Σε έκθεση της CIA που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον, ξεκαθαρίστηκε ότι τα μυστηριώδη φώτα στον ουρανό της Νεβάδα και οι «ιπτάμενοι δίσκοι» που πηγαινοέρχονταν όλα αυτά τα χρόνια στη θρυλική «Περιοχή 51» στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη που δοκιμάζονταν σε αυτήν την απόρρητη βάση. Ή τουλάχιστον αυτό θέλει να περάσει στη δημοσιότητα το αρχηγείο της CIA, αφού μετά από πολλές δεκαετίες απόκρυψης και παραπληροφόρησης του κοινού, οι θεωρίες συνωμοσίας περί εξωγήινων και πειραμάτων άρχισαν πάλι να μονοπωλούν το ενδιαφέρον του κόσμου μέσω διαδικτύου (ένα σύστημα ανεξέλεγκτων μέσων μαζικής ενημέρωσης που δεν μπορούν να ελέγξουν).
Η CIA υποχρεώθηκε να δημοσιοποιήσει την έκθεση έπειτα από αίτημα που υπέβαλε ο Τζέφρι Ρίκελσον, ερευνητής του Πανεπιστημίου, εκμεταλλευόμενος το νόμο για την ελεύθερη πρόσβαση σε κυβερνητικά έγγραφα (Freedom of Information Act).
Βέβαια, ώθηση στην συγκεκριμένη έκθεση-ανακοίνωση έδωσαν και δύο ακόμη λόγοι που ενόχλησαν τελευταία τις μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής, όπως το συνέδριο της «ακρόασης πολιτών για την αποκάλυψη» (Citizen Hearing on Disclosure) που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά φέτος στην Ουάσιγκτον και οι αποκαλύψεις του ντοκιμαντέρ Sirius (δύο προσπάθειες ενημέρωσης για τα UFOs που στρίμωξαν τις ΗΠΑ να αποχαρακτηρίσει τα σχετικά απόρρητα αρχεία) που όλος τυχαίως δεν έτυχαν τελικά της προσοχής των Διεθνών ΜΜΕ.
Για την ιστορία πάντως, η CIA δηλώνει ότι η βάση δεν χρησίμευε ποτέ ως «νεκροτομείο εξωγήινων» ή «κοσμοδρόμιο UFO» όπως ήθελε ο αστικός μύθος επί δεκαετίες, αλλά ως πεδίο δοκιμών των αναγνωριστικών αεροπλάνων U-2 κατά την περίοδο 1954-74 και άλλων απόρρητων δοκιμών μεταγενέστερα!
«Από την έναρξη των δοκιμαστικών πτήσεων και της εκπαίδευσης των πιλότων (τον Ιούλιο του 1955), το γεγονός ότι τα U-2 πετούσαν σε πολύ μεγάλο ύψος οδήγησε σε μια σειρά αναφορών περί αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων. Σε μια εποχή που τα εμπορικά αεροσκάφη πετούσαν στα 3.000-6.000 μέτρα, τα U-2 έφταναν στα 20.000 μέτρα.
Καθώς ο ήλιος βρισκόταν χαμηλά στον ορίζοντα και τα U-2 πετούσαν από πάνω σε μεγάλο υψόμετρο, στους πιλότους των εμπορικών αεροσκαφών έμοιαζαν σαν φλεγόμενα αντικείμενα και διαρκώς παρερμηνευόταν», αναφέρει συνοπτικά η έκθεση, με τους δύο συντάκτες της να σημειώνουν: «Επειδή το πρόγραμμα U-2 ήταν άκρως απόρρητο, οι αξιωματικοί της αεροπορίας που ερευνούσαν τις αναφορές περί ΑΤΙΑ δεν μπορούσαν να πουν την αλήθεια σε αυτούς που ρωτούσαν για τα φαινόμενα αυτά».
Πάντως, στις 400 σελίδες της έκθεσης δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά, ούτε μια λέξη για τον «εξωγήινο του Ρόσγουελ», ο ιπτάμενος δίσκος του οποίου υποτίθεται ότι συνετρίβη στο Νέο Μεξικό το 1947 και, σύμφωνα με τα λεγόμενα, μεταφέρθηκε στη συνέχεια και μελετήθηκε επισταμένως στη «Περιοχή 51».
Αντιθέτως, σε αυτή την περιοχή της ερήμου Μοχάβε, μήκους περίπου 20 χιλιομέτρων, τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα αποκάλυπταν ένα και μοναδικό περιστατικό με το αεροπλάνο του Γκάρι Πάουερς, του πιλότου που καταρρίφθηκε ενώ πραγματοποιούσε επιχείρηση στην πρώην Σοβιετική Ένωση το 1960.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η CIA υποχρεώθηκε να δημοσιοποιήσει την έκθεση έπειτα από αίτημα που υπέβαλε ο Τζέφρι Ρίκελσον, ερευνητής του Πανεπιστημίου, εκμεταλλευόμενος το νόμο για την ελεύθερη πρόσβαση σε κυβερνητικά έγγραφα (Freedom of Information Act).
Βέβαια, ώθηση στην συγκεκριμένη έκθεση-ανακοίνωση έδωσαν και δύο ακόμη λόγοι που ενόχλησαν τελευταία τις μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής, όπως το συνέδριο της «ακρόασης πολιτών για την αποκάλυψη» (Citizen Hearing on Disclosure) που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά φέτος στην Ουάσιγκτον και οι αποκαλύψεις του ντοκιμαντέρ Sirius (δύο προσπάθειες ενημέρωσης για τα UFOs που στρίμωξαν τις ΗΠΑ να αποχαρακτηρίσει τα σχετικά απόρρητα αρχεία) που όλος τυχαίως δεν έτυχαν τελικά της προσοχής των Διεθνών ΜΜΕ.
Για την ιστορία πάντως, η CIA δηλώνει ότι η βάση δεν χρησίμευε ποτέ ως «νεκροτομείο εξωγήινων» ή «κοσμοδρόμιο UFO» όπως ήθελε ο αστικός μύθος επί δεκαετίες, αλλά ως πεδίο δοκιμών των αναγνωριστικών αεροπλάνων U-2 κατά την περίοδο 1954-74 και άλλων απόρρητων δοκιμών μεταγενέστερα!
«Από την έναρξη των δοκιμαστικών πτήσεων και της εκπαίδευσης των πιλότων (τον Ιούλιο του 1955), το γεγονός ότι τα U-2 πετούσαν σε πολύ μεγάλο ύψος οδήγησε σε μια σειρά αναφορών περί αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων. Σε μια εποχή που τα εμπορικά αεροσκάφη πετούσαν στα 3.000-6.000 μέτρα, τα U-2 έφταναν στα 20.000 μέτρα.
Καθώς ο ήλιος βρισκόταν χαμηλά στον ορίζοντα και τα U-2 πετούσαν από πάνω σε μεγάλο υψόμετρο, στους πιλότους των εμπορικών αεροσκαφών έμοιαζαν σαν φλεγόμενα αντικείμενα και διαρκώς παρερμηνευόταν», αναφέρει συνοπτικά η έκθεση, με τους δύο συντάκτες της να σημειώνουν: «Επειδή το πρόγραμμα U-2 ήταν άκρως απόρρητο, οι αξιωματικοί της αεροπορίας που ερευνούσαν τις αναφορές περί ΑΤΙΑ δεν μπορούσαν να πουν την αλήθεια σε αυτούς που ρωτούσαν για τα φαινόμενα αυτά».
Πάντως, στις 400 σελίδες της έκθεσης δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά, ούτε μια λέξη για τον «εξωγήινο του Ρόσγουελ», ο ιπτάμενος δίσκος του οποίου υποτίθεται ότι συνετρίβη στο Νέο Μεξικό το 1947 και, σύμφωνα με τα λεγόμενα, μεταφέρθηκε στη συνέχεια και μελετήθηκε επισταμένως στη «Περιοχή 51».
Αντιθέτως, σε αυτή την περιοχή της ερήμου Μοχάβε, μήκους περίπου 20 χιλιομέτρων, τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα αποκάλυπταν ένα και μοναδικό περιστατικό με το αεροπλάνο του Γκάρι Πάουερς, του πιλότου που καταρρίφθηκε ενώ πραγματοποιούσε επιχείρηση στην πρώην Σοβιετική Ένωση το 1960.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.