Οι νόμοι της Μαγείας (α’ μέρος)

Ο πιο διάσημος ορισμός –και πιθανώς ο σωστότερος στην αξιωματική του καθαρότητα – για την Μαγεία έρχεται από το αφοσιωμένο της Θηρίο Άλιστερ Κρόουλυ: Μαγεία είναι η Επιστήμη και η Τέχνη του να προκαλείς την Αλλαγή σε συμφωνία με τη Βούληση».

Πριν τα μπεστ-σέλλερ τύπου το «Μυστικό» και την ατέλειωτη σειρά για τον Νόμο της  Έλξης, το πασπαρτού κλειδί για την πρόκληση μαγικών αλλαγών, πριν τις  θεωρίες για κβαντικές νομοτέλειες και θαυματουργά συμβάντα, πριν την Chaos Magic, τα κινήματα Wicca, τους νεοπαγανιστές, η αλήθεια που διατυπώνει άμεσα ο Κρόουλυ εμπεριέχει όλα τα συστατικά στοιχεία της μαγικής πράξης. Ο επιδιωκόμενος στόχος της Αλλαγής, η κινητήρια ισχύς της Βούλησης, η γνώση (επιστήμη/know how) της πρόκλησης και εκτέλεσης του μαγικού φαινομένου και η τέχνη, ο τρόπος και η ενέργεια, η επινοητικότητα, η δημιουργικότητα με την οποία αυτό επιτελείται είναι βασικοί πυλώνες του Μαγικού Συστήματος.

Ένας άλλος από τους ορισμούς που της έχουν δοθεί είναι πως «η Μαγεία είναι η κατεξοχήν Τέχνη, που εμπεριέχει όλες τις άλλες τέχνες».  Είναι όμως και Επιστήμη-Γνώση και όπως κάθε επιστήμη που σέβεται τον εαυτό της έχει τους νόμους της- αξιωματικές προτάσεις που έχουν παρατηρηθεί, εφαρμοστεί και επαληθευτεί από απανωτά «μαγικά πειράματα» στη διάρκεια του χρόνου.

Αυτούς τους νόμους, 20 τον αριθμό, τους συνοψίζει ένας νεαρός εκπαιδευόμενος(;) σίγουρα πάντως ιστορικός της μαγείας, ο  Bill Whitcomb, σε ένα συγκεντρωτικό έργο που τιτλοφορεί «Ο Σύντροφος ενός Μάγου». Τους παραθέτουμε σε δύο μέρη, α’ και β’, λόγω έκτασης αλλά και για να έχετε τον χρόνο να τους εμπεδώσετε:

1. Ο νόμος της Θέασης του ΚόσμουΟ κόσμος που αντιλαμβανόμαστε είναι η διάδραση, η μίξη, του αντικειμενικά άγνωστου κόσμου και του εαυτού μας. Αλλάζοντας την προσωπική θέαση του κόσμου δεν αλλοιώνεται ο αντικειμενικός, αιώνιος κόσμος αλλά αλλάζει ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε. ΄Ετσι μεταβάλλοντας την δική μας ματιά προκαλούμε αλλαγές οι οποίες είναι πραγματικές για μας. Δεν μπορείς να παρατηρείς ένα φαινόμενο χωρίς να επιφέρεις αλλαγές στη μορφή του.

2. Ο νόμος της ΠροσοχήςΌσο περισσότερα στοιχεία αναζητεί κάποιος για να υποστηρίξει μια συγκεκριμένη κατάσταση, ένα συμπέρασμα ή μια άποψη, τόσο περισσότερα θα βρει.  Επαναπροσδιορίζοντας την προσοχή μας τροποποιούμε τον κόσμο μας. Όπως είπε ο Lewis Carroll “Ό,τι σου λέω τρεις φορές βγαίνει αληθινό”.

3. Ο νόμος της ΣυγχρονικότηταςΗ Συγχρονικότητα είναι όρος που δημιουργήθηκε από τον Καρλ Γιουνγκ για να περιγράψει συμπτώσεις που έχουν κάποιο νόημα και οι οποίες δεν μπορούν να εξηγηθούν από τον νόμο αιτίας-αποτελέσματος. Είναι συμβάντα που συνδέονται περισσότερο από μοτίβα (νόημα) και λιγότερο από τον χρόνο.

4. Ο νόμος της Σχετικής Αλήθειας
Κάθε δήλωση είναι αληθινή από μια άποψη, λανθασμένη από μια άλλη και χωρίς νόημα κατά μία έννοια. Από μια άποψη «Τίποτα δεν είναι αληθινό. Όλα είναι επιτρεπτά».

5. Ο νόμος του Πραγματισμού
Εάν δουλεύει είναι πραγματικό. Μια άποψη για τον κόσμο νομιμοποιείται από τη στιγμή που βοηθά κάποιον να πετύχει τους στόχους του. Από αυτή την άποψη, ελάχιστοι άνθρωποι είναι εντελώς τρελοί. Αλλά και πολύ λίγοι είναι εντελώς υγιείς.

6. Ο νόμος του ΠαράδοξουΚαμία άποψη ή γνώση δεν εμπεριέχει τον κόσμο ολόκληρο. Δύο μοντέλα (ή νόμοι) μπορεί να αντικρούουν ο ένας τον άλλο και ωστόσο να είναι εξίσου αληθινοί στο δικό τους πλαίσιο. Το κόλπο είναι να γυρίζεις τον διακόπτη και να μετακινείσαι από το ένα μοντέλο στο άλλο όταν χρειάζεται.

7. Ο νόμος της ΕνότηταςΤα πάντα (διαμέσω του χωροχρόνου) αλληλοσυνδέονται, άμεσα ή έμμεσα.

8. Ο νόμος της ΑντανάκλασηςΌπως πάνω έτσι και κάτω, σύμφωνα με το διάσημο αξίωμα του Ερμή του Τρισμέγιστου. Ο μικρόκοσμος είναι ο μακρόκοσμος. Το μέρος εμπεριέχει το όλον. Κάθε άτομο εμπεριέχει την εικόνα του σύμπαντος. Όταν η εσωτερική εικόνα συντονιστεί με την εξωτερική, η αλλαγή στην πρώτη προκαλεί αλλαγή και στην δεύτερη. Αυτή είναι η βάση όλων των μαντικών συστημάτων όπως το Ι Τσινγκ και τα Ταρώ. Κατά μία έννοια αυτή η αναλογία νομιμοποιεί την ρήση ότι είμαστε φτιαγμένοι κατ’ εικόνα του Θεού. Το σύμπαν είναι εντός μας και έξω από εμάς.

9. Ο νόμος των ΣυσχετισμώνΕάν δύο πράγματα, Α και Β έχουν κάτι κοινό, αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τα επηρεάσει και τα δύο. Ομοίως, το Α και το Β έχουν αμοιβαία επίδραση το ένα στο άλλο. Όσο περισσότερο συσχετίζονται τόσο μεγαλύτερη είναι η αλληλεπίδρασή τους. Ο νόμος των Συσχετισμών μπορεί να σπάσει σε δύο μικρότερους νόμους: Τον νόμο της Ομοιότητας όπου το αίτιο και το αποτέλεσμα μοιάζουν το ένα στο άλλο, π.χ. μια λιτανεία για την πρόκληση βροχής δημιουργεί σταγόνες νερού να πέφτουν από τον ουρανό. Αυτή είναι η βάση της «συμπαθητικής μαγείας». Και τον νόμο της Μετάδοσης που λέει πως κάθε δράση είναι ενεργειακή ανταλλαγή. Το να έχεις δύναμη πάνω σε κάτι σημαίνει πως και αυτό επίσης έχει δύναμη πάνω σε σένα. Με το να αντιστέκεσαι σε αυτό σημαίνει πως το διατηρείς. Δύο αντίθετα, διατηρούν το ένα την ουσία του άλλου.

10. Ο νόμος της ΣύνδεσηςΚάθε δράση είναι ανταλλαγή ενέργειας.

Οι νόμοι είναι από το βιβλίο του Bill Whitcomb, A Magician’s Companion, Llewellyn Publications, MN, USA, 1993.

Οι νόμοι της Μαγείας (β’ μέρος)

Άρης Χανδρής

indigoblue

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ