Για πολλά χρόνια μαθαίνουμε πως πρέπει να είναι ένας άνθρωπος...ποιά πρέπει να είναι η ηθική του, ποιά πρέπει να είναι η επιδίωξή του, πως πρέπει να συμπεριφέρεται, τι σημαίνει καλό και κακό...
Μαθαίνουμε πως να είμαστε ευγενικοί, πως να διαβάζουμε, πως να μιλάμε, πως να ανταποκρινόμαστε στις βασικές μας ανάγκες, πως να επικοινωνούμε με τον θεό, τι πρέπει να κάνουμε, πως πρέπει να το κάνουμε, γιατί πρέπει να το κάνουμε...
όλα αυτά μέσα σε ένα "εγχειρίδιο ζωής" με κανόνες...
Δεν μαθαίνουμε όμως να εμπιστευόμαστε την Ζωή…Να Αγαπάμε…
Όλοι αυτοί οι κανόνες μας οδήγησαν στην διάσπαση του Είναι μας…
Το ένα μέρος μας θέλει να είναι ελεύθερο, το άλλο μέρος μας θέλει να ελέγχει, γιατί δεν αντέχει την ελευθερία…
Αυτή η αντιπαλότητα δημιουργεί το ασυνείδητο…
Ο άνθρωπος δεσμεύεται να γίνει άνθρωπος σύμφωνα με τους κανόνες σε ένα μικρό συνειδητό μέρος του, αφήνοντας όλο το υπόλοιπο μη συνειδητό του μέρος να δρα ύπουλα και υπόγεια…Νιώθει να απειλείται συνεχώς και ψάχνει σενάρια και τρόπους να ησυχάσει την αγωνία…
H απειλή, όταν την αντιμετωπίζεις Oλόκληρος, λέγεται απλά Ζωή!
ο διαχωρισμός μας δίνει απειλητικές διαστάσεις στην Ζωή, γιατί αλλιώς είναι νοητικά η Ζωή και αλλιώς συναισθηματικά...
αλλιώς βλέπει ένα παιδί την Ζωή, αλλιώς ένας ενήλικας...το θέμα είναι ότι προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί να την βλέπει σαν ενήλικας και εκεί γίνονται όλα, τόσο πολύ διαστρεβλωμένα από αυτό που πραγματικά είναι φυσικό...
Γιατί το παιδί μαθαίνει να γίνεται υποκριτικό, προτού καν καταλάβει γιατί...
Προτού καταλάβει την Ζωή, μαθαίνει ότι πρέπει να γίνει άνθρωπος…
Να πάει σχολείο…
Να σπουδάσει
Να βγάλει όσο περισσότερα χρήματα μπορεί
Να παντρευτεί
Να κάνει παιδιά
Να πεθάνει
Και ανάμεσα σε όλα αυτά, αν μπορέσει και είναι τυχερός, να πάρει μια πιο βαθιά ανάσα, και να τα διαγράψει όλα και να Ζήσει σαν Άνθρωπος!
Δύσκολη υπόθεση να είσαι παιδί…
Παρ’ όλο που έχω ακούσει γονείς να λένε «τι ανάγκη έχουν αυτά, όλα τα προβλήματα λυμένα»…
Και τι εκδίκηση είναι αυτή?
Επειδή έχουν λυμένα τα προβλήματα, ας τους μεταδώσουμε καμιά δεκαριά, έτσι να έχουν…
Δύσκολη υπόθεση να είσαι παιδί…
Με όλα τα προβλήματα λυμένα, και ένα εγχειρίδιο ζωής κάτω από την μασχάλη…
Γιατί το να γίνεις άνθρωπος είναι μια ολόκληρη διαδικασία «εκδίκησης» της παιδικότητας, της αγνότητας και της αθωότητας…
πόσο άθλιο είναι να νομίζεις ότι οι Ψυχές είναι αντικείμενό σου...
όπως ένα βάζο π.χ.
το πετάς, το σπας, ότι θέλεις το κάνεις...
το βάζο στέκεται εκεί αμίλητο, και παθαίνει ότι θέλεις εσύ...
το ίδιο ανοχύρωτο είναι και το παιδί...
μπορείς να το κάνεις ότι θέλεις...ακόμα και άνθρωπο...
γιατί Άνθρωπος είναι, απλά ξεχασμένη ιστορία...
Τα παιδιά θέλουν αγάπη και φροντίδα
θέλουν απαλά όρια, για να μην γίνει ανεξέλεγκτη η ορμή της Ζωής...
θέλουν απαντήσεις
θέλουν ειλικρίνεια
θέλουν ενθάρρυνση
και ο γονέας χρειάζεται να έχει ανιδιοτέλεια στο έργο του
να είναι δίκαιος και ελεήμων
να τα προστατεύει
να τους μεταδώσει την Χαρά της Ζωής, τις Αρετές της Ζωής
να τους μιλήσει για τον Θεό, να μην αφήσει άλλους να το κάνουν
Να δημιουργεί συνεχώς προϋποθέσεις αυτάρκειας και ανεξαρτησίας
Τα παιδιά δεν δίνουν νόημα στην Ζωή, ούτε είναι κοινωνικό φαινόμενο, ούτε αποκούμπι στα γεράματα…
Είναι υπόθεση του Θεού και του Ανθρώπου…
Ας το ξανασκεφτούμε λίγο εμείς οι μεγαλύτεροι…για να μην γεμίζουν τα τραπέζια των ψυχοθεραπευτών και να μην γεμίζει η κοινωνία με συναισθηματικά ανώριμους ανθρώπους, που εμείς οι τάχα ώριμοι άνθρωποι, δημιουργήσαμε…
Πριν παραδώσουμε τα παιδιά μας στην Ζωή, για να πολεμήσουν, νομίζω ότι πρέπει να τα παραδώσουμε στον Εαυτό τους και στον Θεό, για να Αγαπήσουν…
Και ο Ποιητής κάτι θα ήξερε που είπε
«Αυτός που δεν ελευθερώνεται από τον πατέρα του και την μητέρα του, δεν θα μπορέσει να γίνει μαθητής μου…»
Μάλλον ήξερε ότι το φυσιολογικό να ελευθερώνουν οι γονείς τα παιδιά τους, όταν θα έρθει η ώρα, θα ήταν αδύνατον μέσα στην ανωριμότητα του κόσμου του ανθρώπου, που θρέφει τον φόβο και την εξάρτηση του ενός από τον άλλον και δεν μας κάνει συνοδοιπόρους Ζωής…
Κάποτε όμως η α-σθένεια θα τελειώσει…Όχι γιατί το θέλει ο άνθρωπος, αλλά γιατί το Θέλει ο Άνθρωπος και ο Θεός.
Το Παιδί μέσα μου χαιρετά το Παιδί μέσα σου
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη γιατί μου διαγράψατε το σχόλιο μου??το οτι διαφωνούμε δεν σας δείνει το δικαίωμα να με απορρίπτετε εκτός και άν λειτουργείτε και εσείς σαν το ελληνικό κράτος...με απόλυτους δημοκρατικούς τρόπους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι φίλε μου.. Απλά βαρέθηκα τους εξυπνάκηδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαφώνησες,πέταξες μια σαχλαμάρα. Η διαφωνία γίνεται με επιχειρήματα κι όχι με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Γράψε επώνυμα τις απόψεις σου και κανένας δεν θα διαγράψει το σχόλιο σου και φυσικά χωρίς υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Δεν θα απαντήσω ξανά.