμο που τα ξεχωρίζει έτσι ώστε ταυτόχρονα παραμένουν στο σύνολο, δηλαδή άπειρο, και είναι αυτό που ονομάζουμε ηλεκτρομαγνητικές οντότητες ή φως. Υποθέτοντας ότι ο αιθέρας είναι ένα συνεχές και πρωτογενές μέσο του σύμπαντος, ακολουθεί το ότι το κέντρο του σύμπαντος δεν υπάρχει, αλλά είναι παντού και αόριστο! Και όχι μόνο αλλά και ότι ο νόμος της δόμησης του σύμπαντος αναλογεί, δηλαδή αντιστοιχεί στο νόμο που καθορίζει τη σχέση όλων των σημείων των ομοκεντρικών σφαιρών του. Εδώ δεν είναιδυνατόν να πάμε σε μια βαθύτερη ανάλυση αυτού του νόμου που η ουσία του απαιτεί χρήση της γλώσσας φιλοσοφικής οντολογίας και μαθηματικών. Δεν είναι γνωστό αν ο Τέσλα έχει εκφράσει τη θεωρία του σε αυτή τη μορφή, αλλά άφησε μερικά μηχανήματα που λειτουργούν, τουλάχιστον για τη σύγχρονη Φυσική, με εντελώς ανεξιχνίαστες αρχές. Πρόκειται για την αιθέρια γεννήτρια, δηλαδή την ηλεκτρομαγνητική σφαίρα με ένα πάντα το ίδιο ηλεκτρικό δυναμικό, ανεξάρτητα από την έξοδο, δηλαδή την εκροή της ενέργειας. Επίσης για τον ασύγχρονο κινητήρα που λειτουργεί με τα κύματαβαρύτητας των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος: ο κινητήρας ξεκινάει μόνος του σε ορισμένες εποχές του έτους, αντιδρώντας σε ένα συγκεκριμένο αστερισμό των πλανητών και επίσης σταματά να λειτουργεί όταν τελειώνει το συντονισμένο χρονικό διάστημα. Έχει κατασκευάσει και τη γνωστή πορφυρή Πλακέτα Τέσλα της οποίας οι θεραπευτικές ιδιότητες έχουν δοκιμαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους. Επιπλέον έχει αφήσει το φλοτέρ, ένα μεταλλικό δίσκο με αντι-βαρυτικέςιδιότητες που μετεωρίζεται στο ύψος που εξαρτάται από τη βαρύτητα του συγκεκριμένου πεδίου.

Ο αιθέριος χώρος είναι άπειρος σε όλες τις κατευθύνσεις. Έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό r (radius –ακτίνα) που σύμφωνα με το σφαιρικό νόμο ενσωματώνει τα σφαιρικά τμήματα της συνέχειας,τμήματα της οποίας είναι αποσπασματικά και ακριβή. Τα μέρη του δομημένου αιθέρα μπορούν να είναι συγχρονισμένα και ασυγχρόνιστα. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει μια συμπύκνωση των υποατομικών σωματιδίων, όπως όπως ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια. Αυτά τα σωματίδια σχηματίζονται από την συντονισμένη σύνθεση φωτονίων με τις ίδιες αρχές με τις οποίες τα φωτόνιαανεξαρτητοπούνται ως ξεχωριστές οντότητες στον αιθέρα. Ασυγχρόνιστα δηλαδή ασυντόνιστα μέρητου αιθέρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο χώρος στον οποίο τα συντονισμένα φωτόνια δημιουργού την ύλη.

Ο Πύργος του Τέσλα στο Γουόρντεκλιφ ήταν ένας Πυθαγόρειος ταλαντωτής! Τα Μαθηματικά της μετάδοσης των συμπλεγματικών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ήτανταυτόσημα με τα μυστικά δημιουργικά Μαθηματικά των Πυθαγορείων. Τα σύμβολα που έγραφε ο Τέσλα στις εξισώσεις του είχαν ξεκάθαρη φυσική ερμηνεία.

Η Αιθερική Τεχνολογία του Τέσλα έχει τις αρχές που βασίζονται στο επίπεδο της συμπαντικής ύπαρξης. Από αυτό το επίπεδο προάγεται και η διαχείριση του χώρου και του χρόνου. Δεν είναι ο ίδιος ο Πύργος, όσο οι αρχές του συντονισμού και της αρμονικής ταλάντωσης του Αιθέρα που είναι τόσο ισχυρές ώστε με την κατανόησή και την εφαρμογή τους μπορούν να λυθούν, χωρίς αμφιβολία όλα τα βασικά προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής όπως για παράδειγμα η μετατροπή της ενέργειας.

Με το δικό του vacuum tube ο Τέσλα παρήγαγε ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια, απευθείας απότην φυσική συνέχεια, δημιουργώντας τους σε οποιαδήποτε απόσταση. Αντί να αφήσει τη δέσμηπρωτονίων να ταξιδεύει μέσα στο χώρο προς ένα συγκεκριμένο τόπο, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για στιγμιαία δημιουργία αυθαίρετου αριθμού σωματιδίων σε οποιαδήποτε απόσταση.Το μέγεθος ηλεκτρονίων, πρωτονίων και νετρονίων επίσης με τίποτα δεν ήταν περιορισμένο. Ακριβώς το διαφορετικό τους μέγεθος, επειδή είναι δομικά στοιχεία του κάθε κόσμου στο σύμπαν, είναι η αιτία για την μετατόπιση του χρόνου μεταξύ των παράλληλων κόσμων, οι οποίοι όλοι ανήκουν στην ίδια βασική συνέχεια (continuum)...

Μετάφραση από τα Σέρβικα: Μίλιτσα Κοσάνοβιτς

zenithmag

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ