Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ: Μια Ιστορία Μετενσάρκωσης

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Μια Ιστορία Μετενσάρκωσης

Οι ζωές του Paul Gauguin και του Peter Teekamp
Πρόκειται για την ιστορία των δυο ζωγράφων: Πωλ Γκωγκέν και Πήτερ Τήκαμπ. Ο Πήτερ Τήκαμπ δεν αποδέχτηκε το γεγονός ότι ήταν η ενσάρκωση του Πωλ Γκωγκέν παρά μετά το 2005, όταν έλαβε μέρος σε ένα συνέδριο που οργάνωσε οWalter Semkiw, MD.
Σ’ εκείνο το συνέδριο συνάντησε και άλλους ανθρώπους που γνώριζαν για την μετενσάρκωση. Εκείνο τον καιρό ο Πήτερ ήταν ήδη 55 ετών. Ο Walter ζήτησε από τον Πήτερ να ζωγραφίσει πίνακες εμπνευσμένους από τον Γκωγκέν. Χωρίς καμία προσπάθεια ο Πήτερ ζωγράφισε μια πληθώρα από πίνακες που έμοιαζαν καταπληκτικά με τα έργα του Γκωγκέν. Είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι ο Πήτερ ξεκίνησε τη δημιουργία εκείνων των πινάκων στα 55 του, δηλαδή στην ηλικία που ο Γκωγκέν πέθανε.

Η ζωή και ο θάνατος του Πωλ Γκωγκέν

Ο ΓΚΩΓΚΈΝ ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΡΊΣΙ ΤΟ 1848. Ο ΠΑΤΈΡΑΣ ΤΟΥ ΉΤΑΝ ΈΝΑΣ ΓΆΛΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ ΚΑΙ Η ΜΗΤΈΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΌΤΑΝ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΡΟΎ.

Το 1849, όταν ο Πωλ ήταν μόλις ενός έτους, ο πατέρας του πέθανε εν πλω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της οικογένειας στη Νότια Αμερική. Η μητέρα του τότε έμεινε με τον μικρό Πωλ στο Περού, όπου και πέρασε την παιδική του ηλικία. Στην εφηβεία ο Πωλ επέστρεψε στη Γαλλία και μπήκε εσωτερικός σε Καθολικό σχολείο. Η καθολική του εκπαίδευση επηρέασε σημαντικά την τέχνη του. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν 19 χρονών. Τότε ο Γκωγκέν έγινε ναύτης και άρχισε να ταξιδεύει στον κόσμο με τον Γαλλικό εμπορικό στόλο και στη συνέχεια υπηρέτησε τη θητεία του στο Γαλλικό ναυτικό. Το 1872 έγινε χρηματιστηριακός πράκτορας ενώ παράλληλα άρχισε να ζωγραφίζει στον ελεύθερο χρόνο του. Για δέκα χρόνια δούλεψε ως πράκτορας, πριν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη ζωγραφική.

ΤΟ 1873, 25 ΕΤΏΝ, ΠΑΝΤΡΕΎΤΗΚΕ ΤΗΝ ΜΈΤΕ ΓΚΑΝΤ. ΤΟ ΖΕΥΓΆΡΙ ΑΠΈΚΤΗΣΕ ΠΈΝΤΕ ΠΑΙΔΙΆ. ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΓΝΏΡΙΣΕ ΤΟΥΣ ΖΩΓΡΆΦΟΥΣ ΠΙΣΆΡΟ ΚΑΙ ΣΕΖΆΝ. ΤΟ 1884 ΜΕΤΑΚΌΜΙΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΆΓΗ ΤΗΣ ΔΑΝΊΑΣ, ΠΑΤΡΊΔΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ ΤΟΥ. ΈΝΑ ΧΡΌΝΟ ΑΡΓΌΤΕΡΑ, ΌΜΩΣ, ΧΏΡΙΣΕ ΚΑΙ ΓΎΡΙΣΕ ΣΤΗ ΓΑΛΛΊΑ ΌΠΟΥ ΆΡΧΙΣΕ ΝΑ ΕΡΓΆΖΕΤΑΙ ΩΣ ΖΩΓΡΆΦΟΣ.

ΤΟ 1887 ΓΝΏΡΙΣΕ ΤΟΝ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ ΚΑΙ ΓΙΑ ΈΝΑ ΜΙΚΡΌ ΧΡΟΝΙΚΌ ΔΙΆΣΤΗΜΑ ΈΜΕΝΑΝ ΜΑΖΊ ΣΤΟ ΊΔΙΟ ΣΠΊΤΙ ΣΤΗΝ ΑΡΛ, ΌΠΟΥ ΖΩΓΡΆΦΙΖΑΝ. ΌΤΑΝ ΌΜΩΣ ΚΆΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΉ Ο ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ ΤΟΝ ΑΠΕΊΛΗΣΕ ΜΕ ΞΥΡΆΦΙ, Ο ΓΚΩΓΚΈΝ ΕΓΚΑΤΈΛΕΙΨΕ ΤΗΝ ΑΡΛ. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΈΝΟΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ, ΤΟ 1891 ΣΕ ΗΛΙΚΊΑ 43 ΕΤΏΝ Ο ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΈΝ ΠΟΎΛΗΣΕ 30 ΠΊΝΑΚΈΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΈΣΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΈΨΕΙ ΣΤΟΝ ΝΌΤΙΟ ΕΙΡΗΝΙΚΌ ΚΑΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΊ ΣΤΗΝ ΤΑΪΤΉ. ΕΚΕΊ, ΤΑ ΕΠΌΜΕΝΑ ΔΥΟ ΧΡΌΝΙΑ ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΣΕ ΤΑ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΆ ΤΟΥ ΈΡΓΑ.

ΣΤΟ ΠΑΡΊΣΙ ΓΎΡΙΣΕ ΤΟ 1893, ΑΛΛΆ ΕΠΈΣΤΡΕΨΕ ΓΡΉΓΟΡΑ ΣΤΗΝ ΤΑΪΤΉ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΤΟΥ ΤΑ ΠΈΡΑΣΕ ΣΕ ΑΠΌΛΥΤΗ ΦΤΏΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΚΉ ΥΓΕΊΑ. ΤΟ 1897 ΣΕ ΗΛΙΚΊΑ 49 ΕΤΏΝ ΈΠΑΘΕ ΣΟΒΑΡΉ ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΆΘΗΣΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΉΣΕΙ ΑΛΛΆ ΕΠΙΒΊΩΣΕ.

Το 1901 εξασθενημένος και σε διαμάχη με τις Γαλλικές αρχές της Ταϊτής, μετακόμισε στις Μαρκησίες Νήσους. Πέθανε το 1903 σε ηλικία 55 ετών. Τρία χρόνια μετά το θάνατό του τα έργα του εκτέθηκαν στο Φθινοπωρινό Σαλόνι (Salon d' Automne) και έκτοτε ξεκίνησαν η φήμη του και η δημοτικότητά του.

Ο ΠΗΤΕΡ ΤΗΚΑΜΠ ΩΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΕΝ

Ο ΠΉΤΕΡ ΤΉΚΑΜΠ ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΊΑ ΤΟ 1950, 47 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΈΝ. Ο ΠΑΤΈΡΑΣ ΤΟΥ ΉΤΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΌΣ ΚΑΙ Η ΜΗΤΈΡΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΊΑ.

Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν τεσσάρων. Μπήκε σε Καθολικό ορφανοτροφείο και έγινε παπαδοπαίδι και τραγουδούσε στη χορωδία της εκκλησίας. Όταν ήταν εννέα ετών η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε και ο Πήτερ μπόρεσε ν’ αφήσει το ορφανοτροφείο για να ζήσει με τη μητέρα του και τον πατριό του.
Στην ηλικία των δέκα, ο Πήτερ θυμάται πως μια λέξη βούιζε στ’ αυτιά του, «Γκο-Γκον, Γκο-Γκον» ή «Go-Gone», όπως έλεγε. Δεν μπορούσε να καταλάβει τη σημασία της και έτσι ρώτησε τον δάσκαλό του για να πάρει την απάντηση ότι τέτοια λέξη δεν υπάρχει στην Ολλανδική γλώσσα.

Έχει προταθεί ότι ο Πήτερ, στην πραγματικότητα, θυμόταν το όνομά του από την προηγούμενη ενσάρκωσή του ως Γκωγκέν. Αυτός ο τύπος ενθύμησης παρατηρήθηκε και στην περίπτωση του Αμερικανού διπλωμάτη Wayne Peterson, ο οποίος δεν απαντούσε όταν οι γονείς του τον φώναζαν με το όνομά του, ενόσω ήταν μικρός. Εκνευρισμένοι εκείνοι τον ρώτησαν «και πώς θέλεις να σε φωνάζουμε;» και ο μικρός Wayne τους δήλωσε: «το όνομά μου είναι Francesco Foscari» αν και δεν είχε ιδέα για ποιο λόγο το έλεγε. O Wayne ανακάλυψε το λόγο μετά από πολλές δεκαετίες, όταν κατάλαβε ότι αυτό ήταν το όνομά του στην προηγούμενη ενσάρκωσή του. Υπάρχουν και άλλες ίδιες περιπτώσεις ανθρώπων που σε μικρή ηλικία θυμόντουσαν το όνομα της προηγούμενης ενσάρκωσής τους, όπως είναι η Μπάρμπρο Κάρλεν.

ΣΑΝ ΤΗΝΈΙΤΖΕΡ Ο ΠΉΤΕΡ ΆΡΧΙΣΕ ΝΑ ΣΧΕΔΙΆΖΕΙ. ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΝΑ ΣΧΕΔΙΆΖΕΙ ΣΚΊΤΣΑ ΠΟΥ Ο ΓΚΩΓΚΈΝ ΕΊΧΕ ΚΆΝΕΙ ΕΚΑΤΌ ΧΡΌΝΙΑ ΝΩΡΊΤΕΡΑ, ΠΑΡΌΛΟ ΠΟΥ Ο ΠΉΤΕΡ ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΔΕΝ ΕΊΧΕ ΚΑΜΊΑ ΓΝΏΣΗ ΓΙΑ ΕΚΕΊΝΑ ΤΑ ΣΚΊΤΣΑ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΈΝ. Ο ΠΉΤΕΡ ΤΉΚΑΜΠ ΈΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΎΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΣΚΊΤΣΩΝ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΈΝ, ΌΤΑΝ ΉΤΑΝ 53 ΕΤΏΝ.

Ο ΠΉΤΕΡ ΠΉΡΕ ΠΤΥΧΊΟ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΙΣ ΚΑΙ ΌΠΩΣ Ο ΓΚΩΓΚΈΝ ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΙΈΡΑ ΤΟΥ ΩΣ ΜΆΝΑΤΖΕΡ ΣΕ ΕΜΠΟΡΙΚΆ ΜΑΓΑΖΙΆ. ΆΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΎΕΙ, ΕΠΙΣΚΈΦΤΗΚΕ ΤΗΝ ΙΝΔΊΑ, ΤΟ ΙΣΡΑΉΛ, ΤΗΝ ΑΊΓΥΠΤΟ, ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΊΑ, ΖΏΝΤΑΣ ΣΤΑ ΜΈΡΗ ΑΥΤΆ ΑΡΚΕΤΌ ΚΑΙΡΌ ΚΆΝΟΝΤΑΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΊΕΣ. ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ ΜΕΤΑΝΆΣΤΕΥΣΕ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. ΤΟ 1972 ΕΓΚΑΤΑΣΤΆΘΗΚΕ ΣΤΟ ΣΑΙΝΤ ΚΛΆΟΥΝΤ ΤΗΣ ΜΙΝΕΣΌΤΑ ΌΠΟΥ ΆΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΊΖΕΙ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΆ, ΠΙΑ.

ΑΥΤΌ ΘΥΜΊΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΈΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΊΑ ΑΠΌ ΤΗ ΔΑΝΊΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΚΊΝΗΜΆ ΤΟΥ ΩΣ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΗΣ ΠΛΉΡΟΥΣ ΩΡΑΡΊΟΥ. ΕΠΊΣΗΣ, ΈΝΑΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΡΏΤΟΥΣ ΠΊΝΑΚΕΣ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΈΝ ΉΤΑΝ ΤΟ «ΤΟΠΊΟ ΤΟΥ ST. CLOUD». Η ΠΌΛΗ ST. CLOUD ΤΗΣ ΜΙΝΕΣΌΤΑ ΈΛΑΒΕ ΤΟ ΌΝΟΜΆ ΤΗΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΉ ΟΜΏΝΥΜΗ ΠΌΛΗ.

Τι σχέση έχει η γαλλική πόλη St. Cloud και η πόλη St. Cloud της Μινεσότα; Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, ένα άτομο αναγνωρίζει υποσυνείδητα πως ένας τόπος εμπεριέχει ένα συμβολικό νόημα για τη ζωή του σε κάποια του ενσάρκωση. Παρόλο που ο Πήτερ δεν είχε συνειδητή επίγνωση ότι ο Γκωγκέν ζούσε σε μια πόλη με το ίδιο όνομα στη Γαλλία, ο υποσυνείδητος νους του το γνώριζε και η έλξη που προερχόταν από την ψυχή του τον επηρέασε και επέλεξε να ζήσει σε μια ομώνυμη πόλη.

Στη Μινεσότα ο Πήτερ Τήκαμπ παντρεύτηκε μια γυναίκα με το όνομα Άντζελα και το ζευγάρι απέκτησε δυο παιδιά. Ο Πήτερ δούλευε ως μάνατζερ και επιπλέον πουλούσε τους πίνακες που ζωγράφιζε. Κάποιες φορές τον πλησίασαν άνθρωποι που του μίλησαν για περασμένες ζωές και μετενσάρκωση. Ένα άτομο του είπε μάλιστα ότι είχε ξαναζήσει στη Γαλλία με το όνομα Πωλ. Ο Πήτερ δεν ήξερε τι να πει για εκείνα τα σχόλια, αν και ήταν ανοιχτός στο θέμα της μετενσάρκωσης. Μάλιστα είχε εκμυστηρευτεί σε φίλους ότι σε ηλικία 19 ετών είχε διαβάσει το βιβλίο ‘Σιντάρτα’ του Χέρμαν Έσσε και είχε βγάλει το συμπέρασμα πως η μετενσάρκωση είναι η μοναδική πνευματική φιλοσοφία που ενσωματώνει τη «δικαιοσύνη και την ευθύτητα» και παρέχει «ίσες ευκαιρίες για τον καθένα».

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Πήτερ δεν έδινε μεγάλη σημασία στις αναφορές των ανθρώπων που του μιλούσαν για τις προηγούμενες ζωές του, απλά διασκέδαζε με τα λεγόμενά τους.
Αυτό άλλαξε το 1979, όταν ήταν 29 ετών. Η γυναίκα του, Άντζελα, του είπε μια μέρα, δείχνοντάς του ένα βιβλίο με ένα πορτραίτο του Πωλ Γκωγκέν, ότι είχε βαθιά πειστεί πως ήταν η ενσάρκωση του Γάλλου ζωγράφου. Η επιμονή της γυναίκας του τον έκανε να σκεφτεί ξανά τις λέξεις «Γκο-Γκον, Γκο-Γκον» που άκουγε στο νου του όταν ήταν μικρός. Παρατήρησε ακόμα πως έμοιαζε πολύ με τον Γκωγκέν. Αλλά ακόμα δεν είχε πειστείπλήρως.

Λίγο αργότερα το ζευγάρι χώρισε και ο Πήτερ μετακόμισε στην Αριζόνα όπου άνοιξε γκαλερί. Τον είλκυε πολύ ο πολιτισμός των Ινδιάνων, όπως τον Γκωγκέν είλκυε η ζωή στην Ταϊτή.
Αμέσως μετά την εγκατάστασή του στην Αριζόνα, ο Πήτερ γνώρισε μια γυναίκα που έκανε αναδρομές σε περασμένες ζωές και είπε να δοκιμάσει. Έτσι, το 1980 είδε πως σε μια προηγούμενη ζωή του ήταν όντως ζωγράφος. Πρόσεξε πως ο δρόμος κάτω ήταν καλντερίμι, ίσως το Παρίσι. Είδε τον εαυτό του να ανεβαίνει τη στενή, σκοτεινή σκάλα ενός βρώμικου και στενάχωρου στούντιο. Έμοιαζε σαν να είχε χρόνια να καθαριστεί. Παρατήρησε λερωμένα, παρατημένα πινέλα και βίωσε ένα τρομερά δυσάρεστο αίσθημα κατάθλιψης που όμοιό του δεν είχε ποτέ νιώσει. Βίωσε μοναξιά, απόρριψη και την αίσθηση ότι ήταν παρεξηγημένος. Δεν είναι σίγουρο αν σ’ εκείνη την αναδρομή ‘άγγιξε’ τη ζωή του Γκωγκέν. Αλλά αυτά που ανακάλυψε δεν του άρεσαν.

Και κατ’ αρχήν, δεν του άρεσε το στυλ του Γκωγκέν, το οποίο θεωρούσε πρωτόγονο, ημιτελές κάτι σαν καρτούν. Το στυλ του Πήτερ είναι πολύ πιο ρεαλιστικό. Για να καταλάβετε τη διαφορά των στυλ, θα δείτε παρακάτω το πορτραίτο της κόρης του Γκωγκέν, Αλίν, και το πορτραίτο της Αμάντα, κόρης του Πήτερ που πέθανε στη γέννα. Η γυναίκα του Πήτερ ήθελε ένα πορτραίτο της κόρης της που δεν πρόλαβε να γεννηθεί, κάτι που ζήτησε να φτιάξει ο Πήτερ, ο οποίος, όπως είναι φυσικό δεν την είχε δει ποτέ και την ζωγράφισε χρησιμοποιώντας την φαντασία του.

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσετε τις ομοιότητες στην εμφάνιση της Αλίν Γκωγκέν και της Αμάντα. Η ζωγραφική της Αμάντα είναι πολύ πιο ρεαλιστική με πολλές λεπτομέρειες αντικειμένων στο φόντο που αντανακλά το στυλ του Πήτερ την σύγχρονή εποχή.

Επιπροσθέτως, τον Πήτερ έθλιβε και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζαν πολλοί τον Γκωγκέν, ότι δηλαδή είχε εγκαταλείψει παιδιά και γυναίκα για να ακολουθήσει την τέχνη του. Τέλος, ο Γκωγκέν είχε πεθάνει από αφροδίσιο νόσημα, κάτι που ο Πήτερ απεχθανόταν. Με λίγα λόγια, ο Γκωγκέν δεν ήταν αρεστός στον Πήτερ.
Το 1988 συνέβη μια περίεργη ιστορία στον Πήτερ. Ένας εύσωμος 55άρης χειροπράκτης έγινε φίλος του Πήτερ και για μια περίοδο δυο μηνών του έκανε το τραπέζι γύρω στις δυο με τρεις φορές τη βδομάδα. Ο Πήτερ, αν και ένιωθε ευγνωμοσύνη, άρχισε να αναρωτιέται ποιο να ήταν το κίνητρο. Πίστευε πως ο χειροπράκτης αναζητούσε έναν ρομαντικό δεσμό μαζί του και αποφάσισε να του κόψει κάθε ελπίδα. Όταν όμως του είπε ότι δεν ενδιαφερόταν για τέτοιου είδους σχέση, επειδή ήταν ετεροφυλόφιλος, ο χειροπράκτης σηκώθηκε όρθιος με κατακόκκινο πρόσωπο, και αρπάζοντας τον Πήτερ από το πουκάμισο του δήλωσε: «Είσαι η ενσάρκωση του Πωλ Γκωγκέν».
Ο Πήτερ σοκαρίστηκε. Ο άνδρας δεν μπορούσε να ξέρει για τις προηγούμενες εμπειρίες του Πήτερ αναφορικά με τον Γκωγκέν. Ο χειροπράκτης έφυγε και δεν τον ξαναείδε ποτέ.Mέχρι τώρα, δυο άνθρωποι του είχαν πει ότι ήταν η ενσάρκωση του Γκωγκέν. Η πρώην γυναίκα του και ο χειροπράκτης, ένας άγνωστος!

ΤΟ 1989 ΣΥΝΈΒΗΣΑΝ ΔΥΣΆΡΕΣΤΑ ΓΕΓΟΝΌΤΑ, ΌΤΑΝ Ο ΠΉΤΕΡ ΉΤΑΝ 39 ΕΤΏΝ. Ο ΙΔΙΟΚΤΉΤΗΣ ΤΟΥ ΧΏΡΟΥ ΠΟΥ ΕΊΧΕ ΤΗΝ ΓΚΑΛΕΡΊ ΤΟΎ ΈΚΑΝΕ ΈΞΩΣΗ, ΕΠΕΙΔΉ ΚΆΠΟΙΟΣ ΆΛΛΟΣ ΈΔΙΝΕ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ ΕΝΟΊΚΙΟ. ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΕΚΕΊΝΗ ΒΔΟΜΆΔΑ Η ΣΎΝΤΡΟΦΌΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΈΛΕΙΨΕ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΛΊΓΟ ΈΠΑΘΕ ΈΝΑ ΣΟΒΑΡΌ ΤΡΟΧΑΊΟ ΑΤΎΧΗΜΑ ΚΑΤΆ ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΚΑΤΑΣΤΡΆΦΗΚΕ ΟΛΟΣΧΕΡΏΣ ΤΟ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΌ ΤΟΥ. ΞΑΦΝΙΚΆ Ο ΠΉΤΕΡ ΈΝΙΩΣΕ ΌΤΙ ΈΧΑΣΕ ΤΑ ΠΆΝΤΑ, ΌΣΑ ΕΊΧΕ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΚΑΙ ΘΈΛΗΣΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΉΣΕΙ.

ΑΠΟΦΆΣΙΣΕ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΊ ΣΤΗΝ ΈΡΗΜΟ. ΑΓΌΡΑΣΕ ΈΝΑ ΠΙΣΤΌΛΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΠΟΥΚΆΛΑ ΟΥΊΣΚΥ ΚΑΙ ΠΉΓΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΆ ΤΗΣ ΕΡΉΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΖΌΝΑΣ. ΕΥΤΥΧΏΣ, ΕΠΕΙΔΉ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΣΥΝΗΘΙΣΜΈΝΟΣ ΣΤΟ ΠΟΤΌ, ΜΕΤΆ ΤΙΣ ΠΡΏΤΕΣ ΓΟΥΛΙΈΣ ΈΠΕΣΕ ΑΝΑΊΣΘΗΤΟΣ ΑΠΌ ΤΟ ΑΛΚΟΌΛ ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΆΒΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΊ. ΘΥΜΗΘΕΊΤΕ ΌΤΙ ΚΑΙ Ο ΓΚΩΓΚΈΝ ΕΊΧΕ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΊ. ΤΟ ΊΔΙΟ ΜΟΤΊΒΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΌΤΑΝ. ΓΙΑΤΊ; ΕΠΕΙΔΉ ΣΕ ΚΆΘΕ ΕΝΣΆΡΚΩΣΗ ΚΟΥΒΑΛΆΜΕ ΤΙΣ ΊΔΙΕΣ ΕΝΈΡΓΕΙΕΣ. ΚΑΙ ΈΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΆΣΗ ΝΑ ΜΠΛΈΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΊΔΙΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΊΕΣ. ΑΝΤΙΔΡΟΎΜΕ, ΕΠΊΣΗΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΤΡΌΠΟ.

Ο ΓΚΩΓΚΈΝ ΚΑΙ Ο ΤΉΚΑΜΠ ΌΤΑΝ Η ΖΩΉ ΤΟΥΣ ΉΤΑΝ ΣΊΓΟΥΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ, ΉΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟΙ, ΠΑΡΌΛΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΡΆΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΣΦΆΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΝΗΓΉΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΌ ΤΟΥΣ ΌΝΕΙΡΟ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, ΌΤΑΝ ΉΡΘΑΝ ΑΝΤΙΜΈΤΩΠΟΙ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΚΡΊΣΗ, ΈΠΑΘΑΝ ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΈΚΤΗΣΑΝ ΤΆΣΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΊΑΣ ΠΑΡΌΛΟ ΠΟΥ ΑΠΈΤΥΧΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ.

ΌΤΑΝ Ο ΠΉΤΕΡ ΞΎΠΝΗΣΕ ΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΠΡΩΙΝΌ ΣΤΗΝ ΈΡΗΜΟ, ΕΊΧΕ ΔΥΝΑΤΌ ΠΟΝΟΚΈΦΑΛΟ. ΠΉΡΕ ΤΗΝ ΑΠΌΦΑΣΗ ΠΩΣ ΧΡΕΙΑΖΌΤΑΝ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΜΙΑ ΝΈΑ ΑΡΧΉ ΚΑΙ ΌΤΙ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΊΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΙΦΌΡΝΙΑ. ΑΝΤΙΛΉΦΘΗΚΕ ΑΚΌΜΑ ΌΤΙ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΖΕ ΜΕ ΆΡΝΗΣΗ ΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥ ΩΣ ΓΚΩΓΚΈΝ ΚΑΙ ΌΤΙ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΣΕΙ ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΕΝΣΆΡΚΩΣΗ ΜΕ ΠΙΟ ΑΝΟΙΧΤΌ ΝΟΥ.

ΣΑ ΓΎΡΙΣΕ ΣΤΗΝ ΠΌΛΗ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΉΘΗΚΕ ΌΤΙ ΤΟ ΠΡΏΗΝ ΑΦΕΝΤΙΚΌ ΤΟΥ ΣΤΟ ΛΙΑΝΕΜΠΌΡΙΟ ΤΟΥ ΕΊΧΕ ΜΙΑ ΝΈΑ ΔΟΥΛΕΙΆ ΣΤΟ ΑΤΑΣΚΑΔΈΡΟ ΤΗΣ ΚΑΛΙΦΌΡΝΙΑΣ, ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΈΣΤΕΛΝΕ ΈΝΑ ΦΟΡΤΗΓΌ ΝΑ ΤΟΝ ΠΆΡΕΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΙΖΌΝΑ. ΤΌΤΕ ΚΑΤΆΛΑΒΕ ΠΩΣ ΑΠΌ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΠΉΡΕ ΤΗΝ ΑΠΌΦΑΣΗ ΝΑ ΠΆΡΕΙ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΆ ΤΗΝ ΕΝΣΆΡΚΩΣΉ ΤΟΥ ΩΣ ΓΚΩΓΚΈΝ, ΤΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΆΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΕΎΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΑΛΆ. ΝΑ «ΑΝΘΊΖΟΥΝ» ΌΠΩΣ ΕΊΠΕ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ.

Ο ΠΉΤΕΡ ΤΑ ΠΉΓΕ ΚΑΛΆ ΔΙΕΥΘΎΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΌ ΣΤΟ ΑΤΑΣΚΑΔΈΡΟ ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΠΉΡΕ ΠΡΟΑΓΩΓΉ ΚΙ ΈΓΙΝΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΕΝΌΣ ΟΛΌΚΛΗΡΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΎ ΚΈΝΤΡΟΥ ΣΤΟ ΧΌΛΙΣΤΕΡ ΤΗΣ ΚΑΛΙΦΌΡΝΙΑΣ. ΕΚΕΊ, ΤΟ 1991 ΣΥΝΆΝΤΗΣΕ ΤΗ ΜΙΣΈΛ ΜΟΣΈΥ ΠΟΥ ΔΟΎΛΕΥΕ ΣΤΟ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΌ ΤΜΉΜΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΉΣ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑΣ.

ΤΟ 1997 Ο ΠΉΤΕΡ ΈΓΙΝΕ ΓΡΑΦΊΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ, ΕΝΏΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΛΉΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΣΧΌΛΗΣΉ ΤΟΥ. Η ΜΙΣΈΛ ΈΓΙΝΕ Ο ΜΈΝΤΟΡΆΣ ΤΟΥ. ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΈΝΙΩΣΑΝ ΜΕΓΆΛΗ ΣΥΜΠΆΘΕΙΑ Ο ΈΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΆΛΛΟ ΚΑΙ ΈΓΙΝΑΝ ΚΟΛΛΗΤΟΊ ΦΊΛΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΤΟΥΣ ΟΔΉΓΗΣΕ ΣΤΟ ΝΑ ΨΆΧΝΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΊΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΩΓΚΈΝ. ΣΕ ΜΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΊΑ ΤΟΥ ΓΆΛΛΟΥ ΖΩΓΡΆΦΟΥ ΕΊΔΑΝ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ ΤΟΥ ΓΚΩΓΚΈΝ ΚΑΙ ΤΌΤΕ Ο ΠΉΤΕΡ ΑΝΑΦΏΝΗΣΕ, «ΚΟΊΤΑ, ΕΊΣΑΙ ΕΣΎ!» Η ΟΜΟΙΌΤΗΤΑ ΉΤΑΝ ΑΝΑΝΤΊΡΡΗΤΗ.

Τα επόμενα χρόνια συνέχισαν να συλλογίζονται πάνω στην ιδέα ότι μπορεί να ήταν οι ενσαρκώσεις του Γκωγκέν και της γυναίκας του, Μέτε. Το 1999 ο Πήτερ αναχώρησε για ένα γύρο του κόσμου τεσσάρων χρόνων, ενώ κράτησε επαφή με τη Μισέλ, αλληλογραφώντας, όπως έκανε και ο Γκωγκέν με τη Μέτε, όντας στην Ταϊτή.

Στο μεταξύ, η Μισέλ εγκαταστάθηκε στην Ουάσιγκτον για να είναι κοντά στην οικογένειά της και στον παιδικό της έρωτα. Εκεί άρχισε να κάνει ενδελεχή έρευνα για τον Γκωγκέν και βρήκε τα πρώτα σκίτσα του ζωγράφου. Ήταν τότε που αντιλήφθηκε ότι ο Πήτερ, στα νιάτα του επαναλάμβανε ζωγραφίζοντας ασυνείδητα τα ίδια σκίτσα. Όταν ο Πήτερ επέστρεψε στις ΗΠΑ το 2003, η Μισέλ του έδειξε τα σκίτσα που ο Πήτερ βρήκε εκπληκτικά.

Σε αυτή τη ζωή ο Πήτερ και η Μισέλ δεν έγιναν ζευγάρι, αλλά πολύ καλοί φίλοι.
Η συνάντηση του Πήτερ με την Μισέλ στην Καλιφόρνια δεν ήταν καθόλου τυχαία αλλά προκαθορισμένη από τους ίδιους. Είναι θαυμαστό ότι συνάπτουμε συμβόλαια πριν από τη γέννησή μας για να συναντηθούμε με τους ανθρώπους που γνωρίζουμε στις προηγούμενες ζωές μας.