Η κάμπια και η πεταλούδα

Μερικοί κατηγοροῦν αὐτούς πού ἀσχολοῦνται μέ τήν ἐσωτερική ἀναζήτηση καί ἐξασκοῦν πνευματικές πειθαρχίες, ὅτι εἶναι ἐγωκεντρικά καί ἀντικοινωνικά ἄτομα. Αὐτό ὅμως πού θά ἔπρεπε νά καταλάβουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι εἶναι ὅτι, γιά πολλούς, αὐτός εἶναι ὁ δρόμος πρός τήν πραγματική ἔλλειψη ἐγωισμοῦ πού ἐπιτρέπει τήν ἀληθινή ὑπηρεσία στήν κοινωνία.

Ἐφόσον ἕνα ἄτομο δέν ἔχει βρεῖ τό ἐσωτερικό κέντρο τῆς δύναμης, τῆς ἠρεμίας, τῶν ἀξιῶν, τῶν πεποιθήσεων καί τοῦ σκοποῦ τῆς ζωῆς του, θά παραμένει ἕνα μηχανάκι-ρομπότ πού πολύ λίγα ἔχει νά προσφέρει σ’ αὐτούς πού εἶναι γύρω του.

Θά χρειάζεται νά παίρνει ἀπό τήν κοινωνία. Εἶναι κοινωνικός ἄνθρωπος γιατί ἔχει ἀνάγκη νά πάρει, ὄχι γιατί μπορεῖ νά δώσει. Ἡ κάμπια ζεῖ τήν ζωή τῆς παίρνοντας. 

Ὅλο τρώει, ὅλη τήν ὥρα καί δέν προσφέρει καί πολλά στούς γύρω της. Μετά κλείνεται μέσα στό κουκούλι τῆς καί μεταμορφώνεται ἀπό μία καθόλου ἑλκυστική ὕπαρξη κολλημένη στήν γῆ, σέ μία πανέμορφη πεταλούδα πού τρώει λίγο καί προσφέρει πολλή ὀμορφιά μέ τήν ἐμφάνιση καί τήν κίνησή της.

Μέ τόν ἴδιο τρόπο οἱ ἄνθρωποι πού βρίσκονται στόν πνευματικό δρόμο ἀποκόβονται ἀπό τίς ἐξωτερικές δραστηριότητές τους καί κλείνονται προσωρινά σέ ἕνα κουκούλι ἀπό πνευματικές πειθαρχίες γιά νά μπορέσουν νά ἔρθουν σέ ἐπαφή μέ τόν ἐσωτερικό ἑαυτό τους.

Κάποτε θά βγοῦν σιγά-σιγά ἀπό αὐτό τό μεταμορφωτικό στάδιο μέ θαυμάσιες ἰδιότητες πού θά μποροῦν νά προσφέρουν στούς γύρω τούς ὅπως εἶναι ἡ εἰρήνη, ἡ ἀγάπη καί ἡ σοφία.

Ἐσεῖς σέ ποιό στάδιο βρίσκεστε; Στήν κάμπια ποῦ μόνο παίρνει, στό κουκούλι ἤ στήν πεταλούδα;

Πάντως χωρίς τό στάδιο μέσα στό κουκούλι εἶναι ἀπίθανο νά ἔχετε γίνει πεταλοῦδες.

Μαγευτικά Πλάσματα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ