Φαίνονται αυτοί που μιλούν προσωπικά σε αντίθεση με αυτούς που μιλούν με κάποια ευρύτερη κριτική επίγνωση.
Φαίνονται αυτοί που ψάχνουν οπαδούς και αυτοί που «διώχνουν» τους οπαδούς.
Φαίνονται αυτοί που κρίνουν και μιλούν για μη κρίση και διαχωριστική σκέψη.
H ασυνείδητη κρίση δεν είναι αυτοέκφραση, είναι εγωιστική επιβεβαίωση, είναι προβολή ενός «εγώ» που πασχίζει να ακουστεί.
Η πραγματική ταπείνωση βρίσκεται μέσα στον κόσμο, όχι έξω από αυτόν.
Φαίνονται αυτοί που διακατέχονται από μια ρομαντική αισθησιακή πνευματικότητα. Βέβαια, και πάλι, ο καθένας και η καθεμία καταλαβαίνει ότι θέλει, υπάρχει απόλυτη Ελευθερία.
{Θα μπορούσαν άραγε οι άγιοι και οι φωτισμένοι άνθρωποι να είναι ψυχικά διαταραγμένοι; Να ένα ερώτημα. Θα μπορούσε ο Χριστός να ήταν απλά ένας ανόητος που εκτέθηκε σε ακόμα μεγαλύτερους ανόητους; Ή μήπως οι ανόητοι είναι αυτοί που προσπαθούν να γίνουν Χριστοί;}
ΌΤΑΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ προβάλλουμε τις δικές μας ανασφάλειες στους άλλους, την δική μας άγνοια.
Τι ωραία που θα ήταν αν οι άνθρωποι επικοινωνούσαμε χωρίς να κρίνουμε, χωρίς να δαχτυλοδείχνουμε, ούτε καν έμμεσα ούτε καν με καλή πρόθεση.
Αλλά από την στιγμή που θα διαφωνήσουμε εσωτερικά ή εξωτερικά με κάτι/κάποιον κρίνουμε. Η κρίση όμως διαφοροποιείται ανάλογα με το πως εσωτερικεύεται και εξωτερικεύεται στον κάθε άνθρωπο.
Σε τελική ανάλυση ο κάθε άνθρωπος εκφράζει την δικιά του αλήθεια, όσο καλή ή κακή και αν είναι, σε εμάς, μένει η διαχείριση αρνητικών ή θετικών εντυπώσεων.
Τελικά, έχουμε 2 ιδιότητες: αυτήν του θεατή και αυτήν του εκφραστή.
Όσο πιο αγνό είναι ένα Όν τόσο μεγαλύτερη και η θυσία του. Ως προς αυτό εμείς οι άνθρωποι έχουμε την μεγαλύτερη ευθύνη να αναγνωρίσουμε και να κερδίσουμε την Αγνότητα.
Δεν υπάρχει φώτιση....πέρα από την σκέψη.
Η σκέψη δεν είναι κάτι κακό.
Δεν υπάρχει καν φώτιση. Υπάρχουν μόνο διάφορα επίπεδα επίγνωσης.
Υπάρχει λοιπόν μόνο κατάσταση Βιώματος αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια φώτιση.
Ο άνθρωπος είναι ολοκληρωμένος, είναι φωτεινός αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια φώτιση.
Εκεί (λογικά) τελειώνουν όλες οι εσωτερικές και εξωτερικές προσδοκίες.
Ο άνθρωπος είναι Αναζητητής.
Έτσι υπάρχουν μόνο επίπεδα Αυτοπαρατήρησης με κέντρα Αυτοανάμνησης.
Αφού, καθώς αφυπνίζεται ο άνθρωπος αφυπνίζονται και τα προβλήματα του, αλλά ακόμα και τα προβλήματα του δεν υπάρχουν καν τώρα.
Ο άνθρωπος όπως και η φύση είναι ένα Μεταβατικό ον. Τι πιο ξεκάθαρο.
Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις πληροφορίες γιατί είναι μέρος της εξέλιξης μας.
Όλες οι πληροφορίες συσσωρεύονται στο ασυνείδητο.
Δουλειά μας είναι να το κρατάμε καθαρό.
Τι είναι το Απόλυτο, αναρωτιέται κανείς.
Υπάρχουν άνθρωποι που συνεχώς εξελίσσονται, άνθρωποι που τα παρατάνε εύκολα, άνθρωποι που φτάνουν στην «πηγή» αλλά δεν «πίνουν νερό».
Πως/ποιον μπορείς να κατηγορήσεις;
Όταν γινόμαστε καλοί σε κάτι, να, ίσως, αυτό είναι το Απόλυτο.
Σταματάει αυτό; Δεν ξέρω.
Μπορείς να γίνεις σε όλα καλός; Δεν ξέρω.
Αν δεν γνωρίζω τι είναι το Απόλυτο, μπορώ ίσως να μιλώ γι΄ αυτό ως Ιδέα, αλλά αν δεν το γνωρίζω, αν δεν το βιώνω πως μπορώ να λέω ότι: Αυτό Είναι.
Δεν μπορώ, μπορώ;.
Αντώνης Χαρατσής
1. ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ «ΕΓΚΩΜΙΟ» ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ
metavatismos
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.