Τί είναι έκσταση ;
Το ξύπνημα και η απελευθέρωση φυλακισμένων συναισθημάτων, καθώς και η δυνατότητα αποκαλύψεως των θείων χαρακτηριστικών του ανθρώπου. Χαρακτηριστικά τα οποία διεγείρονται σπανίως, είτε απο ΓΝΩΣΗ, είτε απο εξωτερικό ερέθισμα.
Η πιο ζωτική λειτουργία του ανθρώπου είναι η φαντασία που ξεπερνά την λογική και τις φυσικές επιδράσεις, οδηγώντας σε άγνωστους και ανεξερεύνητους δρόμους, που δημιουργούν σε υπερβατικά έργα.
Όταν υλοποιείται το όραμα της φαντασίας, τότε αυτό εξηγείται με την λογική. Ακόμη όταν η βούληση βρίσκεται σε ουδέτερη ή νεκρή κατάσταση- δόνηση, τότε η ελευθερία του ατόμου είναι πραγματική. Αυτό συμβαίνει διότι η βούληση λειτουργεί στον αισθητό φυσικό κόσμο, τον οποίο ερμηνεύει και συζεί μαζί του ανελεύθερα.
Ως νοητικοί ταξιδιώτες και με την χειραγώγηση της φαντασίας, οδηγούμαστε σε ατραπούς που μας εκπλήσσουν ευχάριστα κάθε φορά, αφού αυξάνεται το εύρος των δυνατοτήτων μας.
Η μονότονη επαναλαμβανόμενη ζωή, δυστυχώς εγκλωβίζει το σύνολο σχεδόν των ανθρώπων, αφού την θεωρεί και την αποδέχεται ως πραγματική.
Περισσότερη αλήθεια ενυπάρχει σε ένα φανταστικό παραμύθι, παρά στο υλικό πεδίο που νομίζουμε αληθινό.
Η δυστυχία των ανθρώπων έγκειται στο ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι «ζουν» σε ψεύτικο κόσμο αισθήσεων.
Το συνειδητοποιούν λίγο πριν τον εγκαταλείψουν. Τότε όμως είναι αργά και χαμένος κόπος της εδώ ενσάρκωσης τους.
Είναι τόσο γοητευτικό το υλικό πεδίο που αυτοπαραμυθιαζόμαστε και το πιστεύουμε σαν την μοναδική πραγματικότητα.
Έτσι φτάσαμε να λέμε, ότι στον αισθητό κόσμο μας μπορεί να έχουμε και.... παραισθήσεις !
Παγιδευμένοι σ΄ αυτόν, πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους διαφυγής και απελευθέρωσης.
Οποιοσδήποτε μυητικά προχωρημένος, μπορεί να προκαλέσει παράξενα φαινόμενα, όμως αυτά είναι χάσιμο χρόνου και άσκοπη επίδειξη ικανοτήτων που αποπροσανατολίζουν απο την περαιτέρω ανέλιξη του ατόμου.
Αυτοπαγιδεύεται και φρενάρει την πνευματική του άνοδο.
Όταν η ασυνείδητη μνήμη που ενυπάρχει σ΄ όλους τους ανθρώπους γίνει συνειδητή, τότε επέρχεται η αφύπνιση του πνεύματος.
Η ζωή, τα γεγονότα και όσα μας επηρεάζουν μας παρασύρουν σ΄ ένα είδος υπνωτισμένης κατάστασης (που την θεωρούμε πραγματική), ενώ στην κυριολεξία κοιμόμαστε με ανοικτά μάτια και λειτουργούμε «με τον καθ¨ έξιν τρόπο» στην ψευδή καθημερινότητά μας. Κάποιες ξαφνικές αναλαμπές έντασης και ανάνηψης του πνεύματος υπάρχουν.
Το μυαλό εθισμένο στον ύπνο της «ζωής», επιστρέφει σ΄ αυτήν και εστιάζεται στις συνηθισμένες κοινοτυπίες μαγνητισμένη και ελκόμενη.
Το ξύπνημα είναι η διαφυγή απο αυτήν την ύπνωση. Είναι πολύ δύσκολο να το πετύχει κανείς, όχι όμως και ακατόρθωτο.
Αν έχουμε αυτογνωσία του «οχήματός μας» όπως λέει και ο Έλιοτ «για να μάθουμε να ζούμε και να ζούμε εν μέρει, πρέπει να καταλάβουμε την μηχανή μας (σώμα)... μέχρι την τελευταία βίδα ! η ξύπνια συναίσθηση, απαλλαγμένη απο τις ελκτικές μαγνητικές δυνάμεις του υλικού πεδίου, αν γίνει αντικειμενικός μας σκοπός, θα ξυπνήσει την πραγματική θέληση για αφύπνιση στον κόσμο της ύλης και του ονείρου.
Πίσω απο τις εικόνες του αισθητού, υπάρχει ο πραγματικός κόσμος του αιθερικού που όταν ενεργοποιείται τραντάζει σαν αστραπή τον κοιμισμένο νου.
Την ετοιμότητα εγρήγορσης της συναισθηματικής αφύπνισης, την αποκτούμε δύσκολα και με πολύ κόπο. Αυτό γίνεται διότι η πραγματική μας δύναμη βρίσκεται σε άλλα πεδία (επίπεδα) πέραν του αισθητού.
Το εξελικτικό μας πρόβλημα συνίσταται στο να γίνουμε ενεργοί στα άλλα επίπεδα. Αυτό επιτυγχάνεται μόνον όταν καταφέρουμε να επαναλειτουργήσουμε τους ανενεργούς νοητικούς μύες και νευρώνες τους οποίους έχουμε αδρανοποιήσει τελείως.
Η ενεργοποίηση κινεί την αυτοανάμνηση, η οποία λανθάνει εντός μας. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που ένας απο τους ισχυρότερους Ορφικούς ύμνους απευθύνεται στην ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ.
Αν καταφέρναμε να αφυπνισθούμε, τότε θα βλέπαμε τους άλλους να δρουν και να κινούνται κοιμισμένοι. Δυστυχώς η συνείδηση διεγείρεται (ευνόητο) στο αισθητό και είναι ο λόγος που αποτελεί τροχοπέδη στην εκκίνηση της εξωαισθητικής υπερσυνείδησης.
Το υποσυνείδητο συνδέεται με την συνείδηση και είναι εξαρτώμενο απ΄ αυτήν.
Το υπερσυνείδητο δρα ανεξάρτητα και έλκει τις εκφάνσεις του από το αιθερικό πεδίο ! το μεγάλο μυστικό που δεν ειπώθηκε μέχρι τώρα είναι, ότι και ο άνθρωπος λειτουργεί όπως τα παράλληλα σύμπαντα.
Στο αιθερικό πεδίο έχουμε συστολή και στο υλικό διαστολή όπου έχει λειτουργία η έννοια χωρόχρονος.
Με απλά λόγια : ΟΤΙ ΠΑΝΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΩ με μια μικρή διαφορά ως προς τα μεγέθη (μικρότερο το πάνω).
Αργικέραυνος
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το ξύπνημα και η απελευθέρωση φυλακισμένων συναισθημάτων, καθώς και η δυνατότητα αποκαλύψεως των θείων χαρακτηριστικών του ανθρώπου. Χαρακτηριστικά τα οποία διεγείρονται σπανίως, είτε απο ΓΝΩΣΗ, είτε απο εξωτερικό ερέθισμα.
Η πιο ζωτική λειτουργία του ανθρώπου είναι η φαντασία που ξεπερνά την λογική και τις φυσικές επιδράσεις, οδηγώντας σε άγνωστους και ανεξερεύνητους δρόμους, που δημιουργούν σε υπερβατικά έργα.
Όταν υλοποιείται το όραμα της φαντασίας, τότε αυτό εξηγείται με την λογική. Ακόμη όταν η βούληση βρίσκεται σε ουδέτερη ή νεκρή κατάσταση- δόνηση, τότε η ελευθερία του ατόμου είναι πραγματική. Αυτό συμβαίνει διότι η βούληση λειτουργεί στον αισθητό φυσικό κόσμο, τον οποίο ερμηνεύει και συζεί μαζί του ανελεύθερα.
Ως νοητικοί ταξιδιώτες και με την χειραγώγηση της φαντασίας, οδηγούμαστε σε ατραπούς που μας εκπλήσσουν ευχάριστα κάθε φορά, αφού αυξάνεται το εύρος των δυνατοτήτων μας.
Η μονότονη επαναλαμβανόμενη ζωή, δυστυχώς εγκλωβίζει το σύνολο σχεδόν των ανθρώπων, αφού την θεωρεί και την αποδέχεται ως πραγματική.
Περισσότερη αλήθεια ενυπάρχει σε ένα φανταστικό παραμύθι, παρά στο υλικό πεδίο που νομίζουμε αληθινό.
Η δυστυχία των ανθρώπων έγκειται στο ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι «ζουν» σε ψεύτικο κόσμο αισθήσεων.
Το συνειδητοποιούν λίγο πριν τον εγκαταλείψουν. Τότε όμως είναι αργά και χαμένος κόπος της εδώ ενσάρκωσης τους.
Είναι τόσο γοητευτικό το υλικό πεδίο που αυτοπαραμυθιαζόμαστε και το πιστεύουμε σαν την μοναδική πραγματικότητα.
Έτσι φτάσαμε να λέμε, ότι στον αισθητό κόσμο μας μπορεί να έχουμε και.... παραισθήσεις !
Παγιδευμένοι σ΄ αυτόν, πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους διαφυγής και απελευθέρωσης.
Οποιοσδήποτε μυητικά προχωρημένος, μπορεί να προκαλέσει παράξενα φαινόμενα, όμως αυτά είναι χάσιμο χρόνου και άσκοπη επίδειξη ικανοτήτων που αποπροσανατολίζουν απο την περαιτέρω ανέλιξη του ατόμου.
Αυτοπαγιδεύεται και φρενάρει την πνευματική του άνοδο.
Όταν η ασυνείδητη μνήμη που ενυπάρχει σ΄ όλους τους ανθρώπους γίνει συνειδητή, τότε επέρχεται η αφύπνιση του πνεύματος.
Η ζωή, τα γεγονότα και όσα μας επηρεάζουν μας παρασύρουν σ΄ ένα είδος υπνωτισμένης κατάστασης (που την θεωρούμε πραγματική), ενώ στην κυριολεξία κοιμόμαστε με ανοικτά μάτια και λειτουργούμε «με τον καθ¨ έξιν τρόπο» στην ψευδή καθημερινότητά μας. Κάποιες ξαφνικές αναλαμπές έντασης και ανάνηψης του πνεύματος υπάρχουν.
Το μυαλό εθισμένο στον ύπνο της «ζωής», επιστρέφει σ΄ αυτήν και εστιάζεται στις συνηθισμένες κοινοτυπίες μαγνητισμένη και ελκόμενη.
Το ξύπνημα είναι η διαφυγή απο αυτήν την ύπνωση. Είναι πολύ δύσκολο να το πετύχει κανείς, όχι όμως και ακατόρθωτο.
Αν έχουμε αυτογνωσία του «οχήματός μας» όπως λέει και ο Έλιοτ «για να μάθουμε να ζούμε και να ζούμε εν μέρει, πρέπει να καταλάβουμε την μηχανή μας (σώμα)... μέχρι την τελευταία βίδα ! η ξύπνια συναίσθηση, απαλλαγμένη απο τις ελκτικές μαγνητικές δυνάμεις του υλικού πεδίου, αν γίνει αντικειμενικός μας σκοπός, θα ξυπνήσει την πραγματική θέληση για αφύπνιση στον κόσμο της ύλης και του ονείρου.
Πίσω απο τις εικόνες του αισθητού, υπάρχει ο πραγματικός κόσμος του αιθερικού που όταν ενεργοποιείται τραντάζει σαν αστραπή τον κοιμισμένο νου.
Την ετοιμότητα εγρήγορσης της συναισθηματικής αφύπνισης, την αποκτούμε δύσκολα και με πολύ κόπο. Αυτό γίνεται διότι η πραγματική μας δύναμη βρίσκεται σε άλλα πεδία (επίπεδα) πέραν του αισθητού.
Το εξελικτικό μας πρόβλημα συνίσταται στο να γίνουμε ενεργοί στα άλλα επίπεδα. Αυτό επιτυγχάνεται μόνον όταν καταφέρουμε να επαναλειτουργήσουμε τους ανενεργούς νοητικούς μύες και νευρώνες τους οποίους έχουμε αδρανοποιήσει τελείως.
Η ενεργοποίηση κινεί την αυτοανάμνηση, η οποία λανθάνει εντός μας. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που ένας απο τους ισχυρότερους Ορφικούς ύμνους απευθύνεται στην ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ.
Αν καταφέρναμε να αφυπνισθούμε, τότε θα βλέπαμε τους άλλους να δρουν και να κινούνται κοιμισμένοι. Δυστυχώς η συνείδηση διεγείρεται (ευνόητο) στο αισθητό και είναι ο λόγος που αποτελεί τροχοπέδη στην εκκίνηση της εξωαισθητικής υπερσυνείδησης.
Το υποσυνείδητο συνδέεται με την συνείδηση και είναι εξαρτώμενο απ΄ αυτήν.
Το υπερσυνείδητο δρα ανεξάρτητα και έλκει τις εκφάνσεις του από το αιθερικό πεδίο ! το μεγάλο μυστικό που δεν ειπώθηκε μέχρι τώρα είναι, ότι και ο άνθρωπος λειτουργεί όπως τα παράλληλα σύμπαντα.
Στο αιθερικό πεδίο έχουμε συστολή και στο υλικό διαστολή όπου έχει λειτουργία η έννοια χωρόχρονος.
Με απλά λόγια : ΟΤΙ ΠΑΝΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΩ με μια μικρή διαφορά ως προς τα μεγέθη (μικρότερο το πάνω).
Αργικέραυνος
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.