Τα αρώματα, τα χρώματα, η μυθολογία μιας ολόκληρης εποχής, της εποχής που η Ρόδος μεσουρανούσε, παρήγαγε μέχρι τσιγάρα, είχε επισκέπτες βασιλείς και δική της αρωματοποιία… Όλα σου έρχονται στο μυαλό βλέποντας σήμερα ένα μπουκάλι “Caresse”, της πασίγνωστης υπέροχης γυναικείας κολόνιας της αρωματοποιίας «Το Ρόδον της Ρόδου», που παρασκευαζόταν με μια σειρά άλλων αρωμάτων από την οικογένεια Αγιακάτσικα, κι έφτανε στα πέρατα του κόσμου το όνομα του νησιού.
Φέτος, στην Έκθεση της Κρεμαστής, μια από τις αξιοσημείωτες συμμετοχές ήταν αυτή του Τριαντάφυλλου Τριανταφύλλου, ενός νέου ανθρώπου που αγόρασε την “ROSA DI RODI”, σύμφωνα με την αρχική της ονομασία, την Αρωματοποιία –Profumeria της οικογένειας Αγιακάτσικα, και προκάλεσε συγκίνηση στους παλιούς και ενδιαφέρον στους νεώτερους…
Φέτος, στην Έκθεση της Κρεμαστής, μια από τις αξιοσημείωτες συμμετοχές ήταν αυτή του Τριαντάφυλλου Τριανταφύλλου, ενός νέου ανθρώπου που αγόρασε την “ROSA DI RODI”, σύμφωνα με την αρχική της ονομασία, την Αρωματοποιία –Profumeria της οικογένειας Αγιακάτσικα, και προκάλεσε συγκίνηση στους παλιούς και ενδιαφέρον στους νεώτερους…
Πώς σκεφτήκατε κάτι τέτοιο, πώς είχατε αυτή την πολύ ωραία ιδέα;
Έχω μια αγάπη για τα προϊόντα που παρήγαγε κάποτε η Ρόδος που ήταν πολλά και καλά και συλλέγω ό,τι βρω απ΄ αυτά. Τα σαπούνια, τα τσιγάρα, τα πιάτα… Ενδιαφέρθηκα ν΄ αγοράσω κάποια παλιά μπουκάλια με αρώματα από την αρωματοποιία η οποία έμαθα ότι θα έκλεινε. Έτσι γνωρίστηκα με τον κ. Στεργιανάκη που την είχε αγοράσει τα τελευταία 18 χρόνια. Φτάσαμε στο σημείο να την αγοράσω, κι έτσι να έρθει στα χέρια μου η ιστορική αρωματοποιία «Το Ρόδον της Ρόδου». ROSA DI RODI, σύμφωνα με την αρχική της ονομασία.
Η ιδέα ωραία, αλλά και το ρίσκο μεγάλο, φαντάζομαι!
Ήταν ένα πολύ μεγάλο ρίσκο, ειδικά γι αυτή την εποχή της κρίσης όταν δύο χρόνια πριν ζήτησα δάνειο από αρκετές τράπεζες. Η μόνη τράπεζα που μου έδωσε ήταν η Τράπεζα Δωδεκανήσου όταν της πήγα το φάκελο όπου περιέγραφα τι θέλω να κάνω για να σώσω την αρωματοποιία της Ρόδου. Ανταποκρίθηκε τόσο η Τράπεζα Δωδεκανήσου όσο και το Εμπορικό Επιμελητήριο και ειδικά ο κ. Νίκος Παπασταματίου, που το στήριξε πάρα πολύ. Επισκευάσαμε τον χώρο στον οποίο στεγαζόταν τα τελευταία 18 χρόνια, περάσαμε τον έλεγχο του ΕΟΦ, του Χημείου της Ρόδου και του Τελωνείου και εδώ θέλω να τους ευχαριστήσω που αντιλήφθηκαν ακριβώς τη σημασία αυτού του εγχειρήματος και ανταποκρίθηκαν αμέσως. Έτσι, εδώ και λίγους μήνες, από το ξεκίνημα του 2013 είμαστε στην παραγωγή και διαθέτουμε και πάλι τα αρώματα με την επωνυμία «Το Ρόδον της Ρόδου» και σε λιανική και σε χονδρική.
Παράγετε τις παλιές συνταγές;
Παράγουμε όλες τις παλιές συνταγές που παραλάβαμε, δηλαδή 14 συνταγές, ανδρικά και γυναικεία αρώματα και κολόνιες τα πιο πετυχημένα της αρωματοποιίας. Πρόκειται για συνταγές 60 χρόνων πριν, όπου κάποιες είναι βαριά αρώματα, άλλα είναι φρουτώδη, άλλα αρώματα της Ανατολής, όλα επηρεασμένα από τις εποχές και τις επιδράσεις που είχαν οι εποχές αυτές στους ανθρώπους. Οι Ιταλοί κατακτητές, οι μουσουλμάνοι, πολλοί εκ των οποίων ζούσαν στη Ρόδο, κι επομένως είχαν ζήτηση τα ανατολίτικα αρώματα και γι αυτό εξ άλλου ένα από τα αρώματά μας έχει ετικέτα ένα μιναρέ και το όνομά του είναι «Ο δρόμος της Ανατολής»! Επίσης το “Venus de Rhodes” την Αφροδίτη της Ρόδου, το “Domino” γυναικείο πολύ γνωστό άρωμα και βέβαιο το πασίγνωστο και υπέροχο “Caresse”. Τα παλιά αρώματα συνεχίζουμε να τα συσκευάζουμε σε παλιά μπουκάλια τα οποία είναι κρυστάλλινα, εισαγωγής από την Ιταλία και τη Γερμανία και έμειναν σήμερα σ΄ εμάς χιλιάδες απ΄ αυτά τα οποία και χρησιμοποιούμε.
Έχει μεγάλη ιστορία η αρωματοποιία, δημιούργημα μιας σημαντικής οικογένειας της Ρόδου. Μιλήστε μου γι’ αυτήν, οι παλιοί θα ξέρουν ήδη!
Την αρωματοποιία δημιούργησε η οικογένεια Αγιακάτσικα το 1935, σ΄ ένα μικρό, λιτό κτήριο, σε οικόπεδο της οικογένειας στην περιοχή Κόβα, το οποίο αγοράστηκε από τούρκικη οικογένεια. Για την ιστορία πρέπει να πούμε ότι η ομόρρυθμη εμπορική και βιομηχανική εταιρία «Υιοί Αντωνίου Αγιακάτσικα» ιδρύεται το 1928 και εδρεύει στην πλατεία Μουσείου. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις συνορεύουν με τις εγκαταστάσεις των «Υιών Ιωάννου Αγιακάτσικα» στην περιοχή Ζέφυρος και συγκεκριμένα στην οδό Βολονάκη όπου βρισκόμαστε κι εμείς σήμερα. Ονομάστηκε «Το Ρόδον της Ρόδου» έγινε το σήμα κατατεθέν της και ξεκίνησε την παρασκευή και το εμπόριο αρωμάτων, κολόνιας, αρωματικών σαπουνιών, πούδρας, κρεμών ξυρίσματος και άλλων όπως αεριούχων ποτών και χυμών, αλλά και το εμπόριο τροφίμων και ειδών γενικού εμπορίου. Μέλη της εταιρείας ήταν οι αδελφοί Ιωάννης, Κλεόβουλος, Αναστάσιος και Δημήτρης Αγιακάτσικας. Οι εταιρεία χωρίστηκε λίγα χρόνια αργότερα, έγινε δύο εταιρείες και η αρωματοποιία ήρθε στα χέρια της εταιρείας «Υιοί Αντωνίου Αγιακάτσικα».
Τα αρώματα ποιος τα έφτιαχνε;
Από το 1935 που ξεκίνησε η δράση της αρωματοποιίας τις συνταγές δημιουργεί ο Τάσος Αγιακάτσικας, ο χημικός της αρωματοποιίας, με εξαιρετική μόρφωση, σπουδαγμένος στην Γαλλία και την Ιταλία, ο οποίος συνέχιζε να μελετά και δημιούργησε μια γκάμα 62 αρωμάτων, γυναικεία, αντρικά, κρέμες προσώπου, ντεμακιγιάζ, προϊόντα πολύ προχωρημένα για την εποχή. Τα αιθέρια έλαια εισάγονταν από τους καλύτερους οίκους της Ευρώπης όπως ήταν ο οίκος Civaudant και της Ανατολής, το οινόπνευμα από την Ολλανδία και τα μπουκάλια από την Γερμανία και Ιταλία και συγκεκριμένα τον οίκο Bormioli. Έτσι φτιάχτηκαν κάποια από τα πιο γνωστά αρώματα της εποχής: Caresse, Reve d Orient, Brecce d’Alba, το λεμόνι, το περγαμόντο, η λεβάντα και άλλα 80 είδη, μπριγιαντίνες, αρωματικά σαπούνια, όλα εξαιρετικής ποιότητας που γίνονταν ανάρπαστα από Έλληνες, Ιταλούς, Εβραίους, Τούρκους… Οι συνταγές του ήταν βασισμένες σε γαλλικά βιβλία, η παρασκευή γινόταν στο κτήριο που είπαμε και η πώληση στην πλατεία Μουσείου όπου υπήρχε μαγαζί λιανικής πώλησης από το 1935.
Πήγαιναν καλά οι πωλήσεις τους, υπήρχε ενδιαφέρον;
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε μαγαζί στη Ρόδο, τουριστικό και άλλο που να μην διέθετε τα προϊόντα αυτά με αποτέλεσμα να φτάνουν στην άκρη του κόσμου από τους ποιοτικούς τουρίστες που συγκέντρωνε τότε το νησί. Μην ξεχνάτε ότι οι Ιταλοί είχαν δρομολογήσει υδροπλάνα, κάτι που εμείς ακόμα το σχεδιάζουμε, είχαν δρομολογήσει αεροπλάνα και βαπόρια προς όλους τους προορισμούς για να φέρνουν κόσμο στο νησί και ειδικά από την Ιταλία, επομένως έφταναν μέχρι και τη Βραζιλία ακόμα σύμφωνα με τις μαρτυρίες.
Πώς ήταν τα παρασκευαστήρια, πως γινόταν η συσκευασία…
Το κτήριο παρασκευής αποτελείτο από ισόγειο και ημιυπόγειο, το οποίο χρησιμοποιείτο ως χώρος αποθήκευσης και ωρίμανσης των αρωμάτων ενώ στο υπερυψωμένο ισόγειο γινόταν η παρασκευή τους στο χώρο του χημείου αμέσως δεξιά της κεντρικής εισόδου και στο χώρο στα αριστερά της η συσκευασία. Η κάτοψη του κτηρίου ήταν ορθογώνια και η κάθε του πλευρά φιλοξενούσε επτά παράθυρα, τέσσερα συμμετρικά διατεταγμένα ανά ζεύγη στον πρώτο όροφο και τρία στο ημιυπόγειο, για την εξασφάλιση του απαραίτητου φωτισμού και αερισμού.
Πόσος χρόνος ωρίμανσης χρειάζονται τα αρώματα;
Εμείς έχουμε από 15 μέρες έως και 4 μήνες.
Οι γιαγιάδες μας μιλούσαν για τη σπιρτοκολόνια και τις ιδιότητές της. Τι ήταν αυτή;
Ήταν η έντονη μυρωδιά του οινοπνεύματος που σου ερχόταν στη μύτη με το άνοιγμα του μπουκαλιού πριν μυρίσεις το άρωμα. Αυτό θεωρούσαν ότι ήταν δυνατό σαν οινόπνευμα και το ονόμασαν σπίρτο, εξ ου και το σπιρτοκολόνια, την οποία χρησιμοποιούσαν ακόμα και για εντριβές. Την έβαζαν μετά από το μπάνιο τους, όταν κάποιος αισθανόταν αδιαθεσία του έδιναν να τη μυρίσει για να συνέλθει, ήταν για μετά το ξύρισμα για τους άντρες, ακόμα και στα παιδιά την έβαζαν πριν πάνε στο σχολείο για να μην κολλήσουν ψείρες.
Να γυρίσουμε στο σήμερα. Πώς προχωράτε, τι στόχους έχετε;
Συνεχίζοντας την παράδοση κάνουμε εισαγωγή αιθέριων ελαίων από τη Γαλλία, κατασκευάζοντας έτσι άριστης ποιότητας αρώματα, σε πολύ καλή τιμή σε σχέση με τα υπόλοιπα του εμπορίου γιατί στο άρωμα πληρώνεις τη διαφήμιση με τον γνωστό ηθοποιό, το μπουκάλι γνωστού σχεδιαστή, την ακριβή διαφήμιση… Χωρίς αυτά το άρωμα δεν είναι ακριβό. Κι επεκτεινόμαστε. Με τον χημικό της εταιρείας μας, τον Νεκτάριο Σαντορινιό θα ετοιμάσουμε μέσα στο χειμώνα νέα αρώματα για παιδιά, εφήβους, γυναικεία, αντρικά και after shave, σε νέες μοντέρνες συσκευασίες που θα απευθύνονται σε νέους ανθρώπους. Και θα βαδίσουμε με σεβασμό στην ιστορία της αρωματοποιίας που φέρει αυτό το βαρύ όνομα με στόχο να της δώσουμε ζωή και να την επεκτείνουμε.
Στην Έκθεση της Κρεμαστής, που έκλεισε προχθές τις πύλες της, κι είχατε δικό σας περίπτερο φέτος, θα πέρασε κόσμος, θα είδατε τις αντιδράσεις των παλιών Ροδιτών. Τι σας έλεγαν;
Ήταν συγκινημένοι! Ήρθε μια κυρία, έπιασε στα χέρια της την “Caresse” και μυρίζοντάς την έκλαψε. Μυρίζει το άρωμα και θυμάται που έφυγε μετανάστρια και το πήρε μαζί της, που παντρεύτηκε κι ήταν το πρώτο δώρο που πήρε, που το έστειλε σε συγγενείς στο εξωτερικό… Στα χωριά, στους γάμους περνούσε μια κοπέλα κι έριχνε στα χέρια όλων. Τα αρώματα αυτά είναι συνδεδεμένα με τη ζωή τους. Με τις καλές, αλλά και τις κακές στιγμές όπως αυτή της μετανάστευσης. Κάποιοι μου λένε ότι τα έχουν κλειστά 30 χρόνια! «Έχω μπουκάλι, μου λένε, δεν τ΄ αγγίζω, δεν υπάρχει τώρα αυτό»… Μόνο που τώρα υπάρχει, υπάρχουμε εμείς!
Παράγουμε όλες τις παλιές συνταγές που παραλάβαμε, δηλαδή 14 συνταγές, ανδρικά και γυναικεία αρώματα και κολόνιες τα πιο πετυχημένα της αρωματοποιίας. Πρόκειται για συνταγές 60 χρόνων πριν, όπου κάποιες είναι βαριά αρώματα, άλλα είναι φρουτώδη, άλλα αρώματα της Ανατολής, όλα επηρεασμένα από τις εποχές και τις επιδράσεις που είχαν οι εποχές αυτές στους ανθρώπους. Οι Ιταλοί κατακτητές, οι μουσουλμάνοι, πολλοί εκ των οποίων ζούσαν στη Ρόδο, κι επομένως είχαν ζήτηση τα ανατολίτικα αρώματα και γι αυτό εξ άλλου ένα από τα αρώματά μας έχει ετικέτα ένα μιναρέ και το όνομά του είναι «Ο δρόμος της Ανατολής»! Επίσης το “Venus de Rhodes” την Αφροδίτη της Ρόδου, το “Domino” γυναικείο πολύ γνωστό άρωμα και βέβαιο το πασίγνωστο και υπέροχο “Caresse”. Τα παλιά αρώματα συνεχίζουμε να τα συσκευάζουμε σε παλιά μπουκάλια τα οποία είναι κρυστάλλινα, εισαγωγής από την Ιταλία και τη Γερμανία και έμειναν σήμερα σ΄ εμάς χιλιάδες απ΄ αυτά τα οποία και χρησιμοποιούμε.
Έχει μεγάλη ιστορία η αρωματοποιία, δημιούργημα μιας σημαντικής οικογένειας της Ρόδου. Μιλήστε μου γι’ αυτήν, οι παλιοί θα ξέρουν ήδη!
Την αρωματοποιία δημιούργησε η οικογένεια Αγιακάτσικα το 1935, σ΄ ένα μικρό, λιτό κτήριο, σε οικόπεδο της οικογένειας στην περιοχή Κόβα, το οποίο αγοράστηκε από τούρκικη οικογένεια. Για την ιστορία πρέπει να πούμε ότι η ομόρρυθμη εμπορική και βιομηχανική εταιρία «Υιοί Αντωνίου Αγιακάτσικα» ιδρύεται το 1928 και εδρεύει στην πλατεία Μουσείου. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις συνορεύουν με τις εγκαταστάσεις των «Υιών Ιωάννου Αγιακάτσικα» στην περιοχή Ζέφυρος και συγκεκριμένα στην οδό Βολονάκη όπου βρισκόμαστε κι εμείς σήμερα. Ονομάστηκε «Το Ρόδον της Ρόδου» έγινε το σήμα κατατεθέν της και ξεκίνησε την παρασκευή και το εμπόριο αρωμάτων, κολόνιας, αρωματικών σαπουνιών, πούδρας, κρεμών ξυρίσματος και άλλων όπως αεριούχων ποτών και χυμών, αλλά και το εμπόριο τροφίμων και ειδών γενικού εμπορίου. Μέλη της εταιρείας ήταν οι αδελφοί Ιωάννης, Κλεόβουλος, Αναστάσιος και Δημήτρης Αγιακάτσικας. Οι εταιρεία χωρίστηκε λίγα χρόνια αργότερα, έγινε δύο εταιρείες και η αρωματοποιία ήρθε στα χέρια της εταιρείας «Υιοί Αντωνίου Αγιακάτσικα».
Τα αρώματα ποιος τα έφτιαχνε;
Από το 1935 που ξεκίνησε η δράση της αρωματοποιίας τις συνταγές δημιουργεί ο Τάσος Αγιακάτσικας, ο χημικός της αρωματοποιίας, με εξαιρετική μόρφωση, σπουδαγμένος στην Γαλλία και την Ιταλία, ο οποίος συνέχιζε να μελετά και δημιούργησε μια γκάμα 62 αρωμάτων, γυναικεία, αντρικά, κρέμες προσώπου, ντεμακιγιάζ, προϊόντα πολύ προχωρημένα για την εποχή. Τα αιθέρια έλαια εισάγονταν από τους καλύτερους οίκους της Ευρώπης όπως ήταν ο οίκος Civaudant και της Ανατολής, το οινόπνευμα από την Ολλανδία και τα μπουκάλια από την Γερμανία και Ιταλία και συγκεκριμένα τον οίκο Bormioli. Έτσι φτιάχτηκαν κάποια από τα πιο γνωστά αρώματα της εποχής: Caresse, Reve d Orient, Brecce d’Alba, το λεμόνι, το περγαμόντο, η λεβάντα και άλλα 80 είδη, μπριγιαντίνες, αρωματικά σαπούνια, όλα εξαιρετικής ποιότητας που γίνονταν ανάρπαστα από Έλληνες, Ιταλούς, Εβραίους, Τούρκους… Οι συνταγές του ήταν βασισμένες σε γαλλικά βιβλία, η παρασκευή γινόταν στο κτήριο που είπαμε και η πώληση στην πλατεία Μουσείου όπου υπήρχε μαγαζί λιανικής πώλησης από το 1935.
Πήγαιναν καλά οι πωλήσεις τους, υπήρχε ενδιαφέρον;
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε μαγαζί στη Ρόδο, τουριστικό και άλλο που να μην διέθετε τα προϊόντα αυτά με αποτέλεσμα να φτάνουν στην άκρη του κόσμου από τους ποιοτικούς τουρίστες που συγκέντρωνε τότε το νησί. Μην ξεχνάτε ότι οι Ιταλοί είχαν δρομολογήσει υδροπλάνα, κάτι που εμείς ακόμα το σχεδιάζουμε, είχαν δρομολογήσει αεροπλάνα και βαπόρια προς όλους τους προορισμούς για να φέρνουν κόσμο στο νησί και ειδικά από την Ιταλία, επομένως έφταναν μέχρι και τη Βραζιλία ακόμα σύμφωνα με τις μαρτυρίες.
Πώς ήταν τα παρασκευαστήρια, πως γινόταν η συσκευασία…
Το κτήριο παρασκευής αποτελείτο από ισόγειο και ημιυπόγειο, το οποίο χρησιμοποιείτο ως χώρος αποθήκευσης και ωρίμανσης των αρωμάτων ενώ στο υπερυψωμένο ισόγειο γινόταν η παρασκευή τους στο χώρο του χημείου αμέσως δεξιά της κεντρικής εισόδου και στο χώρο στα αριστερά της η συσκευασία. Η κάτοψη του κτηρίου ήταν ορθογώνια και η κάθε του πλευρά φιλοξενούσε επτά παράθυρα, τέσσερα συμμετρικά διατεταγμένα ανά ζεύγη στον πρώτο όροφο και τρία στο ημιυπόγειο, για την εξασφάλιση του απαραίτητου φωτισμού και αερισμού.
Πόσος χρόνος ωρίμανσης χρειάζονται τα αρώματα;
Εμείς έχουμε από 15 μέρες έως και 4 μήνες.
Οι γιαγιάδες μας μιλούσαν για τη σπιρτοκολόνια και τις ιδιότητές της. Τι ήταν αυτή;
Ήταν η έντονη μυρωδιά του οινοπνεύματος που σου ερχόταν στη μύτη με το άνοιγμα του μπουκαλιού πριν μυρίσεις το άρωμα. Αυτό θεωρούσαν ότι ήταν δυνατό σαν οινόπνευμα και το ονόμασαν σπίρτο, εξ ου και το σπιρτοκολόνια, την οποία χρησιμοποιούσαν ακόμα και για εντριβές. Την έβαζαν μετά από το μπάνιο τους, όταν κάποιος αισθανόταν αδιαθεσία του έδιναν να τη μυρίσει για να συνέλθει, ήταν για μετά το ξύρισμα για τους άντρες, ακόμα και στα παιδιά την έβαζαν πριν πάνε στο σχολείο για να μην κολλήσουν ψείρες.
Να γυρίσουμε στο σήμερα. Πώς προχωράτε, τι στόχους έχετε;
Συνεχίζοντας την παράδοση κάνουμε εισαγωγή αιθέριων ελαίων από τη Γαλλία, κατασκευάζοντας έτσι άριστης ποιότητας αρώματα, σε πολύ καλή τιμή σε σχέση με τα υπόλοιπα του εμπορίου γιατί στο άρωμα πληρώνεις τη διαφήμιση με τον γνωστό ηθοποιό, το μπουκάλι γνωστού σχεδιαστή, την ακριβή διαφήμιση… Χωρίς αυτά το άρωμα δεν είναι ακριβό. Κι επεκτεινόμαστε. Με τον χημικό της εταιρείας μας, τον Νεκτάριο Σαντορινιό θα ετοιμάσουμε μέσα στο χειμώνα νέα αρώματα για παιδιά, εφήβους, γυναικεία, αντρικά και after shave, σε νέες μοντέρνες συσκευασίες που θα απευθύνονται σε νέους ανθρώπους. Και θα βαδίσουμε με σεβασμό στην ιστορία της αρωματοποιίας που φέρει αυτό το βαρύ όνομα με στόχο να της δώσουμε ζωή και να την επεκτείνουμε.
Στην Έκθεση της Κρεμαστής, που έκλεισε προχθές τις πύλες της, κι είχατε δικό σας περίπτερο φέτος, θα πέρασε κόσμος, θα είδατε τις αντιδράσεις των παλιών Ροδιτών. Τι σας έλεγαν;
Ήταν συγκινημένοι! Ήρθε μια κυρία, έπιασε στα χέρια της την “Caresse” και μυρίζοντάς την έκλαψε. Μυρίζει το άρωμα και θυμάται που έφυγε μετανάστρια και το πήρε μαζί της, που παντρεύτηκε κι ήταν το πρώτο δώρο που πήρε, που το έστειλε σε συγγενείς στο εξωτερικό… Στα χωριά, στους γάμους περνούσε μια κοπέλα κι έριχνε στα χέρια όλων. Τα αρώματα αυτά είναι συνδεδεμένα με τη ζωή τους. Με τις καλές, αλλά και τις κακές στιγμές όπως αυτή της μετανάστευσης. Κάποιοι μου λένε ότι τα έχουν κλειστά 30 χρόνια! «Έχω μπουκάλι, μου λένε, δεν τ΄ αγγίζω, δεν υπάρχει τώρα αυτό»… Μόνο που τώρα υπάρχει, υπάρχουμε εμείς!
Γράφει : Pοδούλα Λουλουδάκη
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.