Ζωή και σκέψη

Όταν Ζεις πραγματικά (όταν ζεις με επίγνωση της κατάστασής σου), αυτή η άμεση εμπειρία της ζωής είναι τόσο Πλήρης που εξαντλείται μέσα στα όριά της…. Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε, να σχολιάσουμε, να εξηγήσουμε τίποτα. Απλά ζούμε. Αυτός είναι ο Τρόπος της Φύσης, ο φυσικός Δρόμος, το Αληθινό Πνεύμα του Ζεν.

Τότε η Αλήθεια είναι απλά η ίδια η εμπειρία της ζωής, η ζωή μας. Δεν υπάρχει, πέρα από το απλό γεγονός της ζωής, καμιά θεωρία, καμιά διδασκαλία, τίποτα να μεταδώσουμε, ή να πούμε. Αυτός είναι ο Μόνος Τρόπος Αληθινής Διδασκαλίας. Αυτή είναι η μετάδοση της φλόγας της ζωής με φλόγα, όχι με λόγια.

Αληθινός Διδάσκαλος στο Δρόμο του Ζεν είναι αυτός που Ζει το ζεν, που Ζει με Φυσικό Τρόπο, που απλά Ζει τη ζωή του. Δεν έχει τίποτα να διδάξει, τίποτα να πει, τίποτα να προσφέρει σε κανένα. Ο Αληθινός Δάσκαλος Ακολουθεί τη Μοναχική Πορεία του… ούτε χρειάζεται, ούτε έχει μαθητές.

…

Όταν δεν ζεις με επίγνωση αλλά περιφέρεσαι μέσα στη ζωή, προσπαθείς να γεμίσεις το σκοτάδι σου με σκέψεις, θεωρίες, εξηγήσεις, δικαιολογίες και λόγια, λόγια, λόγια… Αυτός είναι ο τρόπος του ανθρώπου, ο τεχνητός τρόπος του πολιτισμού, της κοινωνίας… του ζώου.

Τότε η Αλήθεια γίνεται διανοητική κατανόηση, ορισμός, θεωρία, λόγια κι άλλα λόγια δίπλα κι άλλα λόγια παραπέρα. Αυτός είναι ο τρόπος που οι άνθρωποι συσσωρεύουν τη γνώση, που μεταδίδουν τη γνώση και προχωρούν μέσα στην αυθαίρετη διαίρεση του χρόνου προς το μέλλον της φαντασίας τους.

Δεν είναι Δάσκαλος αυτός που θέλει να είναι Δάσκαλος και να έχει μαθητές. Ακόμα κι αν αρνιέται τον τίτλο του Δασκάλου αλλά συμπεριφέρεται σαν Δάσκαλος, πάλι λάθος είναι. Η Διδασκαλία του δεν είναι Ζωή αλλά μόνο λόγια που περιγράφουν τη ζωή. Είναι πραγματικά ντροπή να είσαι Δάσκαλος κι είναι ντροπή να είσαι μαθητής, γιατί απλά αποδέχεσαι και δείχνεις την ανεπάρκειά σου, την ανοησία σου και την ασημαντότητά σου.

…

Γι’ αυτό λοιπόν οι Αληθινοί Άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι και ζουν απλά τη ζωή. Πορεύονται Μοναχικοί, αλλά σε αυτή τη Μοναχική Πορεία Συναντούν κι Ενώνονται με το Σύμπαν Ολόκληρο, Συμπορεύονται στο Τέλος με Ολόκληρο το σύμπαν.

Η Αληθινή Θρησκεία της Φύσης, το Αληθινό Πνεύμα του Ζεν (και κάθε γνήσιας θρησκευτικής εμπειρίας) είναι να Πορεύεσαι Χωρίς Προσπάθεια, Ενωμένος με Όλα, γιατί Είσαι Όλα, κι Όλα Είναι Μία Ουσία, Μία Ζωή, Μία Πραγματικότητα, Μία Αιωνιότητα.

Εμπρός λοιπόν! Στάσου στα πόδια σου!. Σπάσε όλα τα όρια και Γίνε η Φύση, το Σύμπαν Ολόκληρο. Βρες Μέσα σου την Άμεση Εμπειρία της Ζωής σου, το Αληθινό Νόημα της Ύπαρξης, που είναι από Μόνη της Πλήρης Ζωή, Πλήρης Αφύπνιση, Πλήρης Μακαριότητα, η Ίδια η αιωνιότητα.

…

Οι Αληθινοί άνθρωποι Πορεύονται Μοναχικοί αλλά στη Πορεία τους Ενώνονται με Όλα, Γίνονται Όλα, είναι Όλα… Οι θρησκευόμενοι σε όλες τις γήινες θρησκείες ξεκινούν σαν όλο, σαν ομάδα, σαν κοινωνία και καταντούν να μισούν και να τρώνε ο ένας τον άλλο… Γι’ αυτό ακολούθησε το Δρόμο της Αλήθειας κι όχι το δρόμο της θρησκείας. Αυτό, ούτε εντολή είναι, ούτε συμβουλή, είναι απλά το απόσταγμα της ζωής, της εμπειρίας… αν χρησιμεύει σε κάτι.

Η πιο εύγλωττη γλώσσα είναι η Σιωπή. Να Νοιώθεις, να Ζεις, να Έχεις Εμπειρία, Αληθινή Εμπειρία, που δεν μπορεί να εκφραστεί με λέξεις, γιατί η Ζωή δεν μετουσιώνεται σε λέξεις… Αντίθετα είναι η έλλειψη εμπειρίας, η λειψή εμπειρία που χρειάζεται τα δεκανίκια της σκέψης, της έκφρασης, των λέξεων, της ματαιότητας της γνώσης που θέλει να μεταδοθεί (μόνο που αυτό που μεταδίδεται δεν είναι ζωή αλλά νεκρά λόγια).

Ζήσε!... Μη γεμίζεις το σκοτάδι με σκέψεις, με λέξεις, με γνώση, με πολιτισμό, με περηφάνεια… με ανοησία.

…

Μονάχα η Ζωή μπορεί να Συλλάβει, να Κατανοήσει τη Ζωή σαν κάτι ζωντανό, σαν άμεση εμπειρία της κοινής ουσίας της ζωής (που έχουν όλα τα ζωντανά πράγματα). Μόνο πάνω στην βάση της Κοινής Ουσίας γίνονται πραγματικά κατανοητές (και στο σωστό μέγεθός τους) οι διαφορές, οι ιδιαιτερότητες: Έτσι το κάθε τι σαν συλλαμβάνεται σαν κάτι ζωντανό (η κοινή ουσία) σε μια συγκεκριμένη στιγμή καθώς ρέει μέσα στην ύπαρξη (γιατί όλα είναι όχι σταθερά όντα αλλά «γίγνεσθαι»).Αντιλαμβανόμαστε τη κοινή ουσία με όλα, είμαστε ένα με όλα, συμπορευόμαστε με όλα, παρά τις επιφανειακές εξωτερικές αλλαγές της μορφής… Αυτός είναι ο Τρόπος του Ζεν και κάθε γνήσιας θρησκευτικής εμπειρίας της ζωής.

 Δεν είναι όμως ο Τρόπος Αυτός ο τρόπος του δυαδικού νου, του αναλυτικού νου, που διαχωρίζει το εγώ, το υποκείμενο από το αντικείμενο, το οποίο βλέπει απέναντι, σαν κάτι ξένο και το συλλαμβάνει μέσα από στατικές έννοιες (κατηγορία, τάξη, γένος, είδος, άτομο, κλπ.) και το κατανοεί σαν ένα σύνολο στατικών ιδιοτήτων: Αυτό που συλλαμβάνεται όμως με αυτό τον τρόπο δεν είναι το ζωντανό ον (μια εκδήλωση της ζωής) αλλά ένα «διανοητικό απολίθωμα».

Μπορείς να Ζεις τη Ζωή, να Βλέπεις την Ίδια Ουσία μέσα σε όλα, να τα σέβεσαι όλα, να συμπορεύεσαι με όλα, στο ίδιο ποτάμι της ζωής… ή μπορείς να στέκεσαι απέναντι σε όλα, να τα βλέπεις ξένα, να τα ταχτοποιείς στα συρτάρια του μυαλού σου σαν «αντικείμενα», να συμπεριφέρεσαι στα πάντα, ακόμα και στους ανθρώπους, σαν αντικείμενα, μπορείς να κατακτήσεις ολόκληρο το σύμπαν, αλλά δεν θα κατορθώσεις ποτέ να συλλάβεις τη ζωή, να συμφιλιωθείς με τη ζωή, να ζήσεις ήσυχος, να φύγεις ήσυχος… τι κερδίζεις; Μονάχα εσύ επιλέγεις το Δρόμο σου… Το Δρόμο της Ζωής ή το δρόμο της σκέψης (που είναι άγνοια, δυστυχία και χαμός).

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ