Ἀντίστασις..., τί σημαίνει..;;

Πῶς ἐννοοῦμεν τήν ἀντίστασιν

Ἡ ἀντίστασις δέν εἶναι πυροτέχνημα που θά σβήση.., εἶναι στάσις ζωῆς..!

Μέ σκοπόν νά ὁρίσουμεν τήν ἒννοιαν ἀντίστασις, τό σημερινόν ἂρθρον. Τί τελικῶς σημαίνει ἀνθίσταμαι ἀλήθεια ;; Τό ἀκοῦμε κάθε μέρα νά ἐκτοξεύεται ἀπό διάφορα χείλη, ἀκοῦμε νά ἐπαναλαμβάνεται ὡς ἀναγκαιότης τῆς χρονικῆς στιγμῆς που βιώνει στήν ἱστορίαν της ἡ πατρίδα μας, μά ἲσως πολλοί ἀπό ἐμᾶς νά μήν ἀντιλαμβάνονται τό βαθύτερον νόημά της. Μέ σκοπόν λοιπόν νά μπῶ κατ' εὐθείαν στό θέμα, ἐξηγῶ ὃπως πολλοί ἀπό ἐσᾶς μαντεύω γνωρίζετε ἢδη, ἡ λέξις ἀνθ-ίσταμαι, ἀποτελεῖται ἀπό δύο ξεχωριστά τμήματα τά ὁποῖα συνθέτουν τήν ἒννοιαν. Ἡ πρώτη εἶναι ἡ λέξιςἀντί καί ἡ ἂλλη, ἡ λ. ἳσταμαι (= στέκομαι). Ἐν τούτοις ἡ ἒννοια που ζητοῦμεν ἐδῶ δέν ἐπεξηγεῖται σαφῶς μέ τίς δύο αὐτές λ. Διότι καί ἡ λ. ἀντίπερικλείει καί μίαν ἀκόμη λ. ἡ ὁποία ὑπο-νοεῖται, στήν περίπτωσίν μας, ἡ ὁποία εἶναι τό ρῆμα τίθημι ἢ τίθεμαι.

Τοιουτοτρόπως ἂν τώρα ἰδοῦμε τήν πλήρην λέξιν ἀναλελυμένην εἰς ἒκτασιν, θά ἀντιληφθοῦμεν εὐκολώτερον τήν ἀρχικήν λ. Δηλαδή, ἀντί-τίθεμαι, καί προκειμένου περί τῆς λ. ἀντίστασις, τό τμῆμα στάσις, ἢτοι περιφραστικῶς, (ἀντί+τίθεμαι+στάσις) ἀντιτίθεμαι εἰς τήν στάσιν. Ἀλλά τί ἀκριβῶς σημαίνει ἀντιτίθεμαι εἰς τήν στάσιν ;; Ἐδῶ μπαίνουμε στά χωράφια τῆς πολιτικῆς τοῦ συστήματος, τῶν ὁπωσδήποτε τούς ἀποκαλεῖτε ἐσεῖς. Ἡ ἒννοια στάσις εἶναι ἡ ἐπιθυμο
ύμενη καί ἐπιδιωκόμενη κατάστασις, γιά τούς κυριάρχους τοῦ κόσμου μας. Θά προσέθετα τήν λέξιν "καί ὀπισθοδρόμησις", τό γιατί δέν εἶναι δύσκολο νά τό ἀντιληφθῆτε, αὐτοί που ἲστανται πίσω ἀπό τά ἀνδρείκελλα που μᾶς (δῆθεν) κυβερνοῦν, θέλουν νά προοδεύσουν, νά πᾶνε μπροστά, νά κερδίσουν (ἀπό ἐμᾶς). Γιά νά γίνη ὃμως αὐτό πρέπει νά ἀνακρούσωμεν ἐμεῖς πρύμναν, νά ἀνακόψουμε τήν δικήν μας πρόοδον, ἒως νά σταματήσουμεν ἐντελῶς τήν πορείαν μας (πρᾶγμα που ἐπέτυχαν νά μᾶς κάνουν), περιερχόμενοι εἰς κατάστασιν στάσεως.

Αὐτό ἦταν τό πρῶτον καί κυριώτερον ἐπίτευγμα τῶν ἀνθρώπων τοῦ συστήματος. Ἀπό τό σημεῖον στάσεως, ἡ ὁπισθοδρόμησις εἶναι εὐκολωτέρα, μήν τό συζητᾶμε καί τό καταλαβαίνετε αὐτό. Τί σημαίνει στάσις ;; Στάσις σημαίνει πρῶτα ἀπό ὃλα νά σταματήση νά λειτουργοῦν τά μπακάλικα στίς γειτονιές. στάσις σημαίνει νά κλείσουν μία πρός μία ὃλες οἱ μεγάλες κερδοφόρες καί σημαίνουσες βιομηχανίες στήν Ἑλλάδα. Ἐπίσης στάσις εἶναι τό νά περάσουν σιγά σιγά ὃλοι οἱ κερδοφόροι ὀργανισμοί κοινῆς ὠφελείας στά χέρια τους. Νά κλείσουν οἱ τσιμεντοβιομηχανίες, οἱ χαλυβουργίες, οἱ χαρτοποιΐες, οἱ κλωστοϋφαντουργίες, οἱ...,οἱ.., οἱ.. Αὐτό ἒγινε πλέον. ΤΩΡΑ, τήν στιγμήν αὐτήν εἲμεθα σέ ΣΤΑΣΙΝ. Τό γιατί τό ζεῖτε καθημερινῶς, στό πετσί σας, ἀνεργία, ἀπολύσεις, φτώχεια, πεῖνα, διαθεσιμότητες, χρῆμα ἂφθονο που πετάει στόν ἀέρα καί κανείς δέν γνωρίζει τόν προορισμόν του.

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ. Ναί εἶναι ἡ ὣρα τοῦ λύκου τήν στιγμήν αὐτή που ὃπως λέγει ἡ παροιμία, ὁ λύκος στήν ἀναμπουμπούλα χαίρεται. Στήν περίπτωσίν μας ὁ λύκος εἶναι τό σύστημα, που ἂν καί μισοτραυματισμένος, κουτσός (διότι βλέπετε κι ἂν ἐγέρασε δέν ἀλλάζει τήν κεφαλήν του), ἒχει ἀκόμη τήν δυνατότηταν νά μᾶς πάρη κάμποσα κεφάλια πρόβατα. Ἡ κεφαλή τοῦ λύκου στήν περίπτωσή μας εἶναι οἱ ἀδηφάγες συνήθειες αὐτῶν τῶν  τεράτων καί τά πρόβατα εἶναι τά περιουσιακά στοιχεῖα τῆς θείας μητρός μας Ἑλλάδος, που εἰρήσθω ἐν παρόδω, δέν εἶναι καθόλου μά καθόλου ἀσήμαντα ἢ εὐκαταφρόνητα. Βρῆκαν ἐπί τέλους τήν εὐκαιρίαν τώρα που σάν ζαλισμένα κοτόπουλα στριφογυρίζουμε ἐδῶ κι ἐκεῖ. Χρόνια τό μεθόδευαν καί ἂν κατάφεραν νά βάλουν χέρι στά "τιμαλφῆ" μας, φταῖμε κι ἐμεῖς, πολύ, μά πάρα πολύ.

Περαιτέρω ὃ,τι θά ποῦμε δέν εἶναι ἂλλο παρά ὁ τρόπος ζωῆς που θά μᾶς ἐνισχύση ψυχικά καί ἠθικά νά ἀντιμετωπίσουμε τά ἐπερχόμενα δεινά. Δέν θά κουραστῶ νά λέγω καί νά ἐπαναλαμβάνω, αὐτό που ἐπανειλημμένως ἒχω πεῖ, πώς ἐμεῖς οἱ Ἓλ-ληνες, τείνουμε σιγά σιγά νά ξεχάσουμεν ἐντελῶς τήν ἒνδοξον ἱστορίαν μας, τίς τόσες θυσίες σέ ἀνθρώπινες ζωές, ἀνά τούς αἰῶνες που ἐδιάβησαν. Κοντεύουμε νά ἀπαγκιστρωθοῦμεν ἀπό τά ἢθη κι ἒθιμά μας, ἀπό τήν πατροπαράδοτην ὑψηλοῦ ἐπιπέδου παιδείαν μας, ξεχάσαμε τήν μουσικήν τήν ἑλληνικήν, τήν δημοτικήν, τήν νησιωτικήν, τήν ἡπειρωτικήν. Τά ξεχνοῦμεν ὃλα, γιατί....;;; Διότι κάποιοι χαχάμηδες καί κουτεντέδες μέ ἐγκέφαλον πιθήκου, στή πραγματικότητα μεθόδευσαν ὑπομονετικά καί διαγράφοντας ἓνα πρός ἓνα ὃλα μας τά πνευματικά ἀποκτήματα, ὃλες μας τίς πνευματικές μας κατακτήσεις, μᾶς ἒπεισαν πώς βρισκόμαστε στό σημεῖονμηδέν.

Κι ἐμεῖς...;; Τί κάναμε καί τί συνεχίζουμε νά κάνουμε...;; ἈπλῶςΞΕΧΝΟΥΜΕΝ, ξεχνοῦμεν τά πάντα, ἀρκεῖ νά περνάει ὁ καιρός καλά (γιά ἐμᾶς). Τά λέγω μήπως ὑπερβολικά, ἢ ἀπλοϊκά ;; Νομίζω πώς ἂν κυττάξετε λίγο μέσα σας ὁ καθένας θά βρῆτε πολλές ἀπαντήσεις που θά σᾶς ξαφνιάσουν καί ἐνδεχομένως θά σᾶς θυμίσουν πάρα πολλά. Πρίν μπῶ στόν κύριον σκοπόν γιά τόν ὁποῖον θέλω νά σᾶς μιλήσω, θά σᾶς θυμίσω τί γινόταν λίγο πρίν τούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες τῆς Ἀθήνας, ἐπί τοῦ κακόν καί μαῦρον χρόνον νά ἒχη, Ἀαρών Ἀβουρί (Σημίτη) καί λίγο μετά ἢ κατά τήν διάρκειαν τῶν συμβάντων τοῦ χρηματιστηρίου τό 1999. Κατ' ἐκείνην λοιπόν τήν περίοδον, οἱ τράπεζες σκόρπιζαν δάνεια, δίκην χαρτοπόλεμου, ἒδιναν ἀβλεπεί, μέχρι καί 15 χιλ. εὐρώ διακοποδάνεια κι ὃ,τι ἂλλο ποθοῦσεν ἡ "ψυχούλα" τῶν μικροκαταθετῶν. Ἦταν ἡ περίοδος που "οἱ κρουνοί τοῦ χρήματος ἦσαν ἀνοικτοί". Τότε ὁ μέσος Ἓλλην ἀπέκτησεν τήν πολυπόθητην ἁμαξάρα του, γιά τόν γυιόν του καί τήν γυναίκα του ἢ τήν κόρην του ἀνάλογα ἢ μικρότερα, ἐνῶ ἡ Ταϋλάνδη κι οἱ Σεύχέλες,  οἱ Μπαχάμες στέναζαν ὑπό τόν ὃγκον τῶν νεόπλουτων (ὑποτίθεται) Ελλήνων τουριστῶν.

 Ἂδηλον ἐστί τό ἂν πολλοί ἀπό ἐκείνους τούς πανηλιθίους Ἓλ-ληνες, εἶχε στήν ζωή του γνωρίσει τούς Παξούς, ἢ τήν Σκῦρον, τήν Σκόπελον ἢ ἓνα σωρόν ἀπό τά περίπου 3 χιλ. νησιά που ἒχουμεν ἢ τίς πάμπολες γαλήνιες ἢ κοσμοπολίτικες καί ζηλευτές ἀπό ὃλους τούς βορειοευρωπαίους τοποθεσίες τῆς κυρίως Ἑλλάδος. Γιατί συνέβη αὐτό ;; Μά διά νά πληρωθῆ τό ρηθέν. Πρέπει ὁ Ἓλλην νά φτάση στό τελευταῖον σκαλοπάτι γιά νά ἀντιληφθῆ τά λάθη που διέπραξεν ὂχι τώρα 30-40 χρόνια, ἀλλά ἀπό τό 200 πΧ. !! Ἀκούγεται τρελλό ἒτσι δέν εἶναι ;; Κι ὃμως τά λάθη που διέπραξεν ὁ ἑλληνισμός, εἶναι ἀπερίγραπτα, ἀνεξήγητα κι ἐν πολλοῖς καί κατά κανόνα ἐξόχως σοβαρά. Ὀφείλουμε λοιπόν νά συ(ν-μ)μορφωθοῦμεν καί νά κυττάξουμε, λάβωμεν γνῶσιν ὃλων ἐκείνων τῶν σφαλμάτων καί παρεκκλίσεων που μᾶς ὡδήγησαν ὡς ἐδῶ. Ἐπειδή δέ τά τόσον παλαιά δέ διορθώνονται, ἂς προσπαθήσουμε νά φέρουμεν σέ λογαριασμόν τά πιό πρόσφατα, ἐκκινοῦντες πάντοτε ἀπό τόν ἑαυτόν μας. Ποτέ δέν ἒβλαψεν ὀλίγη αὐτοκριτική.

Ἡ ἀντίστασις ὡς τρόπος ζωῆς (μονίμως)

Ἂς ἀναθεωρήσουμεν ἐπομένως τήν ἒννοιαν "ἀντίστασιν", ὃπως τήν ἐγνωρίσαμεν τά προηγούμενα χρόνια. Οἱ ἐποχές ἀλλάζουν ὃπως καί οἱ ἒννοιες που ἐκφράζουν παλαιότερες ἀντιλήψεις, ἀλλάζουν καί αὐτές, ἀλλά ὂχι ἡ ἐτυμολογία των που παραμένει ἀναλλοίωτος, ἐκεῖ λοιπόν κυρίως θά πρέπη νά ἐπικεντρώσουμε τήν προσοχήν μας, προκειμένου νά διαγνώσουμε καί διορθώσουμεν τά πράγματα

(τά κακῶς κείμενα). Ἂς θυμηθοῦμε τό τοῦ Ἀντισθένους "ἀρχή σοφίας ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις", ἐνσκήπτοντες κι ἐμβαθύνοντες στίς παλαιές κρυμμένες ἒννοιες που μᾶς φανερώνουν τή ἀλήθειαν. Ἐδῶ πρέπει νά ἀναφερθῆ καί τό ρηθέν ὑπό τοῦ στρατηγικωτάτου Θουκυδίδου:

 "Φιλοκαλοῦμέν τε γάρ μετ' εὐτελείας και φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας " Δηλ. Ἀγαπῶμεν το ὡραῖον, χωρίς να περιπίπτωμεν εἰς την πολυτέλειαν και ἀναπτύσσομεν το πνεῦμα μας χωρίς να ἐκθηλύνεται το σῶμα μας. Θουκ. Β - 40. 

"Καλῶς μέν γάρ φερόμενος το καθ'ἐαυτόν διαφθειρομένης τῆς πατρίδος οὐδέν ἦσσον ξυναπόλλυται, κακοτυχών δε ἐν εὐτυχούσῃ πολλῷ μᾶλλον διασώζεται" δηλ. Διότι κάθε πολίτης που εὐτυχεῖ ὡς ἄτομον, ἄν καταστραφῇ ἡ πατρίς του, συμπαρασύρεται ἀσφαλῶς εἰς τήν καταστροφήν, ἐνῷ ὁ δυστυχών είς εὐτυχοῦσαν πατρίδα ἔχει μεγαλυτέραν ἐλπίδα σωτηρίας. 

Ὁ νοῶν νοήτω φυσικά διότι αὐτά τά ἀποφθέγματα δέν ἐπιδέχονται ἑρμηνείαν, τόσον ἀπλά εἶναι. Τώρα ἂς μιλήσουμεν γιά τό τί ἀκριβῶς εἶναι ἀντίστασις καί τί περιμένει ἡ πατρίδα ἀπό σᾶς. Ἲσως πολλῶν τό μυαλό κατά καιρούς ἀκούγοντας νά λέγεται ἡ λέξις, νά θυμήθηκαν τήν ἀντίστασιν τῆς κατοχῆς ἒστω καί ἂν μόνον τήν ἒχουν ἀκούσει, (διότι ἂν τήν εἶχαν ζήσει θά ἐγνώριζαν καλύτερα). Λοιπόν ἀγαπητοί ἀναγνῶστες ἡ ἀντίστασις εἶναι "θέσις ζωῆς", ἐνθυμεῖσθε τήν ἀρχικήν ἀνάλυσιν τῆς λέξεως ἀντίστασις ;; Ἀντί-τίθεμαι, σημαίνει ὃτι τίθεμαι, "θέτω ἑμαυτόν" ἀντίθετα, ἐνάντια σέ κάτι κι αὐτό τό κάτι εἶναι τό σταμάτημα ἡ στάσις. Ἂρα ἒχει νά κάνη μέΘΕΣΙΝ ζωῆς ἐνάντια στήν περίπτωσίν μας μέ τήν ἐφαρμοζόμενην πολιτικήν κι αὐτό περικλείει ὁλόκληρον σειράν πραγμάτων στήν καθημερινότητά μας, στόν τρόπον που ζοῦμε, κινούμεθα καί στίς μεθόδους που υἱοθετοῦμεν προκειμένου νά τήν ἀντιμετωπίζωμεν.
Γιά νά ξεκινήσω ἀπό τά θεμελιώδη :

1. Λιτή διαβίωσις, κατά τά πρότυπα τῶν προγόνων μας (ὂχι τῶν Σπαρτιατῶν !!). Οἱ ἂμεσοι πρόγονοί μας ἒζησαν μέ τά πατροπαράδοτα ἐκεῖνα πρότυπα που ἀνέδειξαν τήν φυλήν μας.
2. Περορισμός παράλογων ἀπαιτήσεων ἀναλόγως τῶν περιόδων.
3. Ἰσχυροί οἰκογενειακοί δεσμοί. Ἐθνικοί δεσμοί, συνένωσις Ἑλλήνων, συλλογική συνείδησις.
4. Προσεγμένη ἀνατροφή τῶν παίδων, παρέχοντάς τους παιδείανπραγματικήν κι ὂχι ἐκπαίδευσιν. Αὐστηρά πρότυπα καί συνεπής ἀγωγή καί πειθαρχία κατά τά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς των. Ἐπικέντρωσις στήν μουσικήν, ἂθλησιν, ψυχαγωγίαν κατά τά ἀρχαῖα πρότυπα. Ἰδιαιτέρα σημασία στήν διδαχήν τῆς γλώσσης καί ἱστορίας τοῦ ἑλληνισμοῦ.
5. Ὑγεία, ἐγκαθίδρυσις συστήματος πραγματικῆς ἰάσεως τῶν ἀσθενῶν μέ ὃσον τό δυνατόν φυσικώτερα μέσα καί ἀποφυγήἐμπορικῶν φαρμάκων (δηλητηρίων).

Οἱ παραδοχές που θά κάνουμεν γιά νά ἀναπτύξουμεν ἀντί-στασιν

(1)Ἂς ἀναλύσουμε τώρα τό κάθε ἓνα ἀπό αὐτά που κρίνονται ἀναγκαῖα καί θεμελιώδη στήν καθημερινότητά μας. Τί σημαίνει λιτή διαβίωσις καί τί περιλαμβάνει. Τό νά ἒχουμε φερ' εἰπεῖν ἓνα μεσαῖον εἰσόδημα καί νά παρέχουμε ἀφειδῶς πχ. αὐτοκίνητα στά παιδιά μας καί τήν σύζυγον, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπιβαρύνουμε ὑπέρμετρα τήν τσέπην μας, ἀλλά καί τό περιβάλλον μέ καυσαέρια που πολλαπλασιάσθησαν πολύ τά τελευταῖα χρόνια, διότι θέλουμε "νά πουλήσουμε μούρη" ἢ νά συναγωνισθοῦμε τόν τάδε γείτονά μας, ὁ ὁποῖος ἒχει ὃμως τό διπλάσιον ἀπό ἐμᾶς εἰσόδημα, θεωρεῖται σπατάλη καί ἀφροσύνη. Ἡ χρῆσις τῶν ΜΜΜ (μέσων μαζικῆς μεταφορᾶς), ἐπιβάλλεται καί βοηθάει τόν κρατικόν προϋπολογισμόν μέ τήν δική σας συμβολήν.
Δέν ὑπάρχει λόγος νά πάρουμε δάνειον (ἀπό ὁπουδήποτε) προκειμένου νά καλύψουμε τυχόν διακοπές, ἢ ἀγοράν μεγαλυτέρου αὐτοκινήτου, ἢ νά ἐπενδύσουμε σέ κάποιο ἐξοχικό μας. Οἱ παλαιότεροι δημιούργησαν τόσα πολλά μέ ὑπομονήν περιορίζοντας τίς ἀπαιτήσεις τους, κάνοντας οἰκο-νομίαν κι ἒτσι ἒφθαναν ταχύτερον τῶν σημερινῶν (τροφίμων των τραπεζικῶν καταστημάτων), στούς στόχους των. Τά ὑλικά ἀποκτήματα οὒτε σᾶς καθιστοῦν ἀνώτερα ὂντα, οὒτε ἐξέχουσες προσωπικότητες, περιορίζουν ἀπλῶς τό μῆκος ζωῆς σας ποικιλλοτρόπως.

Λιτή ζωή ἐπίσης σημαίνει περιορισμόν ἐντός ἐλέγξιμων ὁρίων τῶ διατροφικῶν σας συνηθειῶν, ἐμεῖς οἱ Ἓλληνες παρά τά ὃσα μᾶς καταλογίζουν οἱ ξένοι γιά τήν ὑγιεινήν  μεσογειακήν διατροφήν, ἒχουμε γίνει τά τελευταῖα χρόνια κοιλιόδουλοι, πότες καί μέ τίς χειρότερες διατροφικές συνήθειες. Ἡ τεραστία αὒξησις τῶν κάθε λογῆς "φαγάδικων", κατήντησεν ἐπιδημία, ἀλλά ταυτοχρόνως μείωσε καί τά ποιοτικά ἐπίπεδα που ἦσαν τό χαρακτηριστικό τους γνώρισμα παλαιότερα. Εἶναι πλέον σπανιώτατον νά συναντήσης ἂτομα λεπτά καί σουλουπωμένα, ἐνῶ πανταχόθεν θά ἰδῆς χονδρές σιλουέττε;ς νά διαβαίνουν στόν δρόμον, γυναικῶν τε καί ἀνδρῶν, τοῦτο δέ ξεκινάει κατά τήν παιδικήν ἡλικίαν. Οἱ νεαροί στίς καφετέριες καταναλώνουν χωρίς νά τούς εἶναι καθόλου ἀπαραίτητον τεράστιες ποσότητες καφεΐνης μέ τά κάθε εἲδους φραππέ, ἐνῶ καπνίζουν ἀπερίσκεπτα καί ξενυχτοῦν "ἀπό συνήθεια" μέχρι πρωΐας. Ὃλα τά μικρά παιδιά σήμερα προτιμοῦν παντός ἂλλου, ἓνα "πλαστικόν σάντουϊτς" τῶν ποικιλλώνυμων  φάστ-φούντ, Γκούντυς καί Μάκ Ντόναλντ, ἀντί νά γευτοῦν ἓνα ὑγιές γεῦμα κατασκευασμένον στό σπίτι ἀπό τήν μητέρα τους. Ποιός τό ἐπιτρέπει αὐτό ;; Οἱ γονεῖς, ἐμεῖς τά κακομαθαίνουμεν, μέ τά αἰώνια χατήρια.
Δέν ξεχνῶ πρίν ἐλάχιστα χρόνια τήν μάστιγα τῶν μοτοσυκλεττῶν καί τῶν νεκρῶν νεαρῶν ἀπό ἀτυχήματα. Ἐγώ τά ἀποκαλῶ δολοφονίες ἀπό τά χέρια τῶν γονέων τους. Τό συνεζήτησα μέ δυό τρεῖς φίλους τῶν ὁποίων οἱ γυιοί ἐφονεύθησαν σέ τροχαῖα μέ μοτό. Ὃλοι συνεφώνησαν πώς τό ἀρχικόν αἲτιον ἦσαν οἱ ἲδιοι μέ τήν ἐνδοτικότητά των. Καί οἱ δαπάνες ;; Αὐτές δέν ὑπολογίζονται ;; Ἀλλά εἲμεθα ἀμετανόητοι κάποτε, ἡ αὐτοπροβολή μᾶς ὡδήγησεν σέ πολύ ἂσχημα μονοπάτια πολλές φορές. Ἀκόμη σήμερα, μέ τήν τόσην οἰκονομικήν δυσχέρειαν ὁ Ἓλλην δέν ἀνακόπτει ταχύτητα, σπαταλᾶ διαρκῶς, ἒστω καί τά ὀλίγα που διαθέτει. Βεβαίως περιμένει, ἐν τούτοις, καί πάλιν ἀπό κάπου ἐκεῖ ἀπό τό πουθενά βοήθειαν, στά προβλήματα που ὁ ἲδιος ἐδημιούργησεν καί δέν ἐννοεῖ νά τό καταλάβη. Ἡ εὐπιστία μας ὡς λαοῦ καταντάει ἀνεκδιήγητος, προστρέχουμεν κάθε λίγον σέ αὐτόκλητους σωτῆρες. Ποιός βρέ Ἓλληνα θά τρέξη πρός βοήθειάν σου ἂν δέν νοιαστεῖς ἐσύ ;;

(2) Τό δεύτερον θέμα εἷναι ὁ περιορισμός τῶν ἀπαιτήσεων, που εἶναι συγγενές τοῦ πρώτου, ἂς μήν μᾶς διαφεύγει πώς αὐτά εἶναι που κατήντησαν τήν πατρίδα μας στό σημερινό της χάλι. Ἂλλοι λίγο ἂλλοι περισσότερον, ὠδηγήσαμε μέ εὐθύνη μας τήν χώρα στό σημεῖον αὐτό, μέ τήν ἀσυγχώρητην ἀμέλεια κι ἐπιπολαιότητά μας, μέ τήν παράβλεψιν σημαντικῶν παραμέτρων τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς που ἒχρηζαν προσοχῆς. Πρός θεοῦ μήν θεωρηθῶ πώς προσπαθῶ νά κάνω στόν ἀναγνώστην χρηστομάθεια. Διαπιστώσεις εἶναι αὐτές που κάνω καί λάθη που κι ἐγώ ὁ ἲδιος ἒκανα ὃπως ὃλοι, δέν βγάζω κανέναν ἀπό τό πλαίσιον αὐτό. Οἱ ἀπαιτήσεις μας ἐν συγκρίσει πρός τίς δυνατότητές μας εἶναι τρομερά δυσανάλογες, θέλουμε, θέλουμε διαρκῶς, κυρίως ὑλικά ἀποκτήματα, τάχα γιά ν' ἀποκαταστήσουμε τά παιδιά μας, μεταβάλλοντάς τα σέ ἂβουλα πλάσματα που μέχρι τά πενῆντα τους περιμένουν ἀπό τούς γονεῖς. Εἶναι λάθος ἐπιλογές ἢ ὂχι ;;
Ἂς μήν λησμονοῦμεν ἐκεῖνο που ὁ Πλάτων ἒφη, "αἰτίας ἐλομένου, θεός ἀναίτιος" ἢτοι γιά τίς ἐπιλογές μας δέν φταίει ὁ θεός (ἢ κι ὁ ὁποιοσδήποτε πάνω ἀπό ἐμᾶς), ἐπομένως ἂς μάθουμε νά μήν ἐπιρρίπτουμε εὐθῦνες σέ ἂλλους καί ἂς ἀποδεχθοῦμε λάθη που κάμνωμεν προσπαθώντας νά μήν τά ἐπαναλαμβάνουμεν. Τά προσωπικά μας λάθη εἶναι ἡ κολυμβῆθρα τοῦ Σιλωάμ γιά μᾶς μόνον ἐάν ἀποδεχθοῦμε τήν εὐθύνην που φέρουμεν. Τό παιδί μου θά πάη νά σπουδάση στό ἐξωτερικόν, λέγει κάποιος καυχώμενος καί ξοδεύει 40 χιλ. εὐρώ ἢ περισσότερα γι'αὐτό τό ὐποτιθέμενον προνόμιον τοῦ παιδιοῦ του. Εἶναι βέβαιον ὃτι τό παιδί του θά γίνη καλύτερον ἢ πιό νουνεχές, σῶφρον καί μέ ἁρτιωτέραν μόρφωσιν στά μισελληνικά πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ, τῶν ὁποίων πρώτη μέριμνα εἶναι ἡ ἐκμετάλλευσις τοῦ ἀκμαιοτάτου ἑλλ. πνεύματος καί ὁ πολιτικός ἀποπροσανατολισμός του ἀπό τά ἐθνικά μας ἰδεώδη;; Ἀσφαλῶς ὂχι. Ἀλλά οἱ ἀπαιτήσεις.......

Καθ' ἣν στιγμήν ἀπό τήν ἂλλην πλευράν ἐλάχιστοι δίδουν σημασίαν στήν συνεχῆ μετάλλαξιν τῶν θεμάτων που ἀφοροῦν τήν Παιδείαν μας. Τά πανεπιστήμιά μας ἒφτασαν στό σημεῖον νά ὑποβαθμίζουν συστηματικά τό ἐπίπεδον παρεχομένων γνώσεων στούς φοιτητάς μας, ἐνῶ ἒχουν γίνει ἂντρα κουκουλοφόρων καί παρακρατικῶν ὀργανώσεων, παρακωλύοντας τήν ὀμαλήν λειτουργίαν τῶν ἀνωτάτων ἐκπαιδευτικῶν μας ἰδρυμάτων. Ἐπίσης ἡ εἰσχώρησις τῆς κομματοκρατίας μέσα στά Α.Ε.Ι. ἒχει φθάσει σέ σημεῖον που κατήντησαν τούς ἂλλοτε ὁμονοούντας ἒστω ὑποτυπωδῶς φοιτητάς, νά διαχωρίζονται σέ ἀντίπαλα, ἀντιμαχόμενα στρατόπεδα που τίποτε ἂλλο δέν κάνουν, ἀπό τό νά κατατρώγουν τά σπλάχνα αὐτῶν τῶν θεσμῶν. Ποιοί διεμαρτυρήθησαν στίς έπανειλημμένες ἐπισημάνσεις πώς ὁ ἲδιος ὁ Πρύτανης Μπαμπινιώτης διατελοῦσε τακτικόν μέλος τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ ;; Κι ὃμως ἐλάχιστοι τό ἀνεκίνησαν τό θέμα κι αὐτοί οἱ ἐλάχιστοι δέν συνεπικουροῦντο ἀπό γονεῖς ἢ παράγοντες τῶν ὁποίων τά παιδιά θά ἐφοιτούσαν τό ἐπόμενον ἢ ἐπόμενα ἒτη στό πανεπιστήμιον.
Ἒτσι εἲμεθα ἀγαπητέ ἀναγνώστα, σχεδόν ποτέ δέν λαμβάνουμεν πρόνοια γιά αὐτό που θά συμβῆ. Ἀπλά τρέχουμεν ἐν συνεχεία κι ἀφοῦ πλέον εἶναι ἀργά. Λάβετε ὡς παράδειγμα τίς τελευταῖες ἀπεργίες σέ διαφόρους κλάδους. Ἀντί νά συμπαραταχθῆ σύσσωμος ὁ ἑλληνικός λαός συνεπικουρῶν τήν πάσχουσαν μερίδαν, περιμένει μέχρις ὃτου οἱ πονηροί μας κυβερνῆτες φθάσουν ἒως αὐτούς καί τότε φυσικά διαδηλώνουν μόνοι τους καί αὐτοί διότι δέν τούς βοηθοῦν οἱ προηγούμενοι ἢ οἱ ἐπόμενοι που θά ἒρθη κι ἐκείνων ἡ σειρά νά πληρώσουν τό τίμημα τῆς ἀβλεψίας κι ἐλλείψεως συντροφικότητος. Ὁ καθένας γιά τήν πάρτι του λέγει ἡ λαϊκή ρῆσις.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ..ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΑΥΤΟ, ἡ διχόνοια που χρόνια καλλιεργήθηκε μέ στόχον νά μᾶς χωρίσουν δίδει τώρα τά ἀπό μακροῦ ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα.

(3) Νά λοιπόν γιατί ἒχουμεν ὃλοι μηδενός ἐξαιρουμένου, ἀκόμη κι ἐκεῖνοι που δέν ἒχουν φθάσει ἀκόμη ὁ κόμπος στό χτένι, νά βάλη τό σύστημα τό χέρι στήν τσέπη τους, νά ἐνώσουν τούς παλιούς ξεχασμένους δεσμούς, ἀνάμεσά μας. Ὁλόκληρος ἡ κοινωνία ἒχει ἀνάγκην ἀπό ἐπανένωση καί ἐπαναπροσδιορισμόν τῶν στόχων τοῦ ἑλληνισμοῦ. Μά ὃλος αὐτός ὁ κόσμος, τό σῶμα τῶν ἑλλήνων ἀπανταχοῦ, ἀποτελεῖται σάν ἓνας ὀργανισμός, ἀπό ἐπί μέρους τμήματα, μόρια, κύτταρα, ἂτομα. Ποιό ἐξ ὃλων αὐτῶν ἀποτελεῖ τόν ἀκρογωνιαῖον λίθον ὃμως τοῦ κοινωνικοῦ αὐτοῦ ὀργανισμοῦ ;; Εἶναι τό πρωταρχικόν κύτταρον φίλε ἀναγώστα, ἡ οἰκογένεια. Μυστικό δέν εἶναι τό ὃτι τά τελευταῖα χρόνια καί μέ τήν συνδρομήν τῆς TV κι ἂλλων ἂθλιων διαβρωτικῶν παραγόντων, ὃπως ἡ ἒντονη ἀπασχόλησις, τά ναρκωτικά, ἡ πορνογραφία, κλπ ἒχουν χαλαρώσει ὑπέρμετρα τούς παλαιότερον σφικτούς οἰκογενειακούς δεσμούς. Ἲσως γενικῶς τό χρῆμα θά ἒλεγεν κανείς ἒπαιξεν ἓνα ἐντελῶς διαλυτικόν παράγοντα. Βεβαίως πολλά ἒπαιξαν τόν ρόλον τους ὃπως καί πολλοί ἒθεσαν δάκτυλον προκειμένου νά ἀποσυντονισθῆ ὁ θεσμός αὐτός.
Εἶναι στό χέρι μας κι ἐναπόκειται στήν ἰσχυρή μας ἑλληνική ἀλύγιστη θέλησιν, νά τόν ἐπαναφέρουμεν στά πλαίσια τοῦ ἀποδεκτοῦ φίλε μου. Αὐτό εἶναι κάτι που μπορεῖ νά ἐπιτευχθῆ, καί φυσικά δέν ἰσχύει γιά ὃλους, ἀλλά εἶναι ἀπαραίτητον ἡ πατροπαράδοτη ἑλληνική οἰκογένεια νά ἐπανενωθῆ μέ τούς παλαιούς ἀναλοίωτους συμπαγεῖς δεσμούς. Εἶναι ἀπαραίτητον νά συνδεθοῦν ὃλοι οἱ χαλαρωμένοι δεσμοί μεταξύ τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας, αὐτό θά μᾶς ὁδηγήση σέ καλύτερους δρόμους. Γονεῖς ἐνδιαφερθεῖτε οὐσιαστικώτερα γιά τόν ψυχισμόν τῶν παιδιῶν σας, ἐνσκήψετε στούς προβληματισμούς τους, ξανακυτταχτεῖτε στά μάτια ὃλοι μεταξύ σας, ὁμονοήσατε κι ἡ καλύτερη ἡμέρα θά ξημερώση ἀπό μόνη της. Μᾶς ἒχει λείψει ἡ ἀγάπη κι ἡ ἒγνοια γιά τόν διπλανό μας ἀγαπητοί μου συνέλληνες, ἀφῆστε την νά σᾶς πλημμυρίση, θά νοιώσετε ἐξαίσια, πιστέψτε με. Μόνη της μετά θά ἒρθη κι ἡ συνένωσις ὃλων τῶν Ἑλλήνων, χωρίς νά μεσολαβοῦν τά ἐμβόλιμα ἐμπόδια, τά κόμματα, τά δόγματα, τά χρώματα, ἡ ἀγάπη δέν ἒχει χρῶμα φίλοι μου, εἶναι συναίσθημα...!!!

(4) Ἐφθάσαμεν αἰσίως καί στό μέλλον κι ἡ φυσική ροή τοῦ ἂρθρου μᾶς ὠδήγησεν ἐδῶ, ὡρίμως γιά νά ποῦμε δυό λόγια καί γιά τόν τρόπον που θά διαμορφώσουμε τό μέλλον ὃλων μας  κύριοι. Μέλλον = παιδιά θά ἐξέφραζα ὡς μαθηματικήν ἐξίσωσιν, τήν σχέσιν μέλλοντος κι ἑλληνισμοῦ. Στό σημεῖον αὐτό ἲσως θά δοθῆ βαρύνουσα σημασία ἐκ τοῦ γεγονότος πώς ὃ,τι κι ἂν ἐπράξαμεν φίλοι συνέλληνες ἀνήκει στό παρελθόν. Ὀφείλουμεν λοιπόν νά ρίξουμε μεγάλο βάρος, φροντίδα καί νά ἐνεργήσουμεν μετά μεγίστης προσοχῆς στό θέμα τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν καί τῶν ἐν γένει σχέσεων μέ αὐτά, ἀκριβῶς διότι αὐτά ἀποτελοῦν καί τήν ἐπομένην ἡμέραν που θά βιώσουμεν ἐμεῖς οἱ ἲδιοι. Τό παιδί δημιουργεῖται ὃπως μία χοῦφτα πηλός, τό ἐάν θά προκύψη κάτι κακό, καλό, ἀνεκτόν ἢ ἀριστούργημα, ἐξαρτᾶται μεγάλως ἀπό τήν δικήν μας ἐπιμέλειαν, φροντίδαν, ἀνεκτικότητα, ὑπομονήν, πειθαρχικήν διάθεσιν, συνέπειαν καί πάνω ἀπό ὃλα ἀγάπην.
Στό παρελθόν ἒχουν γίνει πειράματα, σέ παιδιά κακοποιῶν στοιχείων, τά ὁποῖα κατά τίς παλαιότερες ἀντιλήψεις θά ἒπρεπε λόγω γονιδίων νά γίνουν χείριστα δείγματα ἀνθρώπων. ὃμως ἡ φροντίδα, ἡ ἀγάπη καί τό ἐνδιαφέρον μετεμόρφωσαν ἀκόμη καί τά γονιδιακά τους ἰδιώματα καί τά παιδιά ἐκεῖνα μεγαλούργησαν, ἂλλα ὡς καλλιτέχνες, μουσικοί,  ζωγράφοι, ποιηταί ἂλλα ὡς ἰατροί, ἐξέχοντες νομικοί, δάσκαλοι κλπ. Ἒτσι δύναται νά ἐξηγηθῆ μόνον τό γιατί κάποια παιδιά "παρεκκλίνουν", ἐνῶ ἂλλα γίνονται σωστά συγκροτημένα μέλη τῆς κοινωνίας μας. Ἂς μήν κρυβόμαστε, μέσα μας τό γνωρίζουμε ἁπαξάπαντες πώς τό μυστικό εἶναι αὐτό, τό ἐνδιαφέρον δηλαδή, ἐνῶ ἡ ἀδιαφορία μᾶς ὁδηγεῖ στό ἐντελῶς ἀντίθετον ἀποτέλεσμα. Πρός θεοῦ, μήν νομισθεῖ πώς ἀγνοῶ τούς παράγοντες που μᾶς ἒχουν ὡδηγήσει ὃλους στήν ἀθέλητην ἀδιαφορία. Ὃλες ἐκεῖνες οἱ κοινωνικές πληγές που προείπαμεν στήν ἀρχήν ἲσως εἶναι ἡ αἰτία, ναί, ...ἀλλά θυμηθεῖτε τήν ἀντί-στάσιν.., που εἶναι κι ἡ ἀφορμή γιά τό παρόν ἂρθρον. Θέλουμε λοιπόν νά ἀντι-σταθοῦμεν κι αὐτό που κάνουμε τώρα, εἶναι ἡ ἀνάλυσις τοῦ τρόπου νά πᾶμε κόντρα στήν καταιγίδα.

Γαλουχήσετε τά παιδιά σας ἀγαπητοί συνέλληνες ἀπό τήν παιδικήν των ἡλικίαν, μάθετέ τα νά ἀγαποῦν τό καλόν καί νά πολεμοῦν τό κακόν καί τό ἂδικον. Ἀγαπήσατέ τα ὂχι ἀπό πολύ κοντά, κάνετέ τα νά ἀποκτήσουν τήν πεποίθησιν πώς εἶναι ἱκανά μόνα των νά ἀντιμετωπίζουν τίς δυσκολίες καί νά μήν προσκολλῶνται σέ σᾶς, γιά τίς κάθε εἲδους ἀνάγκες τους. Ἒχω ἀκούσει κάποιους ἐντελῶς ἂφρονες γονεῖς νά τό ὀνομάζουν ἀδιαφορία αὐτό, σᾶς διαβεβαιῶ, πώς στό μέλλον θά εὐγνωμονεῖτε αὐτήν τήν ἀρχικήν σας θέσιν. Τό μέλλον θά ρεύση εὒκολα κι ἡ πρόοδος θέ ἒρχεται μόνη της σάν φυσική συνέπεια, τά τέκνα σας θά ἀποκτήσουν πρωτοβουλίες καί θά γίνουν δυνατά, ὣριμα, συνεπῆ καί ἀποφασιστικά ὃταν πρέπει. Θά γίνουν ἂκοπαπολεμιστές τῆς ζωῆς τήν ὣρα που θά κριθῆ ἡ ἀνάγκη νά εἶναι.
Δέν εἶμαι συνέλληνες οὒτε ἐκπαιδευτικός, οὒτε παιδαγωγός ἢ παιδοπλάστης, ἀπλῶς μελέτησα κι ἐφήρμοσα ἐπί 50 συναπτά ἒτη τήν φιλοσοφίαν ζωῆς τῶν ἀρχαίων μας προγόνων, ἀφήνοντας τήν σοφία των νά ξεχυθῆ καί πλημμυρίση τήν ζωήν μου καί σήμερα ἒχω ἁπτά παραδείγματα ὃλων ὃσων λέγω κι ἐφαρμόσει στήν πορείαν. Κανείς δέν εἶναι ὑποχρεωμένος νά ἐνεργῆ κατά προτροπήν τοῦ οἱουδήποτε ἂνευ σκέψεως, κρίσεως καί ἀποφάσεως. ἀπλά λέγω πώς γιά νά ἀντισταθοῦμε στήν καταστροφήν τοῦ ἒθνους μας, ὀφείλουμε ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ. Ἒμεῖς συνέλληνες εἲμεθα τό ἂτομον που συναποτελεῖ τό πρωταρχικόν κύτταρον ἢ μόριον τέλος πάντων, ἀπό ἐμᾶς τούς ἰδίους πρέπει νά ξεκινήσουμεν τήν μεγάλην ἀλλαγήν, μήν τό ξεχνᾶτε, εἶναι ἡ θεμελιώδης ἀρχή αὐτό.

Ἒχετε ἀνάγκην νά προσπαθήσετε πολύ νά ἀποβάλλετε ριζωμένες στραβές ἀντιλήψεις καί ἀπόψεις που σᾶς "ἐφύτευσαν" ἀπό τήν μικρήν σας ἡλικίαν, μά ποτέ δέν εἶναι ἀργά ὃταν θέλει κάποιος νά κάνη ἓνα καινούργιο ξεκίνημα στήν ζωήν του. Θά ὑποστῆτε θυσίες που σᾶς βεβαιῶ πώς θά εἶναι οἱ μικρότερες δυνατές μπροστά σέ αὐτές που βιώνετε καί θά βιώσετε τίς ἐπόμενες μέρες, που ὃλοι μας ἀντιλαμβανόεμθα πώς τό σύστημα δέν θά ὑποχωρήσει τόσον εὒκολα, κι ὡς συνήθως "τήν πληρώνουν οἱ μικροί" πόσον μᾶλλον ἐμεῖς οἱ "ἒξυπνοι" Ἓλληνες που μᾶς ἒχουν στήν μπούκα. Σάν γενική παραίνεση μόνον θά πῶ, μήν πιέζετε τά παιδιά σας νά μάθουν ἀπό πολύ μικρά, διότι τότε ἒχουν περισσοτέραν ἀνάγκην τό παιχνίδι που τούς γυμνάζει ταυτόχρονα, ἐνῶ καλλιεργεῖ τήν συντροφικότητα κι ἐγκαρτέρησιν μέ εὐψυχίαν ἒναντι τῶν δυσκολιῶν. Μέ τό τρόπον αὐτόν τό παιδί θά διαμορφώση πιό ρωμαλέον κι ἀκέραιον ἀνεξάρτητον χαρακτήρα.
Ἂν ἒχετε τήν δυνατότητα μάθετέ του μουσικήν, που θά καλλιεργήση γιά μερικά χρόνια τά ἀγαθά ἒνστικτα καί τήν ὃποιαν κλίσην πρός τήν τέχνην καί τό ὡραῖον. Οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι μέχρι τήν προκεχωρημένην ἐφηβείαν δέν ἐπέτρεπον στά παιδιά νά ἀσχολοῦνται μέ τίποτε ἂλλον ἐκτός τῆς γυμναστικῆς καί μουσικῆς. Κατόπιν εὐκολώτερον θά ἀνακαλύψουν τήν μάθησιν προχωρώντας ταχύτερον, στήν κατανόησιν ὃρων κι ἐννοιῶν δυσκολωτέρων, ὃπως τά μαθηματικά, ἡ φυσική, γεωμετρία καί φυσικά αὐτό που τήν σημερινήν ἐποχήν ἒχωμεν ἀνάγκην, τήν ὀρθήν ἐκμάθησιν τῆς γλώσσης πρῶτον, ἡ ὁποία ἀπό μόνη της θά τά ὁδηγήση καί στήν Ἱστορίαν. Δημιουργήσατε φίλοι συνέλληνες τόν αὐριανόν κυβερνήτην σας μέ ὃρους βασισμένους σέ ἐντελῶς διαφορετικήν φιλοσοφίαν ζωῆς.

(5) Σχετικῶς μέ τήν ὑγείαν, ἒχω νά παρατηρήσω, πώς τώρα στήν δεκαετία τοῦ 2000 σχεδόν δέν ὑφίστατο. Τό πανάθλιον κυβερνητικόν σύστημα εὐνοίας τῶν ἐγκάθετων παραγόντων καί ἠμετέρων οἱ ὁποῖοι ἐτοποθετοῦντο ὡς διοικηταί τῶν νοσοκομείων καί ὂχι μόνον, διέλυσε τό ἢδη πάσχον ΕΣΥ καί πῶς ὂχι ἂλλωστε. Διοικητής τοῦ ΙΚΑ, ἠμέτερος καί συντονιστής τῆς κεντρικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ κυβερνῶντος κόμματος, οἱ ἑκάστοτε ὑπουργοί, ἀλῆτες μέ σκοῦρα κοστούμια καί ἀσσορτί γραβάτες, μᾶς ὑπέσχοντο λαγούς μέ πετραχήλια τήν ὣραν κατά τήν ὁποίαν διέπραττον ἐγκλήματα εἰς βάρος τοῦ λαοῦ μας, περικόπτοντες δαπάνες τάχα, ἐνῶ παρήγγελλαν πανάκριβα ἑκατομμυρίων εὐρώ μηχανήματα που παρέμεναν ἀζήτητα στά ὑπόγεια τῶν νοσοκομείων μέχρις ὁτου ἀχρηστευθοῦν. Ἐν τῶ μεταξύ οἱ μισθοί τῶν ἰδίων καί τῶν συμβούλων τους ἐμεγάλωναν ἀντιδιαμετρικά ἀντίθετα μέ τίς μειώσεις τῶν ἀπλῶν μελῶν τοῦ προσωπικοῦ τῶν νοσοκομείων.
Πῶς ἀγαπητέ συνέλληνα μπορεῖ νά πάη μπροστά ἒτσι ὁ τόπος ;; Τώρα τό διεπίστωσες κι αὐτό πάλιν ἐκ τῶν ὑστέρων. Οἱ περικοπές στά φάρμακα, οἱ μειώσεις στίς λίστες φαρμάκων, οἱ δῆθεν ἠλεκτρονικά ἐκδιδόμενες συνταγές, μᾶς γέμισαν ἀλογόμυγες που ἒλεγαν οἱ παλιότεροι, ψεύδη ἀσύστολα καί πάντοτε εἰς βάρος μας, ὃλες τους οἱ κακές χειραγωγήσεις διαφόρων καταστάσεων, ἒτσι δέν μᾶς μένει (τοὐλάχιστον γιά τήν ὣραν), ἀπό τό νά φροντίσουμε οἱ ἲδιοι τήν ὑγείαν μας καί νά μήν ἒχουμεν ἀνάγκην τήν συνδρομήν τοῦ ΕΣΥ που τώρα πρέπει καί νά τό χρυσοπληρώνουμε. Φίλε ἀναγνώστα φρόντισε καταλλήλως τήν διατροφήν σου, διάβασε, ἐνημερώσου, ἐνημέρωσε καί τόν διπλανόν σου, γίνε λιτός στήν διατροφήν σου, ὁ Ἱπποκράτης ἒλεγε, "πές μου τί τρῶς νά σοῦ πῶ τί εἶσαι", ἐπομένως ἂν ἀρέσκεσαι στήν ἀσύστολην κρεωφαγία πχ. γνωρίζεις τί εἶσαι καί τί ἒχεις μέσα σου, ἀπέβαλλε βλαβερές συνήθειες ὃπως τό πολύ ποτό, τό τσιγάρο κλπ τήν πολυφαγία, διότι πῶς θά γίνη, δέν μποροῦμε νά τά ἒχουμε ὃλα μαζί δικά μας ;; Ἒτσι δέν εἶναι ;; Δέν γίνεται δηλ. νά τρῶμε τόν ἂμπακο, νά ξενυχτᾶμε, νά πίνουμε, καπνίζουμε, πίνουμε δέκα φραππέ τήν ἠμέρα κι ὓστερα νά διαμαρτυρόμεθα γιατί μᾶς βρῆκε τό κακό σέ τέτοιαν ἡλικίαν ;; Ἒτσι δέν εἶναι συνέλληνες ;; Γιά τόν λόγον αὐτόν χρησιμοποιεῖστε τό σοφόν ρητόν "Μηδέν ἂγαν" τῶν Δελφῶν καί τό ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ οὓτως ὣστε νά μειωθοῦν τά ἀτυχῆ συμβάντα καί νά διατηρήσετε καλήν καί ἀπρόσκοπτον ὑγείαν, χωρίς χρείαν θεραπόντων ἰατρῶν (μέ φαλκελλάκια) στόν βίον σου.

Ἒρρωσθε κι εὐδαιμονεῖτε

Ἓνας ἀπλός πολίτης

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ