Ο δεκαεξάκτινος  Ήλιος  της Ελλάδος! Αχιλλέας Αλέξανδρος
Ω Ιλιάδος
Λῦτο δ’ ἀγών, λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας ἕκαστοι ἐσκίδναντ’ ἰέναι. τοὶ μὲν δόρποιο μέδοντο ὕπνου τε γλυκεροῦ ταρπήμεναι· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς κλαῖε φίλου ἑτάρου μεμνημένος, οὐδέ μιν ὕπνος ᾕρει πανδαμάτωρ, ἀλλ’ ἐστρέφετ’ ἔνθα καὶ ἔνθα Πατρόκλου ποθέων ἀνδροτῆτά τε καὶ μένος ἠΰ, ἠδ’ ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων·
τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἶβεν, ἄλλοτ’ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δ’ αὖτε 10 ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής· τοτὲ δ’ ὀρθὸς ἀναστὰς δινεύεσκ’ ἀλύων παρὰ θῖν’ ἁλός· οὐδέ μιν ἠὼς φαινομένη λήθεσκεν ὑπεὶρ ἅλα τ’ ἠϊόνας τε. ἀλλ’ ὅ γ’ ἐπεὶ ζεύξειεν ὑφ’ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, Ἕκτορα δ’ ἕλκεσθαι δησάσκετο δίφρου ὄπισθεν, τρὶς δ’ ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο θανόντος αὖτις ἐνὶ κλισίῃ παυέσκετο, τὸν δέ τ’ ἔασκεν ἐν κόνι ἐκτανύσας προπρηνέα· τοῖο δ’ Ἀπόλλων πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροῒ φῶτ’ ἐλεαίρων καὶ τεθνηότα περ· περὶ δ’ αἰγίδι πάντα κάλυπτε 20 χρυσείῃ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων.

Α. Η Πύλη του Βορρά

Βορράς ! Ο δύσκολος άνεμος. Η δράση και η ισχύς! Κυριάρχη ιδιότητα και θεική λειτουργία, η διάβαση από την πύλη αυτή, των θνητών. Η σκληρή ώρα του μεσημεριού και οι Πράξεις των πολεμιστών σε υλοποιητική εφαρμογή. Ο Ήλιος στο ζενίθ να καίει και να πυρπολεί κοιμισμένες συνειδήσεις και κοιμισμένες βασιλοπούλες παθιασμένα να φιλεί! 

Ο υπερβόρειος Αχιλλέας και Αλέξανδρος το ακριβές αντίγραφο του, ο μέγας εκπολιτιστής! Οι Βόρειοι πολεμιστές είναι φιλόδοξοι σε επιθετική πολιτική , ως την καλύτερη άμυνα και γραμμή. Αδιάλλακτοι σε θυμό και οργή φοβερή. 

Καθόλου μετριοπαθείς και διπλωματικοί, υπεράνω όλων η τιμή και η πατρίς. Δεν πιάνουν ψιλή κουβεντούλα , ούτε συζήτηση με τον Δαρείο διαλογικής υφής. Λίγα λόγια, τα απαραίτητα και έργα πολλά. Τα υπόλοιπα είναι περιττά. Είναι πάντα στην πρώτη γραμμή και μάχονται με ασυγκράτητοι ορμή. Στις υπερβολές τους έχουμε κορώνες υπερβολικά εθνικιστικές και γίνονται τρωτοί.

 Αν ο Μενέλαος πρέπει να νικήσει τον φόβο , σαν τον πρώτο εχθρό της γνώσης και τους μικρούς τυράννους του οίκτου και του αυτοοίκτου,ο Αχιλλέας πρέπει να αναμετρηθει με την δύναμη και η άλλη πλευρά του Αγαμέμνονα “τυράννου ” στην μήνι του να μην αναδυθεί. 

Οπωσδήποτε οι γάμοι με την Ιφιγένεια να τελεστούν και οι ορμέφυτες δυναμικές ορμές αρμονικά στην σωστή κατεύθυνση να διοχετευθούν. 

Ο Ταύρος να μην σφαγιασθεί ούτε ο Κριός να θυσιαστεί.

 Η Λεοντή κατάλληλα να φορεθεί. 

Ο Οδυσσέας συνομιλεί με τον Αχιλλέα στην κάθοδο του στην Άδη και πολλά συνειδητοποιεί από τον διάλογο αυτό . Τα όπλα του Αχιλλέα στην μονομαχία με τον Αίαντα κατακτά και φυλά στο νου του προσεχτικά.

Ο Αχιλλέας , μέγας πολεμιστής στην Πύλη του Βορρά , αμείλικτος κυνηγός, τον τροχό του χρόνου από το κέντρο του κόσμου ενεργοποιεί την κατάλληλη ώρα και στιγμή.

Ευθυγράμμιση  Δύναμης και Ισχύος με του Λόγου το Σπαθί στην Πύλη του Πολεμιστή!

ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ